ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3590 จะต้องเอาชนะให้ได้ - novel-lucky

ในเวลานี้ เฟ่ยเจี้ยนจงที่กำลังเตรียมจะเดินทางไปหัวเซี่ย จู่ๆก็ได้รับโทรศัพท์

คนที่โทรมาก็คือ หลานสาวคนสุดท้องของเขา และหลานที่รักที่สุดของเขาเฟ่ยเข่อซิน

เฟ่ยเข่อซินเพิ่งมีอายุเพียงยี่สิบสองปีในปีนี้ ซึ่งต่างจากเฟ่ยเจี้ยนจงมากกว่าเจ็ดสิบปี เธอเป็นลูกสาวของลูกชายคนสุดท้องของเฟ่ยเจี้ยนจงตอนวัยชรา ซึ่งเป็นไข่มุกในฝ่ามือของเขา

และรุ่นหลานคนโตสุดของเฟ่ยเจี้ยนจง ตอนนี้ก็มีอายุเกินห้าสิบปีแล้ว

แม้แต่เหลนชายคนโตสุดของเขา แม้กระทั่งยังแก่กว่าเฟ่ยเข่อซินหลายปีเลยทีเดียว

ก็เพราะว่าเฟ่ยเข่อซินอายุยังเด็ก และอยู่ในรุ่นอาวุโสกว่า ดังนั้นถึงพูดได้ว่าเธอได้เปรียบทั้งสองฝ่ายอยู่ในตระกูลเฟ่ย

ในสายตาของคุณท่านเฟ่ยและลูกๆ และหลานๆ ของเขา เฟ่ยเข่อซินเป็นรุ่นหลานคนสุดท้องที่รักมากที่สุดของเขา

ไม่เพียงแต่คุณปู่รัก ลุงและป้าของเธอก็รักเธอ พี่ชายพี่สาวลูกพี่ลูกน้องของเธอก็รักเธอมากด้วยเช่นกัน

และในสายตาของคนรุ่นหลังของตระกูลเฟ่ย เฟ่ยเข่อซินเป็นผู้อาวุโสที่มีอายุน้อยที่สุดในตระกูลเฟ่ยทั้งหมด แม้ว่ารุ่นหลังเหล่านั้นจะแก่กว่าเธอ หรืออายุเท่ากันกับเธอ พวกเขาก็ต้องให้ความเคารพเธอ

อยู่ในตระกูลเฟ่ย เฟ่ยเข่อซินได้รับการศึกษาที่ดีที่สุดเสมอมา เริ่มเรียนวิทยาลัยตั้งแต่อายุสิบห้าปี และภายใต้การแนะนำของคนในครอบครัว เริ่มฝึกฝนกับบริษัทที่มีมูลค่าตลาดกว่าหนึ่งร้อยล้าน จึงดูว่ามีอายุยังน้อย แต่สไตล์การทำงานของเธอนั้นมั่นคงและร้อนแรง และก็ไม่สามารถเทียบได้กับคนทั่วไปในวัยเดียวกัน

เมื่อหลายวันก่อน เฟ่ยเข่อซินได้รับมอบหมายจากเฟ่ยเจี้ยนจง ให้นำทีมไปที่เย่นจิง เพื่อตามหาเบาะแสเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะ

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากประเมินทิศทางที่ผิดตั้งแต่ต้น ดังนั้นเฟ่ยเข่อซินจึงเร่ร่อนไปมาอยู่ในเย่นจิงเป็นเวลาหลายวัน แต่ก็ไม่พบอะไรเลย

หลังจากได้ยินว่าจีชิ่งถังกำลังจะจัดการประมูลยาอายุวัฒนะต่อสาธารณะ เธอจึงติดต่อกับซ่งซื่อกรุ๊ปทันที และกระกระทั่งเพิ่มราคาจากหนึ่งพันล้านดอลลาร์สหรัฐสูงเป็นห้าพันล้านดอลลาร์สหรัฐ แต่ซ่งซื่อกรุ๊ปไม่ยอมปล่อยมือเลยแม้แต่น้อย

ดังนั้น เธอจึงรีบโทรหาคุณปู่ และถามด้วยความเป็นห่วงว่า “คุณปู่ ตอนนี้คุณเริ่มออกเดินทางหรือยัง”

เฟ่ยเจี้ยนจงไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของเขาได้และพูดว่า “ปู่กำลังเดินทางไปสนามบิน และใกล้จะถึงแล้ว เข่อซิน สถานการณ์ทางด้านของคุณเป็นอย่างไร?”

