รวยชั่วข้ามคืน？！ - บทที่ 140

บทที่ 140นายมาเป็นแฟนฉันมั้ย

ผ้าม่านถูกปิดสนิทโดยผู้จัดการติง ผู้จัดการติง ชอบช่วงเวลานี้ตั้งแต่สว่างจนมืดในห้องมาก ทุกครั้งที่ เขามีความสัมพันธ์กับผู้เช่าผู้หญิงก่อนหน้านี้ มันก็ เหมือนกับตอนนี้

“คุณซุน ผมทำเพื่อคุณมามากแล้ว คุณไม่มอง เห็นเหรอ ทำไมผมถึงดีกับคุณขนาดนี้?”ผู้จัดการติงหัน หน้ากลับไป ในห้องที่มืดมัว สีหน้าของเขาน่ากลัวจน หดหู ใจของซุนเย่วสั่นไหว ราวกับว่าตอนที่ม่านปิด ผู้ จัดการติงเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

“คุณกำลังพูดอะไร ผู้จัดการติ้ง เปิดผ้าม่าน ข้าง ในมันมืดเกินไป ฉันไม่ชอบ” ด้วยเหตุนี้ ซุนเย่วเดินไปที่ ขอบหน้าต่าง และกำลังจะเปิดผ้าม่าน แต่มือของเธอถูก ผู้จัดการต้องจับไว้

“อา”ซุนเย่วตกใจเธอเห็นว่ารอยยิ้มบนใบหน้า ของผู้จัดการดิงนั้นน่ากลัวมาก: “ผู้จัดการดิง คุณกำลัง ทำอะไร รีบปล่อยฉันไป”

ก่อนหน้านี้ ในสายตาของซุนเย่วผู้จัดการติ้ง เป็น ผู้ชายที่อบอุ่นและยินดีที่จะช่วยเหลือผู้อื่นมาโดยตลอด แม้ว่าในเวลานี้ ซุนเย่วตระหนักในใจแล้ว ว่าวันนี้ผู้ จัดการติงมีบางอย่างผิดปกติ แต่เธอก็ยังยังคงยับยั้ง ชั่งใจไม่พูดกับผู้จัดการติง

“ผมก็ช่วยเหลือคุณมามากมาย คุณซุน คุณยังมองไม่ออกอีกเหรอว่าผมชอบคุณ”เมื่อมองไปที่ใบหน้า ที่สวยงามของซุนเย่วที่ตรงหน้า ผู้จัดการติงก็รู้สึกตื่น เต้นมากขึ้น: “ตอนนี้สมยอมผมหนึ่งครั้ง ผมก็จะไม่ขอค่า เช่าห้องสี่เดือนของคุณ หลังจากนี้ไปคุณเองก็สามารถ อยู่ต่อไป อยู่ได้ตามที่ต้องการเลย”

“คุณกำลังพูดอะไร ปล่อยฉันนะ!”ดวงตาของซุน เย่วที่มองไปที่ผู้จัดการติงแดงก่ำ ในที่สุดเธอก็ตระหนัก ถึงความร้ายแรงของปัญหา ซุนเย่วเริ่มขัดขืน แต่มือ ของเธอถูกผู้จัดการติงจับไว้แน่น ทำยังไงเธอไม่ สามารถหลุดออกไปได้

“แม้แต่เสียงเรียกยังดูดีขนาดนี้” ความสนใจของผู้ จัดการติงอยู่ที่บนใบหน้าของซุนเย่ว แววตาที่ชั่วร้ายใน ดวงตาของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผู้จัดการติงคว้ามือทั้งสอง ข้างของซุนเย่วด้วยมือข้างเดียว แล้วเขาหยิบถุงยาง อนามัยและซิลเดนาฟิลออกจากกระเป๋าเสื้อ แล้วเขย่า ตรงหน้าซุนเย่ว: “อย่ากลัวผมเลยนะ ได้เตรียมการ ป้องกันไว้แล้ว หลังจากกินซิลเดนาฟิลไปแล้วผมแข็ง แรงมาก ผมสัญญาว่าจะให้คุณได้สัมผัสกับสิ่งที่คุณไม่ เคยสัมผัสมาก่อน! ซื้อตัวคุณครั้งเดียวในราคาหนึ่งหมื่น หยวน คุณก็ไม่ขาดทุน”

“ปล่อยฉันนะ! รีบปล่อยตัวฉันเลยนะ!”เมื่อเห็นถุง ยางอนามัยและซิลเดนาฟิลในมือของผู้จัดการ ติง ซุนเย่ วก็รู้สึกขยะแขยง เธอเริ่มกลัวมากขึ้น และตะโกนเสียง ดัง: “ปล่อยฉันนะ ไอ้สารเลว ปล่อย!”

