ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4215 คำไหนคำนั้น
ทันทีที่เขาคิดแบบนี้ เขาก็พูดด้วยความเคารพทันทีว่า “คุณเย่ไม่ต้องกังวล อีกเดี๋ยวผมจะขอให้ทนายเตรียมเอกสารและมอบทรัพย์สินทั้งหมดของผมให้เข่อซิน”
หลังจากนั้น เขาก็เอ่ยด้วยอารมณ์บางอย่างว่า “ผมเองก็อยู่ได้อีกไม่ถึงปีสองปีแล้ว หลังจากผ่านเรื่องราวมาหลากหลาย ผมก็ตาสว่างเรื่องเงินแล้ว”
เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและกล่าวว่า “ผมรู้ นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคุณที่ทำงานหนักมาทั้งชีวิต ตอนนี้คุณอายุมากแล้ว หาเงินมาได้มากมายขนาดนี้ โดยทั่วไปติแล้ว มันไม่ได้มีความหมายอะไรกับคุณสักเท่าไหร่ ยิ่งไปกว่านั้นก็เพราะเงินที่ทำให้แม้แต่ลูกชายของคุณก็คิดจะฆ่าคุณ พูดไปแล้ว ผมก็รู้สึกเสียใจแทนคุณอยู่บ้าง”
เฟ่ยเจี้ยนจงถอนหายใจและพูดด้วยใบหน้าเศร้าโศก “คุณเย่พูดถูก…อายุมาถึงปูนนี้แล้ว มันไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว…”
เย่เฉินยิ้มน้อยๆและเอ่ยเรียบๆว่า “โดยปกติแล้วมันก็เป็นอย่างนี้แหละ อย่างไรก็ตาม ผมกลับสามารถให้โอกาสคุณได้ใช้จ่ายเงินสักครั้งได้”
เฟ่ยเจี้ยนจงตกตะลึงไปและรีบถาม “คุณเย่ คุณหมายความว่าอย่างไร?”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “คุณไม่ได้คิดจะซื้อยาอายุวัฒนะมาโดยตลอดไม่ใช่หรือไง? หากผมจำไม่ผิด ในงานประมูลที่จินหลิง คุณเสนอราคาไปที่สองแสนหนึ่งหมื่นล้าน”
เมื่อ เฟ่ยเจี้ยนจงได้ยินแบบนี้ เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าเย่เฉินหมายถึงอะไร แต่ก็ตื่นเต้นมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้และรีบพูดว่า: “ใช่…ใช่ครับ… คุณเย่…ตอนนั้น…ตอนนั้นผม..เสนอราคาไปสองแสนหนึ่งหมื่นล้านจริงๆ…คุณ…ทำไมคุณถึงได้ถามถึงเรื่องนี้ครับ?”
เย่เฉินยิ้มหยอกและไม่ตอบคำถามของเขา แต่เขากลับมองไปที่เฟ่ยเข่อซินและพูดว่า “คุณหนูเฟ่ย หลังจากที่คุณได้เป็นผู้สืบทอดของตระกูลเฟ่ยแล้วและเข้าครอบครองทรัพย์สินทั้งหมดของคุณท่านเฟ่ยได้เมื่อไหร่ เพื่อเป็นการแสดงความยินดีกับคุณ ผมสามารถยกเว้นและให้โอกาสคุณในการซื้อยาอายุวัฒนะสักครั้งหนึ่ง!”
เมื่อ เฟ่ยเจี้ยนจงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกตะลึง!
“ยาอายุวัฒนะ!”
“เย่เฉินยินดีที่จะขายอายุวัฒนะให้เข่อซิน!”
“ถ้าฉันได้ยาอายุวัฒนะนี้ อย่างน้อยก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสิบถึงยี่สิบปีเป็นอย่างน้อย…”
“นี่… นี่คือเรื่องร้ายกลายเป็นดีหรอกหรือนี่?!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ในใจของเฟ่ยเจี้ยนจงก็เริ่มกังวลอีกครั้ง
นั่นเพราะเย่เฉินแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าโอกาสในการซื้อยาอายุวัฒนะนี้ไม่ได้มีไว้สำหรับตนเอง แต่สำหรับหลานสาวของเขาเฟ่ยเข่อซิน
ยิ่งไปกว่านั้น ยังคงต้องรอจนกว่าเฟ่ยเข่อซินหลานสาวของเขากลายเป็นผู้นำตระกูลเฟ่ยก่อนและได้รับสิทธิ์ในการควบคุมทรัพย์สินเรียบร้อยแล้ว
ด้วยวิธีนี้ ถือเป็นการทดสอบลักษณะนิสัยใจคอของเฟ่ยเข่อซินหลานของตน
ถ้าเธอใส่ใจกับปู่ของเธอจริงๆ เธอจะต้องเต็มใจจ่ายค่ายาอายุวัฒนะแน่
อย่างไรก็ตาม หากเธอเหมือนกับเฟ่ยซานไห่ลูกชายคนโตของเขาที่ตัดใจจ่ายเงินเพื่อเขาไม่ได้ อย่างนั้นตนเองก็เท่ากับคว้าน้ำเหลวอีกครั้ง
ดังนั้น เขาจึงมองไปที่เฟ่ยเข่อซินโดยไม่รู้ตัว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังอันแรงกล้า
และเฟ่ยเข่อซินก็ไม่ทำให้เฟ่ยเจี้ยนจงผิดหวัง
ในเวลานี้เธอเอ่ยปากออกมาอย่างตื่นเต้นมากว่า “คุณเย่ คุณพูดจริงหรือ? คุณจะยกเว้นและให้โอกาสฉันในการซื้อยาอายุวัฒนะจริงๆ?”
เย่เฉินพยักหน้าและเอ่ยเรียบๆ “ผมพูดคำไหนคำนั้น”
ขณะพูด เขาก็มองไปที่เฟ่ยเจี้ยนจงและพูดว่า “ตอนนั้นในงานประมูลพวกคุณประมูลไปที่สองแสนหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์ วันนี้ เห็นแก่หน้าของคุณหนูเฟ่ย ผมจะให้พวกคุณในราคาถ้วนๆ สองแสนล้านดอลลาร์”
เฟ่ยเข่อซินโพล่งออกมาโดยไม่คิดว่า “ตกลง! ฉันจะซื้อมัน!”
YOU MAY ALSO LIKE
