มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 59
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 59
“ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือ ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าฉันลืมนำกระเป๋าสตางค์ของฉันออกมาด้วย!” มีล่าพูดขึ้นขณะที่เธอยิ้ม
เธอไม่ปฏิเสธข้อเสนอของเจอรัลด์ที่จะจ่ายให้ในนามของเธอโดยตรง และเธอก็ยังสุภาพมากอีกด้วย
เธอเป็นเด็กสาวที่ใจดีและใจกว้างมาก
มีล่าประหลาดใจเล็กน้อยที่ได้พบกับเจอรัลด์โดยบังเอิญวันนี้
แม้กระนั้น มีล่ามีความประทับใจลึกซึ้งให้กับเจอรัลด์หลังจากที่ได้พบเขาโดยบังเอิญที่หอประชุมในครั้งก่อน
เธอนึกถึงที่ว่านักเรียนคนนี้ได้เฉยเมยมากและไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เลยถึงแม้ว่าทุกคนได้หัวเราเยาะและฉีกหน้าเขาในเวลานั้น
“ไม่เป็นไร” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้ม
“อย่ากังวลไปเลย ฉันจะคืนเงินให้นายอย่างแน่นอนทันทีที่ฉันได้กระเป๋าสตางค์ของฉัน เออใช่ นายมีกระเป๋าเงินอิเล็กทรอนิกส์ไหม? ถ้านายมี ฉันสามารถโอนเงินให้นายผ่านการจ่ายอิเล็กทรอนิกส์โดยตรง…”
“ได้!” เจอรัลด์ก็ไม่ได้ลังเลเหมือนกัน ถึงแม้ว่าเด็กสาวด้าหน้าเขาจะสวยมาก มันยังคงเป็นการพบกันที่มีความสุขมาก
อีกอย่าง เขาไม่ได้มีนิสัยพูดอ้อม ๆ
ภายใต้สถานการณ์ปกติ ชายปกติคนิอื่น ๆ ที่อยู่ในสถานการณ์นี้คงจะยืนกรานไม่ให้หญิงสาวต้องจ่ายเงินคืนอย่างแน่นอนและแค่ถือซะว่าเป็นการเลี้ยงจากพวกเขา
บางที พวกเขาคงจะพยายามที่จะเชิญเธอไปทานมื้อเย็นและพยายามจะเป็นเพื่อนกับเธอหรืออะไรทำนองนั้น
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์มีบุคลิกตรงไปตรงมามากและเขาเป็นเช่นนี้มาเสมอ เนื่องจากมีล่าต้องการคืนเงินให้เขา เขาก็ไม่มีเหตุผลใดที่จะปฏิเสธคำขอของเธอ
“ฉันจะกลับไปที่หอของฉันเดี๋ยวนี้และโอนเงินคืนให้กับนายทีหลังในตอนเย็นนะ! ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือในวันนี้ ฉันชื่อ มีล่า สมิธ!”
“ฉันชื่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ด!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้ม
หลังจากนั้น มีล่าโบกมือให้เจอรัลด์ก่อนที่เธอจะออกไปด้วยความเร่งรีบ
“เธอสวยมากอย่างแน่แท้…” เจอรัลด์พึมพำกับตัวเองขณะที่เขาจ้องไปยังแผ่นหลังของเธอ
เฮ้! เมื่อไหร่กันที่เขากลายมาเป็นคนเซ่ออย่างนี้ได้?
ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา เจอรัลด์หันหลังกลับและหยิบชานมของเขาก่อนที่เขาไดตัดสินใจเดินไปที่รถของเขาและชื่นชมมันต่อไปอีกหน่อย
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ซื้อรถให้ตัวเอง และเขาไม่เคยคิดที่จะฝันว่าเขาจะสามารถเป็นเจ้าของรถคันนี้ได้ ดังนั้น เขาจึงตื่นเต้นมาก
“ว้าว! มานี่และดูตรงนี่สิ! นี่มันรถอะไรกัน?”
“โอ้มายก๊อด! มันคือรถสปอร์ตแลมบอร์กินี! มันเจ๋งมากเกินไปจริง ๆ รถคันนี้น่าจะมีมูลค่าสองสามล้านดอลลาร์ ใช่ไหม?”
“นี่มันรีเวนตัน! มันคือหนึ่งในรถสปอร์ตหรูที่แพงมากของแลมบอร์กินี! มันมีราคามากกว่าสองล้านครึ่งดอลลาห์! เขาต้องเป็นบุคคลที่ร่ำรวยสุด ๆ แน่!?”
เมื่อเจอรัลด์มาถึงที่รถของเขา เขาก็ตกใจเมื่อได้เห็นว่ามีคนมากมายได้มายืนล้อมรอบรถของเขาแล้วในเวลานี้
พวกเขาส่วนใหญ่คือเด็กสาว แต่ก็มีเด็กชายไม่กี่คนที่นั่นด้วย
พวกเขาทั้งหมดกำลังจ้องไปที่รถของเขาด้วยความเกรงขาม และทุกคนยังมีการพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้นเกี่ยวกับรถ
เด็กสาวหลายคนถูกดึงดูดอย่างมากไปที่รถ และดวงตาของพวกเธอส่องแสงเป็นประกายขณะที่พวกเธอจ้องไปที่รถ
“ว้าว! รถสปอร์ที่เท่คันนี้มีมูลค่ามากกว่าสองล้านครึ่งดอลลาร์ ฉันคงเต็มใจที่จะตายหากว่าฉันแค่สามารถนั่งอยู่ในรถคันนี้ได้แค่สักพัก!”
“ช่วยไม่ได้นะแต่ฉันสงสัยผู้ชายร่ำรวยคนไหนที่เป็นเจ้าของรถคันนี้กัน? มีคนที่มั่งคั่งเช่นนี้ในมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ด้วยใช่ไหม? หากว่ามี ฉันอยากจะกลายเป็นแฟนสาวของเขาจริง ๆ!”
“มา มา เร็วหน่อยและถ่ายรูปให้ฉัน! ฉันอยากถ่ายรูปกับรถจริง ๆ!”
คลิก! คลิก!
เสียงกดชัตเตอร์ของกล้องดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
เด็กสาวบางคนก็ต้องการจะถ่ายรูปกับรถแต่กระอักกระอ่วนมากเกินไปที่จะทำแบบนั้น
นอกจากนี้ พวกเขาไม่ได้เพียงแค่กำลังจ้องดูไปที่รถ แต่พวกเขาก็ยังสังเกตสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ของพวกเขาในเวลานี้
ทุกคนต้องการหาว่าใครคือเจ้าของรถคันนี้ พวกเธออยากจะรู้ว่ามันเป็นของชายหนุ่มและเขาจะเป็นนักเรียนจากมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่หรือไม่ หากเขาคือเพื่อนนักเรียน พวกเธออยากจะถือโอกาสนี้เพื่อเข้าใกล้เขา
บางที…ชายหนุ่มร่ำรวยอาจจะชอบพวกเธอก็ได้!
“เอาล่ะ ขอโทษะ คุณช่วยให้ผมผ่านไป…” เจอรัลด์เกาหัวของเขาขณะที่เขาได้ตัดสินใจที่จะยอมรับและมีชีวิตอยู่กับสิ่งยุ่งยากและได้เดินไปที่รถของเขาโดยตรง
“ออกไปจากนี่นะ! ทำไมนายถึงพยายามจะเบียดผ่านไปกัน?!”
อย่างไม่คาดคิด เจอรัลด์ถูกหญิงสาวที่หัวเสียมากผลักไปด้านข้าง
ในเวลานี้ เจอรัลด์ทำอะไรไม่ได้นอกจากรู้สึกถึงความโกรธที่ขยายขึ้นในใจของเขา อะไรกันว่ะเนี้ย! เธอไม่แม้แต่จะขอการอนุญาตของฉันและเธอยังกล้าไปนั่งอยู่บนรถของฉัน! เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?!
“ดูคนนี้สิ เขามันงั่งอะไรอย่างงี้! เขากำลังเข้ามาเพื่อจะถ่ายรูปรถจริง ๆ เขาไม่น่ารังเกียจไปหน่อยเหรอ?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคิดว่าเขาพยายามจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ตอนนี้ เขาอาจกำลังพยายามจะมองหาผู้หญิงเนื่องจากว่ามีสาวสวยมากมายอยู่ที่นี่ ฉันไม่เคยเห็นคนที่น่ารังเกียจมากในชีวิตฉันมาก่อนเลย!”
“มันคงจะไม่เป็นไรหากเจ้าของรถแลมบอร์กินีมาและเห็นกลุ่มสาวสวยหลายคนที่นี่ แค่นึกดูว่าเขาจะคิดยังไงถ้าเขาได้เห็นเด็กชายที่น่ารังเกียจอยู่หน้ารถของเขาล่ะ? มันคงจะแปลกหากเขาไม่ได้โกรธเลย!”
จากนั้น กลุ่มสาว ๆ นำโทรศัพท์ของพวกเธอออกมาอย่างรวดเร็วและได้เริ่มถ่ายรูปตัวเองกับรถแลมบอร์กินีกัน
“ดูสิ! ทำไมมีคนมากมายไปรวมอยู่ตรงนั้นกัน?”