ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2376
บทที่ 2376
เย่เฉินหยิบโทรศัพห์มือถือออกมาโทรหาเฉินจี๋อข่ายให้บอกนักบินเฮลิคอปเตอร์ปล่อยเชือกลงมา และมัดตัว Steve และซูโสว่เต๋อติดกัน
ให้แน่นด้วยเชือกไนลอนที่แข็งแรง จากนั้น ทั้งสองก็ถูกกวัานยกขึ้นอย่างเงียบๆ
ในขณะนั้น ซูรั่วหลีเดินถอยหลังแล้วจัดการกับรอยเท้าที่ตัวเองทิ้งไว้ด้วย เธอเดินถอยหลังที่ละก้าวจนไปถึงที่ระเบียง จากนั้นเธอก็พู
ดกับเย่เฉินด้วยความเคาร “คุณชายเย่ค่ะ จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ! ”
เย่เฉินพยักหน้าให้เธอ ในเวลานี้ เฉินจื่อข่ายส่งข้อความมาพอดี “คุณชายเย มีรถตู้ที่มาจากสนามบินคันหนึ่งได้ขับเข้าไปในชั้นใต้ดินของ
โรงแรมแล้ว คนของซูโสว์เต่อได้ปิดกั้นชั้น
เย่เฉินยิ้มเบาๆ ” ดูเหมือนว่าคนรักของซูโสว่เต๋อจะมาถึงแล้ว”
ในขณะที่พูดนั้น เขาก็คว้าเชือกอีกเส้นหนึ่งแล้วหันไปพูดกับซูรั่วหลีว่า ” เราเหลือเวลาไม่มากนัก เธอกอดเอวฉันไว้เราจะขึ้นไปด้วยกัน”
เฮลิคอปเตอร์มีเชือกอยู่ทางซ้ายและขวาเพียงสองเส้นเท่านั้น อีกเส้นหนึ่งได้ผูกตัวของ Steve และซูโสวเต๋อไว้แล้ว การรอให้กว้านยก
ขึ้นและคลายเชือกออก จากนั้นก็ปล่อยเชือกลงมาอีกที่ คาดว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยเจ็ดถึงแปดนาที
เนื่องจากคนรักของซูโสว่เต๋อมาถึงชั้นใต้ดินของโรงแรมแล้ว คาดว่าอีกไม่นานเธอก็จะมาถึงที่นี่ ดังนั้นเพื่อไม่ให้ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้ ทางที่
ดีควรรีบออกไปให้เร็วที่สุด
ดังนั้น หากทั้งสองใช้เชือกเส้นเดียวกัน จะช่วยประหยัดเวลาได้มาก
ซูรั่วหลีพยักหน้าโดยไม่ลังเล แต่เมื่อเธอจินตนาการถึงภาพที่ตัวเองโอบกอดเย่เฉิน แก้มของเธอก็ร้อนขึ้นมาทันที
ในเวลานี้ เย่เฉินคว้าเชือกแล้วพูดกับชูรั่วหลี ” กอดเอวฉันไว้ ฉันจะกอดเธอไว้แน่นๆ ไม่ต้องกลัวนะ”
ซูรั่วหลีตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ได้ค่ะ คุณชายเย่…”
หลังจากพูดเสร็จ เธอก็รวบรวมความกล้ำาและก้าวไปกอดเอวของเย่เฉินไว้
เมื่อสัมผัสถึงกล้ามเนื้อหน้าอกที่แข็งของเย่เฉิน อุณหภูมิบนใบหน้าของชูรั่วหลีก็ร้อนขึ้นกว่าเดิม
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ใกล้ชิดและสนิทสนมกับผู้ชายมากขนาดนี้
รั่วหลีไว้อย่างแน่น
ย่ฉินไม่ได้คิดมากนัก เขากอดเธอแน่น!รู้ว่เอาเชือกฟันรอบเอของทั้งสองหลายรอบ จากนั้นก็กำปลายเชือกข้งหนึ่งไร่ในมือที่กอดชู
หลังจากยืนยันว่าเชื่อกถูกมัดอย่างแน่นหนาแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วส่งข้อความเสียงไปให้เฉินจี๋อข่าย “ให้เฮลิคอปเตอร์ยดึง
ตัวเราขึ้นไปได้เลย และรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด!”
“ได้เลยครับคุณชาย!”
เฉินจื่อข่ายไม่กล้าที่จะล่าช้า เขาสั่งให้นักบินเพิ่มระดับความสูงทันที
ย่เฉินกอดชูรั่หลีไว้ และทางสองก็ถูกเฮลิคอปเตอร์ดิ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
เพื่อความปลอดภัย เยเฉินได้กอดซูรั่หลีไว้แนนและชูรั่วหลีก็กอดเอวเย่เฉินไว้อย่างแนนหนาเช่นกัน
ต่อมา ระยะห่างจากพื้นดินของทั้งสองคนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และเฮลิคอปเตอร์บินขึ้นไปสูงหลายร้อยเมตร แล้วบินไปยังคอกสุนัขของท่าน
หงห้าโดยตรง
หลังจากที่เครื่องบินบินออ(ป ดอกไม่ไฟที่แม่น้ำก็ดับลงในที่สุด
ทางสองฝั่งของแม่น้ำแยงซีก็กลับสู่ความสงบในระยะเวลาอันสั้น
ในเวลาเดียวกัน
ผู้หญิงที่สวมหน้ากากกับแว่นกันแดดและหมวกทรงแหลมคนหนึ่ง ได้นั่งรถโดยสารส่วนตัวรุ่นอัลฟาร์ดมาถึงลานจอดรถชั้นใต้ดินชั้นที่
สองของโรงแรมสากลจินหลิง
คนของซูโสว่เต๋อได้รอคอยอยู่ที่นี่มานานแล้ว
รถโดยสารส่วนตัวหยุดตรงทางเข้าลิฟต์ และบริเวณรอบๆ ของลิฟต์ก็ถูกคนของซูโสว์เต๋อเคลียร์สร็จเรียบร้อยแล้ว ปาปารัสซี่คนใดก็
ไม่สามารถแอบเข้ามาในนี้ได้ แม้แต่กล้องวงจรปิดในที่จอดรถของโรงแรมก็ถูกสั่งปีดไปหมดแล้ว
ประตูรถถูกเปิดออก และผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าของเธอจนหมดก็ก้าวลงมา ผู้ช่วยของซุโสว่เต่อก้าวไปข้างหน้าและกระซิบกับเธอว่า “คุณ
หนูเจิ้ง เชิญทางนี้ครับ เจ้านายรอคุณมานานแล้ว!”
ผู้หญิงคนนั้นรีบพูดว่า ” โอ๊ย! งั้นรีบพาฉันขึ้นไปเร็วเข้า! จะปล่อยให้เขารอจนหงุดหงิดไม่ได้เด็ดขาด!”