ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 2394 เก็บรวบรวมเมล็ดบัว
อวิ๋นจื่อกล่าวว่า “มันช่างรู้สึกแปลกประหลาดมากจริง ๆ คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะไม่ยอมจำนนต่อเสน่ห์ของเขา และไม่ถูกเขาหลอกเอา นอกจากนี้ยังมองธาตุแท้ของเขาออกอีกด้วย”
คำพูดแต่ละคำของอวิ๋นจื่อมีความงดงามเป็นอย่างมาก ดูเหมือนว่าความโกรธเคืองของเขที่มีต่อนิรันดร์จะลึกซึ้งมากเลยจริง ๆ
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เรื่องเหล่านี้ไว้พวกเราค่อยมาคุยกันทีหลัง ปล่อยให้ข้ากลั่นยาก่อนเถอะ!”
หลังจากนั้น นางก็หยิบไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุพฤษาออกมา
เมื่อเห็นไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุพฤษา อวิ๋นจื่อก็แทบที่จะควบคุมความตื่นเต้นที่อยู่ภายในใจเอาไว้ไม่อยู่ รวมถึงป้องกันไม่ให้ตนเองพุ่งทะยานเข้าไปแย่งไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุพฤษานั นมา
“เจ้า…คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะมีไขวิญญาณแห่งชีวิตธาตุพฤษา มิน่า…มิน่าเจ้าถึงสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของข้าให้หายดีได้”
“ดูเหมือนว่าเจ้าก็เข้าใจเรื่องการกลั่นยาเหมือนกันสินะ” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างประหลาดใจเล็กน้อย
“เดิมทีข้าก็เป็นนักปรุงยาคนหนึ่งเช่นกัน เพียงแต่เพราะการควบคุมพลังธาตุอัคคีของพืชศักดิ์สิทธิ์อย่างข้าไม่สามารถเทียบกับจอมภูตพลังธาตุอัคคีที่เป็นมนุษย์ได้อย่างสิ้นเชิง จ จึงทำให้ระดับการกลั่นยาของข้าไม่สูงเท่าไรนัก พืชศักดิ์สิทธิ์อย่างพวกข้าได้รับพรพลังแห่งชีวิตจากท่านไม้เทพแห่งชีวิตมาตั้งแต่กำเนิด ฉะนั้นย่อมรู้จักท่านไม้เทพแห่งชีวิตแน่นอ อนอยู่แล้ว” อวิ๋นจื่อกล่าวตอบ
การแพร่กระจายของข่าวสารในแดนนรกไม่ได้กว้างขวางมากเท่าไรนัก นอกจากนี้อวิ๋นจื่อเองก็ไม่ค่อยได้ออกไปจากเมืองเหลียนอยู่แล้ว ฉะนั้นสำหรับเรื่องการปรากฏตัวของไม้เทพแห่งชีวิตใน แดนซวนเทียนและการต่อสู้ที่น่าตกใจมากที่สุดในโลกเช่นนี้ เขาจึงไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย
ไม่ว่าจะเป็นพืชชนิดใดก็ตาม พลังแห่งชีวิตเป็นสิ่งที่พวกเขาชื่นชอบมากที่สุด และภายในใจของพวกเขาไม้เทพแห่งชีวิตก็ได้รับความเคารพนับถือเป็นพิเศษมากอีกด้วย
ถึงแม้ว่าพืชศักดิ์สิทธิ์อย่างบัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นจะหยิ่งผยอง แต่เขาก็เคารพนับถือไม้เทพแห่งชีวิตเป็นอย่างมากเช่นกัน
หลังจากนั้นมู่เฉียนซีก็หยิบสมุนไพรวิญญาณล้ำค่าอีกนับร้อยชนิดออกมาจากภายในมิติ และเริ่มกลั่นยาน้ำทันที
มู่เฉียนซีทุ่มความสนใจทั้งหมดอยู่กับการกลั่นยา และในฐานะที่อวิ๋นจื่อเป็นนักปรุงยาไร้ประสบการณ์ เขาก็ได้คอยสังเกตทุกความเคลื่อนไหวของมู่เฉียนซี
อายุยังน้อยเพียงเท่านี้แต่กลับสามารถควบคุมน้ำหนักของสมุนไพรวิญญาณทุกชนิดได้อย่างสมบูรณ์แบบขนาดนี้แล้ว นอกจากนี้ยังเชี่ยวชาญเทคนิคอันประณีตอีกด้วย
มิแปลกใจเลยที่ได้รับการยอมรับจากเขา และกลายเป็นเจ้านายหม้อเทพนิรันดร์ของหม้อวิญญาณนิรันดร์
คนผู้นี้คืออัจฉริยะนักกลั่นยาที่มิมีผู้ใดเทียบได้แน่นอน!
