การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 534 หัวเฟยเฟิ่งพบเจอตระกูลเฮ่อ
บทที่ 534 หัวเฟยเฟิ่งพบเจอตระกูลเฮ่อ
ทุกคนเห็นว่าซ่างสยงเยี่ยกับเกอชิงเหม่ยกลับมาแล้ว ก็รีบกล่าวต้อนรับทั้งสองอย่างอบอุ่น
“อ่า วันนี้บังเอิญจริง ๆ ครอบครัวอาหลานก็เพิ่งกลับมา ไม่คิดว่าชิงเหม่ยกับสยงเยี่ยก็จะเข้าเมืองหลวงพอดี คืนนี้พวกเรามาทานอาหารดี ๆ กันเถอะ” คุณย่าจิงพาซูเหนียนอวิ๋นกับเกอชิงเหม่ยเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนจะพาพวกเขาไปที่ห้องอาหาร อีกทั้งยังแนะนำให้เกอชิงเหม่ยรู้จักกับแขก “ชิงเหม่ย เธอคงยังไม่ได้พบกับเฟยเฟิ่ง นี่หัวเฟยเฟิ่ง แม่ผู้ให้กำเนิดของอาหลาน”
หลังจากนั้นเธอก็แนะนำเกอชิงเหม่ยให้หัวเฟยเฟิ่งรู้จัก
“คุณแม่ยาย นี่พี่สาวของอาหลาน เป็นลูกศิษย์ของเหนียนอวิ๋นค่ะ”
หัวเฟยเฟิ่งเคยเจอกับซูเหนียนอวิ๋นก่อนหน้านี้แล้ว และรู้ถึงความสัมพันธ์ของลูกสาวกับหล่อน วันนี้เมื่อได้พบกับเกอชิงเหม่ย เธอยกยิ้มกล่าวทักทาย “สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแม่ของอาหลาน”
“คุณ…”
เพราะเกอชิงเหม่ยเพิ่งกลับมาเลยไม่รู้ว่าถังหลานได้เจอญาติของตัวเองแล้ว ซึ่งเธอก็รู้ดีว่าถังหลานเป็นเด็กกำพร้า จึงคาดเดาได้ว่านี่คือมารดาผู้ให้กำเนิดของถังหลานตัวจริงเสียงจริง เธอยกยิ้มกล่าวทักทาย “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเกอชิงเหม่ย เป็นพี่สาวของอาหลาน”
ซ่างสยงเยี่ยคิดมาตลอดว่าถังหลานเป็นคนจากตระกูลเฮ่อ แล้วทำไมมารดาผู้ให้กำเนิดถึงเพิ่งมาปรากฏตัว? แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไร เพียงแค่ยืนฟังอย่างสงบเสงี่ยม
หลังจากทุกคนนั่งลงแล้ว ซูเหนียนอวิ๋นกระซิบบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดของถังหลานให้เกอชิงเหม่ยทราบ
นั่นทำให้เกอชิงเหม่ยอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ แต่ก็รู้สึกยินดีกับถังหลานที่ได้พบเจอพ่อแม่ที่แท้จริงของตัวเองซะที อย่างไรก็ตามเมื่อนึกถึงสิ่งที่พานลี่ฮวาพูดไว้ก่อนหน้าที่ตนจะกลับมา เธอรีบหันไปหาถังหลานก่อนจะพูดขึ้นว่า “อาหลาน ตอนที่ฉันกับสยงเยี่ยกำลังจะกลับมาที่นี่ พี่สะใภ้ของเธอมาทานมื้อเย็นกับพวกเรา และบอกว่าอีกสองวันครอบครัวของพวกเขาจะมาที่เมืองหลวง”
“จริงหรือ? ดีจังเลยค่ะ แล้วคุณลุงกับคนอื่น ๆ จะมาด้วยไหม?”
“พวกเขาก็จะมาด้วย”
ถังหลานไม่ได้พบกับตระกูลเฮ่อนานแล้ว เมื่อได้ยินว่าพวกเขาจะมาหา เธออดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ และเมื่อคิดว่าหัวเฟยเฟิ่งยังไม่ได้พบเจอกับผู้เฒ่าเฮ่อและคนอื่น ๆ เลย เธอก็รีบหันมาพูดว่า “แม่คะ คุณลุงของหนูกับครอบครัวของเขากำลังจะมาที่นี่ในอีกสองวัน เดี๋ยวพวกแม่ก็จะได้รู้จักกันแล้ว ทำความรู้จักกันไว้นะคะ”
“พวกเขาคือครอบครัวของพี่ชายที่รับลูกเป็นบุตรบุญธรรมใช่ไหม?”
“ใช่ค่ะ”
ได้ยินอย่างนั้นแล้วหัวเฟยเฟิ่งยิ้มกว้างก่อนจะตอบกลับว่า “ดีเลย หลังจากที่พวกเขามาถึงแล้ว แม่จะต้องขอบคุณพวกเขา” เพราะผู้เฒ่าเฮ่อและคนอื่น ๆ ให้ความช่วยเหลือเฮ่อหลานเป็นอย่างดี ดังนั้นหัวเฟยเฟิ่งจึงจะต้องกล่าวขอบคุณพวกเขาอย่างจริงใจที่สุด
ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน ครอบครัวของจิงไค่หรงและจิงซิวหรงก็เดินเข้ามา ซึ่งคนสุดท้ายที่ตามหลังเข้ามาคือจิงเหวินรุ่ยและจูรุ่ย
เมื่อคุณย่าจิงเห็นว่าครอบครัวของลูกชายคนโตกับคนรองกลับมาแล้ว เธอรีบลุกขึ้นก่อนจะพูดว่า “เอาละ ๆ เรามาเริ่มทานมื้อเย็นกันดีกว่า” ในตอนท้าย เธอเหลือบมองจิงเหวินรุ่ยกับจูรุ่ยด้วยแววตาเปล่งประกาย จากนั้นส่งสายตาให้เมิ่งผิงราวถามว่าเด็กสองคนนี้เป็นอย่างไร เพราะถังชุนหยานยังสัมผัสได้ ทุกคนในครอบครัวย่อมสัมผัสได้เช่นกัน
ส่วนเมิ่งผิงไม่ได้พูดอะไร เพราะเธอไม่รู้เหมือนกัน ก่อนหน้านี้เธอถามลูกชายแล้ว แต่เขาก็ไม่ตอบ
แม้ว่าคุณย่าจิงจะใจร้อนสักหน่อย แต่เธอก็รู้ดีว่านี่ไม่ใช่เวลาจะพูดคุยเรื่องนี