การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 605 จิงเหวินรุ่ยหมั้นกับจูรุ่ย (1)

บทที่ 605 จิงเหวินรุ่ยหมั้นกับจูรุ่ย (1)

จิงเหวินรุ่ยประหลาดใจอย่างมากที่เห็นจูรุ่ย จนอุทานออกมา “เสี่ยวรุ่ย คุณมาแล้ว”

จูรุ่ยยกยิ้มมีความสุขเมื่อได้เจอจิงเหวินรุ่ย “ค่ะ ฉันสะสางเรื่องในเมืองก่างเฉิงเรียบร้อยแล้ว เลยได้เข้าเมืองหลวงสักที”

เมื่อเห็นความคิดถึงในแววตาของจูรุ่ยแล้ว จิงเหวินรุ่ยอดไม่ได้ที่จะร้องเรียกแผ่วเบา “เสี่ยวรุ่ย…” หลังจากนั้นเขาก้าวเท้าไปหาพร้อมคว้ามือเธอไว้โดยไม่รู้ตัว

เมื่อได้สัมผัสความอบอุ่นจากฝ่ามือใหญ่ จูรุ่ยอดไม่ได้ที่จะเขินอายแต่ก็ไม่ปล่อยมือ

ถังซวงเห็นทั้งสองทักทายกันที่ประตู และกล่าวหยอกเย้าด้วยรอยยิ้ม “ทำไมพวกคุณถึงไม่เข้าบ้านล่ะ? จะยืนอยู่ที่ประตูเพื่อรับลมหนาวหรือ?”

แม้แต่โม่เจ๋อหยวนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็มองจิงเหวินรุ่ยด้วยรอยยิ้ม “ใช่ พี่รอง ด้านนอกหนาวจะตาย”

จิงเหวินรุ่ยและจูรุ่ยหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย จิงเหวินรุ่ยจึงพูดขึ้นว่า “ซวงเอ๋อร์ อย่างนั้นฉันจะพาเสี่ยวรุ่ยเข้าไปด้านในก่อน” พูดจบเขาก็รีบดึงจูรุ่ยเข้าบ้านทันที

ส่วนถังซวงและโม่เจ๋อหยวนเดินตามเข้าไปด้วยรอยยิ้ม

เมิ่งผิงดีใจมากหลังจากเห็นว่าจูรุ่ยมาแล้ว เธอดึงจูรุ่ยเข้าไปนั่งพร้อมถามคำถามมากมาย

จูรุ่ยตอบคำถามด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหยิบของขวัญปีใหม่ที่เตรียมไว้ออกมาให้กับทุกคน แม้แต่ฟักทองน้อยและฟักขาวน้อยก็ยังได้ของขวัญด้วย

ถังหลานเปิดกล่องเล็ก ๆ และเห็นว่าเด็กแฝดได้สร้อยคอทองคำเหมือนกัน มีเพียงจี้ห้อยคอเท่านั้นที่แตกต่าง ส่วนของเธอคือสร้อยไข่มุก และมันสวยมาก คงเป็นของมีราคา

แต่ถึงจะแพงไปสักหน่อย เธอก็ยอมรับมันไว้ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่จูรุ่ยมาเที่ยวที่บ้านในฐานะคนรักของจิงเหวินรุ่ย หากให้ปฏิเสธของขวัญคงไม่สุภาพนัก อีกอย่างเธอเองก็จะกลายเป็นน้าของอีกฝ่ายแล้ว จะต้องเตรียมของขวัญไว้ให้จูรุ่ยด้วยเช่นกัน

เมิ่งผิงเห็นว่าของขวัญที่จูรุ่ยเตรียมมานั้นพอกับทุกคน เธอพยักหน้ารับอย่างพึงพอใจ และหยิบซองแดงที่เตรียมไว้ออกมาด้วย “เสี่ยวรุ่ย นี่คืออั่งเปาของหนู รับไว้สิจ๊ะ”

ก่อนจูรุ่ยจะตอบกลับ จิงเหวินรุ่ยก็รับมันไว้แล้วยัดใส่มือของจูรุ่ยด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณครับแม่”

เห็นท่าทางของลูกชายอย่างนั้น เมิ่งผิงอดไม่ได้ที่จะมองค้อนเขาเล็กน้อย

ส่วนจูรุ่ยกลืนถ้อยคำปฏิเสธลงท้อง หันมองเมิ่งผิงแล้วกล่าวคำ “ขอบคุณค่ะคุณป้า”

เวลานี้คุณย่าจิงกวักมือเรียกจูรุ่ย “เสี่ยวรุ่ย มาหาย่าหน่อยเร็ว”

จูรุ่ยรีบไปหาอีกฝ่ายทันที

คุณย่าจิงตบหลังมือของจูรุ่ยแล้วพูดกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เสี่ยวรุ่ย คงจะเหน็ดเหนื่อยแล้ว คราวนี้อยู่ที่นี่ ฉลองปีใหม่ด้วยกันเถอะนะ” หลังจากนั้นก็หยิบซองแดงออกมา

“ขอบคุณค่ะคุณย่า”

จูรุ่ยรับมันไว้แล้วตอบกลับว่า “หนูวางแผนว่าจะอยู่ที่นี่สักครึ่งเดือนค่ะ เราจะได้มีช่วงเวลาดี ๆ ร่วมกัน”

“อย่างนั้นก็ดีเลยจ้ะ”

คุณย่าจิงมีความสุขมากหลังได้ยินเธอพูดอย่างนั้น ตอนนี้หลานชายคนโตกับหลานชายคนรองยังหนุ่มแน่น เธออยากจะจัดงานแต่งงานระหว่างจิงเหวินรุ่ยกับจูรุ่ยโดยเร็วที่สุด

ด้านอวี๋มินและถังหลานหยิบของขวัญที่เตรียมไว้ออกมามอบให้จูรุ่ยด้วย

จูรุ่ยเองก็รับไว้ด้วยรอยยิ้ม

เมื่อถึงเวลาอาหาร มีแขกอีกคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น

ถังเซวี่ยหันมองแขกที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างประหลาดใจ เฟิงเยี่ยหาน… “เฟ