เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 258 ของขวัญแด่เทพธิดา
บทที่ 258 ของขวัญแด่เทพธิดา
ท่ามกลางเสียงพูดคุยแสดงความคิดเห็นไม่หยุด ฉู่เหว่ยฮ่าวที่อยู่บนเวทีได้ยินอย่างชัดเจน
เขารู้สึกภูมิใจ ลูกสาวแท้ ๆ ของตัวเองถูกชื่นชม จะไม่ดีใจได้อย่างไร!
ซ่งเชียนหย่าก็เผยสีหน้ายินดีออกมา
จนกระทั่งเธอได้ยินเสียงของลูกชายสองคนที่ดังมาจากข้างหลัง
“สายตาเป็นอะไรกันไปหมด เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าหร่านหร่านของเราเป็นเจ้าหญิงที่สวยที่สุดในงานนี้”
“ใช่แล้ว! หร่านหร่านอย่าเสียใจไปเลย เธอเป็นเจ้าหญิงน้อยที่สวยที่สุดของตระกูลฉู่ของเรา ใครก็เทียบไม่ได้ทั้งนั้น”
“ต่อให้เป็นฉู่ลั่ว ก็เทียบไม่ได้!”
น้ำเสียงของฉู่หร่านเจือความเสียใจ “จริงเหรอคะ พี่คิดแบบนั้นจริงใช่ไหม?”
“แน่นอน!”
“เธอต่างหากที่เป็นน้องสาวของพวกเรา!”
“เธอลืมไปแล้วเหรอ? ที่พี่เคยบอกเอาไว้เมื่อก่อน!”
รอยยิ้มมุมปากของซ่งเชียนหย่าแข็งค้างไปแล้ว
ผู้เป็นแม่เริ่มรู้สึกว่าเสียงของลูกชายทั้งสองคนช่างบาดหูนัก
ขนาดเธอยังได้ยินบทสนทนาพวกนี้ทั้งหมด ถ้าอย่างนั้นฉู่ลั่วที่ยืนอยู่ข้างลูกชาย ต้องได้ยินอย่างแน่นอน
เธอค่อย ๆ หันหน้าไป สายตามองทะลุฝูงชนไปหาฉู่ลั่ว
เดิมทีคุณแม่คิดว่าจะเห็นสีหน้าเจ็บปวดและโศกเศร้า แต่คิดไม่ถึงว่าฉู่ลั่วจะยังมีรอยยิ้มและแววตาที่เย็นชาเพียงเท่านั้น
ราวกับว่าเธอไม่ได้ยินอะไรเลย… หรืออาจจะได้ยินทั้งหมดแล้ว แต่ไม่ใส่ใจเลยต่างหาก
ความลำบากใจถาโถมเข้ามาเต็มอกผู้เป็นแม่
เธอกดเสียงต่ำพร้อมกระซิบเตือน “พูดให้น้อยหน่อย!”
เสียงลูกสาวลูกชายที่อยู่ข้างหลังถึงได้เงียบลง
ฉู่ลั่วกวาดตามองท่ามกลางแขกกลุ่มหนึ่ง เมื่อมองเห็นคนตระกูลซ่ง เธอถึงได้รู้สึกสบายใจขึ้นมา
เมื่อซ่งจือหนานมองเห็นเธอก็โบกมือ พร้อมทั้งพูดให้อ่านปากว่า “พี่ลั่ว คุณสวยที่สุด!”
การแนะนำตัวจบลง
ทุกคนเริ่มมอบของขวัญให้กับลูกสาวทั้งสอง
พวกเธอต่างก็เป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลฉู่ คนส่วนใหญ่จึงเตรียมของขวัญที่คล้ายกันมาให้
เมื่อคนในวงการธุรกิจมอบของขวัญเสร็จแล้ว ก็ถึงคราวเพื่อนของทั้งสองฝ่าย
“หร่านหร่าน หร่านหร่านคนสวย นี่เป็นเพชรสีชมพูที่ฉันไปเอามาให้เธอจากฝรั่งเศส! ฉันให้เธอนะ!”