มู่เฉียนซีใช้เวลาทั้งหมดหนึ่งวันเต็ม ๆ ในการกลั่นยาน้ำนี้ออกมา
หลังจากที่สำเร็จแล้ว นางก็บรรจุยาน้ำนี้ได้ทั้งหมดสองขวด หลังจากนั้นก็กล่าวว่า “ดื่มสิ!”
กลิ่นหอมกรุ่นของยาที่เข้มข้นลอยคลุ้งออกมา อวิ๋นจื่อพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็ดื่มยาน้ำเข้าไปโดยไม่พูดอะไรสักคำเดียว
เขาสัมผัสได้ว่าทั่วทั้งร่างของเขาผ่อนคลายขึ้นมาทันที เขากล่าวว่า “ยาน้ำนี้อ่อนโยนมากเหลือเกิน แม้ว่าข้าจะสามารถรักษาตนเองได้ แต่ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบวันหรือครึ่งเด ดือนเลยทีเดียว”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ที่นี่ ยังมีเหลืออยู่อีกขวดหนึ่งมิใช่หรือ?”
“เจ้ากลายเป็นร่างเดิมเถอะ! ยาน้ำขวดนี้ เอาไว้ให้ร่างเดิมของเจ้าแช่แล้วดูดซับมันเข้าไป”
ร่างเดิมอย่างนั้นหรือ!
ไม่รู้ว่าเป็นเวลานานเท่าไรแล้วที่เขาไม่ได้เผยร่างเดิมต่อหน้าคนอื่นเช่นนี้
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เป็นอะไร? ไม่อยากรีบรักษาให้หายอย่างนั้นหรือ? หรือว่าเจ้าอาย ไม่กล้าให้คนอื่นเห็นร่างเดิมของเจ้าอย่างนั้นหรือ”
อวิ๋นจื่อกล่าวว่า “ไม่มีอะไรที่ไม่กล้าหรอก”
ทันทีที่เขาโบกมือ สระหยกขาวขนาดใหญ่ก็ถูกวางลงในมิติแห่งนี้
ความจริงแล้วในมิติของเขาก็กักเก็บน้ำอมฤตเอาไว้ไม่น้อยเช่นกัน แต่ทว่านับตั้งแต่เขาได้เข้าไปรออยู่ภายในมิติของมู่เฉียนซี เขาก็ไม่ค่อยชอบคุณภาพของน้ำอมฤตที่อยู่ในมิติของ ตนเองสักเท่าไรเลย
เขากล่าวกับมู่เฉียนซีว่า “เจ้าให้ข้ายืมใช้น้ำอมฤตที่อยู่ในมิติของเจ้าสักหน่อยได้หรือไม่”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว!”
