บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 905
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 905
เมเดลีนเห็นชายคนหนึ่งกับผู้หญิงอีกคนกำลังเริ่มกอดและจูบกันอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้คือลาน่าอย่างแน่นอน และชายคนนั้นคือ…
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะจำส่วนโค้งของแผ่นหลังชายคนนั้นซึ่งสลักอยู่ในส่วนลึกในใจของเธอผิดไป
“เจเรมี่…”
มีความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องเกิดขึ้นในใจของเธอ พลันความคิดของเธอก็สับสนยุ่งเหยิง
เธอพยายามควบคุมสติของตัวเอง แต่ความรู้สึกของเธอก็ดูเหมือนจะยิ่งควบคุมไม่อยู่
แสงไฟสลัวตรงหน้าดวงตาของเธอและกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ทำให้เธองุนงง
ลาน่าลืมตาอันทรงเสน่ห์ของเธอและยิ้มอย่างผู้ชนะให้กับเมเดลีนที่ค่อย ๆ หน้าซีดลง “คุณหญิงวิทแมน คุณมาถึงแล้วเหรอ?”
น้ำเสียงของเธอเย่อหยิ่ง ดูถูก และยั่วยุ “การจูบของคุณวิทแมนช่างดีจริง ๆ ผู้ชายแบบนี้ทำให้ฉันอดใจไม่ได้เลยจริง ๆ”
เธอรู้ว่าลาน่าจงใจที่จะยั่วโมโหเธอ แต่เมเดลีนก็สงบใจตัวเองลงไม่ได้
เธอรีบกำหมัดและเดินเข้าไปข้างหลังชายคนนั้นก่อนที่จะดึงเขาและลาน่าออกจากกัน “เจเรมี่ คุณกำลังทำอะไร? คุณบ้าไปแล้วรึไง?” เธอประณามในขณะที่หัวใจยังคงเจ็บปวด การมองเห็นของเธอเริ่มพร่าเลือน แต่เธอก็ยังคงเห็นได้ชัดเจนว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเธอกำลังหัวเราะคิกคักอย่างไม่พอใจ “มันเป็นเรื่องปกติที่จะทุ่มเทในการทำธุรกิจ เธอจะโวยวายไปทำไม?”
เมเดลีนคิดจริง ๆ ว่าเธอหูแว่วไป แต่เสียงในหูของเธอก็ชัดเจนและเป็นจริง
“โวยวายงั้นเหรอ? เจเรมี่ คุณรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”
เมเดลีนมองชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อ จากนั้นเธอก็ได้ยินเข้าพูดว่า “กลับไปซะ และอย่ามารบกวนคุณจอห์นสันกับฉันในการคุยเรื่องธุรกิจกันอีก”
คำตอบนี้ทำให้เมเดลีนปวดหัวอย่างรุนแรง เธอรู้สึกว่าคนและสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเธอเริ่มวุ่นวายมากยิ่งขึ้น
เมื่อเห็นท่าทีของเมเดลีน ลาน่าก็ยิ้มอย่างพอใจและเดินไปข้างหลังเมเดลีนอย่างภูมิใจ “เธอไม่ได้ยินหรือไง คุณหญิงวิทแมน? สามีของเธอบอกให้เธอไป ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็ควรรีบไปและอย่ามารบกวนเราจาก ‘การพูดคุยทางธุรกิจ’ อีก”
เธอเน้นประโยคหลังอย่างมีเลศนัย
เมเดลีนหันหลัง ยกมือขึ้นและตบเข้าที่หน้าของลาน่า
สายตาของเธอถูกย้อมไปด้วยคมมีดขณะที่เธอพูดอย่างสง่างาม “คุยเรื่องธุรกิจงั้นเหรอ? งั้นตบนี้ก็คือรางวัลของฉันเพื่อเธอและสามีของฉันสำหรับการคุยเรื่องธุรกิจ!”
ลาน่ากุมหน้า แววตาของเธอเริ่มเกรี้ยวกราดในทันที
ไม่มีสักครั้งในชีวิตของเธอที่มีใครกล้าพูดคำพวกนั้นกับเธอ นับประสาอะไรกับการตบเธอ
พี่ชายของเธอ พอล มีอิทธิพลทั้งด้านมืดและสว่างของสังคม เธอ นายหญิงรอง จะทำอะไรก็ได้กับสิ่งที่เธอต้องการในประเทศเอฟนับตั้งแต่ที่เธอยังเป็นเด็ก
บรรดาผู้ชายที่เธอหมายปองยอมจำนนต่อเธออย่างเชื่อฟัง และเมื่อพูดถึงผู้หญิงที่มีปัญหากับเธอ เธอสามรถทำให้พวกหล่อนเงยหน้าไม่ขึ้นเพียงแค่คำเดียว!
แต่ในตอนนี้ เมเดลีนได้ตบเธอจริง ๆ
โอ้ นั่นช่างยอดเยี่ยม
ในตอนนี้ เธอมีเหตุผลอันถูกต้องที่จะจัดการกับยัยคนที่รกหูรกตานี้!
อย่างไรก็ตาม เมเดลีนไม่ได้กลัวเลย เธอยังเตือนด้วยว่า “ลาน่า ฉันไม่สนว่าเธอเป็นใคร ถ้าเธอตื๊อสามีของฉันอีกละก็ ครั้งต่อไปจะไม่ใช่แค่ตบ”
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เธอกล่าวเช่นนี้ จู่ ๆ ข้อมือของเธอก็ถูกจับไว้แน่นโดยชายที่อยู่ข้างหลังเธอ “เอวลีน มอนต์โกเมอรี เธอกล้าทำร้ายคุณจอห์นสันงั้นเหรอ?”
ภาพของเจเรมี่ที่กำลังปกป้องลาน่าทำให้เมเดลีนตกตะลึง
ด้วยความสับสน เธอมองหน้าของเขาซึ่งเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มุ่งมายังเธอ
เธอกำลังจะพูด แต่ก็ถูกโยนไปด้านข้างโดยชายคนนั้น “ออกไปเดี๋ยวนี้ อย่ามายุ่ง”
เมเดลีนแทบจะเสียศูนย์ เธอไม่อยากเชื่อว่านี่คือท่าทีของเจเรมี่ที่มีต่อเธอ “เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?”
“ฉันจะไม่ยกโทษให้เธอ” ชายคนนั้นเดินออกไปอย่างไม่พอใจ เขาปลอบลาน่าผู้เสแสร้งโดยไม่มองเธอด้วยหางตาด้วยซ้ำ
เมเดลีนเจ็บใจ
เธอไม่อยากเชื่อว่าชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอคือเจเรมี่จริง ๆ
เมื่อคิดถึงตอนที่เธอถูกเฟลิเป้ข่มขู่เพราะลิเลียนมาก่อน เธอก็สงสัยว่าเจเรมี่กำลังเจอความลำบากเหมือนกันในตอนนี้
‘เจเรมี่ มีเหตุผลอะไรที่คุณยอมกอดจูบลูบคลำกับลาน่างั้นเหรอ?’