ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3343
ตามมาด้วย เขาแจกไพ่ใบแรกให้กับคนแรกทางขวามือของเขา แล้วก้แจกตามลำดับไปเรื่อยๆ
เมื่อแจกไพ่เสร็จ ก็เริ่มวางเดิมพัน
เย่เฉินไม่ได้สนใจดูว่าไพ่ของตัวเองคืออะไร เพียงแค่ถึงตาตัวเอง ก็รีบทิ้งชิปมูลค่าหนึ่งล้านออกไปหนึ่งใบ หลังจากผ่านไปหลายรอบ เขาก็โยนชิปมูลค่าสี่ล้านเข้าไป แต่ความเป็นจริงแล้วนับเป็นเงินจำนวนเจ็ดสิบล้าน
คนอื่นๆยังไม่ชินกับการวางเดิมพันจำนวนมากขนาดนี้ ต่างก็สละไพ่แล้วรอชม
บนโต๊ะไพ่ ไม่นานก็เหลือเพียงแค่เย่เฉินและวิลเลียมเพียงสองคน
ตามมาด้วยเจ้ามือเอ่ยปากพูดว่า “เชิญทั้งสองคนพลิกไพ่เลยครับ!”
เย่เฉินเปิดไพ่ตัวเองออก ไพ่ของเขามีเพียงแค่ไพ่คู่หนึ่งคู่และไพ่ทั่วไปสามใบ ในเท็กซัส โฮลเอ็ม ถือเป็นไพ่ที่เล็กมากๆ
ส่วนวิลเลียม เพียงแค่ตาแรก ก็ได้โฟร์การ์ดมาแล้ว ในมือมีJสี่ใบและไพ่ทั่วไปหนึ่งใบ มีค่าสูงกว่าไพ่ของเย่เฉินอย่างมาก
เจ้ามือประกาศว่า “รอบนี้ วิลเลียมชนะครับ”
วิลเลียมโกยเอาชิปทั้งหมดมาอยู่ตรงหน้าอย่างตื่นเต้น แล้วพูดยิ้มๆว่า “คุณเย่ครับ ขอโทษด้วยนะครับ!”
เย่เฉินพูดอย่างไม่แคร์ว่า “โอ๊ย ก็แค่ไม่กี่สิบล้านเท่านั้น ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น อีกอย่าง บนโต๊ะไพ่ของหัวเซี่ยของพวกเรามีคำโบราณคำหนึ่ง ว่า ชนะก่อนนั้นเป็นกระดาษ ชนะทีหลังถึงจะเป็นเงิน แพ้หรือชนะต้องรอจนวินาทีสุดท้ายถึงจะรู้กันนะครับ”
วิลเลียมอดที่จะยกนิ้วโป้งให้กับเย่เฉินไม่ได้ พูดอย่างชื่นชมว่า “คุณเย่นี่ความอดทนไม่ธรรมดาจริงๆด้วย!งั้นพวกเราเล่นกันต่อเลย?”
เย่เฉินพยักหน้า พูดยิ้มๆ “มาสิ!”
วิลเลียมแอบส่งสายตาให้กับเจ้ามือ
เมื่อกี้ ค่าไพ่ของเย่เฉินน้อยเกินไป รอบนี้ เขาอยากให้ค่าไพ่ของเย่เฉินสูงขึ้นหน่อย แบบนี้ เย่เฉินจะได้วางเดิมพันเยอะขึ้น
เป็นไปอย่างที่คิด
รอบนี้ เจ้ามือทำไพ่ให้เย่เฉินเป็นไพ่โฟร์การ์ด จากนั้นก็ให้ไพ่สเตรทฟลัชกับวิลเลียม
เย่เฉินติดกับจริงๆด้วย เห็นว่าค่าไพ่สูง ก็โยนชิปออกมายี่สิบล้าน ตามที่ตกลงกันไว้ นี่เท่ากับวางเดิมพันสองร้อยล้านยูโร
เกมไพ่เหลือเพียงเขาและวิลเลียม ถึงตอนที่เปิดไพ่ วิลเลียมโยนไพ่สเตรทฟลัชออกมา คนอื่นๆในเหตุการณ์ต่างก็อึ้งกันไป แต่ละคนต่างก็คิดว่าวิลเลียมนั้นโชคดีมาก
เจ้ามือประกาศอีกครั้งว่า “รอบนี้ วิลเลียมชนะอีกแล้วครับ”
วิลเลียมเก็บชิปไปด้วยแล้วพูดไปด้วยว่า “ไพ่รอบนี้ของคุณเย่นั้นสูงจริงๆ แต่ว่าค่าไพ่ของผมก็ยังสูงกว่า ให้อภัยกันด้วยนะครับ!”
