การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 545 สถานการณ์พลิกผัน
บทที่ 545 สถานการณ์พลิกผัน
ไม่ต้องกล่าวถึงคนรอบข้างภายในงาน แม้แต่ผู้เฒ่าตระกูลเองก็ยังหันมองถังอวี้สือด้วยความประหลาดใจ เขาเองก็อยากจะรับชมหญ้าวิหคเพลิงในมือของผู้เฒ่าถังด้วยเช่นกัน แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมเท่าไหร่นัก จึงทำได้เพียงรอโอกาส
ถังซวงเหลือบมองถังอวี้สือ
เธอเคยอ่านเจอเกี่ยวกับหญ้าวิหคเพลิง มันอยู่ในหนังสือทักษะการแพทย์ที่ยืมมาจากผู้เฒ่าตระกูลใหญ่ เธอได้ยินว่าหญ้าวิหคเพลิงสามารถยืดอายุขัยของผู้คนได้ และเธอไม่รู้เลยว่านั่นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่เมื่อเห็นว่าผู้เฒ่าถังยินดีมากขนาดนั้น มันคงจะเป็นความจริง ยิ่งกว่านั้นหนังสือที่ผู้เฒ่าตระกูลให้ยืมมาก็คงไม่ใช่ของปลอม
เวลานี้ ทุกคนต่างพูดถึงหญ้าวิหคเพลิงและยกย่องถังอวี้สือด้วยความอื้ออึง
เมื่อได้รับฟังคำชมรอบตัว ถังอวี้สือก็ยกยิ้ม
เธอเคยรู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาคนหนุ่มสาวของตระกูลถัง จนกระทั่งได้พบกับถังซวง เธอจึงทราบว่ามีคนที่เทียบเท่ากับเธออยู่ และตัวเธอเองก็ยังไม่มีความโดดเด่นอะไรมากนัก หลังจากนั้น ถังซวงกลับกลายเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอจริง ๆ เธอจึงยิ่งรู้สึกว่าต้องพัฒนาตัวเองอย่างเร่งด่วน และในที่สุดคราวนี้เธอก็สามารถเอาชนะถังซวงได้
ถังอวี้สือลอบแอบมองถังซวง ก่อนจะรีบละสายตาไปทางอื่น
แต่อย่างไรก็ตาม ประสาทสัมผัสของถังซวงนั้นเฉียบคม เธอมองเห็นสายตาของถังอวี้สือ แต่ก็ไม่ได้คิดสนใจอะไร และยังนั่งสงบเสงี่ยมเหมือนเดิม
หลังจากถังอวี้สือ ยังมีสมาชิกตระกูลถังที่อายุน้อยกว่าเข้ามามอบของขวัญให้กับผู้เฒ่าถังอย่างต่อเนื่อง
ของขวัญของคนอื่น ๆ ไม่ได้โดดเด่นมากนัก แต่ทว่าของขวัญของถังอวี้เทียนกลับดึงดูดความสนใจของถังซวงได้
มันคือแผ่นหยกจารึกที่เธอรู้สึกคุ้นเคยไม่น้อย ถังซวงอยากจะมองมันใกล้ ๆ แต่เวลานี้ถังอวี้เทียนยื่นแผ่นหยกจารึกนั้นให้ผู้เฒ่าถังไปเสียแล้ว “ผู้เฒ่าถัง นี่คือแผ่นหยกมีค่า ทันทีที่ฉันเห็นมัน ฉันคิดว่ามันเหมาะสมกับคุณมาก หวังว่าท่านผู้เฒ่าจะชอบค่ะ”
ผู้เฒ่าถังมองแผ่นหยกจารึกคุณภาพดีและเรียบง่ายตรงหน้า ก็พยักหน้ารับ “ฉันชอบมาก”
แม้ถังอวี้เทียนจะไร้มารยาทในเรื่องทางเพศ แต่ความจริงแล้วเธอฉลาดมาก เมื่อเห็นท่าทีตอบรับอย่างลวก ๆ ของผู้เฒ่าถัง จึงอดไม่ได้ที่จะหน้ามุ่ย แต่เมื่อนึกได้ว่านี่คืองานเลี้ยงฉลองวันเกิดของผู้เฒ่าถัง เธอก็รีบยกยิ้มอีกครั้ง
ถังซวงมองถังอวี้เทียนสักครู่ก่อนจะละสายตาไป
แผ่นหยกจารึกนี้เหมือนกับที่อาจารย์จวงเหวินเหอเคยมอบให้เธอทุกประการ แต่ว่า… แผ่นหยกเหล่านี้เป็นมรดกสืบทอดของตระกูลจวงไม่ใช่หรือ ทำไมจึงถูกนำมาขาย?
ถังซวงรู้สึกสับสน แต่ไม่ว่าจะพยายามนึกคิดอย่างไรเธอก็ไม่เข้าใจ จึงได้แต่ปล่อยมันไป
หลังจากมอบของขวัญวันเกิดเสร็จสิ้นแล้ว ผู้เฒ่าถังเชิญชวนให้ทุกคนร่วมรับประทานอาหารและดื่มด้วยกัน
วันนี้ตระกูลถังจัดงานยิ่งใหญ่ เตรียมอาหารไว้มากมาย ไม่ว่าจะสัตว์ปีก สัตว์บก สัตว์ทะเล ถังซวงยังอดไม่ได้ที่จะชื่นชมขณะรับประทาน “วัตถุดิบสดมาก พ่อครัวก็ฝีมือดีมากด้วย”
“ใช่ค่ะ อร่อยมากจริง ๆ”
ถังเซวี่ยไม่สามารถหยุดกินได้เลย
เฟิงเยี่ยหานมองถังเซวี่ยด้วยรอยยิ้มขบขัน และช่วยคีบอาหารให้อย่างเอาอกเอาใจ
โม่เจ๋อหยวนเองก็ไม่ได้สนใจที่จะกินอาหารนี้มากนัก เขาคีบอาหารที่คิดว่าอร่อยให้กับถังซวง แล้วยังเทน้ำผลไม้ให้เธอด้วย “ซวงเอ๋อร์ ค่อย ๆ กินนะ”
“ขอบคุณค่ะ”
ขณะทุกคนกำลังกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย โต๊ะอื่น ๆ ก็กำล