ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3875 ได้รับการโจมตีอย่างหนัก
ในมุมมองของอานโฉงชิว คำสัญญานี้ของเขา มีค่าอย่างมากจริงๆ
ความแข็งแกร่งของตระกูลอานนั้น แข็งแกร่งกว่าตระกูลซ่งอย่างน้อยร้อยเท่า แค่ช่วยตระกูลซ่งสักหน่อย ก็สามารถทำให้ตระกูลซ่งขึ้นมาอีกหนึ่งระดับได้
แต่เขาไม่นึกเลยว่า ซ่งหวั่นถิงจะไม่สนใจเรื่องนี้เลย
เธอพูดโดยไม่ลังเลว่า:”คุณอาน สำหรับคุณแล้วเงินและสถานะอาจจะเป็นหนังสือเดินทางที่ผ่านโลกนี้โดยไม่มีอุปสรรค แต่สิ่งที่ฉันต้องการจะบอกคุณก็คือ เงินและสถานะ ใช้ไม่ได้ผลกับที่นี่เลย!”
ซ่งหวั่นถิงพูดอีกว่า:”เจ้าของยาอายุวัฒนะเคยบอกฉันอย่างชัดเจนแล้วว่า เขาจะไม่เปลี่ยนกฎให้ใครเด็ดขาด แม้ว่าจะเป็นผู้นำแห่งตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ยังไม่มีคุณสมบัตินี้ ทำไมคุณถึงคิดว่า ตัวตนของคุณจะสามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้? ดังนั้น ฉันขอแนะนำให้คุณเลิกเพ้อฝันสิ่งที่ไม่สมจริงเหล่านี้ได้แล้ว กลับอเมริกาเหนือไปซะ”
เดิมทีอานโฉงชิวอยากใช้ตัวตนที่แท้จริงของเขา เพื่อสร้างความประทับใจให้เจ้าของยาอายุวัฒนะที่อยู่ข้างหลัง
บางทีหลักจากที่อีกฝ่ายได้ยินว่าเขาเป็นคนจากตระกูลอาน จะได้รับความโปรดปรานจนประหลาดใจ และดีใจมาก จากนั้นก็ตกลงเจอกับเขาทันที
แต่สิ่งที่เขาไม่นึกเลยก็คือ อีกฝ่ายกลับพูดออกมาว่า แม้แต่ผู้นำแห่งตระกูลรอธส์ไชลด์ก็ไม่สนใจเลย
นาทีนี้ อานโฉงชิวได้รับการโจมตีอย่างหนัก
ซ่งหวั่นถิงพูดมาถึงขั้นนี้ ได้ปิดตายทางทุกทางไปหมดแล้ว
อานโฉงชิวก็รู้สึกละอายใจมากในสถานการณ์เช่นนี้จริงๆ ที่จะใช้ตัวตนที่ว่าเขาเป็นคนจากตระกูลอานมาร้องหาความสนใจอีก
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็ทำได้เพียงพูดอย่างลำบากใจว่า:”ก็ได้ครับ……ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมก็ไม่รบกวนคุณซ่งอีก”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดนิ่งๆ ว่า:”คุณอาน เดินทางปลอดภัยนะคะ ฉันขอไม่ไปส่งค่ะ”
อานโฉงชิวคิดว่า ต่อไปอาจจะสามารถใช้ทรัพยากรระดับไฮเอนด์และหายากมากขึ้น เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับซ่งหวั่นถิง ดังนั้นจึงถามอย่างสุภาพว่า:”คุณซ่ง ไม่ทราบว่าสามารถแลกข้อมูลติดต่อกันและกันได้หรือไม่ ต่อไปถ้ามีอะไรจะให้ตระกูลอานช่วยเหลือ สามารถบอกผมได้ตลอดเวลา”
ซ่งหวั่นถิงไม่สะทกสะท้าน และพูดนิ่งๆ ว่า:”ความตั้งใจดีของคุณฉันซาบซึ้งดี แต่ข้อมูลการติดต่อคงจะไม่จำเป็น แม้ว่าตระกูลอานจะแข็งแกร่งกว่าเราร้อยเท่า แต่ตระกูลซ่งของเราไม่มีความทะเยอทะยานมากนัก เราแค่อยากอยู่ในพื้นที่เล็กๆ ในจินหลิงให้ดี”
อานโฉงชิวสูญเสียความรู้สึกเหนือกว่าไปอย่างสิ้นเชิง
มีเงินและทรัพยากรมากแล้วไงล่ะ? แม้ว่าเค้าจะไม่มี แต่ก็ไม่เข้าตาเลย
หากยังแสดงความรู้สึกเหนือกว่าอยู่นี่อีก สุดท้ายก็เป็นการขายหน้าตัวเอง
ดังนั้น เขาจึงลุกขึ้นอย่างต่ำต้อย และพูดอย่างสุภาพว่า:”คุณซ่ง ถ้างั้น ผมขอตัวก่อนครับ”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าและพูดนิ่งๆ ว่า:”คุณอาน ฉันยังมีธุระอื่น ขอไม่ไปส่งคุณนะคะ”
อานโฉงชิวถูกโจมตีมากพอ และในเวลานี้จึงไม่มีความรู้สึกใดๆ แล้ว หัวเราะเยาะเย้ยและพยักหน้า จึงหันหลังเดินออกไปเอง
ทันทีที่อานโฉงชิงออกไป ซ่งหวั่นถิงก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างประหม่าทันที
จากนั้นจึงรีบเดินเข้าไปในห้องพักผ่อนหลังประตูลับ เห็นเย่เฉินกำลังนั่งไขว่ห้างบนโซฟาเดี่ยว และรีบถามว่า:”อาจารย์เย่ เมื่อกี้ท่าทางที่ฉันทำกับน้าของคุณมันเกินไปหน่อยรึเปล่า?……”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”ไม่นะ ฉันคิดว่ายังดีอยู่ ในสถานการณ์แบบนี้ อย่าให้ความหวังเขาเลย”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า:”ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน……และฉันเกรงว่าจู่ๆ ฉันเกรงใจเขามากเกินไป จะดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีจุดยืนมาก……ยังไงซะฉันก็เป็นตัวแทนการประมูล เป็นตัวแทนของคุณ และเขาพยายามท้าทายกฎที่คุณกำหนดไว้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าฉันเกรงใจเขามากกว่านี้ เขาอาจจะคิดว่างานประมูลกลัวตัวตนตระกูลอานของเขาจริง…..”