“คุณสวยมากเลยนะ มา เรามาเริ่มกันที่โซฟากันเถอะ!” ความคิดของผู้จัดการถูกครอบครองไปด้วยหน กราม เขาลากตัวซุนเย่ว แล้วเดินไปที่โซฟา

“ปังปังปัง!”ในขณะนี้ มีเสียงเคาะประตูอย่าง รวดเร็ว

“เกิดอะไรขึ้น! คุณซุน”

ผู้จัดการติงตกใจ และก็มีนงง ซุนเย่วบอกว่าไม่มี ผู้เช่าอยู่ในห้องทั้งซ้ายและขวา ที่กันเสียงของอาคาร ของพวกเขาดีมาก จนคนอื่นไม่สามารถได้ยินเสียง หรือ ว่าจะเป็นคนที่เดินผ่านไปมาจะได้ยินเหรอ?

เขารู้สึกรำคาญมากขึ้น แต่ไม่ว่ายังไง ตอนนี้เขาก็ ไม่สามารถข่มขืนซุนเย่วต่อไปได้

ผู้จัดการติงรีบปล่อยซุนเย่วทันที

“แกไอ้สารเลว!”ซุนเย่วเตะกระแทกหัวเข่าไปที่ หว่างขาส่วนล่างของผู้จัดการติง

“อ๊าก… “ผู้จัดการติ้งงอตัวลงในขณะที่กุมอวัยวะ ส่วนล่างไว้แน่น ความรู้สึกเหมือน “ไก่บินหนีไข่ก็ แตก”ทำให้เขาเจ็บปวดมากกว่าผู้หญิงที่คลอดลูก

ซุนเย่วเปิดประตู คนที่เคาะประตูคือฉินหลัง

“เกิดอะไรขึ้น?”ฉินหลั่งถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่มีอะไร”สำหรับเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อกี้ ซุน เย่วยังคงรู้สึกละอายที่จะพูดถึง เนื่องจากต้นเหตุก็มา จากที่ตัวเองไม่ได้จ่ายค่าเช่าห้อง ตอนนี้ตัวเองก็ไม่ได้ รับความเสียหายอะไรมากมาย หากพูดเรื่องที่ตัวเองเกือบจะโดนข่มขึ้นออกไป จะส่งผลเสียต่อชื่อเสียงของ ตนเอง

“ยังไม่รีบไสหัวออกไปให้พ้นๆอีก!”ซุนเย่วตะโกน เมื่อเห็นผู้จัดการติงเหมือนชายอายุเจ็ดแปดสิบปีที่ไม่ สามารถยืนตัวตรงได้ และเขาก็เดินออกจากห้องของซุน เย่วยโดยไม่พอใจ

ซุนเย่วเชิญฉินหลั่งเข้ามานั่งในห้องของตัวเอง เธอเปิดผ้าม่าน และนั่งข้างฉินหลั่งอย่างหดหู

“เมื่อกี้ขอบคุณนายมากนะ”ซุนเย่วยังคงกลัวเล็ก น้อยกับสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อกี้

“คนคนนั้นเขากำลังทำอะไรกับคุณใช่มั้ย…”ฉิน หลังถามอย่างไม่แน่ใจ

“นายอย่าพูดเลย ไม่ใช่อย่างที่นายคิด ถ้ากล้า บังคับฉัน ฉันจะเตะไข่เขาให้เละเลย”ซุนเย่วพูดอย่าง หงุดหงิด

ฉินหลั่งถอนหายใจเล็กน้อย เมื่อเห็นท่าทางของ ซุนเย่ว ตัวเองก็เดาถูก ว่าเมื่อกี้ผู้จัดการติงกำลังตั้งใจจะ ทำมิดีมิร้ายกับซุนเย่ว

ในเวลานี้ ทีวีและเครื่องปรับอากาศในห้องก็ดับ กะทันหัน ซุนเย่วเดินไปดูห้องน้ำ น้ำก็ไม่ไหลแล้ว

“เกิดอะไรขึ้น?”ฉินหลั่งขมวดคิ้วและถาม ก่อนที่ ซุนเย่วจะตอบ ห้องของเธอก็ถูกเคาะ และพนักงานเข้า มาสองคน และตะโกนใส่ซุนเย่วอย่างไม่ไยดี
“วันนี้รีบย้ายออกไปเลยนะ อีกอย่าง เงินค่าเช่า

