ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - 2466
บทที่ 2466
ไหม้เฉิงชินส่งเสียงตอบรับ เขาถามเสียงทุ้ม “งั้นตอนนี้นายยังจำได้ไหม อีกฝ่ายแอบใช้วิธีอะไรกับนาย”
อู่ฉีพยักหน้า สีหน้าของเขาไร้ความรู้สึก “จำได้ ทุกชั่วโมงผมต้อง…”
ไหม้เฉิงซินพูดโพล่งออกมา “ไม่ต้องพูดแล้! นายมองเงินโบราณในมือฉันดีๆ ตั้งแต่ตอนนี้ ลืมคำสั่งของคนอื่นให้หมด เข้าใจหรือยัง!”
อู่ฉีพยักหน้าต่อ “เข้าใจแล้ว…
ไหม้เฉิงซินปาดเหงื่อ เขาถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ “งั้นตอนนี้นายยังจำวิธีที่อีกฝ่ายแอบทำกับนายได้ไหม”
อู่ฉีพูดอย่างไม่ต้องคิด “จำได้ เขาให้ผม…
สีหน้าของไหม้เฉิงชิน ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก เขาตวาดออกมาว่า “นาย…นาย นาย…หุบปากเดี่ยวนี้!”
อู่ฉีตกใจจนสะดุ้ง เขาหลุดออกจากการโดนสะกดจิต และรีบหุบปากหันที
อู๋ตงไห่ยื่นมองอยู่ข้างๆ อย่างไม่เข้าใจ เขาถามอย่างกังวล “อาจารย์ไหม้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”
ไหม้เฉิงซินส่ายหน้า เขาพูดด้วยสีหน้าตกตะลึง “คนที่สะกดจิตลูกชายนาย มีความสามารถเหนือกว่าฉัน การสะกดจิตที่เขาใช้ ฉันไม่
สามารถลบล้างได้ ถึงขนาดที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยแม้แต่น้อย…”
“อะไรนะ!” อู๋ตงไหตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
เขาไม่อยากเชื่อ ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยและชวนชวน อายุ 90 กว่าปี ไม่สามารถทำอะไรกับกลอุบายของเย่เฉินได้!
สิ่งที่เขาไม่อยากจะเชื่อกว่านั้น ไหม้เฉิงซินเป็นฝ่ายพูดว่า ความสามารถของเย่เฉินเหนือกว่าเขา!
ซูเฉิงเฟิงที่อยู่ข้างๆ ตกใจยิ่งกว่า เขาพูดโพล่งออกมา “ลุง ที่คุณพูดเมื่อครู่ หมายความว่ายังไง ในประเทศ ไม่มีปรมาจารย์ชวนชวนคน
ไหน มาเทียบกับคุณได้!”
ไหม้เฉิงซินรู้สึกอับอาย ปากั้วเมื่อครู่ ในปากั๋มีเทพมังกรถือกำเนิด ก็ทำให้เขาเคียดแค้นพอแล้ว คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ ยังมียอดฝีมือลึกลับ ที่
มีความรู้ทางด้านนี้ เหนือชั้นกว่าเขา นี่ทำให้เขารู้สึกเหมือนโดนโจมตี
ดังนั้น เขาจึงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เรื่อง…คงพูดได้แค่ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน…”
ซูเฉิงเฟิงตกใจมาก!
เดิมที่เขาเดาเอาไว้ว่าในเมืองจินหลิง มีคนที่แข็งแกร่งกำลังเล่นงานเขาอยู่
ตอนนี้ไหมัเฉิงซินมาพูดอีกว่า คนที่ทำให้อุฉีเป็นแบบนี้ คือยอดฝืมือฮวงจุ้ยและซวนซวน ที่ฝีมือเหนือเขา พอดีกับที่อู่ฉีเกิดเรื่องในเมืองจิน
หลิง งั้นแสดงว่ายอดฝีมือฮวงจุ้ยและซวนซวน อยู่ในเมืองจินหลิงเหรอ!
ถ้าทั้งสองคนนี้ เป็นคนเดียวกันขึ้นมา เขาจะยิ่งรับมือยากไม่ใช่หรือไง!
ดังนั้น เขาจึงรับถามอู่ตงไห่ “ประธานอู่ ตอนนั้นที่ลูกชายคุณอยู่จินหลิง เขาไปล่วงเกินใครไว้!”
“เรื่องนี้…” ถึงอตงไหรู้ว่าตอนนั้นลูกชายล่วงเกินเย่เฉิน แต่ตอนนี้เขาไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้น
คิดไปคิดมา เขาอธิบายอย่างตะกุกตะกัก “คุณท่านซู ผมพูดตรงๆ เลยนะครับ ลูกชายผมดูเหมือนไม่มีพิษภัย จริงๆ เขาไม่ได้เป็นคนดี
อะไร!”
“ให้ตายเถอะ ผมส่งเขาไปเรียน ดูเขาทำตัวสิ หลั่งไปโรงเรียน เรื่องดีๆ ไม่ทำ ทำแต่เรื่องชั่ๆ เอาแต่ลวนลามนักเรียนหญิง ทำให้พวกเด็ก
ผู้หญิงโดนเขาทำร้ายไม่น้อย….
“ผมเลยสงสัยมาตลอด เขาอาจจะล่วงเกินคนใหญ่คนโต เพราะเรื่องนี้ก็ได้ หรืออาจไปขวางหูขวางตาคนใหญ่คนโต จึงตกอยู่ในสภาพ
แบบนี้”
ซูเฉิงเฟิงรีบถามว่า “หรือว่ายอดฝีมือคนนั้น ซ่อนตัวอยู่ในมหาวิทยาลัยในเมืองจินหลิง”
อู่ตงไห่พูดอย่างกระอักกระอ่วน “เรื่องนี้…ผมไม่ทราบครับ…”
ไหม้เฉิงซินเดินวนไปวนมาอยู่ที่เดิม เขาเอาแต่พูดพึมพำว่า “เมืองจินหลิง…เมืองจินหลิง…ฉันคิดไม่ออกจริงๆ ทำไมในเมืองเล็กๆ อย่างจิน
หลิง ถึงมีคนความสามารถแข็งแกร่งขนาดนี้ ที่นี่คือเขตที่กำเนิดของอัจฉริยะบุรุษ หรือมีชิ้นส่วนสมบัติจากสวรรค์อะไรหรือเปล่า…”
ไหม้เค่อเหลนของไหม้ฉิงชิน ที่ไม่ค่อยพูด ตอนนี้เขาเอ่ยออกมาว่า “ทวด คุณหวังว่าจะมีความก้าวหน้าในบั้นปลายชีวิตไม่ใช่เหรอ ผมว่า
ครั้งนี้คือโอกาสดี!”
YOU MAY ALSO LIKE
