เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 213 เธอจงใจให้ฉันเห็น

บทที่ 213 เธอจงใจให้ฉันเห็น

พี่ชายขนอิฐแย่งโทรศัพท์มือถือไป แล้วกดเข้าไปในวีแชตทันที

ในนั้นมีรายละเอียดทั้งหมดที่หลิวเฟิ่งกับอดีตสามีติดต่อกัน

เพราะลูกป่วย อดีตสามีจึงหวังอยู่หลายครั้งว่าหลิวเฟิ่งจะส่งเงินค่ารักษาให้ แต่เธอก็เอาข้ออ้างเรื่องที่อดีตสามีนอกใจมาเป็นข้อปฏิเสธ

แต่หนึ่งชั่วโมงก่อน หลิวเฟิ่งติดต่อไปหาอดีตสามี ให้เขาขับรถมาจัดการกับหลิวเฟิน!

พี่ชายย้ายอิฐอ่านข้อความสุดท้าย

[ขอแค่พี่สาวฉันตาย ฉันก็จะได้แต่งงานกับพี่เขย ถึงตอนนั้นอยากได้เงินเท่าไหร่ก็มีให้ อาการป่วยของลูก รวมไปถึงพ่อแม่ของคุณ ฉันก็ดูแลให้ได้หมด]

“เธอมีความเป็นคนบ้างไหม? พี่สาวดีกับเธอขนาดนั้นแท้ ๆ!”

หลิวเฟินเองก็ยืนอ่านข้อความสนทนาในโทรศัพท์มือถืออยู่ข้าง ๆ ด้วยร่างกายเย็นเฉียบ ก่อนมองน้องสาวแท้ ๆ อย่างไม่อยากเชื่อสายตา

หลิวเฟิ่งปิดหน้าเอาไว้แน่น “พี่เขย ตอนนี้เรื่องแดงออกมาแล้ว พี่คิดจะโยนความความผิดทั้งหมดมาให้ฉันเหรอคะ?”

“พี่บอกว่า กลัวพี่สาวหย่ากับพี่ไปแล้วจะแบ่งทรัพย์สินของพี่ไป ก็เลยให้ฉันทำแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?”

“มิน่าล่ะ พี่เขยถึงให้ฉันเป็นคนติดต่อ ที่แท้ก็คิดจะปัดความรับผิดชอบนี่เอง!”

“พี่สาว ถ้าหนูผิด เขายิ่งผิดมากกว่าหนู!”

หลิวเฟิ่งชี้ไปที่พี่ชายย้ายอิฐ

หลิวเฟินมองสามีอย่างชั่งใจ แล้วถอยหลังไปหนึ่งก้าว

พี่ชายย้ายอิฐถูกมารยาเปลี่ยนดำเป็นขาวของหลิวเฟิ่งเล่นเอาโกรธจนเจ็บหน้าอก “เธอ… เธอ…”

เขาก้มหน้ามองโทรศัพท์มือถือทันที “ท่านปรมาจารย์ ผมเปล่านะครับ ผมไม่ได้ทำจริง ๆ”

“ฉันรู้ค่ะว่าคุณไม่ได้ทำ คุณเปิดแอปพลิเคชันหนึ่งในโทรศัพท์หน่อยค่ะ”

ฉู่ลั่วพูดชื่อแอปพลิเคชันออกมา

พี่ชายย้ายอิฐรีบกดเปิด

นี่เป็นแอปพลิเคชันสำหรับหาเพื่อน เพราะตอนนี้คนหนุ่มสาวมีความกดดันจากการทำงานเป็นอย่างมาก หลายคนจึงเข้าสังคมและหาเพื่อนผ่านทางโลกออนไลน์

เมื่อกดเข้าไปในแอ็กเคานต์ของหลิวเฟิ่งตามที่ฉู่ลั่วบอกมา ในนั้นมีบันทึกความรู้สึกของน้องภรรยาอยู่หลายข้อความ

‘มีคุณในบั้นปลายชีวิต’ (อวี๋เซิงโหยวหนี่) เป็นชื่อของหลิวเฟิ่งในแอปพลิเคชันนี้

เมื่อเห็นชื่อนี้ สีหน้าของพี่ชายย้ายอิฐก็ย่ำแย่ลงทันที

เขาแซ่อวี๋*[1]

หล่อนจงใจใช้แซ่ของพี่เขยเป็นอักษรตัวแรก

โพสต์ในไทม์ไลน์ของหลิวเฟิ่งมีไม่มาก แต่ทุกโพสต์เหมือนจะเกี่ยวข้องกับเขาทั้งหมด

ในไทม์ไลน์ของหลิวเฟิ่ง บางครั้งก็เรียกเขาว่าพี่เขย บางครั้งก็เรียกว่าคุณอวี๋

‘วันนี้พี่เขยของฉันดื่มหนักมาก ฉันโกรธแทบแย่ ต้องมีคนพามาส่ง พอกลับมาถึงบ้านก็อาละวาด แถมยังเอาขนมกับของกินของฉันโยนทิ้งลงพื้นอีก ฉันตกใจแทบตาย ต้องให้ฉันกล่อม เขาถึงยอมหยุด’

‘วันนี้ได้ทำงานกับคุณอวี๋ เก็บของเสร็จแล้วฉันจะให้คุณอวี๋ซื้อลูกอมให้ฉัน ฮิฮิ!’

‘ฉันตื่นมากลางดึก แล้วเห็นว่าพี่เขยเพิ่งขับรถกลับมาถึงบ้าน แถมยังเอามื้อดึกมาให้ฉันด้วย และเป็นบาร์บีคิวที่ฉันชอบอีก น่าสงสารพี่เขยที่ต้องออกจากบ้านแต่เช้าและกลับบ้านดึก ถึงจะมีเรื่องให้ว้าวุ่นใจมากมาย แต่ว่าบาร์บีคิวอร่อยมากจริง ๆ’

‘ขอบคุณความรักที่คุณอวี๋มีให้ฉัน ขอบคุณความรักที่แสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจน ขอบคุณของขวัญที่คุณมอบให้ฉัน’

‘วันนี้คุณอวี๋ไม่นอนที่บ้าน ไม่รู้ว่าเพราะอะไร จู่ ๆ ก็รู้สึกไม่ชินเอาซะเลย อยากโทรไปหา แต่กลัวว่าเขาจะโกรธ นับวันเขายิ่งได้ใจขึ้นไปทุกที ถ้าไม่ใช่เพราะฉันรักคุณมาก คงเกลียดคุณไปแล้วละ’

‘สามีเก่าโทรมารบกวนฉัน ฉันเลยฟ้องพี่เขยไปแล้ว พี่เขยเลยโทรไปด่าอดีตสามีของฉันด้วยตัวเอง ทั้งยังช่วยสนับสนุนฉันอย่างดีเลย!’

‘วันนี้อารมณ์ไม่ดีมาก ๆ ตอนที่คุณอวี๋นอนหลับอยู่ ฉันแอบย่องเข้าไปในห้องพักของเขา คุณอวี๋นอนหลับไปนานแล้ว ฉันก็เลยเอนตัวลงไปนอนข้างเขาให้เบาที่สุด จากนั้นก็วางมือลงบนมือเขา ตอนนั้นเองก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา ได้ยินเสียงกรนเบา ๆ ของเขาแล้วมีความสุขจัง แต่ฉันนอนอยู่แค่แป๊บเดียว แค่สัมผัสนิดหน่อยก็โอเคแล้ว ถ้าถูกคุณอวี๋จับได้ ฉันซวยแน่เลย ฮ่าฮ่าฮ่า!’

พี่ชายย้ายอิฐอ่านไทม์ไลน์เหล่านั้น เดี๋ยวก็หน้าแดง เดี๋ยวก็หน้าซีด ก่อนมองหลิวเฟิ่งด้วยความโกรธ

เขาเลื่อนต่อไปเรื่อย ๆ

‘จู่ ๆ ก็นึกถึงครั้งแรกที่ได้เจอกับคุณอวี๋ เขามาที่บ้านของฉัน มาเล่นไพ่กับญาติที่บ้าน คุณอวี๋ให้ฉันนั่งข้างเขาช่วยเขานับเงิน เงินที่ชนะมาได้เป็นของฉันทั้งหมด ถ้าแพ้ก็เป็นเงินของเขา ฮ่าฮ่า ฉันแค่นั่งหยิบเงินให้เขาอยู่ข้าง ๆ สุดท้ายก็ได้มาสองพันกว่าหยวน ตอนนี้พอคิดย้อนกลับไป ตอนนั้นมันดีมากจริง ๆ’

พี่ชายย้ายอิฐชูโทรศัพท์ขึ้นมา “ตอนนั้นที่ฉันให้เธอมาช่วยนับเงิน เพราะพี่สาวของเธออยากเอาใจเธอต่างหาก เธอคิดว่าฉันทำเพื่อเธออย่างนั้นเหรอ?”

“เธอเข้าไปในห้องพักของฉันตอนไหน?”

“ที่ฉันทำไปทุกอย่าง ไม่ใช่เพื่อเธอเลยสักนิด แต่เป็นเพราะเธอคือน้องสาวของภรรยาฉัน ถ้าไม่มีอาเฟิน คิดว่าฉันจะสนใจเธอเหรอ?”

“หลิวเฟิ่ง เธอ… เธอเป็นคนอยู่หรือเปล่า? อย่าหลงตัวเองขนาดนี้ได้ไหม”

ในสายตาของเขา เรื่องเหล่านี้คือสิ่งที่เขาควรทำในฐานะพี่เขย และในฐานะญาติ

แต่เมื่อผ่านการบอกเล่าของหลิวเฟิ่ง กลับดูเหมือนพวกเขามีความสัมพันธ์คลุมเครือต่อกัน

“อาเฟิน ระหว่างฉันกับเธอไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลยนะ!”

หลิวเฟินก็เห็นเนื้อหาที่อยู่ในโทรศัพท์แล้ว สีหน้าพลันไร้เลือดฝาดพลางเอ่ยถามว่า “เธอจงใจให้ฉันเห็น ว่าเธอนอนอยู่บนเตียงของเขาใช่ไหม?”

หลิวเฟิ่ง “…”

[1] แซ่อวี๋ (于) ของพี่ชายย้ายอิฐ ถูกนำมาตั้งเป็นชื่อแอ็กเคานต์ของหลิวเฟิ่งที่ชื่อว่า 于生有你 (มีคุณในบั้นปลายชีวิต) ซึ่งหลิวเฟิ่งเปลี่ยนคำหน้าจาก 余生有你 มาเป็นตัว 于 จากแซ่ของพี่ชายย้ายอิฐแทน