ห้องสี่เดือนที่ติดค้างพวกเรารีบๆชำระมาซะ พวกเราใส่ ชื่อของคุณบัญชีดำคุณในอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ แล้ว หากในอนาคตคุณอยากจะเช่าบ้านไม่ได้ เงินนี้คุณ ก็ไม่ต้องจ่าย!” ชายทั้งสองคนแสยะยิ้มพูดกับซุนเย่ว “รีบเก็บข้าวของ ถ้าตอนกลางคืนฉันยังเห็นคุณอยู่ใน ห้องนี้ อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”

หลังจากพูดจบ ทั้งสองคนก็จากไปอย่างภาค ภูมิใจ

“นี่เป็นแผนการของผู้จัดการติง”คิ้วของฉินหลั่ง ยังคงขมวดอยู่

ซุนเย่วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก โดยนึกถึง ก่อนหน้าเธอคิดว่าผู้จัดการติงช่วยเหลือเธออย่างไม่หวัง ผลประโยชน์ เธอรู้สึกว่าตัวเองช่างน่าขำเหลือเกิน จะมี ความรักที่ไม่มีเหตุมีไม่มีผลในโลกนี้ได้อย่างไร? ซุนเย่ว ยิ้มเยาะในใจ และก็เริ่มเก็บข้าวของในห้องของตัวเอง

“คุณมีที่จะไปแล้วเหรอ?”ฉินหลังถามด้วยความ เป็นห่วง ซุนเย่วค้างค่าเช่าห้องเป็นเวลาสี่เดือน ซึ่ง แสดงให้เห็นว่าเธอไม่มีเงินตัวเลย ไม่มีเงิน อยู่ในเมือง จีนหลิงที่มีค่าครองชีพการบริโภคสูง จะอยู่ได้อย่างไร? แล้วเธอเองก็ยังเป็นผู้หญิงอีก อยู่ข้างเจออันตรายจะทำ ยังไงล่ะ?

“ไม่มี” ซุนเย่วพูดตามความจริง เธอไม่รู้ว่าหลัง จากที่ออกไปจากที่แล้ว จะไปที่ไหน ถ้าไม่ได้จริงๆ เธอก็ แค่กลับบ้าน แต่เธออายุยี่สิบหกปีแล้ว ท้ายที่สุด ก็ยังต้องกลับบ้านไปให้พ่อแม่เลี้ยง สำหรับซุนเย่วที่เก่งกล้า แล้ว เป็นการทำลายความนับถือของตัวเองมาก

“นายช่วยหลบหน่อย ฉันจะไปแล้ว”ซุนเย่วเก็บ ข้าวของของตัวเองอย่างรวดเร็ว และกำลังจะออกไป

“เอ่อ…เอาแบบนี้มั้ย คุณพักที่ห้องของผม”ฉิน หลั่งมองไปที่ซุนเย่วแล้วพูด เขาเป็นห่วงซุนเย่วจริงๆ หรืออาจเป็นเพราะก่อนหน้านั้น ซุนเย่วกระตือรือร้น อยากช่วยเขา ทำให้เขามีความประทับใจที่ดีให้กับซุน เย่ว เนื่องจากตัวเองก็มีความสามารถที่จะช่วยเธอได้ ทำไมจะไม่ทำล่ะ?

“นาย-” เนื่องจากเรื่องของผู้จัดการติงก่อนหน้า นี้ ตอนนี้ซุนเย่วยังคงโกรธอยู่ ความรู้สึกแรกของเธอก็ คือฉันหลั่งเองก็ต้องการที่จะใช้โอกาสรังแกผู้หญิงที่ อ่อนแอ เอารัดเอาเปรียบจากตัวเอง ก่อนหน้านั้นตัวเองก็ อุตส่าห์ยังห่วงเขา ซุนเย่วก็เกลียดจนกลืนกินเขาเข้าไป

