ช่วงเวลาแห่งราชา (เกมออนไลน์) - ตอนที่ 52

สหายร่วมรบที่อยู่ตรงหน้า

โจวม่อที่มึนงงมาแล้วทั้งวันตอนแรกก็นึกว่าวันนี้ทั้งสามคนจะต้องมานั่งปลอบใจกันเองเสียแล้ว ไม่ว่าอย่างไรเกาเกอกับเขาก็คงจะทราบชัดเหมือนกันว่ารอบแรกเจอหวงเฉาจะมีผลลัพธ์แบบไหน ใครจะไปคิดว่าเกาเกอกับเหออวี้ล้วนมาอยู่ที่นี่วิเคราะห์กันอย่างใจเย็นว่าควรจะเล่นเกมนี้ยังไงให้ชนะ นี่เอาจริงใช่ปะเนี่ย

โจวม่ออึ้งไปพักใหญ่จนกระทั่งกาแฟที่เขาสั่งมาเสิร์ฟถึงได้มีสติกลับมา พบว่าเกาเกอกับเหออวี้ต่างก็มองดูเขาอยู่

“ดื่มกาแฟ” โจวม่อชูแก้วขึ้น

ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไร มองดูเขาดื่มกาแฟไป

หลังจากดื่มกาแฟลงไปแล้วโจวม่อก็สงบสติอารมณ์ขึ้นได้มาก เมื่อมองไปที่อีกสองคนสายตาก็โฟกัสไปที่ร่างของเหออวี้

เกาเกอเขารู้จักดีอยู่แล้ว สองเทอมในปีหนึ่ง พวกเขาพร้อมกับเพื่อนร่วมทีมตัวเสริมอีกสามคนพุ่งตรงไปข้างหน้าด้วยกัน เมื่อได้พบกับคู่ต่อสู้ที่ยากจะเอาชนะ เกาเกอก็ไม่ได้ยอมแพ้โดยง่าย แต่คิดวิเคราะห์อย่างจริงจังว่ามีกลยุทธ์และแผนการใดที่จะสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้หรือไม่ โชคร้ายที่แผนนั้นมีอยู่ แล้วก็ชักจูงอย่างหนักให้เพื่อนร่วมทีมตัวเสริมมาร่วมมือได้แล้ว แต่ว่าสุดท้ายแล้วเนื่องจากการเล่นจริงไม่เข้าที่จึงโดนสวนกลับ ทำให้เพื่อนร่วมทีมบ่นไม่จบไม่สิ้น

หลังจากเป็นอย่างนี้ซ้ำอยู่สองครั้งเกาเกอก็ไม่ลองทำเรื่องพวกนี้อีก ในสองเทอมของปีสองเมื่อได้พบกับศัตรูที่แข็งแกร่งเธอก็จะลองเล่นด้วยตัวเองให้ดีที่สุด แน่นอนว่าถ้าเพื่อนร่วมทีมมาช่วยเหลือก็ดีที่สุด แต่ถ้าไม่ช่วยก็ไม่บังคับ ผลลัพธ์สุดท้ายจึงน่าสลดมาก

ตอนนี้มาถึงปีสาม ทั้งสองคนเข้าร่วมลีกภายในมหาวิทยาลัยเป็นครั่งที่ห้า แต่ว่ากลับเป็นครั้งที่โชคร้ายที่สุด ในรอบแรกมาเจอกับทีมหวงเฉาซึ่งเป็นทีมที่แข็งแกร่งพอที่จะเข้าสู่รอบแปดทีมสุดท้าย แต่ว่าครั้งนี้เกาเกอฟื้นคืนสู่สภาพอย่างตอนปีหนึ่งแล้ว พยายามอย่างจริงจังตั้งใจเพื่อชัยชนะ ความเปลี่ยนแปลงนี้คงจะเป็นผลมาจากเหออวี้ใช่ไหม เธอคิดว่าตอนนี้มีเพื่อนร่วมทีมอีกคนหนึ่งที่สามารถจะเชื่อถือได้แล้วใช่ไหม

“รุ่นพี่มีอะไรจะพูดไหมครับ” เหออวี้ที่ถูกโจวม่อจ้องมองอยู่ตอนนี้เริ่มกลัวขึ้นมา อดไม่ได้ที่จะถามออกไป

“อ้อ พี่กำลังคิดถึงความเป็นไปได้ของไอเดียนายอยู่น่ะ” โจวม่อพูด

“อืม นี่ก็เป็นจุดที่พวกเรากังวลอยู่เหมือนกัน จากที่รุ่นพี่เกาบอกมา ดูเหมือนว่าพี่จะไม่ค่อยเก่งเรื่องการแอบตีข้างหลังใช่ไหมครับ” เหออวี้พูด