เย่เฉินโบกมืออย่างไม่แคร์ “เอาไปๆเอาไปให้หมด แค่นี้เอง สำหรับฉันแล้ว ก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย ไม่ถือเป็นอะไรด้วยซ้ำ”
โอลิเวียดูสีหน้าไม่สนใจของเย่เฉิน ในใจอดคิดไม่ได้ว่า “เป็นลูกผู้ลากมากดีที่ใช้เงินโดยไม่กะพริบตาจริงๆ!จากที่ดูแล้ว คืนนี้คงจะชนะเขาจนได้คองคอร์ดมาลำหนึ่ง!ต่อไปฉันขึ้นครองบัลลังก์ราชาภิเษกแล้ว ก็สามารถนั่งคองคอร์ดไปเยือนแต่ละแห่งทั่วโลกแล้ว และในราชวงศ์ของทั่วโลก ก็เป็นเพียงหนึ่งเดียว!”
วิลเลียมเองก็ตื่นเต้นดีใจเช่นกัน เมื่อเห็นว่าเพียงสองรอบตัวเองก็ชนะเย่เฉินมาสองร้อยสี่สิบกว่าล้านยูโร จึงได้เอ่ยปากพูดว่า “คือว่า คุณเย่ครับ ตามกฎกติกาที่เราคุยกันไว้เมื่อกี้ ตอนนี้จำนวนที่คุณแพ้ได้เกินหนึ่งร้อยล้านยูโรแล้ว ต้องจ่ายเงินซื้อชิปพวกนี้คืนไปแล้วนะครับ”
เย่เฉินขมวดคิ้ว “ตอนนี้ก็ต้องเริ่มซื้อคืนแล้วหรอ? ไหนบอกว่ารอชิปหมดแล้วค่อยซื้อไม่ใช่หรือไง? ที่ฉันยังมีอีกเยอะเลย”
วิลเลียมพูดอย่างอึดอัดว่า “แต่ว่าเมื่อกี้พวกเราคุยกันว่าแพ้ครบร้อยล้านก็เคลียร์เงินหนึ่งครั้ง แต่ที่คุณตอนนี้มันสองร้อยกว่าล้านแล้ว จำนวนเงินจริงคำนวณเป็นสิบเท่าของชิป เมื่อกี้คุณเป็นคนพูดขึ้นเอง…”
เย่เฉินพูดอย่างดูถูกว่า “แค่ไพ่ตาเดียวกูก็แพ้ไปสองร้อยล้านแล้ว ถ้าทำตามที่นายว่า หรือว่าในไพ่ตาเดียว กูยังจะต้องแบ่งจ่ายเงินให้นายสองรอบ? นายไม่คิดว่ามันยุ่งยากหรือไง?”
วิลเลียมรีบพูดว่า “โถ่คุณเย่ครับ งั้นพวกเราไพ่หนึ่งรอบเคลียร์หนึ่งครั้งก็ได้ครับ….”
เย่เฉินพูดอย่างรำคาญว่า “ฉันเห็นนายก็ดูเป็นผู้เป็นคน ก็คิดว่านายน่าจะเป็นคนที่น่าพอใจ ไม่คิดเลยว่านายแค่เล่นไพ่ก็จู้จี้จุกจิกเหมือนกับสาวๆเลย? เคลียร์เงินรอบละครั้งยุ่งยากขนาดนี้ กูจะเล่นให้สนุกพอใจได้ยังไง? ในเมื่อชิปหนึ่งร้อยล้านนั้นถือเป็นเงินพันล้านยูโร ก็รอฉันแพ้ชิปพวกนี้จนหมดค่อยให้นายหนึ่งพันล้านยูโรทีเดียวก็ได้แล้ว”
พูดอยู่ เย่เฉินเห็นว่าเขาอยากจะพูดอะไร จึงรีบพูดอย่างดูถูกว่า “นายไม่ต้องมาพูดมากกับฉัน ไม่งั้นตอนนี้กูจ่ายเงินให้นายซะ แล้วแม่งไม่เล่นกับนายแล้ว!