บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 594
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 594
คาเลนรู้ดีว่าโอกาสมาถึงแล้ว และเธอจะรีบเข้าไปขโมยแบบร่างนั้นออกมา เธอสังเกตเห็นอีกด้วยว่าคอมพิวเตอร์ที่วางอยู่บนโต๊ะกาแฟกำลังแสดงแบบร่างของสิ่งที่เธอมองหาอยู่ ทันใดนั้น เธอเข้าสู่ระบบด้วยอีเมลของเธอและส่งไฟล์แบบร่างนี้ไปให้อีวอน เธอไม่ลืมที่จะลบไฟล์เอกสารสำคัญออกจากคอมพิวเตอร์
หลังจากความวุ่นวายเล็ก ๆ เมื่อครู่จบลง คาเลนก็หยิบแก้วและเทน้ำใส่กระดาษพวกนั้นจบเปียกชุ่ม จากนั้นเธอก็วางแก้วน้ำไว้ที่มุมของโต๊ะเพื่อให้ดูเหมือนว่ามีคนบางคนเดินมาปัดแก้วจนน้ำหกใส่เอกสารโดยบังเอิญ
ในขณะนั้น อีวอนดีใจจนเนื้อเต้นตอนที่ได้รับไฟล์แบบร่างจากคาเลน
เธอพลันโทรมาถามคาเลนเพื่อเน้นย้ำให้มั่นใจว่านี่คือแบบร่างที่เมเลดีนตั้งใจจะเอาลงแข่งขันจริง ๆ
อีวอนผู้มีความสุขถึงขีดสุดจ้องมองแบบร่างตรงหน้าอย่างไม่วางตา “เมเดลีน ฉันรู้แล้วนะ ว่าเธอเป็นคนเก่งมีความสามารถ แต่โชคร้ายหน่อย ที่ไม่ว่าเธอจะออกแบบมาดีแค่ไหน สุดท้ายมันก็ตกมาเป็นของฉันอยู่ดี! ฮ่าฮ่า!”
เธอระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่มือก็เซ็นชื่อลงบนไฟล์แบบร่างนั่นอย่างขะมักเขม้น พร้อมที่จะส่ง
ในที่สุด เมเดลีนและเจเรมี่ก็เดินลงมาหลังจากที่เลือกเสื้อผ้าเรียบร้อย จากนั้นพวกเขาก็เห็นกองกระดาษบนโต๊ะกาแฟที่เปียกโชกไปด้วยน้ำ เจเรมี่รีบหยิบกระดาษทิชชูทีละแผ่นซับน้ำออกไป เขาดูกังวลมากกว่าเมเดลีนเสียอีก
“ช่างมันเถอะค่ะ เจเรมี่ ฉันมีตัวก๊อปปี้อยู่น่ะค่ะ”
“ไม่ได้ ทั้งหมดนี่มาจากน้ำพักน้ำแรงของคุณนะ แม้ว่าคุณจะไม่ต้องการ แต่ว่าผมอยากจะเก็บมันไว้ในสภาพดี ๆ นี่”
เมเดลีนตกตะลึงกับการที่ได้เห็นว่าเจเรมี่กังวลและให้คุณค่ากับงานของเธอมากขนาดไหน
หลังจากนั้น เธอจึงตั้งสติได้และมองไปที่คอมพิวเตอร์ “หื้ม ฉันคิดว่าฉันลืมบันทึกไฟล์แบบร่างนะคะ แต่โชคดี ทุกอย่างมันอยู่ในหัวของฉันหมดแล้ว”
คาเลนยืนอยู่หลังบันไดเพื่อแอบฟังพวกเขา เธอยืนเอามือปิดปากในขณะที่หัวเราะชอบใจ
“ฮึ เมเดลีน ฉันจะรอจนกว่างานก๊อปปี้ของเธอจะเสร็จนะ อีวอนน่าจะส่งงานของเธอไปเรียบร้อยแล้ว ในตอนที่เธอส่งงานของเธอไป ทุกคนจะได้รู้ว่าเธอมันเป็นพวกขโมยผลงานชาวบ้านมาหากิน!”