“จะว่างั้นก็ได้” โจวม่อไม่อาจไม่ยอมรับ เขาเป็นผู้เล่นออฟเลนสายป้องกัน แม้แต่ในตอนทีมไฟต์ก็ยังยินดีที่จะป้องกันตัวเองมากกว่าทำดาเมจ ฮัวมู่หลาน หยางเจี่ยน ซึ่งเป็นฮีโร่พวกที่สามารถเป็นภัยร้ายแรงได้จากด้านหลังของศัตรูเขาเล่นไม่ค่อยดีเลย เขาก็ไม่ใช่ไม่เคยฝึกฝน เพียงแต่ว่าเขาไม่ได้มีพรสวรรค์เรื่องการจับจังหวะเข้าไปตีข้างหลัง ในการพยายามเข้าไปตีข้างหลังบ่อยครั้งที่กลายเป็นการแจกคิลไปเสียเปล่า ๆ

“แต่ว่าในเกมนี้พวกเราก็ยังต้องให้พี่ทำอย่างนี้ ถึงแม้ว่าจะฆ่าไม่สำเร็จแต่อย่างน้อยก็ทำให้อีกฝ่ายสับสนขึ้นมาได้ ดังนั้นจึงแนะนำให้ใช้หยางเจี่ยน หนึ่งคือสามารถจะกันอีกฝ่ายจากฮีโร่ที่พวกเขาเล่นเก่งได้ อีกอย่างคือหยางเจี่ยนตัวนี้ตีจากข้างหลังแล้วค่อนข้างถึกตายยาก” เหออวี้กล่าว

“ฟังดูแล้วทำไมเหมือนอยากให้พี่ไปพลีชีพเลยอะ” โจวม่อกังขา

“เรียกว่าพลีชีพฟังดูไม่ดีเลย” เกาเกอพูด

“ใช่ ก็แค่หลอกเข้าจู่โจมเท่านั้นเอง” เหออวี้พูด

“หลอกเข้าจู่โจมแบบนี้แล้วพี่ยังจะรอดไหมล่ะ” โจวม่อเซ็ง

“เรื่องนี้จริง ๆ แล้วก็ขึ้นอยู่กับทักษะอะครับ” เหออวี้กล่าว

“เรื่องนี้พี่รู้…” โจวม่อยิ่งเซ็งหนักกว่าเดิม จะอย่างไรเขาก็เป็นผู้เล่นมือเก่า เทคนิคและทริคในการเล่นฮีโร่ต่าง ๆ ก็รู้หมด จากเช่นหยางเจี่ยนนี่ เวลาที่มีครีปหรือไม่มีครีปความสามารถในการต่อสู้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ครีปที่พูดถึงนี่หมายความถึงครีปของศัตรูโดยเฉพาะ เพราะว่าท่าอัลติสายตามูลฐานของหยางเจี่ยนเป็นการดูดเลือดกลับคืนตามดาเมจที่ทำต่อศัตรู แน่นอนว่ายิ่งมีศัตรูให้ตีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำดาเมจได้มาก ยิ่งดูดเลือดคืนได้เยอะ เวลาที่มีครีปศัตรูอยู่เป็นเป้าหมายด้วยแล้วเปิดท่าอัลติจะได้เลือดกลับขึ้นมาเยอะมาก ๆ

แต่ว่าเทคนิคพวกนี้รู้ก็ส่วนรู้ แต่ว่าการจะใช้ได้อย่างลื่นไหลหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ที่ตอนนี้โจวม่อเซ็งก็เพราะว่าไม่มั่นใจเลยว่าจะใช้เทคนิคอันนี้ของฮีโร่ตัวนี้ได้

“ลองดูเถอะ ถ้าจะแค่เล่นปกติฉันคิดว่าเราคงไม่มีโอกาสเอาชนะหวงเฉาได้เลย” เกาเกอพูดขึ้นมาในตอนนั้น

เมื่อเงยหน้าขึ้นสบตากับเกาเกอ โจวม่อก็รู้สึกเหมือนได้เห็นเธอเมื่อตอนเรียนปีหนึ่งอีกครั้ง ถึงแม้ว่าข้างกายจะมีเพียงเพื่อนร่วมทีมตัวเสริมไม่กี่คนแต่ก็ยังคงค้นคว้าแผนการเล่นอย่างกระตือรือร้นและหวังว่าทุก ๆ คนจะสามารถร่วมมือกันก้าวข้ามความยากลำบากไปได้

เพราะว่าพวกเราอ่อนแอ ดังนั้นจำเป็นจะต้องใช้วิธีการแปลกใหม่

ในตอนนั้นนี่ก็คือสิ่งที่เกาเกอพูดออกมา และตอนนี้ข้างกายเธอก็มีผู้ที่เสนอไอเดียแปลกใหม่นี้ขึ้นมา ในฐานะที่ตนเองเป็นเพื่อนเก่าของเธอยังจะมีเหตุผลอะไรให้ต้องถอนตัวอีกหรือ