“คุณอย่าเข้าใจผมผิดนะ”เมื่อเห็นดวงตาของซุน เย่วที่จ้องตัวเองเหมือนนกอินทรี ฉินหลังโบกไม้โบกมือ อย่างรวดเร็วและพูดว่า: “ผมเป็นนักศึกษาของ มหาวิทยาลัยจีนหลิง แม้ว่าตอนนี้จะเรียนจบแล้ว แต่ผม ก็ยังสามารถพักอาศัยในหอพักได้ แล้วพอดีว่าผมก็อยู่ที่ ธุระมหาวิทยาลัยด้วย แม่ว่าห้องนี้จะถูกเช่าไปแล้ว แต่ ช่วงนี้ผมก็ยังไม่มีความจำเป็นต้องอาศัยอยู่ที่นี่ ถึงยังไง มันก็ว่างอยู่ ให้คุณไปพักดีล่ะ”

“จริงนะ นายไม่ได้หลอกฉันนะ?”ซุนเย่วถามอย่าง

สงสัย
“ผมรับรองได้ว่าไม่ได้หลอกคุณ แน่นอนว่า ถ้า คุณยังไม่เชื่อ คุณสามารถเปลี่ยนกุญแจล็อกประตูเองได้ ถ้าหากว่าผมจะเข้ามาพักผ่อน ผมก็จะเคาะประตูให้ คุณ”ฉินหลั่งอธิบายกับซุนเย่วอย่างจริงจัง สุดท้ายเขาก็ พูดว่า: “ถ้าหากว่าคุณยังไม่เชื่อผม มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ของมนุษย์ คือผมกลัวคุณอยู่ข้างนอกจะได้รับอันตราย เอ่อ ผมมีเงินติดตัวอยู่หนึ่งพันห้าร้อยหยวน คุณเอาไป ใช้ก่อน อยู่ที่จ่ออูถงสามารถเช่าห้องเดี่ยวได้ในราคา หนึ่งพันหยวนกว่า ก็ค่อนข้างปลอดภัย เมื่อไหร่ที่คุณมี เงินแล้ว ค่อยคืนให้ผมก็พอ”

จากนั้น ฉินหลั่งหยิบเงินสดหนึ่งพันห้าร้อยหยวน

ออกมา

“ก็ได้ งั้นฉันก็จะอาศัยอยู่ในบ้านของนาย”ซุนเย่ว มองดูฉินหลั่งท่าทางยังไงก็ไม่เหมือนกำลังโกหก เธอ ยังคงมีความประทับใจที่ดีต่อฉินหลั่ง: “เงินนี้นายเก็บไว้ ใช้เงินเองเถอะ ฉันยังมีอยู่ นายจะช่วยฉันย้ายของไปที่ บ้านของนายหรือเปล่า?”

“โอเค” ฉินหลั่งยิ้มอย่างร่าเริง และช่วยซุนเย่วถือ กระเป๋าเดินทางใบใหญ่และเล็ก เดินกลับไปที่ห้องของ ตัวเอง

“ซุนเย่ว ทำไมคุณตอนนี้คุณถึงอยู่ในสภาพแบบ นี้?”ฉินหลั่งช่วยซุนเย่วช่วยเก็บของเสร็จ แล้วถามเธอ เขาก็ยังคงแปลกใจจริงๆ จากผู้หญิงที่มีลักษณะ “ฉลาด”อย่างซุนเย่วนั้น ต่อให้มันไม่ดีแค่ไหน ก็เป็นไป ไม่ได้ที่จะตกมาอยู่ในสถานการณ์ตอนนี้ที่แม้แต่ค่าเช่าห้องก็ไม่มีเงินจ่าย

ซุนเย่วถอนหายใจ นี่เป็นเรื่องที่น่าเศร้าของเธอ เธอรู้สึกหดหูใจมาก และถ้าเล่าให้ฉันหลั่งฟังไปมันก็คง ไม่มีอะไร

“ก่อนหน้านั้นฉันเคยเป็นนักข่าวกีฬา เงินเดือน มากกว่าแปดพันหยวน แม้ว่าจะไม่สูงนัก แต่ก็พอใช้ได้ ท้ายที่สุดนี่เป็นงานงานหนึ่งที่ฉันชอบ ฉันสามารถ รายงานการแข่งขันได้ทุกประเภทในประเทศ นอกจากนี้ ยังเป็นเพราะอาชีพนี้ด้วย เดินทางไปประเทศจีนเกือบ ทั้งหมด และยังมีโอกาสได้สัมภาษณ์ในต่างประเทศ ด้วย”เมื่อพูดสิ่งเหล่านี้ ดวงตาของซุนเย่วเปล่งประกาย

“แต่ต่อมา เพื่อประโยชน์ในการจัดอันดับ หัวหน้า ของให้ฉันใส่ร้ายนักกีฬาในประเทศที่หน้ากล้อง ฉันไม่ ยอม หัวหน้ายกเลิกตำแหน่งงานของฉัน กีดกันงานใน วงการของฉัน และหากลุ่มคนที่จะจัดการกับฉัน และหา เรื่องมาฟ้องร้องหลายคดี ฉันแพ้หมด ฉันสูญเสียเงิน เก็บทั้งหมดไป ก็เลยมาลงเอยแบบนี้ตอนนี้!”

