ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 775 การกลับมา

ดังนั้น อัจฉริยะทุกคนจึงพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อที่จะมีชื่อเสียง เนื่องจากนั่นเป็ นการรับประกันดีที่สุดว่าพวกเขามีในการได้รับการ คุ้มครองจากผู้คุมกฎ

ปัจจุบันมีศิษย์เพียงสองคนของสานักเร ้นลับที่อยู่ข้างนอก ซึ่งก็ คืออี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิง ทั้งสองคนมีชื่อเสียงอย่างมากในโลกตะวัน สวรรค์ และเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเต๋าศักดิ์สิทธิ์

ด้วยเหตุนี้ มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถคุกคามพวกเขาได้

อย่างไรก็ตาม ฉีเล่อร ์ไม่เป็ นเช่นนั้น แม้ว่าชื่อเสียงของสานักเร ้น ลับจะคุ้มครองเขาได้ แต่เขาก็ไม่แข็งแกร่งพอที่จะปกป้ องตนเองจาก ตระกูลหลี่ ซึ่งอีกฝ่ายน่าจะโจมตีเขาทันทีที่รู ้ภูมิหลังของเขา

สิ่งที่พวกเขาต้องทาคือสังหารในบัดดลและเก็บเรื่องนี้เป็ น ความลับ พวกเขายังสามารถส่งศิษย์หรือลูกหลานของพวกเขาไปท า เช่นนี้ในระหว่างการประลอง

ถึงกระนั้น มันก็เป็ นโอกาสที่ดีสาหรับฉีเล่อร ์ที่จะปรับอารมณ์ ตนเอง ส านักเร ้นลับจะสนับสนุนเขา

หนึ่งปีต่อมา อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงก็กลับมาแล้ว

“คารวะศิษย์พี่หญิงสิบ และศิษย์พี่สิบเอ็ด!”

ฉีเล่อร ์และฉู่หยู่ทักทายศิษย์พี่ของพวกเขา

“ศิษย์น้องเล็กและศิษย์น้องหญิงเล็ก”

จากนั้น หลังจากตรวจสอบพวกเขาแล้ว อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงก็ ตกตะลึง

พวกเขาอายุเท่าใดกัน?

พวกเขาบรรลุขอบเขตนักบุญเต๋าแล้วหรือ?

ตามที่คาดไว้ ผู้ที่สามารถเข้าสู่สานักเร ้นลับล้วนแต่เป็ นสัตว์ ประหลาด

อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงเริ่มแบ่งปันประสบการณ์ของพวกเขา ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในโลกภายนอก

โดยธรรมชาติแล้วความขัดแย้งย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้

พวกเขามักจะสารวจสถานที่โบราณและสนามรบโบราณบาง แห่ง พวกเขาจะเผชิญหน้ากับอัจฉริยะคนอื่น ๆ และต่อสู้เพื่อแย่งชิง สมบัติหรือโอกาสที่อยู่ภายใน

“ข้าไม่สามารถภาคภูมิใจเกินไปได้ ข้าไม่คิดว่าในช่วงอายุ เท่ากัน จะยังมีคนที่แข็งแกร่งเท่ากับข้าอยู่” เสวี่ยผิงถอนหายใจ

ก่อนที่เขาจะกลับมา เขาได้ต่อสู้กับอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงอีกคน หนึ่งของโลกตะวันสวรรค์เช่นกัน

แม้ว่าเขาจะมีความได้เปรียบ แต่เขาไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้

อี้หลิงหลิงพยักหน้า

นางได้พบกับคู่ต่อสู้เช่นนี้เหมือนกัน

ฉู่เซวียนไม่แปลกใจกับสิ่งนี้ เนื่องจากอัจฉริยะจานวนหนึ่งได้รับ มรดกที่เตรียมไว้โดยผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดเพื่อพัฒนา แผนการที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขา

คราวนี้ อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงกลับมาไม่เพียงเพื่อมาหาอาจารย์ ของพวกเขาเท่านั้น แต่ยังเพื่อพัฒนาตนเองด้วย

“ยังมีอัจฉริยะที่ทัดเทียมกับพวกเจ้าในโลกตะวันสวรรค์ด้วย หรือ?” เลี่ยเทียนถามด้วยความไม่เชื่อ

เลี่ยเทียนตระหนักดีถึงรากฐานของสานักเร ้นลับ ที่นี่มีวิชายุทธ ์ มากมาย

พรสวรรค์ของอี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงนั้นหาได้ยากแม้จะเป็ นในยุค ของเขาก็ตาม

จะมีอัจฉริยะที่สามารถเทียบเคียงพวกเขาได้อย่างไร?