“งั้นช่วงนี้ฉันจะฝึกดูแล้วกัน” โจวม่อพยักหน้าตกลง

“งั้นเริ่มเลยไหม” ตอนนี้เองเหออวี้ก็ได้หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดเกม

“อยากให้ตามพวกหลี่ซือเจี๋ย จ้าวจิ้นหรานมาไหม” โจวม่อกล่าว

“เอาสิ” เกาเกอไม่ปฏิเสธ ถ้าเป็นไปได้เธอก็ย่อมอยากให้ทั้งห้าคนมาฝึกซ้อมแผนการร่วมกันแน่นอนอยู่แล้ว

“ฉันโทรหาพวกเขานะ” โจวม่อว่าแล้วก็เสิร์ชหาจากรายชื่อในโทรศัพท์

“รุ่นพี่โจวม่อ” ตอนนั้นเองเหออวี้ก็ร้องเรียกมาจากด้านข้าง

“หืม” โจวม่อทางหนึ่งก็เสิร์ชหาหมายเลขโทรศัพท์ อีกทางหนึ่งก็ส่งเสียงถามเขา

“มือถือพี่ตังค์หมดแล้วจะโทรติดได้ไงครับ” เหออวี้ถาม

“ชู่” โจวม่อรีบทำไม้ทำมือให้หยุดพูด โชคดีที่โทรศัพท์กดโทรไปแล้วก็ติดสายทันทีเลยเหมือนกัน

“ซือเจี๋ยใช่ไหม ฉันโจวม่อนะ”

“ตารางแข่งออกมาแล้ว เห็นรึยัง”

“อะไรนะ ไม่สำคัญ…คู่ต่อสู้ในรอบแรกของพวกเราคือหวงเฉา ใช่ หวงเฉาของจางเฉิงห่าวนั่นแหละ มาซ้อมกันหน่อยไหม”

“อะไรนะ ไม่ต้องซ้อม? ยังไงก็ไม่ชนะอยู่แล้ว?”

“พวกเราคิดแผนขึ้นมาอันหนึ่ง…โหล? ฮัลโหล ฮัลโหล??”

“วางแล้ว…” โจวม่อมองเกาเกอกับเหออวี้ด้วยสีหน้าอิหลักอิเหลื่อแล้วพูดออกมา

“ช่างเหอะ” เกาเกอพูดเบา ๆ

“ฉันโทรหาจ้าวจิ้นหรานอีกคนก่อน” โจวม่อยังคงไม่ยอมแพ้ มองดูเกาเกอยิ้ม ๆ กล่าวว่า “ได้ซ้อมเพิ่มอีกคนก็ยังดีนะ”

เกาเกอนิ่งเงียบไม่พูดอะไร โจวม่อเองก็นิ่งเงียบตามกันไปเหมือนกัน — โทรศัพท์สายนี้ไม่มีคนรับสาย

โจวม่อรออย่างอดทนจนกระทั่งสายโทรออกถูกตัดเนื่องจากไม่มีคนรับ

“ไม่มีคนรับเหรอ ลืมมือถือปะเนี่ย” โจวม่อพึมพำแล้วโทรออกอีกครั้ง

“เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้” หลังจากเสียงเตือนจากระบบแล้วก็เป็นสัญญาณสายไม่ว่างของโทรศัพท์

โจวม่ออึ้งไปพักใหญ่ค่อยวางโทรศัพท์ลงอย่างไม่ยินยอมพร้อมใจ

“ติดต่อไม่ได้” เขาบอกกับอีกสองคน

“พวกเราก็มาซ้อมกันเองเถอะ” เกาเกอพูด

“เชิญพวกพี่แล้วนะครับ” เหออวี้พูด

“มาแล้ว” โจวม่อเปิดเกมล็อคอินเข้าไปที่หน้าแรกแล้วก็เห็นคำเชิญของเหออวี้ หลังจากเข้าไปที่ห้องทีมแล้วก็เห็นเหออวี้กับเกาเกอกำลังรอคอยเขาอยู่เหมือนกับที่มานั่งรอเขาอยู่ในร้านกาแฟเมื่อตอนบ่าย

เขาหวังมาก ๆ ว่าจะมีใครมานั่งในอีกสองที่ว่างที่เหลืออยู่ แต่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าได้แต่ปล่อยให้มันว่างเปล่าไปก่อนชั่วคราวแล้ว

“เริ่มเลยเถอะ” โจวม่อกล่าว

“ไป” เหออวี้ส่งเสียงร้องเป็นการเริ่มต้นการฝึกซ้อมของวันนี้

……………………………………………………….

ช่วงนี้พี่โจวเด่นแฮะ