“คุณกล้าหาญ และเข้มแข็งมาก”เมื่อซุนเย่วพูด จบ ฉินหลั่งก็เคารพนับถือซุนเย่ว

“กล้าหาญเข้มแข็งอะไรล่ะ ฉันแค่ไม่อยากขัดต่อ เจตนารมณ์ของตัวเอง”ซุนเย่วยิ้มจางๆ

ในขณะนี้ โทรศัพท์ของซุนเย่วดัง ซุนเย่วเห็น “พี่ รอง”สองตัว ลังเลครู่หนึ่ง แต่ก็หยิบมันขึ้นมารับ

“ตกลงตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่? หลายเดือนมานี้ ก็ไม่กลับมาที่บ้านเลย? ถ้าเธอยังไม่กลับมาอีก ครอบครัวเราถ้าเจอหน้าเธอคงจะจำเธอไม่ได้….”อีกฝั่ง ขึ้นมาก็พูดฉอดๆกับซุนเย่ว

“พี่รองคือฉันผิดเอง แต่หลักๆคือช่วงนี้งานยุ่ง มาก ยุ่งมากๆขึ้นมาอะไรก็ลืมไปหมด…”ซุนเย่วยิ้ม

“มีแต่เธอที่ยุ่ง คนอื่นไม่ยุ่งก็พอใจยังจริงๆ เลย”อีกฝ่ายพีมพำ และพูดว่า: “พรุ่งนี้เป็นครบรอบวัน ตายของพ่อเธอลืมไปหรือเปล่า?”

“จะลืมได้ไปยังไง พี่รองพี่ก็มาอย่าล้อเล่นกับ ฉัน….”

“ไม่ลืมก็ดีล่ะ พรุ่งนี้ไปที่บ้านแม่เช้าๆหน่อย อีก อย่าง แม่เป็นห่วงเธอ ยังหาคู่ให้เธอด้วยฐานะก็ค่อน ข้างดี พรุ่งนี้แต่งดีสวยๆคุยกับคนอื่นดีๆ…”

“อะไรนะ ทำไมแม่ถึงหาคู่ให้ฉันอีกแล้ว ฉันเคย บอกแม่ไปหลายครั้งแล้ว เรื่องของตัวฉันเอง แม่ไม่ต้อง เป็นห่วง แม่…”ซุนเย่วดูท่าทางไม่พอใจ

“เอะ เด็กคนนี้ ยังจะมาโกรธแม่อีก เธอว่าตัวของ เธอเองอายุเท่าไหร่ล่ะ เธอไม่ห่วง แต่แม่เป็นห่วงเธอ มาก เธอยังจะว่าให้แม่อีก เธอไม่รู้ผิดชอบชั่วดี เลย….โอเค ตามนี้ละกัน แค่นี้นะ”พูดจบ พี่รองก็วางสาย

ซุนเย่วโทรหาแม่ของเธออีกครั้งทันที และถาม เรื่องนี้คู่ แต่พูดไปไม่กี่คำ บรรยากาศของแม่ลูกก็ไม่ ค่อยดี แล้วก็ทะเลาะกันขึ้นมา ฝั่งของแม่ก็ “ปั่ง” วางสาย ไป ฝั่งของซุนเย่วเอนหลังพิงโซฟา
“มีอะไรเหรอ?”ฉินหลังมองไปที่ท่าทางทำอะไร ไม่ถูกของซุนเย่ว อย่างกังวล

“แม่ของฉันหาคู่ให้กับฉัน พรุ่งนี้ก็จะให้ฉันไปพบ กับเขา ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย ทำไมแม่ต้องบังคับฉัน ด้วย!”ซุนเย่วทุบมือลงบนโซฟาอย่างแรง น้ำตาไหลออก มาจากดวงตา เธอโกรธมากจนเริ่มคัดจมูกอยู่บนโซฟา สักพักก็เงยหน้าขึ้นมองฉินหลั่ง และถามเบาๆ: “ฉินหลั่ง นายมาเป็นแฟนฉันจะว่ายังไง?