ฉู่เซวียนหัวเราะ

“ตอนนี้มือโชคชะตากาลังเคลื่อนไหว อัจฉริยะได้ปรากฏตัวขึ้น เป็ นจานวนมาก อัจฉริยะเหล่านี้จะผลักดันมือแห่งโชคชะตาไป ข้างหน้า จึงไม่แปลกที่จะมีคนที่ทรงพลังเท่ากับทั้งสองอยู่”

“จ้าวส านัก เจ้าหมายถึงอะไรกัน มือแห่งโชคชะตาหรือ?” เลี่ย เทียนถามอย่างสงสัย

“เป้ าหมายของผู้ที่อยู่เบื้องหลังคือการบรรลุหยินและหยางที่ สมบูรณ์แบบ และเปิดเส้นทางใหม่” ฉู่เซวียนกล่าวอย่างลึกซึ้ง

หัวใจของเลี่ยเทียนสั่นไหว

จากนั้นเขาก็นึกถึงมหาสงครามในตอนนั้น นั่ นเป็ นการ เตรียมการส าหรับสถานการณ์ปัจจุบันหรือไม่?

อัจฉริยะที่ร ้ายกาจเหล่านี้ได้รับการฝึกฝนโดยสิ่งมีชีวิตที่ซ่อนอยู่ เพื่อขับเคลื่อนมือแห่งโชคชะตาไปข้างหน้าหรือ?

มันจะสมเหตุสมผลอย่างยิ่งที่พวกเขาสามารถต่อกรกับอี้หลิงห ลิงและเสวี่ยผิงได้

เสวี่ยผิงยังคงพูดคุยถึงเรื่องอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงบางคนในโลก ตะวันสวรรค์ ขณะที่ฉีเล่อร ์และฉู่หยู่ตั้งใจฟัง

โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาเต็มไปด้วยความอยากรู ้อยากเห็น เกี่ยวกับโลกภายนอก โดยเฉพาะฉี เล่อร ์ ซึ่งหัวใจของเขา กระสับกระส่ายหวังจะแก้แค้น

“ข้าได้ยินมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่าตระกูลหลี่ได้สร ้างสัตว์ประหลาด ขึ้นมา เขาอายุเพียงร ้อยปี แต่กลับบรรลุขอบเขตเต๋าขั้นที่ 15 แล้ว”

เสวี่ยผิงถอนหายใจ

“ตระกูลหลี่พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อฝึกฝนชายหนุ่มคนนี้ เขายัง ไม่ได้เปิดเส้นทางเต๋าของเขาด้วยซ้า แต่พวกเขาก็มุ่งความสนใจไปที่ เขาแล้ว”

“แน่นอน” อี้หลิงหลิงตอบ

“มียอดฝีมือขอบเขตเต๋ากี่คนในโลกตะวันสวรรค์?”

เมื่อนางอายุเกินร ้อยปี อี้หลิงหลิงเพิ่งบรรลุขอบเขตเต๋าเท่านั้น

แน่นอนว่านางแตกต่างออกไป ท้ายที่สุดแล้ว นางไม่ได้เกิดใน ตระกูลโบราณเช่นตระกูลหลี่

แม้ว่านางจะกลายเป็ นศิษย์ของฉู่เซวียน แต่มันก็เป็ นการสร ้าง รากฐานการฝึกฝนของนางเพียงเท่านั้น

ฉู่เซวียนและเลี่ยเทียนไม่ได้ช่วยนางเลยในแง่ของการค้นหาเต๋า นางต้องเข้าใจมันด้วยตนเอง

ดังนั้น ความเข้าใจของนางเกี่ยวกับเส้นทางเต๋าจึงแข็งแกร่งไม่ น้อย และมันจะง่ายสาหรับนางที่จะบรรลุขอบเขตเต๋าปฐมกาลใน อนาคต

นี่เป็ นวิธีที่สานักเร ้นลับเลี้ยงดูศิษย์ของตนเช่นกัน โดยมุ่งเน้นไป ที่การสร ้างรากฐานการฝึกฝนและช่วยให้พวกเขาเข้าใจจุดแข็งและ พรสวรรค์ของตนเอง

เสวี่ยผิงพยักหน้า เมื่อเขาอายุเกินร ้อยปี เขายังอยู่ในสภาพที่น่า สังเวช

เมื่อฉีเล่อร ์ได้ยินทั้งสองคนพูดถึงตระกูลหลี่ เขาก็กาหมัดแน่น โดยไม่รู ้ตัว และดวงตาของเขาก็ฉายแววด้วยความขุ่นเคือง

ฉู่หยู่จับมือของเขาและปลอบใจเขา

“ศิษย์น้องเล็กมีอะไรผิดปกติหรือไม่?”

