ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2251 - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

“อยู่ที่เมืองจินหลิง?!”

เมื่อหวังตงเสวี่ยนได้ยินคำพูดนี้ ก็อดที่จะเคียดแค้นไม่ได้!

ทันใดนั้น เธอก็เกรี้ยวกราดดูแคลนออกมา “คนที่ทำทุกวิถีทางทำร้ายพ่อของฉัน ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่! หัวหน้าซุนค่ะ ได้โปรดคิดหาวิธี จับคนนี้มาดำเนินคดีให้ได้นะคะ!”

ซุนเหวินปินพยักหน้า กล่าวอย่างตั้งใจว่า “คดีอาญาที่ต้องสงสัยลอบฆ่าแบบนี้ เป็นคดีใหญ่ที่ต้องดำเนินคดีอย่างแน่นอน พวกเราจะพยายามสุดความสามารถไขคดีให้เร็ว!”

พูดพลาง เขาอดที่จะถอนหายใจไม่ได้แล้วกล่าว “เฮ้อ แต่เพราะตอนนี้เบาะแสที่มียังน้อยมาก ผมรับประกันเรื่องเวลาไม่ได้ครับ”

หวังตงเสวี่ยนพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าว “เรื่องนี้ฉันทราบค่ะ…”

ซุนเหวินปินกล่าวต่อว่า “อ้อคุณหวัง คุณช่วยผมนึกย้อนกลับไปหน่อย ว่าพัสดุนี้ได้รับมาวันไหนแน่ พวกเราจะได้ดึงคลิปกล้องวงจรปิดของรอบๆในช่วงเวลานั้นมา หาคนส่งพัสดุคนนี้ให้ได้ก่อน!”

หวังตงเสวี่ยนคิดไปคิดมา กล่าว “ช่วงก่อนตรุษจีนฉันยุ่งกับทำงานมาก จำไม่ค่อยได้จริงๆค่ะ คุณรอฉันแป๊บนะคะ ฉันโทรหาแม่ของฉัน ถามเธอว่าจำได้มั้ย”

“ครับ!”

หวังตงเสวี่ยนรีบเอามือถือยกมาที่ตรงหน้า เตรียมจะโทรหาแม่ ในขณะนี้เพิ่งพบว่า ที่แท้สายของเย่เฉินยังไม่ได้วางเลย และตัวเลขของเวลาสนทนายังเพิ่มไปไม่หยุด แสดงว่าตอนนี้ยังอยู่ในการสนทนาอยู่

เธอเคร่งเครียด รีบหยิบขึ้นมา แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “ขอโทษค่ะคุณชาย เมื่อกี๊มีเรื่องด่วนนิดหน่อย ดังนั้น…”

ขณะนี้เย่เฉินได้ยินขั้นตอนทั้งหมดของการสนทนาของเธอกับหัวหน้าซุนคนนั้นแล้ว ด้วยเหตุนี้เขาจึงใช้น้ำเสียงที่จริงจัง กล่าวว่า “ตงเสวี่ยน บอกที่ตั้งบ้านของคุณให้ผม！”

หวังตงเสวี่ยนกล่าวอย่างร้อนรนว่า “คุณชายคะ เรื่องของครอบครัวฉัน ไม่รบกวนคุณดีกว่าค่ะ…”

เย่เฉินกล่าวอย่างเย็นชาว่า “บอกที่ตั้งผมมา ผมจะไปเดี๋ยวนี้！”

หวังตงเสวี่ยนได้ยินน้ำเสียงของเย่เฉินเคร่งขรึมมาก แว็บเดียวก็ถูกพลังของเขากดไว้ ทำได้เพียงพูดเสียงเบาว่า “บ้านของฉัน…บ้านของฉันอยู่ที่หมู่บ้านคฤหาส์ชิงสุ่ยเฟสสองตึก11ค่ะ…”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าว “ผมรู้จักหมู่บ้านนี้ครับ อยู่ไม่ไกลจากผมสักเท่าไหร่ อีกสิบนาทีถึงครับ！”

ได้ยินเย่เฉินจะมา หวังตงเสวี่ยนรู้สึกกระวนกระวายใจไม่มากก็น้อยขึ้นมาแล้วบ้าง

เธอรู้ตัวตนสูงส่ง และเรื่องของตระกูลของเย่เฉิน จึงไม่อยากรบกวนเย่เฉินจริงๆ

แต่ เธออดที่จะคิดไม่ได้ เพราะเย่เฉินเป็นคนที่มีอำนาจมาก เขาไม่เพียงเป็นคุณชายของตระกูลเย่ ยังเป็นอาจารย์เย่ที่สังคมชั้นสูงเลื่อมใสอีกด้วย ถ้าเขายอมช่วยเหลือ งั้นเปอร์เซ็นต์และศักยภาพของการเจอฆาตกร น่าจะเพิ่มขึ้นทั้งหมด

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เธอไม่สับสนอะไรอีกต่อไป ตกลงอย่างเด็ดขาดว่า “ได้ค่ะคุณชาย ฉันรอที่ประตูนะคะ！”

เมื่อวางสาย หวังตงเสวี่ยนได้โทรหาแม่ที่อยู่ที่โรงพยาบาล

หลังจากที่แน่ใจเวลาที่พ่อได้รับหนังสือเล่มนั้นแล้ว ตำรวจก็เริ่มค้นหาจากคลิปกล้องวงจรปิด ดูว่าสามารถล็อกตัวคนที่ส่งพัสดุได้หรือไม่ เมื่อเจอคนนี้ ก็สามารถตามเบาะแสหาคนร้ายที่บงการอยู่เบื้องหลังได้

ในขณะเดียวกัน ซุนเหวินปินก็เสนอให้ช่วงนี้หวังตงเสวี่ยนอย่าอาศัยที่บ้าน เพราะ นี่ได้ขึ้นสู่จุดสูงของคดีอาญาแล้ว และอีกฝ่ายมีทักษะการอำพราง เกิดเขาอยากคิดจะลงมือกับหวังตงเสวี่ยน เกรงว่าหวังตงเสวี่ยนจะป้องกันไว้ไม่อยู่

หวังตงเสวี่ยนยอมรับความเห็นของซุนเหวินปิน ตัดสินใจคืนนี้ย้ายไปนอนที่โรงพยาบาล กับแม่ดูแลพ่อที่โรงพยาบาลด้วยกันโดยตรง

ขณะเดียวกัน ซุนเหวินปินก็รับปากจะส่งเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบมาสองสามคน สอดส่องลับๆที่โรงพยาบาล ป้องกันฆาตกรลงมือกับครอบครัวของพวกเธออีกครั้ง

เมื่อเจ้าหน้าที่เทคนิคของกองบังคับการสอบสวนอาชญากรรมรวบรวมหลักฐานเสร็จ ซุนเหวินปินก็พาทีมงานกลับ