“เพื่อนที่ฉันรักที่สุด สุขสันต์วันเกิดนะ! นี่เป็นของขวัญที่ฉันเตรียมไว้ให้เธอในฐานะผู้สนับสนุน ดีใจไหม!”
“หร่านหร่านน้อย…”
“หร่านหร่านที่รัก…”
เทียบกับทางด้านของฉู่หร่านที่มีคนมากมาย ทางด้านของฉู่ลั่วนั้นว่างเปล่ามาก
ฉู่หร่านยิ้มรับของขวัญไปด้วย หางตาก็มองฉู่ลั่วไปด้วย โดยในแววตาเผยให้เห็นความภูมิใจหลายส่วน
คิดไปว่าฉันต่างหากคือลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนที่แท้จริงของตระกูลฉู่!
ไม่ว่าจะเส้นสายหรือความนิยม ทั้งหมดล้วนเป็นของฉัน
อย่างฉู่ลั่วนับเป็นอะไรได้!
แค่นังบ้านนอกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า!
คิดว่าตัวเองสวมชุดราคาแพง ก็จะกลายเป็นเจ้าหญิงได้เหรอ?
ฉู่หร่านคนนี้ต่างหากคือเจ้าหญิงเพียงคนเดียวของตระกูลฉู่!
ฉู่หร่านเชิดคางขึ้นเล็กน้อย เธอยิ้มจาง ๆ ให้ฉู่ลั่วด้วยท่าทางถือดีและโอ้อวด
ซ่งจือหนานเห็นภาพนี้เข้าก็กลอกตามองบน เขาเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าฉู่ลั่ว “พี่ลั่วครับ ผมเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ไว้ให้คุณด้วย ตามผมมาสิ!”
เขาคว้าแขนของฉู่ลั่ว พาออกไปด้านนอกคฤหาสน์ตระกูลฉู่
ซึ่งมีแขกจำนวนไม่น้อยตามพวกเขาออกมา
ทุกคนต่างก็สงสัยในของขวัญของซ่งจือหนาน อยากเห็นว่าคุณชายตระกูลซ่งเตรียมของขวัญลึกลับอะไรมา
ซ่งจือหนานหยิบวิทยุสื่อสารออกมา แล้วบอกอีกฝ่ายด้วยความภูมิใจว่า “เริ่มได้เลย!”
ฟิ้ว!
เกิดเสียงดัง และไม่ไกลจากนั้นก็มีไฟสว่างขึ้นมา
โดรนหลายพันตัวลอยขึ้นบนอากาศ กลายเป็นดวงดาวที่กระจัดกระจายในยามค่ำคืน
โดรนเหล่านี้จัดเรียงกันเป็นภาพต่าง ๆ ทั้งยังมีข้อความอวยพรฉู่ลั่วอีกด้วย
ซ่งจือหนานหัวเราะเบา ๆ “ยังไม่หมดนะ!”
เขาออกคำสั่งอีกครั้ง ก็เห็นโดรนนับพันเรียงกันเป็นแถว ก่อนโปรยปรายบางอย่างลงมา
“หอมจังเลย!”
“กลีบดอกไม้!”
“กลีบดอกกุหลาบละ!”
“โรแมนติกมากเลย!”
กลีบดอกไม้อันงดงามถูกลมพัดส่งกลิ่นหอมอบอวลไปในอากาศ
ทุกคนต่างเงยหน้ามองกลีบกุหลาบที่โปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า ราวกับเป็นคำอวยพรเทพธิดาผู้จุติลงมาบนโลก
ซ่งจือหนานภูมิใจมาก หันมาเลิกคิ้วให้ “เป็นยังไงบ้างครับ? พี่ลั่ว! ไม่ทำให้คุณขายหน้าใช่ไหม!”
ฉู่ลั่วยิ้ม พลางเอื้อมมือไปคว้ากลีบดอกไม้แสนสวยมาหนึ่งกลีบ กลิ่นหอมดึงดูดใจ
เธอกำลังจะเอ่ยขอบคุณ
แกร๊ก!
ซ่งจือหนาน “…”
ฉู่ลั่ว “…”
YOU MAY ALSO LIKE