เฟ่ยเข่อซินตอบว่า “ฉันกำลังเดินทางจากเย่นจิงไปยังเมืองจินหลิง และเครื่องบินจะลงจอดอีกในครึ่งชั่วโมง”

หลังจากพูดแล้ว เธอก็ถอนหายใจ แล้วพูดอีกครั้งว่า “ท่านปู่ ในความคิดของฉัน คุณอย่าเพิ่งมาที่หัวเซี่ย (ชื่อเรียกประเทศจีนสมัยก่อน) ในตอนนี้จะดีกว่า”

“ทำไมเหรอ?” เฟ่ยเจี้ยนจงขมวดคิ้ว และถามว่า “มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ทางด้านหัวเซี่ยหรือไม่?”

เฟ่ยเข่อซินกล่าวตามความจริงว่า “ฉันได้ติดต่อกับซ่งซื่อกรุ๊ปแล้ว และได้เจรจาขึ้นราคาเป็นห้าพันล้านเหรียญสหรัฐแล้ว หวังว่าพวกเขาจะสามารถส่งต่อราคานี้ให้กับลูกค้าของยาอายุวัฒนะได้ ถ้าเขาต้องการ ก็สามารถซื้อขายด้วยราคานี้ได้ แต่ซ่งซื่อกรุ๊ปปฏิเสธไปแล้ว”

การแสดงออกของเฟ่ยเจี้ยนจงหยุดนิ่ง และเขาอุทานว่า “ห้าพันล้านดอลลาร์พวกเขาก็ไม่สนใจเลยเหรอ!”

“ใช่……..” เฟ่ยเข่อซินพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ฉันก็ไม่เข้าใจว่าพวกเขาคิดยังไงกันแน่ มันเป็นแค่ยาอายุวัฒนะเม็ดเดียว ไม่ว่าจะมีพลังมากแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้ราคาที่น่ากลัวขนาดถึงห้าพันล้านดอลลาร์? ถ้าฉันเป็นเจ้าของ แทนที่จะเสี่ยงและรอการประมูลเกิดขึ้น เอาเม็ดยาออกมาโดยตรง แล้วแลกเป็นเงินห้าพันล้านดอลลาร์มันไม่มั่นคงจะดีกว่ากัน”

เฟ่ยเจี้ยนจงกล่าวด้วยท่าทางที่เคร่งขรึมว่า “ถ้ายาอายุวัฒนะตัวนี้เป็นโอกาสใหญ่ที่คุณปู่ล่ายของคุณได้รับจริงๆ ราคาห้าพันล้านดอลลาร์นั้นไม่ถือว่าสูงจริงๆ เลยทีเดียว ถ้าไปประมูลจริง ราคาจะถึงหมื่นล้านดอลลาร์ก็เป็นเรื่องปกติ……”

เฟ่ยเข่อซินพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ไม่น่าเป็นไปได้ คุณปู่! เงินหมื่นล้านดอลลาร์นั้นเยอะขนาดไหน…… สามารถซื้อเรือบรรทุกเครื่องบินระดับพิเศษหนึ่งคันแล้ว! จะมีใครสามารถจ่ายเงินเป็นจำนวนมากขนาดนั้นกับยาเม็ดเดียวล่ะ? ยิ่งไปกว่านั้นกลัวว่าคนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่ากระสุนมันใช้ทำอะไร รวมทั้งฉันด้วย”

เฟ่ยเจี้ยนจงถอนหายใจ และกล่าวว่า “อย่าพูดถึงคุณเลย แม้ว่าปู่ก็ไม่รู้ ผลลัพธ์เฉพาะของยาอายุวัฒนะตัวนี้จะเป็นอย่างไร แต่ปู่มีความรู้สึกแบบหนึ่ง ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ราคาที่ซื้อขายสุดท้ายของสิ่งนี้ มันต้องมากกว่าหมื่นล้านเหรียญแน่นอน”