อี้หลิงหลิงสังเกตเห็นพฤติกรรมที่ผิดปกติของฉีเล่อร ์จึงได้ถาม อย่างสงสัย

“เสี่ยวเล่อร ์เอ๋อร ์ก็มาจากตระกูลหลี่ แต่เขาถูกทิ้ง แม่ของเขา เสียชีวิตด้วยน้ามือของฮูหยินใหญ่ของตระกูลหลี่” ซูเซียนเอ๋อร ์ อธิบาย

“ตระกูลหลี่ตามืดบอดจริง ๆ อัจฉริยะของพวกเขาจะเทียบกับ ศิษย์น้องของเราได้อย่างไร?”

“ข้าได้ยินมาว่าอัจฉริยะของพวกเขาคือลูกชายคนเล็กของฮู หยินใหญ่หลี่?” เสวี่ยผิงเยาะเย้ย

เขาเอื้อมมือออกไปและตบไหล่ของฉีเล่อร ์แล้วพูดว่า “ไม่ต้อง กังวลไปศิษย์น้อง จากนี้ไป ข้าจะกาหนดเป้ าหมายไปที่ตระกูลหลี่ และฆ่าอัจฉริยะทั้งหมดของพวกเขาเพื่อล้างแค้นให้กับเจ้า!”

“เสวี่ยผิงพูดถูก ข้าจะสอนบทเรียนให้บิดาอามหิตของเจ้าเมื่อข้า จากไป” อี้หลิงหลิงพูดอย่างเย็นชา

“ขอบคุณศิษย์พี่หญิงและศิษย์พี่มาก อย่างไรก็ตาม ข้าจะจัดการ เรื่องของตระกูลหลี่ด้วยตนเอง ข้าจะล้างแค้นให้กับแม่ของข้าด้วย ตนเอง” ฉีเล่อร ์กล่าวอย่างขอบคุณ

“หากเป็ นเช่นนั้นข้าก็จะปกป้ องเจ้า ข้าอยากรู ้จริง ๆ ว่าตระกูลห ลี่จะทาอะไรได้บ้าง” เสวี่ยผิงกล่าว

ฉู่เซวียนกล่าวว่า “เล่อร ์เอ๋อร ์จะจัดการเรื่องของตระกูลของเขา หากเจ้ามีข้อสงสัยเกี่ยวกับการฝึ กฝนของเจ้าก็สามารถถามข้าได้ เสมอ”

เสวี่ยผิงหัวเราะเบา ๆ และหยิบสิ่งของหลายอย่างออกมา

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็ นสมบัติที่เขาได้รับจากการสารวจสถานที่ โบราณต่าง ๆ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

“ท่านอาจารย์ ข้าฝากสมบัติเหล่านี้ไว้ที่นี่เพื่อเสริมสร ้างคลัง สมบัติของเราได้หรือไม่”

ฉู่เซวียนมองมันด้วยความดูถูก “เก็บขยะนั้นไว้เถอะ มีคนไม่มาก ในสานักเร ้นลับ ดังนั้นเราจึงไม่ขาดแคลนสมบัติที่แท้จริง”

เสวี่ยผิงตกตะลึง

ขยะ?

“ท่านอาจารย์ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็ นสมบัติที่เหนือกว่าขอบเขต นักบุญเต๋า”

เขาดูเศร ้าใจ

เพื่อเสริมสร ้างสมบัติของสานักและเพิ่มรากฐานของสานัก เขา ได้สารวจสถานที่โบราณหลายแห่ง

แม้ว่าอาจารย์ของเขาจะมอบสมบัติพิเศษให้กับเขา แต่ก็ไม่มีคลัง สมบัติในส านัก นอกเหนือจากสมุนไพรวิญญาณที่อาจารย์ของเขา ปลูกในสวนโอสถแล้ว ไม่มีสิ่งประดิษฐ ์หรือสมบัติอื่นใดเลย

“พวกนี้มันเพียงแค่ขยะ การปล่อยไว้ที่นี่จะทาให้คุณภาพ สภาพแวดล้อมที่นี่เสื่อมโทรมลง”

ฉู่เซวียนยกมือขึ้นแล้วลูบหัวของเสวี่ยผิง

เมื่อมองไปที่กองขยะเหล่านี้ เขาก็โยนเตาหลอมออกมาแล้วพูด ว่า “เจ้าสามารถหลอมสร ้างสิ่งเหล่านี้ให้เป็ นสมบัติล้าค่าได้”