ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4582 เป็นเศรษฐีไปพร้อมกัน 1
ดังนั้น เย่เฉินคิดว่าสิ่งสำคัญที่สุดขั้นต่อไปสำหรับเขาไม่ใช่คิดหาวิธีสร้างรายได้ แต่เป็นการสะสมความแข็งแกร่งอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากความมั่งคั่ง
ขณะนี้ ในที่สุดเฟ่ยเข่อซินที่อยู่ด้านข้างก็เข้าใจสิ่งที่เย่เฉินสนใจจริง ๆ แล้ว
ดังนั้นเธอจึงกล่าวกับเย่เฉินด้วยความหนักแน่นว่า “คุณเย่ คุณวางใจเถอะ ไม่ว่าต่อไปจะเผชิญกับคู่ต่อสู้แบบไหน ขอเพียงแค่ฉันยังอยู่ในตระกูลเฟ่ย ตระกูลเฟ่ยก็จะอยู่เคียงข้างคุณ แบ่งปันความสุขและความทุกข์ไปด้วยกัน”
เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ว่า “แบ่งปันความสุขและความทุกข์ไปด้วยกัน… บางทีอาจเป็นการเผชิญหายนะร่วมกัน หรือเพื่อแบ่งปันความมั่งคั่งด้วยกัน หวังว่าผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังที่คุณไว้วางใจผม”
เฟ่ยเข่อซินกล่าวโดยไม่ลังเล “คุณเย่ ฉันเชื่อในความสามารถของคุณ ภายใต้การนำของคุณ จะทำให้ตระกูลเฟ่ยมีความมั่งคั่งแน่นอน!”
เย่เฉินยิ้มแบบไม่ยอมรับหรือปฏิเสธ จากนั้นชี้เม็ดยาที่อยู่ในมือของเธอ และกล่าวอย่างจริงจังว่า “คุณปู่ของคุณเป็นคนฉลาดหลักแหลม เขาต้องรู้ว่าคราวนี้การที่คุณมาช่วยงานผมที่เกาะฮ่องกง ผมจะต้องตอบแทนน้ำใจอย่างแน่นอน ดังนั้นหลังจากคุณกลับไปแล้ว คุณจะต้องไม่ให้เขารู้ว่าผมได้มอบยาช่วยหัวใจให้คุณหนึ่งเม็ด ถ้าเขาถามคุณ คุณก็บอกเขาว่าตอนที่ผมพบเขา ผมจะตอบแทนตระกูลเฟ่ยอย่างแน่นอน”
เฟ่ยเข่อซินนึกไม่ถึงว่าเย่เฉินจะคิดรอบคอบขนาดนี้ กล่าวความซาบซึ้งและความเคารพว่า “ค่ะ คุณเย่ เข่อซินจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณ!”
……
หลังจากนั่งเครื่องบินสิบสองชั่วโมง ในที่สุดเครื่องบินโบอิ้ง 747 ที่เฟ่ยเข่อซินโดยสารลงจอดที่สนามบินพรอวิเดนซ์ในสหรัฐอเมริกา
หลังจากลงเครื่องแล้ว เย่เฉินปฏิเสธคำขอของเฟ่ยเข่อซินที่จะไปส่งตนเอง เขาลงเครื่องตามลำพัง และหลังจากเห็นเครื่องบินที่เฟ่ยเข่อซินโดยสารบินขึ้นอีกครั้ง โดยมุ่งหน้าไปยังนครนิวยอร์ก เขาถึงได้เดินผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง
เนื่องจากเครื่องบินที่เฟ่ยเข่อซินโดยสาร เป็นระดับซุเปอร์วีไอพีทุกสนามบินในสหรัฐอเมริกา ดังนั้นเย่เฉินที่โดยสารเครื่องบินมาด้วย จึงได้รับบริการระดับวีไอพีที่สนามบินด้วย
ทุกสนามบินมีขบวนรถอย่างน้อยหนึ่งทีมหรือมากกว่านั้น เมื่อมีกิจกรรมทางการทูตที่สำคัญ พวกเขาจะให้บริการส่งฟรีสำหรับบุคคลสำคัญของประเทศต่าง ๆ ส่วนเวลานอกจากนั้น พวกเขาดำเนินการในเชิงพาณิชย์ ขอเพียงแค่คุณมีเงินจ่าย ก็สามารถจ้างพวกเขาคอยบริการตนเองได้
เย่เฉินไม่ต้องการให้มันเอิกเกริกเกินไป ดังนั้นเขาจึงขอให้ทีมขบวนรถ ลดรถจากแปดคันเป็นรถคาดิลแลคหนึ่งคันแทน
เมื่อเป็นเช่นนั้น ดูเหมือนจะถ่อมตนมากยิ่งขึ้น
กลับมาคราวนี้ เย่เฉินไม่ได้แจ้งเซียวชูหรันล่วงหน้า
เหตุผลหลักคือเย่เฉินรู้นิสัยของเซียวชูหรัน ถ้าตนเองแจ้งเวลากลับที่แน่นอนให้เธอทราบ เธอต้องขับรถมารับตนเองที่สนามบินอย่างแน่นอน ด้านหนึ่งเย่เฉินไม่อยากให้เธอเหนื่อย ส่วนอีกด้านหนึ่งเขากังวลว่าถ้าเซียวชูหรันมารับเขาที่สนามบินอาจจะถูกเปิดเผย
เพราะหมายเลขเที่ยวบินของเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว จะไม่ปรากฏบนหน้าจอขนาดใหญ่ที่สนามบิน
ตอนที่รถออฟโรดคาดิลแลคส่งเย่เฉินไปถึงโรงแรมฮิลตัน เป็นเวลา 20.00 น. ตามเวลาท้องถิ่น
คนขับนำกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่สองใบออกจากท้ายรถ ของที่อยู่ในกระเป๋าเดินทางสองใบนี้เป็นของฝากขึ้นชื่อของเกาะฮ่องกงที่หลิวเจียฮุยเตรียมให้เขา
หลังจากนั้น คนขับก็หยิบกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กยี่สิบนิ้วออกมาจากด้านใน ซึ่งเป็นกระเป๋าใส่สัมภาระของเย่เฉิน
ปาเต็ก ฟิลิปป์ที่หลิวม่านฉงมอบให้เขา ก็ใส่อยู่ในกระเป๋าเดินทางใบนี้ด้วย
เมื่อพนักงานโรงแรมเห็นว่าเขามีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่สามใบ พนักงานจึงรีบเข็นรถเข็นกระเป๋ามา นำใส่กระเป๋าทั้งสามใบของเย่เฉินใส่บนรถเข็น แล้วเดินตามเย่เฉินไปที่ชั้นบนสุดของโรงแรมฮิลตัน
ขณะนี้ เซียวชูหรันกับหม่าหลันเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