ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4505 เมื่อรักคนคนหนึ่งเข้าแล้ว ก็จะรักและใส่ใจทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา 1
บทที่ 4505 เมื่อรักคนคนหนึ่งเข้าแล้ว ก็จะรักและใส่ใจทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา 1
ในขณะที่นักฆ่ากำลังเพ่งสติจับจ้องไปยังทางออกของสนามบินอยู่นั้น เขาก็รู้สึกได้ถึงสิ่งของแข็งๆ เย็นๆ จ่ออยู่ส่วนท้ายทอยของเขา
เขาตกใจจนขนลุกซู่ เพราะว่าเขาไม่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวใดๆ ด้วยซ้ำไป ไม่เข้าใจโดยสิ้นเชิงว่าทำไมอยู่ๆ ถึงมีคนมาอยู่ข้างหลังตนได้ อีกทั้งยังใช้ปืนจ่อที่ท้ายทอยอีกด้วย
ดังนั้น เขาถึงถามด้วยความลนลาน: “พวก นายเอาปืนมาจ่อฉันแบบนี้ ไม่ทราบว่าเรามีเรื่องบาดหมางอะไรกันเหรอ?”
คนข้างหลังเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “อ้านฮัวถูกเรียกกลับแล้ว ทำไมนายยังไม่ไปอีก?”
นักฆ่าผู้นั้นนึกว่าเป็นคนที่ทำงานสายเดียวกัน จึงได้รีบเอ่ยถามว่า: “ทุกคนจะต้องอยากได้อ้านฮัวก้อนนั้นแน่นอน พวกเราสองคนมาร่วมมือกัน หรือให้ฉันช่วยนายจัดการเฉินจ้างโจงไปซะเลยไม่ดีกว่าเหรอ นายว่าไง?”
คนข้างหลังแค่นหัวเราะ เอ่ยว่า: “ขอโทษทีนะ ฉันเป็นคนของสำนักว่านหลง จับตาดูนายมานานแล้ว ถ้าเมื่อกี้นายได้รับข้อความแล้วรีบไสหัวกลับไป ฉันก็คงไว้ชีวิตนาย แต่น่าเสียดายให้ทางรอดนายแล้วแท้ๆ นายกลับไม่ไป!”
คนผู้นั้นหวาดกลัวถึงขีดสุด เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนของสำนักว่านหลงถึงได้จับตาดูตน
เขาจึงหันหน้าไปตามสัญชาตญาณ มองไปยังชายหนุ่มข้างหลัง พร้อมเอ่ยถาม: “ปะ…เป็นถึงสำนักว่านหลงที่ยิ่งใหญ่…ไม่นึกเลยว่าจะสนใจอ้านฮัวด้วยเหมือนกัน?”
ทหารรบจากสำนักว่านหลงผู้นั้นหัวเราเย็นชา เอ่ยว่า: “การที่พวกเรามาที่เกาะฮ่องกาง ไม่ใช่มาเพื่อรับอ้านฮัว แต่ถ้าใครเอาอ้านฮัวไป พวกเราก็จะลงมือเก็บคนนั้น!”
สิ้นเสียงเขาก็กระชากคอเสื้อของคนผู้นั้น พร้อมโยนเขากับปืนออกจากหน้าต่างโรงแรมชั้นสิบแปด!
หลังจากที่นักฆ่าผู้นั้นตกลงจากตึกแล้ว นักฆ่าที่ซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มคน นอกทางออกสนามบินก็ถูกคนจากสำนักว่านหลงที่ปลอมตัวอยู่กำราบในทันที
Smart address bar. th.readeraz.com ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4505 เมื่อรักคนคนหนึ่งเข้าแล้ว ก็จะรักและใส่ใจทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา 1 – th.readeraz
อีกทั้งนักฆ่าที่รอจังหวะลงมือในรถนั้น ยังไม่ทันได้ตอบสนองอันใด ก็ถูกรถยนต์ที่คนจากสำนักว่านหลงขับมาเบียดหน้าหลังเป็นที่เรียบร้อย และยังไม่ได้ตอบสนองใดๆ ก็ถูกคนของสำนักว่านหลงพังประตูเข้ามา แล้วพาตัวไปทันที
ตอนนี้นักฆ่าเหล่านั้นถึงรู้ตัวว่า เดิมแล้วพวกเขาได้ถูกทหารของสำนักว่านหลงจับตามองอย่างแน่นหนาตั้งนานแล้ว สำหรับนักฆ่าที่ได้รับข่าวว่าอ้านฮัวถูกเรียกกลับแล้วจากไปทันที ทางสำนักว่านหลงไม่กระทำการใดๆ ทว่าพวกเขาที่ไม่ยอมจากไปเหล่านี้ ได้กลายเป็นนักโทษของสำนักว่านหลงไปโดยปริยาย
ในเวลานี้ ณ ห้องรับรองแขกวีไอพีของสนามบิน หลิวเจียฮุยเอ่ยกับเย่เฉินราวกับยกภูเขาออกจากอก: “คุณเย่ อ้านฮัวถูกเรียกกลับแล้ว พวกนักฆ่าเหล่านั้นจะต้องได้รับข่าวสารแน่นอน คุณวางใจได้แล้ว…”
เย่เฉินไม่สนใจเขา มองไปยังว่านพั่วจวิน เอ่ยถามว่า: “พั่วจวินจัดการหมดเรียบร้อยหรือยัง?”
ว่านพั่วจวินเอ่ยอย่างเคารพนบนอบ: “คุณเย่ อ้านฮัวถูกเรียกกลับแล้วจริงๆ แต่ภายในขอบเขตที่พวกเราส่งคนไปจับตามอง ยังมีนักฆ่าบางรายยังไม่กลับไป แต่คนของเราจัดการเรียบร้อยแล้ว ฆ่าไปหนึ่งจับมาได้เจ็ด”
“ทำดีมาก” เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ ปริปากเอ่ยว่า: “ส่งเจ็ดคนนี้ไปที่ซีเรียด้วยเลยเถอะ จะได้ไม่ต้องกระทบกับความสงบสุขของเกาะฮ่องกาง”
ว่านพั่วจวินประสานมือไว้หน้าอก พร้อมเอ่ยว่า: “กระผมรับทราบ!”
เย่เฉินมองไปยังหลิวเจียฮุย เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ: “คุณหลิว ความแค้นระหว่างฉัน นายและลุงโจง หลังจากที่นายกลับจากภูเขาเย่หลิงซานเมืองเย่นจิง ถือเป็นอันจบกันโดยสิ้นเชิง ถ้านายอยากร่วมมือกับบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ถึงเวลาฉันก็จะจัดแจงให้คนไปติดต่อกับนายโดยเฉพาะ ขอแค่นับแต่นี้ไปนายรักษาคำพูด ฉัน เย่เฉินจะไม่มีเงื่อนไขอื่นๆ กับนาย และจะไม่ทำให้นายต้องลำบากใจอีก”
หลิวเจียฮุยได้ยินคำพูดนี้ ถึงได้วางใจขึ้นมาจริงๆ เขาเอ่ยด้วยความเคารพนบนอบ: “ขอบคุณคุณเย่ที่ใจกว้างกับผม!”
YOU MAY ALSO LIKE
