novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF
  • หน้าหลัก
  • ดูอนิเมะ anime
  • อ่านมังงะ
  • โดจิน
  • ซีรีย์วาย
  • PG SLOT
ค้นหานิยาย
Sign in Sign up
  • จันทร์
  • อังคาร
  • พุธ
  • พฤหัสบดี
  • ศุกร์
  • เสาร์
  • อาทิตย์
  • ทุกวัน
  • จบแล้ว
  • นิยาย PDF
  • จันทร์
  • อังคาร
  • พุธ
  • พฤหัสบดี
  • ศุกร์
  • เสาร์
  • อาทิตย์
  • ทุกวัน
  • จบแล้ว
  • นิยาย PDF
Sign in Sign up
Prev
Next
boston777
แทงบอลออนไลน์ เว็บแทงบอล
บาคาร่า 8xbet แทงงหวย เว็บพนัน สมัครบาคาร่าออนไลน์ เล่นเซ็กซี่บาคาร่า AE SEXY เว็บบาคาร่าดีที่สุด Empire777 แทงหวย สล็อตเว็บตรง แทงหวยออนไลน์ สมัคร ufabet แทงบอล เว็บหวยฮานอย ซื้อหวยฮานอย SSGAME350

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 685

  1. Home
  2. บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
  3. บทที่ 685
Prev
Next

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 685

คาเลนมองไปที่ผู้หญิงที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอ เธอตกใจและกลั้นหายใจ

“เป็นแกนั่นเอง นางสารเลว…”

เพียะ!

ก่อนที่คาเลนจะพูดจบ เธอก็โดนตบหน้าอย่างแรง

เธอถึงกับอึ้งแต่ก็ดึงสติกลับมาได้ในไม่กี่วินาที “แก… แกกล้าดียังไงมาตบฉัน? แก…”

เพียะ!

“อ๊าก!”

เสียงตบหน้าเธอดังอีกครั้ง คาเลนเจอกับเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ เธอกัดฟันหันไปมองผู้หญิงคนนั้น

“แกเป็นบ้าไปแล้วเหรออีวอน! แกจ้างคนมาลักพาตัวฉันและยังกล้าตบฉันด้วยเหรอ? ฉันเป็นป้าแท้ ๆ ของแกนะ!”

อีวอนเปล่งเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง การแสดงออกของเธอกลายเป็นด้านมืด “ป้าแท้ ๆ งั้นเหรอ? คนที่ฉันตบเมื่อกี้นี้คือของป้าแท้ ๆ ของฉันเหรอ!”

“แก…”

อีวอนเอื้อมมือไปที่คอเสื้อของคาเลน และแสดงออกถึงความมุ่งร้าย “คุณป้าที่รัก ให้ฉันได้บอกเรื่องนี้กับคุณป้านะคะ ฉันอดทนกับคุณมาตั้งนานแล้ว!”

“คุณบอกว่าคุณเป็นป้าโดยสายเลือดของฉัน แต่คุณเคยปฏิบัติกับฉันดี ๆ เหมือนกับเป็นหลานสาวแท้ ๆ ของคุณไหม? เมื่อใดก็ตามที่คุณถูกเมเดลีนสั่งสอน ฉันเป็นคนที่ต้องปกปิดความยุ่งเหยิงให้คุณ คุณคอยสั่งให้ฉันทำสิ่งนั้น สิ่งนี้ แม้แต่สั่งให้เป็นคนรับใช้ตาแก่คนนั้น ฉันทำตามคำสั่งของคุณมาตลอด แต่คุณเคยให้ประโยชน์อะไรฉันบ้างไหม?!”

อีวอนระบายความคับแค้นใจทั้งหมดของเธอออกมา ใคร ๆ ก็สามารถได้กลิ่นที่รุนแรงของแอลกอฮอล์และยาสูบจากตัวเธอ การแสดงออกของเธอเริ่มตึงเครียด

“ทั้งหมดที่ฉันทำก็หวังที่จะได้เงินและเครื่องประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคุณบ้าง แต่คุณกลับปฏิบัติกับฉันแบบนั้นเหรอ? คุณเรียกฉันว่านางสารเลวและตบหน้าฉันอย่างแรงนี่? ในตอนนั้นคุณปฏิบัติกับฉันเหมือนหลานสาวแท้ ๆ บ้างหรือเปล่าล่ะ?! ฉันจะบอกให้นะคาเลน สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้มันเป็นเพราะการกระทำของคุณเอง!”

