ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3780 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

สองวันต่อมาในเมืองจินหลิง ทุกอย่างเหมือนเดิม

เนื่องจากการจัดการที่แข็งแกร่งของเย่เฉิน การมาถึงของเศรษฐีชั้นนำสองร้อยกว่าคน นอกจากที่จอดรถในสนามบินในเมืองรอบ ๆ เต็มแล้ว ไม่ได้ทำให้ประชาชนทั่วไปของเมืองจินหลิงรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงใด ๆ

หากไม่ใช่เพราะเย่เฉินร้องขอให้คนเหล่านี้ปฏิบัติตามกฎระเบียบทั้งหมด เกรงว่าคนกลุ่มนี้จะทำให้การจราจรของเมืองจินหลิงวุ่นวาย จากการที่พวกเขานำรถคาราวาน และบอดี้การ์ดมาเอง

วันนี้ การประมูลยาอายุวัฒนะเริ่มอย่างเป็นทางการ

เศรษฐีชั้นนำที่มาเข้าร่วมการประมูล ทุกคนต่างรู้สึกว่าแทบจะอดทนรอไม่ไหว

พวกเขาถูกกักบริเวณในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงเป็นเวลาสองวัน และระงับความโกรธไว้เพียงเพื่อรองานประมูลเริ่มต้นอย่างเป็นทางการในเวลาสิบสองนาฬิกาเจ้าหน้าที่ได้เริ่มทำหนังสือแจ้งให้ผู้เข้าร่วมทุกคนทราบแล้ว

และในหนังสือนั้นได้แจ้งพวกเขาว่าพนักงานโรงแรมจะจัดส่งอาหารให้ถึงห้องพักของผู้เข้าร่วมทุกคนตอนสิบแปดนาฬิกาโมงเย็น ทุกคนต้องทานอาหารให้เสร็จภายในครึ่งชั่วโมง แล้วเปลี่ยนเป็นชุดที่ทางโรงแรมจัดให้พร้อมกับผู้ติดตาม ไปที่ทางเข้าห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมอย่างเป็นระเบียบ และเข้าแถวตรวจความปลอดภัยเพื่อเข้าสู่สถานที่จัดงานประมูล

นอกจากนี้ ห้ามทุกคนนำอุปกรณ์สื่อสาร อุปกรณ์บันทึกวิดีโอ และผลิตภัณฑ์โลหะที่ไม่จำเป็นใด ๆ ติดตัว หากมีฟันปลอม ขดลวดหัวใจ ประสาทหูเทียม และเครื่องกระตุ้นหัวใจเทียมในร่างกาย จะต้องแจ้งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทราบอย่างชัดเจน เพื่อจะจัดให้ผ่านช่องทางการรักษาความปลอดภัยพิเศษ

ถ้าพบว่าคนที่เข้าร่วมการประมูลนำสิ่งของต้องห้ามเข้าไปด้วย จะถูกไล่ออกจากโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง นอกจากนี้ จะถูกห้ามไม่ให้เข้าร่วมการประมูลยาอายุวัฒนะไปตลอดชีวิต

การตรวจสอบความปลอดภัยที่เข้มงวดดังกล่าว ได้เกินข้อกำหนดของการตรวจสอบความปลอดภัยของการบินพลเรือนไปแล้ว

แต่ไม่มีเศรษฐีคนไหนกล้าท้าทายแรงกดดันของผู้จัดงาน

เพราะพวกเขารู้ดีว่าถ้าประมูลยาอายุวัฒนะได้แล้ว จะต้องกิน ณ.จุดประมูลทันที และกฎข้อนี้ เพียงอย่างเดียวก็สามารถขจัดความเป็นไปได้ที่ยาอายุวัฒนะจะออกสู่ตลาดโดยสิ้นเชิง

ดังนั้น ไม่ว่าตนเองจะร่ำรวยแค่ไหน หากคุณต้องการยาอายุวัฒนะ คุณต้องมาเข้าร่วมงานประมูลด้วยตนเอง

เมื่อถูกห้ามไม่ให้เข้าร่วมการประมูลแล้ว นั่นหมายความว่าเขาจะพลาดยาอายุวัฒนะไปตลอดชีวิต

ดังนั้น เศรษฐีทุกคน ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ทุกคนต่างเก็บโทรศัพท์มือถือและเครื่องประดับทั้งหมดไว้ในห้องพักของตนเอง

ผู้หญิงบางคนที่เข้าร่วมงานประมูลถึงกับถอดต่างหูออกเพราะกลัวว่าจะสร้างปัญหาให้ตัวเองขณะที่ผ่านประตูเครื่องตรวจจับโลหะ

เฟ่ยเจี้ยนจงทำเช่นเดียวกัน เขามาตัวเปล่า

เพียงแต่เขามีเครื่องกระตุ้นหัวใจอยู่ในร่างกาย ดังนั้นเมื่อมาถึงทางเข้าห้องจัดเลี้ยงเพื่อความปลอดภัยจึงต้องผ่านช่องตรวจพิเศษ ว่ากันว่าแพทย์จะทำการอัลตราซาวนด์ตรวจสถานการณ์ของเครื่องกระตุ้นหัวใจ หลังจากยืนยันว่าไม่มีปัญหาอะไร พวกเขาถึงจะปล่อยให้เข้าไปอย่างราบรื่น

เวลาหกโมงครึ่ง

ทางโรงแรมประกาศเตือนว่า “ผู้เข้าร่วมการประมูลทุกท่าน โปรดสวมชุดเครื่องแบบ เดินออกจากห้องอย่างมีระเบียบแล้วไปที่ห้องจัดเลี้ยง งดการหยุดเดิน หัวเราะ และส่งเสียงดังกลางทาง และหลีกเลี่ยงการสนทนา”

เมื่อเฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู่ในห้องได้ยินเสียงประกาศ ความขุ่นเคืองและความเกลียดชังก่อนหน้าหายไป เขามองหยวนจื่อซูซึ่งนั่งอยู่ตรงข้าม และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “อาจารย์หยวน คุณและผมติดคุกมาสองวันแล้ว ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาที่รอคอยแล้ว!”

ขณะนี้หยวนจื่อซูซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ได้เปลี่ยนเป็นชุดเครื่องแบบที่ไม่มีรหัส เขามองเฟ่ยเจี้ยนจงพยักหน้าและยิ้ม แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณท่านเฟ่ย คืนนี้ผมขออวยพรล่วงหน้าให้คุณท่านดังปรารถนา!”