เธอดีใจเป็นที่สุดและตั้งหน้าตั้งตารอดูผลลัพธ์ที่จะเกิดกับเมเดลีนในเร็ววัน
สองวันผ่านไป ค่ำคืนของการแข่งขันที่เธอเฝ้ารอก็มาถึง
การแข่งขันรอบสุดท้ายจะใช้การถ่ายทอดสดให้ผู้ชมโหวตคะแนนเสียงเพื่อเฟ้นหาผู้ชนะตัวจริง ดังนั้น ก่อนที่การแข่งขันจะเริ่มต้นขึ้น ไม่มีใครที่รู้ว่าดีไซน์ของผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนจะเป็นแบบใด
และการแข่งขันการออกแบบเครื่องเพชรครั้งนี้ยังเป็นระดับนานาชาติ มีบรรดาคนดังเข้าร่วมงานมากมายและสื่อมวลชนนับสิบเจ้ากำลังถ่ายทอดสดอยู่ ดังนั้นราคาตั๋วเข้างานจึงสูงถึงสี่หลักเป็นอย่างต่ำ
คาเลนทุ่มทุนไป 2,800 เหรียญ ซื้อตั๋วที่นั่งแถวหน้าเพื่อที่จะได้เป็นสักขีพยานความพินาศของเมเดลีนหลังจากที่ความผิดของเธอถูกเปิดโปง
เมื่อหย่อนตัวลงบนที่นั่ง เธอก็สังเกตว่าเอโลอิสและฌอนนั่งอยู่ที่แถวหน้าในตำแหน่งที่ดีที่สุด ชัดเจนเสียเหลือเกินว่าพวกเขาให้การสนับสนุนเมเดลีนมากแค่ไหน
คาเลนกลอกตาอย่างไม่พอใจ แต่ลึก ๆ แล้ว เธอกลับรู้สึกอิจฉาตาร้อนที่เอโลอิสใส่เสื้อผ้าที่หรูหรามางานนี้ ในอดีตเธอเองก็เคยได้ใส่เสื้อผ้าแบรนด์ดังกับเครื่องเพชรเหมือนกัน
เธอรู้สึกชิงชังเมเดลีนยิ่งนัก และคิดว่าชีวิตที่เต็มไปด้วยเงินทองของเธอต้องมลายหายไป เป็นความผิดของยัยคนนี้ทั้งหมด
นาฬิกาบอกเวลา 2 ทุ่มตรง พิธีเปิดงานการแข่งขันรอบสุดท้ายได้เริ่มต้นขึ้น ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 16 คนนั่งประจำตำแหน่งของตน
ท่ามกลางผู้เข้าแข่งขัน เมเดลีนเฉิดฉายที่สุด
ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าหน้าผม บอกได้เลยว่าผู้เข้าแข่งขันที่เหลือตกกระป๋อง
เจเรมี่นั่งอยู่ด้านล่างของเวที เขาจ้องไปที่รอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ของเมเดลีนอย่างไม่วางตา
ไม่นานหลังจากนั้น การแข่งขันรอบสุดท้ายก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ แต่เมื่อดูจากลำดับที่ได้ระบุเอาไว้ ผู้เข้าแข่งขันคนแรกเดินขึ้นบนเวทีเพื่อนำเสนอดีไซน์เครื่องเพชรของเขาบนจอยักษ์ใหญ่ นักออกแบบคนนั้นอธิบายแนวคิดและความหมายที่แฝงมากับการออกแบบ จากนั้นจึงเป็นการโหวตเพื่อลงคะแนนเสียงจากผู้ชม
เมเดลีนได้ลำดับที่ 12 ในขณะที่อีวอนได้ลำดับที่ 6
ในขณะเดียวกัน อีวอนก็เฝ้ารอเวลาของเธออย่างใจจดใจจ่อ
เธอทุ่มเงินจำนวนมากไปกับการเช่าชุดราตรีที่แพงหูฉี่เพื่อคืนนี้โดยเฉพาะ เธอแต่งหน้ามาอย่างพิถีพิถัน ดังนั้นตอนที่เธอขึ้นไปปรากฎตัวบนเวที เธอจะได้ขึ้นกล้องมากที่สุด
ในตอนนั้น ขาของเธอสั่นอย่างแรงในขณะที่พยายามนำรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์มาประดับบนใบหน้า เมื่อพิธีกรประกาศชื่อเธอ เธอเชิดหน้าขึ้นขณะเดินตรงไปกลางเวทีพร้อมกับส้นสูงของเธอ คาเลนปรบมือให้จากทางด้านล่างและรอดูความตื่นเต้นที่กำลังจะเกิดขึ้น
แต่อย่างไรก็ตาม ตอนที่อีวอนกำลังนำเสนอผลงานที่ขโมยมาจากเมเดลีนอย่างมั่นใจ บรรดาแขกเหรื่อซึ่งประจำอยู่ที่ที่นั่งของผู้ตัดสิน และเจ้าหน้าที่กิตติมศักดิ์บางคนก็แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมา