มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 68

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 68

“ใช่ ใช่ ใช่ ฉันคิดว่าร้านอาหารต้องมีส่วนร่วมในกิจกรรมส่งเสริมการขายพิเศษบางอย่าง!”

วิคเตอร์ยังพูดโผล่งขึ้นมาขณะที่เขาเองก็ยังไม่มั่นใจมากนักในเวลานี้

เมื่อพนักงานเสริฟ์ชายเดินเข้ามาในห้อง วิคเตอร์ถามเขาอย่างตรงไปตรงมาว่า “เออจริงสิ ผมขอถามคุณบางอย่างได้ไหม? พวกเราจะได้อาหารจานเด่นพิเศษทั้งหมดฟรีตราบใดที่พวกเราสั่งมันฝรั่งผัดสักจานหรือเปล่า?”

พนักงานเสริฟ์ชายอดไม่ได้ที่จะมองวิคเตอร์ด้วยความงุนงง จากนั้น พนักงานเสริฟ์ชายตอบกลับด้วยความดูถูก “คุณบ้าหรือเปล่า? คุณกำลังถามผมอย่างจริงจังว่าคุณจะได้อาหารจานเด่นทั้งหมดของเราฟรีหากว่าคุณสั่งมันฝรั่งผัดสักจานงั้นเหรอ?! ต้องมีบางอย่างผิดปกติกับสมองขอบคุณแน่!”

หลังจากพูดจบ พนักงานเสริฟ์ชายส่ายหัวของเขาก่อนที่จะหันหลังกลับและจากไปทันที

โฮมแลนด์ คิชเช่นคือหนึ่งในสถานประกอบการที่มีเกียรติมากที่สุดในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ ใครให้แขกธรรมดาเช่นวิคเตอร์กล้าที่จะสร้างปัญหาให้กับพนักงานเสริฟ์กัน?

วิคเตอร์รู้สึกราวกับว่าเขาถูกตบที่ใบหน้า

เมื่อคิดว่าเขากล้าที่จะถามคำถามนั้นกับพนักงานเสริฟ์ชายจริง ๆ

“เจอรัลด์ นายสามารถทานอาหารมากขนาดนั้นทั้งหมดด้วยตัวเองได้เหรอ?!” วิตนีย์อดไม่ได้ที่จะถามอย่างฉุนเฉียว

เธอรู้สึกรำคาญและหงุดหงิดมากเมื่อเจอรัลด์ไม่ได้เสนออาหารอร่อยใด ๆ ให้พวกเขาเลย

“โอ้ หากว่าพวกเธอคนไหนอยากจะลองชิมอาหารจานเด่นเหล่านี้ โปรดอย่าลังเลที่จะมานี่ล่ะ!”

“นาย!” วิตนีย์โกรธอย่างที่สุดในเวลานี้ เธอรู้สึกราวกับว่าอาหารที่เธอกำลังทานจืดชืดไปหมดขณะนี้ เธออยากจะลองชิมอาหารจานเด่นทั้งหลายที่อยู่บนโต๊ะของเจอรัลด์จริง ๆ

“ฉันรู้แล้ว!” วิคเตอร์ ที่รู้สึกหงุดหงิดมาก จู่ ๆ ก็อุทานออกมาเสียงดัง “ฮ่าฮ่าฮ่า เจอรัลด์ นายต้องใช้จ่ายเงินจำนวนมากเมื่อครั้งที่แล้วที่นายมาที่นี่ ใช่ไหม? ฉันได้ยินว่านายจ่ายไปมากกว่า 15,000 ดอลลาร์ในคืนนั้น ฉันเดาว่านี่คงเป็นเหตุผลที่ทำไมผู้จัดการชั้นถึงให้การดูแลนายอย่างพิเศษและส่งอาหารจานเด่นมากมายให้นายเพื่อทานฟรี! ฉันพูดถูกไหม?”

วิคเตอร์ไม่กล้าจะคิดถึงความเป็นไปได้ใด ๆ อย่างอื่นเลย นี่คือความเป็นไปได้และคำอธิบายเพียงอย่างเดียวที่เขาสามารถยอมรับได้

“คงงั้นมั้ง…” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้ม จากนั้น เขาก็ทานอาหารของเขาต่อไป

“เอาล่ะ ถ้างั้น นายควรทานอาหารต่อ! ฉันจะรอและดูว่านายจะมีอารมณ์ทานอาหารต่อภายหลังได้อย่างไร!” สีหน้าบนใบหน้าของวิคเตอร์เปลี่ยนฉับพลันขณะนี้

หลังจากนั้น เขายืนขึ้นทันที

เจอรัลด์ได้ตบหน้าทุกคนที่อยู่ในห้องนี้จริง ๆ เพราะการดูแลอย่างสิทธิพิเศษที่เขากำลังได้รับ

วิคเตอร์รู้สึกอับอายเป็นเฉพาะพิเศษเพราะเขาสามารถสั่งอาหารจานเด่นได้แค่สองจาน แต่ร้านอาหารได้เสริฟ์อาหารจานเด่นทั้งสิบสองจานให้เจอรัลด์ในคราเดียว

นอกจากนี้ เห็นได้ชัดว่าเจอรัลด์ก็รู้ว่าวิคเตอร์ชอบมีล่า แต่เขาก็ยังเชิญมีล่าให้ไปทานอาหารกับเขาต่อหน้าของคนอื่น ๆ จริง!

วิคเตอร์รู้สึกรำคาญอย่างถึงที่สุด

“วิคเตอร์ นายหมายความว่าอะไร?” วิตนีย์ถามขึ้นในเวลานี้

“ฉันหมายความว่าอะไรนะเหรอ? วิตนีย์ เธอบอกว่าเจอรัลด์ได้เงิน 30,000 ดอลลาร์จากการถูกลอตเตอรี่ไม่ใช่หรือไง? ยูริและพวกผู้ชายที่เหลือได้ปอกลอกเขามากกว่า 22,000 ดอลลาร์สำหรับมื้อเย็นในครั้งที่แล้ว นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังใช้เงิน 7,000 ดอลลาร์เพื่อเช่ารถเฟอร์รารี่และคนขับรถก็ขับรถพาเขาไปรอบ ๆ ทั้งวัน นั่นก็แปลได้ว่าตอนนี้เขาไม่เหลืออะไรแล้วทั้งนั้น!”

“ร้านอาหารเพียงแค่เห็นแก่หน้าของเขามากเพราะพวกเขาคิดว่าเขารวยและมีความสามารถในการบริโภคและการใช้จ่ายที่สูง หากพวกเราบอกผู้จัดการชั้นว่าชายคนนี้เป็นแค่คนยากไร้ที่ไม่มีอะไรเลย เธอคิดว่าพวกเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ถ้างั้น?” วิคเตอร์ตอบกลับอย่างเย็นชาขณะที่เขาจ้องไปยังเจอรัลด์

“ฮ่าฮ่าฮ่า เหตุผลเดียวที่ร้านอาหารเห็นแก่หน้าของเขามากนักเป็นแค่เพราะว่าพวกเขากำลังหวังว่าพวกเขาจะสามารถดึงดูดลูกค้าให้กลับมาและอุดหนุนร้านอีกครั้งในอนาคต! หากพวกเขารู้ว่าเจอรัลด์จะไม่สามารถกลับมาที่นี่ได้ พวกเขาจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างง่าย ๆ แน่!” นาธาเนลอดไม่ได้ที่จะเหยียดยิ้ม

“ชายคนนี้เหลือเชื่อจริง ๆ เขาแค่ถูกลอตเตอร์รี่ 30,000 ดอลลาร์และเขาใช้จ่ายไปกับทุกสิ่งอย่างในคราเดียวจริง ๆ! เขาค่อนข้างไม่ธรรมดานะ!” เลนนีก็กำลังหัวเราะขณะที่เขาได้ยินคำทั้งหลายเหล่านั้น

ในขณะเดียวกันนี้ เหล่าสาวสวยทั้งหมดที่นั่งอยู่ด้านข้างก็ต่างส่ายหัวเล็กน้อยไปตาม ๆ กันขณะที่พวกเธอจ้องไปที่เจอรัลด์

“โอ้ ไม่นะ! วิคเตอร์ หากพวกเราบอกพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ภายหลัง นายคิดว่าผู้คนที่โฮมแลนด์ คิชเช่นจะคิดว่าพวกเราเป็นพรรคพวกของเขาหรือเปล่า? นายคิดว่าพวกเขาจะพยายามแก้เผ็ดพวกเราไหมถ้างั้น? อย่าลืมว่า พวกเราทั้งหมดอยู่ในห้องเดียวกันกับเขา!” นาธาเนลตบไหล่หน้าผากของเขาเบา ๆ ขณะที่เขาถามวิคเตอร์อย่างกระวนกระวาย

“ถูกต้อง! ฉันคิดว่าพวกเราควรลงไปชั้นล่างและบอกผู้จัดการเกี่ยวกับเรื่องนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อไม่ให้ผู้คนเข้าใจพวกเราผิด!”

“ใช่ ฉันเห็นด้วย!”

วิคเตอร์จ้องไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าออกไปจากห้องและลงไปชั้นล่างอย่างทันที

มีล่าก็กำลังรู้สึกกังวลใจเล็กน้อยตอนนี้ “เจอรัลด์ ที่พวกเขาพูดมันจริงไหม? ผู้จัดการชั้นให้อาหารจานเด่นมากมายแก่นายแค่เพราะว่านายได้ใช้จ่ายเงินมากกว่า 22,000 ดอลลาร์ที่นี่เหรอ?”

เจอรัลด์ยิ้มก่อนที่เขาจะตอบกลับว่า “มีล่า ไม่เป็นไรหรอก ทุกอย่างปกติดี เธอทานพอไหม? อิ่มแล้วหรือยัง? ถ้าเธออิ่มแล้ว เราไปที่เคาน์เตอร์และชำระเงินกันตอนนี้เลยเถอะ เธอไม่ต้องกังวลใด ๆ เกี่ยวกับฉันเลย!”

มีล่าพยักหน้าขณะที่เธอได้ฟังคำพูดนั้น ๆ ของเจอรัลด์ จากนั้น เธอตามเจอรัลด์ลงบันไดไป

ขณะนี้เอง วิตนีย์และวิคเตอร์กำลังพูดคุยกับผู้จัดการชั้นอยู่แล้ว

“แค่ฟังที่ผมพูด ผู้จัดการ เจอรัลด์เป็นแค่คนยากไร้ เขาไม่ใช่ชายที่ร่ำรวยหรือมีอำนาจอย่างที่คุณคิดว่าเขาเป็นเลยทั้งนั้น! เขายากจนมากจนเขาไม่สามารถแม้แต่จะซื้อกางเกงตัวใหม่ได้ด้วยซ้ำ!” วิคะตอร์พูดขณะที่เขาชี้นิ้วของเขาไปที่เจอรัลด์

“ถูกต้องแล้ว! คุณให้อาหารจานเด่นมากมายแก่คน ๆ นี้โดยไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งสิ้น! หากพวกเราไม่พาเขามาที่นี่วันนี้ เขาก็จะไม่มีเงินมากพอที่จะเข้ามาที่นี่ได้เลย!” นาธาเนลพูดโพล่งขึ้นอย่างทันที

“ทำไมคุณไม่ขอให้เขาทำงานที่นี่เพื่อจ่ายหนี้ของเขาล่ะ? ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มันคงจะเปล่าประโยชน์มากที่ปล่อยให้เขาทานอาหารจานเด่นเหล่านั้นที่มีค่าสามถึงสี่พันดอลลาร์ฟรี! คุณรู้ไหมว่าเขาถูกลอตเตอรี่ 30,000 ดอลลาร์และได้ใช้จ่าย 22,000 ดอลลาร์ไปแล้วที่นี่ทันที? หลังจากที่ได้ใช้จ่ายเงินที่เหลือจากเงินรางวัลของเขา เขาไม่มีเงินเหลือแล้ว!” ควินน์พูดเพิ่มเติมอย่างเย็นชา

ผู้จัดการชั้นเพียงแค่ยืนอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ได้พูดอะไรทั้งสิ้น

ณ ตอนนี้ ผู้คนมากมายได้มารวมตัวกันรอบ ๆ ที่บริเวณชั้นล่างแล้วเนื่องจากความวุ่นวายขนาดใหญ่

“กำลังเกิดอะไรขึ้นที่นี่กัน?”

“ดูเหมือนราวกับว่ามีคนชั้นต่ำที่น่าสมเพชกำลังเสแสร้งว่าเป็นชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าฉากหน้าของเขาได้ถูกเปิดโปง!”

“ให้ตายสิ! มีคนแปลกประหลาดมากมายในโลกนี้!”

เจอรัลด์เพียงแค่ทำเป็นหูทวนลมกับการสนทนาและการพูดคุยที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเขา

เขาเดินลงบันไดมาอย่างสงบนิ่งและมุ่งตรงไปหาผู้จัดการชั้น

จากนั้น เจอรัลด์ยิ้มขณะที่เขาถามขึ้น “พี่เจนนี่ มีเงินเหลือเท่าไหร่ในบัญชีของผมครับ?”

บัญชีดังกล่าวที่เจอรัลด์กำลังพูดถึงนี้คือเงินที่แซคได้โอนเข้าบัญชีของเจอรัลด์หลังจากคืนนั้น

นี่เป็นเพราะว่าพวกเขาจะต้องคำนวณเงินและส่งคืนมันกลับให้เจอรัลด์ต่อปีอยู่แล้ว

“เงินที่ได้คืนให้คุณคลอฟอร์ด…ยังคงมี 30,000 ดอลลาร์ในบัญชีของคุณค่ะ!”

“อ่า!” ทันทีที่เจนนี่พูด ทุกคนที่อยู่ในห้องทำอะไรไม่ได้นอกจากอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

“เอาล่ะ ถ้างั้น ผมจะเติมเงินเพิ่มอีก 45,000 ดอลลาร์เข้าในบัญชีของผมวันนี้” ขณะที่เขาพูด เจอรัลด์หยิบบัตรธนาคารของเขาออกมาก่อนจะรูดมันบนระบบชำระเงิน ภายในเวลาไม่กี่วินาที ระบบได้แสดงขึ้นว่าได้รับเงินจำนวน 45,000 ดอลลาร์แล้ว!

“อะไรนะ?”

“โอ้โห่ ให้ตายสิ!”

“45,000 ดอลลาร์งั้นเหรอ?”

ดวงตาของวิคเตอร์เบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ เขารู้สึกว่าฉากตรงหน้าของเขาดูลวงตามากเกินไป

ปากของคนอื่น ๆ ก็อ้ากว้างขึ้นเช่นกันในขณะนี้

นี่จะเป็นไปได้อย่างไร? เดิมทีพวกเขาคิดว่าเจอรัลด์คงจะไม่มีเงินเหลือแล้วเพราะเขาคงใช้จ่ายเงินจำนวน 30,000 ดอลลาร์ไปหมดแล้ว

อย่างไม่คาดคิด เจอรัลด์มีเงิน 30,000 ดอลลาร์อยู่ในบัญชีของเขาที่โฮมแลนด์ คิชเช่น และเขาเพิ่มเงินอีก 45,000 ดอลลาร์ไปในบัญชีของเขาจริง ๆ!

นั่นจะเป็นเงินจำนวน 75,000 ดอลลาร์!

“เจอรัลด์ นายถูกลอตเตอรี่เท่าไหร่กันแน่?!” วิตนีย์อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดังขณะนี้

เธอมีลางสังหรณ์ว่าเจอรัลด์อาจจะได้เงินรางวัลหลายล้านดอลลาร์…