ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2356
บทที่2356
พูดไป ซูโส่วเต้าก็พูดอย่างเย็นชาว่า:”ไม่ต้องห่วง ถ้ามันจริงอย่างที่ลูกบอก อย่าว่าแต่ลูกเลย พ่อก็จะไม่ปล่อยเขาไป ”
“แต่ว่า แม้ว่าเราสองพ่อลูกจะสู้กับเขา ก็ต้องมองการณ์ไกล และมีแผนที่ดีก่อนค่อยลงมือ ไม่อย่างนั้น ถ้าเกิดตายไปก่อน แล้วจะเอา
อะไรไปล้างแค้นให้แม่ก้บน้องสาวของลูก!”
ซูจือเฟยเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างโกรธเคือง”ฟอ ผมเข้าใจแล้ว……
พูดจบ ก็สะอื้นไม่หยุด ร้องให้แล้วถามว่า:”พ่อ! เมื่อไหร่พ่อจะกลับมา! ตอนนี้ผม……ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ……
ซูโสว่เต้าถอนหายใจและพูดว่า:”ตอนนี้พ่อกลับไปไม่ได้ พ่อต้องนั่งเครื่องบินจากที่นี่ไปจินหลิง ใช้เวลาสิบกว่าชั่วโมง แต่ตราบใดที่พ่อ
ออกจากที่นี่ทันที ปู่ของลูกก็จะได้รับข่าวตามมาทันที เป็นไปได้ว่า หันทีที่พ่อลงจากเครื่อง ก็จะโดนตระกูลซูจับและส่งกลับออสเตรเลีย หรือไม่
ก็ถูกจับกลับไปกักบริเวณในบ้านตระกูลซู…..
ซูจือเฟยถามอย่างจนปัญญา:”พ……แล้วตอนนี้ผมควรทำอย่างไรดี……ผมอยากไปจินหลิงตามหาแม่กับจือหมู……ตอนนี้ไม่รู้พวกเธออยู่
ไหน อย่างน้อยก็ยังมีความเป็นไปได้ที่จะมีชีวิตรอด…..
ซูโสว่เต้าคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:”เอาแบบนี้แล้วกัน ลูกไม่ต้องไปสนามบิน ขับขึ้นทางด่วนแล้วขับไปจนสุดทางถึงจินหลิง”
พูดไป ซูโสว่เต้าก็คำนวณอีกครั้ง และพูดว่า:”ถ้าใช้ความเร็วสูงจากเย่นจิงไปยังจินหลิง ประมาณ 1,000 กิโลเมตร ลูกขับเร็วหน่อย
10ชั่วโมงก็น่าจะถึง”
ซูจื่อเฟยรีบพูดว่า: ได้ครับพ่อ! ผมจะขับรถไปจินหลิงเลย!”
ซูโสว่เต้ารีบพูดอีกครั้ง”พอลูกถึงจินหลิง ลูกต้องทำต้วถ่อมต้สุดๆ อย่าไปพยายามลองใช้พลังของตระกูลชู เพราะเมื่อพวกเขารู้ว่าลูก
อยู่ในจินหลิง พวกเขาจะจับลูกกลับมาอย่างแน่นอน”
ซูจือเฟยตกตะลิ่ง”พ่อ หากปราศจากพลังของตระกูลซู ผมจะหาแม่และจือหยูได้อย่างไร…..
ซูโสว่เต้าพูดอย่างช่วยไม่ได้”จือหยู สิ่งเดียวที่ลูกสามารถไว้วางใจได้ในตอนนี้ ก็คือตัวลูกเอง คนอื่น ๆ ไม่นาเชื่อถือ”
พูดไป เขาก็เสริมว่า:”อ้อ อีกอย่าง พ่อได้ยินมาว่าปู่ส่งอารองของลูกไปจินหลิง เขาจะนั่งเครื่องบินไปแน่นอน เขาจะถึงจินหลิงในสองหรือ
สามชั่วโมง หลังจากที่ลูกถึงจินหลิง ลูกจะต้องระมัดระวังมากๆ!”
จู่ๆ ซูจือเฟยก็รู้สึกหมดหนทางอย่างมาก เขาสะอื้นและถามว่า:”พ่.อ…… พ่อว่าแม่กับจือหยูยังมีชีวิตอยู่อีกไหม……
ซูโสว่เต้าที่ปลายสายเงียบไปประมาณสิบวินาที จากนั้น เขาก็พูดว่า:”จือเฟย ตราบใดที่เรื่องยังไม่มีข้อสรุป ก็ยังมีความหวัง”
พูดไป ก็พูดต่อว่า: “แต่ลูกต้องจำไว้ ต้องเตรียมพร้อมสำหรับผลลัพธ์ที่แย่ที่สุด!”
ซูจือเฟยพูดอย่างเคร่งขรึม:”พ่อ ผมเข้าใจแล้ว!”
ขณะที่ซูจือเฟยรีบขับรถไปที่จินหลิง การประชาสัมพันธ์ในกาวะวิกฤตของซูก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
แอคหลุมมีดฟัามัวดิน ได้นำทางในอินเทอร์น็ต แม้ว่าแต่ละคนจะมีความคิดเห็นต่างกัน แต่ประเด็นหลักที่พวกเขาต้องการแสดงคือ
ตระกูลซูเป็นเหยื่อ คนที่ลักพาตัวตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูสองแม่ลูก ต้องเป็นคนอื่นแน่นอน
สองชั่วโมงต่อมา เครื่องบินส่วนตัวของซูโสว่เต๋อลงจอดบนร้นเวย์แรกของสนามบินนานาชาติจินหลิง
บังเอิญมาก มีเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวอีกลำ ก็ได้ลงจอดบนรันเวย์ที่สองของท่าอากาศยานนานาชาติจินหลิงในเวลาเดียวกัน
เครื่องบินส่วนตัวลำนี้แล่นมาจากนิวยอร์กสหรัฐอเมริกา โดยบินตลอดทางนานกว่าสิบชั่วโมง
หลังจากที่เครื่องบินลงจอด ภายใต้คำสั่งของหอคอย เครื่องบินจอดบนลานจอดสนามปินเครื่องบินเจ็ตส่วนต้ว
สิ่งที่น่าสนใจคือเครื่องบินลำนี้คือ ซึ่งเป็นเครื่องบินส่วนตัวที่ชูโสว่เต๋อกำลังนั่ง จอดบนลานที่ติดกัน
เครื่องบินจากสหรัฐอเมริกาลำนี้ เปิดประตูก่อน และมีชายชาวยิวอายุห้าสิบเศษก้าวออกจากห้องโดยสาร
เขายืนอยู่บนบันไดเวียนและหยุดครู่หนึ่ง มองไปรอบ (ๆ และพูดเสียงเบาว่า: “Walter ลูกชายของพ่อ ฟอจะตามหาลูกให้เจอ และพาลูก
กลับบ้าน!”
YOU MAY ALSO LIKE