คาเลนหันกลับมามอง “แกเคยคิดบ้างหรือเปล่า ว่าแกกำลังทำอะไรอยู่ในตอนนี้? แกกำลังทำผิดกฎหมายนะ!”

“แล้วไง?” อีวอนไม่ได้สนใจ “ถึงยังไงฉันก็เคยมีความผิดทางอาญาอยู่แล้ว การเพิ่มอีกหนึ่งอย่างก็คงไม่เสียหายตรงไหน ฉันคิดว่ามันจะดีกว่านะ ถ้าคุณเริ่มกังวลเกี่ยวกับตัวเองน่ะ”

อีวอนหัวเราะออกมาเสียงดังและผลักคาเลนออกไป เธอกอดอกและเผยยิ้มมุมปาก

“เมื่อกี้คุณได้ยินแล้วนี่ ถ้าเมเดลีนไม่เอาเงินมาที่นี่เพื่อไถ่ตัวคุณ คุณจะไม่ได้เห็นแสงตะวันในวันพรุ่งนี้! แต่ถึงยังไง เมื่อลองคิดเรื่องนี้ดูอีกครั้ง จะเป็นไปได้อย่างไรที่เมเดลีนจะปรากฏตัวขึ้นเพื่อช่วยคุณ? เธออยากจะให้คุณตายแค่ไหนกันนะ!”

ความเห็นของเธอทำให้คาเลนหน้าซีด

เธอยังคงจำสิ่งที่เมเดลีนบอกกับเธอเมื่อเช้าวันนั้นได้ ‘คนที่เติมเชื้อเพลิงลงในเปลวไฟนั้นน่ารังเกียจยิ่งกว่าคนที่เมินเฉย เจเรมี่สมควรตาย แต่ในฐานะคนที่ช่วยเหลือและสนับสนุนนางแพศยาตัวปลอมอย่างเมเรดิธ คุณสมควรที่จะตายมากกว่าเขาเสียอีก!’

ดูเหมือนว่าเมเดลีนจะเกลียดเธอมากจนถึงขั้นที่ต้องการให้เธอตาย!

‘ถ้าเป็นอย่างนั้น เป็นไปไม่ได้เลยที่จะพึ่งพาเมเดลีนให้ช่วยฉัน!’

ขณะรู้สึกถึงความกลัวที่คืบคลานเข้ามาหาเธอ คาเลนก็ได้ยินความคิดเห็นของอีวอน “ถ้าเมเดลีนเสียสติและเอาเงินสดมาให้จริง ๆ คงจะดีกว่านี้เนอะ ฉันจะได้ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวและกำจัดพวกคุณทั้งสองคนไปพร้อม ๆ กันซะเลย!”

แต่ถึงอย่างนั้น อีวอนหัวเราะและสะบัดมือ “ฉันคิดว่ามันดีที่สุด ถ้าคุณไม่ยึดมั่นในความหวังนั้น เว้นแต่ว่าเมเดลีนจะเป็นคนโง่เขลา เธอจะยอมเสี่ยงกับแม่ผัวที่ ‘ดี’ อย่างคุณเหรอ! ฮ่าฮ่าฮ่า…”

เธอหัวเราะอย่างหยิ่งผยองแล้วหมุนตัวไปเพื่อสั่งชายสองคนนั้น

“จับตาดูเธอไว้ให้ดี เราจะแบ่งเงินเท่า ๆ กันถ้ามันมา! ถ้ามันไม่มาก็จัดการเธอซะ!”

หัวใจของคาเลนเต้นระรัวเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอกลัวมากจนขดตัวอยู่ในมุม ฝ่ามือของเธอเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ

เธอคิดว่านั่นเป็นจุดจบของเธอแล้ว

อีวอนเต็มใจที่จะเปิดเผยนิสัยที่แท้จริงของเธอ และนั่นหมายความว่าเธอจะทำทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

‘เมเดลีนจะยอมเสี่ยงมาช่วยฉันไหม?’

‘ไม่หรอก’

‘เมเดลีนคงปราถนาให้ฉันตาย!’

…