แน่นอนว่าหากอาถิงตื่นขึ้นมาเขาจะต้องประท้วง ที่ฉวยโอกาสย้ายน้ำอมฤตออกไปโดยที่เขาไม่รู้เช่นนี้ แต่ก็ไม่น่าที่จะมีปัญหาใหญ่อะไร
มู่เฉียนซีเติมน้ำอมฤตจนเต็มสระหยกขาวนั้นอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นลำแสงสีม่วงเงินก็ส่องประกายขึ้นมาทันที และทันใดนั้นดอกบัวสีม่วงเงินช่อแล้วช่อเล่าก็เบ่งบานอยู่เต็มสระ
กลิ่นหอมของดอกบัวปกคลุมไปทั่วเหวลึกที่ดำมืดแห่งนี้ แม้แต่บัวปีศาจดำที่มีสีดำสนิทก็ยังเริ่มเปล่งประกายภายใต้กลิ่นอันหอมหวนเช่นนี้
มู่เฉียนซีจ้องมองไปยังสระบัวด้วยความตื่นตะลึง “สมกับที่เป็นพืชศักดิ์สิทธิ์ แน่นอนว่านี่คือดอกบัวที่งดงามมากที่สุดที่ข้าเคยเห็นมาเลย เมื่อเห็นร่างเดิมของเจ้าแล้ว ข้าก็ อยากจะเอาเจ้าไปขังเอาไว้ในสวนหลังเรือนของข้าจริง ๆ”
อวิ๋นจื่อกล่าวว่า “รีบรักษาให้ข้าเร็ว ๆ เข้าเถอะ อย่าเอาแต่คิดในสิ่งที่เป็นไม่ได้เลย ข้าไม่มีทางถูกเจ้าจับเอาไปขังหรอก”
มู่เฉียนซีเอายาน้ำเทใส่เข้าไปในสระบัวนี้ และฤทธิ์ยาก็แผ่กระจายไปทั่วสระบัวทันที
เขาดูดซับฤทธิ์ของยาน้ำนี้อย่างเต็มที่ และรู้สึกว่าทั่วทั้งร่างของเขาสบายเป็นอย่างมาก ซึ่งเขาไม่ได้รู้สึกสบายเช่นนี้มาเป็นเวลานานมากแล้ว
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เจ้าค่อย ๆ แช่ไปเถอะ! รอให้เจ้าดูดซับฤทธิ์ของยาทั้งหมดเสร็จเมื่อไร ภายในร่างกายของเจ้าก็จะสามารถฟื้นตัวได้อย่างสมบูรณ์”
หลังจากนั้นมู่เฉียนซีก็หาสถานที่เพื่อกลั่นพิษ คนที่ไล่ฆ่านางผู้นั้นอันตรายมาก ซึ่งเขานั้นอันตรายยิ่งกว่านักโทษที่หนีออกมาจากภายในคุกเสียอีก ฉะนั้นนางจึงต้องเตรียมยาพิษเ เอาไว้บ้าง
ในตอนที่มู่เฉียนซีกำลังกลั่นยาพิษที่ใช้ในการโจมตีออกมา ทันใดนั้นนางก็สัมผัสได้ถึงความปั่นป่วนของพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
นางเดินเข้าไป และเห็นว่าบัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นงอกเมล็ดบัวออกมา
ทันใดนั้นเมล็ดบัวก็สุกงอม และเต็มไปด้วยพลังวิญญาณที่บริสุทธิ์ ตอนนี้พวกมันอยู่ตรงหน้าของนาง ซึ่งนางก็ต้องการที่จะเก็บมันเป็นอย่างมาก!
นี่คือเมล็ดบัวของบัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้น
ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา “อยากจะเก็บก็เก็บเสียสิ อย่าเอาแต่จ้องข้าอยู่แบบนั้น”
“เจ้าอนุญาตให้ข้าเก็บมันได้อย่างนั้นหรือ?” มู่เฉียนซีผงะไปทันที
ก่อนหน้านี้ที่เขาให้เมล็ดบัวมาเพียงเก้าเม็ด ตอนนั้นเขาขี้งกเกินไปจริง ๆ ตอนนี้ที่นี่ไม่ได้มีแค่เก้าเม็ด แต่มีมากกว่าเก้าสิบเม็ดด้วยซ้ำ
“ให้เจ้าเก็บก็เก็บเถอะ ยาน้ำของเจ้าให้ผลดีต่อข้ามาก ข้าแค่อยากมอบของขวัญขอบคุณเหล่านี้ให้เจ้า ไม่ใช่ว่าเจ้าอยากได้มันหรอกหรือ?”
“อยากได้สิ อยากได้! แน่นอนว่าต้องอยากได้อยู่แล้ว! ข้าจะไม่อยากได้ได้อย่างไร!” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างตื่นเต้น
ร่างเงาสีม่วงพุ่งทะยานออกไป จากนั้นก็เหยียบลงบนใบบัวสีเขียวอย่างแผ่วเบา และมู่เฉียนซีก็ก้มศรีษะลงเด็ดเมล็ดบัวสีม่วงเงินทีละเม็ดอย่างระมัดระวัง
เมล็ดบัวหล่นลงมาบนฝ่ามือของนาง หลังจากนั้นก็แผ่กระจายพลังวิญญาณที่บริสุทธิ์มากออกมา นี่จะต้องเป็นวัตถุดิบของยาที่ดีอย่างแน่นอน
ถึงมู่เฉียนซีจะดูเหมือนระมัดระวังเป็นอย่างมาก แต่ความเร็วในการเก็บเกี่ยวก็เร็วมากเช่นกัน
ภายในพริบตาเดียวนางก็เก็บเมล็ดบัวทั้งหมดเหล่านั้นของเขาจนหมดเกลี้ยง และไม่เหลือเลยแม้แต่เม็ดเดียว
“เจ้า…” นี่ทำเอาอวิ๋นจื่อพูดไม่ออกไปเลยทีเดียว
หลังจากนั้น เมล็ดบัวอีกกองหนึ่งก็ปรากฏออกมาอีกครั้ง อาการบาดเจ็บของร่างกายเขาก็ดีขึ้นมากแล้ว
พลังวิญญาณหลั่งไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นเมล็ดบัวย่อมต้องปรากฏออกมาแน่นอนอยู่แล้ว
มู่เฉียนซีกล่าวถามว่า “ข้ายังสามารถเก็บได้อีกหรือไม่?”
“เก็บไปตั้งมากมายขนาดนั้นแล้ว เจ้าจะเอาไปทำเป็นแกงเมล็ดบัวหรืออย่างไร?” จำนวนที่นางได้ไปก่อนหน้านี้ เพียงพอให้นางใช้ได้เป็นร้อยปีแล้ว
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “นี่ก็ถือว่าเป็นความคิดที่ดีนะ!”
เอาเมล็ดบัวของบัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นไปทำเป็นแกงเมล็ดบัวอย่างนั้นหรือ คิดไม่ถึงเลยว่านางคิดที่จะทำเช่นนั้นจริง ๆ!
“ข้าไม่ล้อเล่นกับเจ้าแล้ว! ข้าสามารถลองปลูกมันในมิติของข้าได้ แม้ว่าจะไม่มีหนทางทำให้มันเติบโตจนมีระดับเดียวกับเจ้าได้ แต่ก็นับว่ามีประโยชน์มากอยู่ดี” มู่เฉียนซีกล่าว
สภาพแวดล้อมที่ทำให้บัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นเจริญเติบโตขึ้นมาได้นั้นมีความละเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก นอกจากนี้มันยากมากที่จะมีชีวิตรอดในโลกนี้ได้ และถึงมันจะเกิดมานานหลาย ยปีขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังไม่เคยเห็นบัวศักดิ์สิทธิ์เงินม่วงเก้าชั้นต้นที่สองเติบโตขึ้นมาได้เลย ไม่ว่าจะเป็นเพียงระดับสูงหรือต่ำก็ตาม
เขารู้ดีว่าสภาพแวดล้อมภายในมิติของมู่เฉียนซีเหมาะสมที่มันจะเติบโตเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คัดค้าน และตอบตกลงอย่างรวดเร็วมาก “ตกลง!”
ด้วยเหตุนี้ทำให้มู่เฉียนซีได้รับเมล็ดบัวอีกเป็นจำนวนมาก หลังจากที่เมล็ดบัวชุดที่สามปรากฏออกมาแล้ว ยาที่อยู่ภายในสระก็ถูกดูดซับเรียบร้อยแล้ว
ลำแสงสีเงินสว่างวาบขึ้น ดอกบัวที่งดงามหายไปจากสระน้ำนั้น และปรากฏเป็นชายหนุ่มที่สวมชุดคลุมสีม่วงเงินหน้าตาหล่อเหลาและเงียบสงบราวภาพวาดคนหนึ่งยืนอยู่บนผิวน้ำแทน
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ในที่สุดก็หายดีแล้วสินะ?”
“ใช่แล้ว! ในที่สุดก็หายดีแล้ว ข้าได้รับบาดเจ็บมานานหลายปี ซึ่งคิดว่าคงจะไม่มีทางหาเจ้าหมอนั่นเจอ และชาตินี้ข้าก็คงหมดหนทางที่จะฟื้นตัวได้อีกแล้ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้มา าเจอเจ้า!” อวิ๋นจื่อกล่าว
ตอนนี้สระบัวได้หายไปแล้ว มันมองไปทางบัวปีศาจดำแล้วกล่าวว่า “เจ้าเด็กน้อยเหล่านั้นอยากจะไปกับพวกเราด้วย หากเจ้าพามันไปด้วยละก็ มันก็จะมอบเมล็ดบัวให้เจ้าเม็ดหนึ่ง และหาก เจ้ากินมันเข้าไป มันจะมีประโยชน์ต่อเคล็ดวิชาขัดเกลาร่างกายของเจ้ามากเลยทีเดียว”