ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4194 เปิดฉากฆ่า!
ในความเห็นของเฟย่ซานไห่ ตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลเฟ่ยคือสิ่งที่เขาแสวงหามาตลอดทั้งชีวิต หลังจากทำงานอย่างหนักมาหลายปีในที่สุดเขาก็บรรลุความปรารถนาของตนแล้ว ดังนั้นต่อให้ตายเขาก็ไม่ยอมปล่อยมันไป
เมื่อเห็นว่าพ่อของตนมีทีท่าสู้เอาเป็นเอาตาย เฟ่ยเสวี่ยปินก็รีบพูดว่า “พ่อ! ทำไมเราไม่ติดต่อหลี่ญ่าหลินโดยตรงล่ะ! บอกเบาะแสการลักพาตัวฮ่าวหยางกับเขา ให้เขาไปจัดการกับคนแซ่เย่นั่น!”
เมื่อเฟ่ยซานไห่ได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้ “ถ้าเราบอกหลี่ญ่าหลินไปทันทีในตอนเที่ยง และให้หลี่ญ่าหลินไปจัดการกับเขา พวกเราก็คงจะสบายใจได้แล้วจริงๆ…”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เฟ่ยซานไห่ก็ด่าอย่างโกรธเคือง “แต่ว่า…ไอ้สารเลวแซ่เย่นั่นมันวางแผนไว้หมดแล้ว!”
เฟ่ยเสวปิงแปลกใจเล็กน้อยและถามว่า “พ่อ หรือว่าเจ้าคนแซ่เย่นั่นไม่กลัวเราโทรแจ้งตำรวจหรือไงกัน? ต่อให้เขาเก่งมากแค่ไหน ก็คงต้านทานตำรวจทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาไม่ได้หรอกมั้ง?”
เฟ่ยซานไห่พูดอย่างเศร้าใจ “แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการต่อสู้กับตำรวจ ดังนั้นเขาเลยไม่ต้องการให้เราโทรหาตำรวจ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่เขาทำให้เราสองคนเมาจนหมดสติไปในตอนเที่ยง นี่ก็เพื่อที่เขาจะซื้อเวลาให้ตัวเอง ตอนนี้คุณท่านใหญ่เองก็กลับมาแล้ว พวกเราจะไปแจ้งตำรวจได้ยังไงกัน? เกิดตำรวจมา และคุณท่านใหญ่ก็กลับมาเช่นกัน อย่างนั้นพวกเราจะยังสามารถฆ่าคุณท่านใหญ่ต่อหน้าตำรวจได้หรือไง? ถึงเวลานั้นคุณท่านใหญ่ก็จะสามารถก้าวเข้ามาในบ้านตระกูลเฟ่ยได้อย่างผ่าเผยแล้ว?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฟ่ยเสวปิงก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาว่า “พ่อ! คุณหมายถึง…เจ้าคนแซ่เย่นั่น รู้ตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้วว่าคุณท่านใหญ่กำลังจะกลับมางั้นหรือ?”
“ใช่!” เฟ่ยซานไห่กล่าวอย่างหนักแน่น: “ฉันคิดว่าเขาไม่ได้รู้เพียงแค่นั้นด้วย และอาจเป็นไปได้ว่าที่ผ่านมาช่วงนี้คุณท่านใหญ่จะอยู่ในมือของเขามาตลอด! และเป็นเขาที่ให้คุณท่านใหญ่กลับมาในเวลานี้!”
เฟ่ยเสวปิงในใจเกิดเสียงร้องดังขึ้นก่อนจะโพล่งออกมา “อย่างนั้น … ก็หมายความว่า เจ้าคนแซ่เย่นั่นจับตาดูเรามาเป็นเวลานานแล้ว?!
“ใช่!” เฟ่ยซานไห่กล่าวอย่างเคร่งขรึม “จะต้องเป็นอย่างนั้นแน่!”
ขณะที่เขาพูดไป เฟ่ยเสวจิ้นลูกชายคนที่สองของเขาก็วิ่งกลับเข้ามาและโพล่งออกมา “พ่อ พี่ใหญ่ บอดี้การ์ดในบ้านมารวมกันทั้งหมดแล้ว มีทั้งสิ้น 136 คน ติดอาวุธครบมือ!”
“ดี!” เฟ่ยซานไห่รู้สึกมั่นใจมากขึ้นในทันที จากนั้นเขาก็เอ่ยว่า “รวบรวมคนมากกว่าครึ่งหนึ่งมาที่นี่ นอกจากนี้นายออกคำสั่งลงไป ขอแค่คนแซ่เย่นั่นกล้ามา ก็จงยิงมันให้ตาย!”
“ได้ครับ!” เฟ่ยเสวจิ้น พยักหน้าทันทีและพูดว่า “ผมจะออกคำสั่งเดี๋ยวนี้!”
“อย่างเพิ่งรีบร้อน!” เฟ่ยซานไห่หยุดเขาเอาไว้และโพล่งออกมา: “ยังมี ไม่ว่าเจ้าคนแซ่เย่นั่นจะพาใครมาก็ล้วนกำจัดทิ้งให้หมด ฆ่าให้เรียบ! ฆ่าคนแซ่เย่ได้ ทุกคนจะได้เงินพันล้านดอลลาร์ไปแบ่งเท่ากัน นอกจากนี้ หากฆ่าเพิ่มเติมอีกคน ก็จะเพิ่มไปอีกคนละ 100 ล้านดอลลาร์!”
ในใจของเฟ่ยซานไห่คิดว่า จะเป็นการดีที่สุดถ้าพ่อและหลานสาวของเขามากับคนแซ่เย่ในคืนนี้
แบบนี้ พอถึงเวลานั้นเมื่อบอดี้การ์ดเห็นคนแซ่เย่นั่นก็จะต้องลงมือยิงทันทีเพราะความเห็นแก่เงิน และจะต้องกำจัดคนรอบข้างเขาไปด้วยแน่
หากเป็นแบบนั้น หนามตำใจของเขาก็จะถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น
เฟ่ยเสวจิ้น ออกคำสั่งในทันที เมื่อบอดี้การ์ด 136 คนได้ยินเรื่องเงินรางวัลใหญ่ ก็ล้วนตื่นเต้นเพิ่งขึ้นทันใด!
ตามที่เฟ่ยซานไห่คาดการณ์ไว้ ค่าหัวหลายร้อยล้านนี้ ทำให้เหล่าบอดี้การ์ดเริ่มถูมือไปมาทันที พวกเขาล้วนรอโอกาสที่จะเปิดฉากฆ่าทันทีที่มันมาถึง!
ในเวลานี้เอง จู่ๆ ตระกูลเฟ่ยก็มืดมิด ไฟทุกดวงดับลงในพริบตา รวมทั้งอุปกรณ์ไฟฟ้าทั้งหมดก็ดับลงเนื่องจากไฟฟ้าขัดข้อง