cultivation chat group ปล่อยให้เทพเขาคุยกัน - ตอนที่ 812 Ye Si คุณเป็นหนี้เงินเธอหรืออะไร?

มีหลายกลุ่มของพระราชวังในส่วนนี้ของเมืองสวรรค์ที่รู้จักกันในชื่อ ‘ทะเลสาบหยก’

ท่านเจ้าสำนักไวท์และสิบหกแห่งตระกูลซูได้พบวังหลายแห่งในขณะที่สำรวจสถานที่ก่อนหน้านี้ และสิบหกแห่งตระกูลซูได้ต่อสู้กับวิญญาณที่ขุ่นเคืองในหนึ่งในนั้น

อย่างไรก็ตาม Demon Venerable Lushan Street แสดงทางไปยัง Venerable White, Song Shuhang และ Su Clan’s Ten Sixteen ซึ่งมุ่งตรงไปทางด้านตะวันตกของส่วนนี้ของเมือง Heavenly City

จากนั้น หลังจากมาถึงหน้าดินแดนรกร้างสีดำ นักบวชปีศาจ Lushan Street ก็หยุดและชี้นิ้วไปที่พื้น “ต่อไปเราจะดำเนินการได้ทางพื้นดินเท่านั้น”

“ท่านแสดงทางต่อไปได้ ข้าจะตามไปพร้อมกับพาคนอื่นๆ ไปด้วย” ท่านไวท์กล่าว

ทันทีที่เขาได้ยินคำว่า ‘เคลื่อนผ่านพื้นดิน’ ซ่งซูหังรู้สึกว่าท้องของเขาเต็ม… โชคดีที่วิชาข้ามโลกของประมุขขาวนั้นยอดเยี่ยม และไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะพลาดกลางคัน

หลังจากเดินทางผ่านพื้นโลกและลึกถึง 200 เมตร ซ่งซูหังและคนอื่น ๆ ก็มาถึงพระราชวังใต้ดิน

พวกเขาบอกได้ลางๆ ว่าที่นี่ต้องค่อนข้างรุ่งเรืองในสมัยก่อน

แต่ตอนนี้ สถานที่นี้กลายเป็นซากปรักหักพัง เหมือนกับพระราชวังเหล่านั้นที่อยู่บนพื้นผิว ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่ทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยชั้นหมอกหนาทึบสีเทาเข้ม

หลังจากที่ Demon Venerable Lushan Street พาทุกคนไปที่นั่น สีหน้าขัดแย้งก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง เขากำลังดิ้นรนในใจอีกครั้ง

ท่านไวท์ทนไม่ได้อีกต่อไปและพูดว่า “ฉันรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้น่ารำคาญไปหน่อย!”

หากมันเกิดขึ้นเพียงครั้งหรือสองครั้ง เขาคงยกย่องสหาย Daoist Lushan Street สำหรับความตั้งใจอันแรงกล้าของเขา แต่ถ้ามันยังคงเกิดขึ้นเป็นระยะๆ สองสามนาที—โดยที่ผู้ชายต้องต่อสู้กับปัญหาทางจิตใจอย่างต่อเนื่องพร้อมกับแสดงสีหน้าขัดแย้งครั้งแล้วครั้งเล่า—ใคร ๆ ก็เริ่มรู้สึกรำคาญเล็กน้อย!

แต่ในเวลานี้ Demon Venerable Lushan Street แพ้การต่อสู้แห่งเจตจำนงอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจและพูดว่า “ระวังหมอกนั่นด้วย หมอกนั่นไม่ปกติ—มันเป็นมวลแห่งพลังงานที่วุ่นวาย สัตว์ร้ายและสัตว์ร้ายสามารถควบแน่นและกลายเป็นรูปร่างจากหมอกนั้น เหมือนกับที่เกิดขึ้นในดินแดนใต้พิภพ ท้ายที่สุด พระราชวังใต้ดินแห่งนี้เคยถูกกัดกร่อนและปนเปื้อนไปด้วยพลังงานของดินแดนใต้พิภพ”

ซง ซูหัง จ้องมองหมอกสีเทาเบื้องล่าง ตามที่คาดไว้ มันคือพลังงานของ Netherworld Realm—หรือให้แม่นยำยิ่งขึ้น แก่นแท้ของพลังงานของ Netherworld Realm ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขามีข้อตกลงมากมายกับ Netherworld Realm ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างคุ้นเคยกับพลังงานประเภทนี้

“ตามที่คาดไว้… การทำลายล้างเมืองสวรรค์ในสมัยโบราณน่าจะเกี่ยวข้องกับอาณาจักรใต้พิภพ…” ซ่ง ซูหังพึมพำกับตัวเอง

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน พลังงานขุ่นภายในหมอกเริ่มหมุนเวียน ในที่สุดก็กลั่นตัวเป็นมังกรดำขนาดใหญ่ที่พุ่งเข้าหาประมุขไวท์และคนอื่นๆ

อย่างไรก็ตาม มังกรดำตัวใหญ่ยังไม่ได้เข้าใกล้พวกเขา ว่ามีบางอย่างบินออกจากร่างของซ่ง ซูหัง พร้อมกับเปล่งแสงสีทองที่ส่องประกายออกมา

มันคือ ❮Writing of the Sage❯ หนังสือที่ Sage สุดอัศจรรย์แห่งกลุ่มวิชาการเขียนขึ้นเองในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ ซ่ง ซูหังไม่ได้ค้นคว้าหนังสือเล่มนี้มากนักหลังจากได้รับหนังสือมา และเขาก็ไม่รู้ว่ามันทำงานอย่างไร

อย่างไรก็ตาม หนังสือคลาสสิกเล่มนี้จะเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติเมื่อเผชิญกับสิ่งที่ ‘ชั่วร้ายและชั่วร้าย’

❮Writing of the Sage❯ ฉายภาพหนังสือสีทองขนาดใหญ่สูง 10 เมตรในอากาศที่พุ่งเข้าโจมตีมังกรดำขนาดใหญ่ที่สร้างจากพลังงานขุ่นในทันที

“ปัง!”

มังกรขุ่นขนาดใหญ่ถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ ทันที

หลังจากการโจมตีผ่านไปด้วยดี ❮Writing of the Sage❯ ก็กลับมาที่ร่างของซ่งซูหังอย่างสบายๆ ในขณะที่กลับมา มันได้นำเอาพลังงานอันวุ่นวายที่มังกรตัวใหญ่ได้แปลงร่างไปหลังจากถูกทุบเป็นชิ้นๆ

มันเหมือนกับแมวจับหนูและนำถ้วยรางวัลกลับไปให้เจ้านายดู โดยไม่สนใจแม้แต่น้อยว่าเจ้านายของมันอาจตกใจเมื่อเห็นหนูตาย

“อย่านำพลังงานของ Netherworld Realm กลับมา มันไม่มีประโยชน์สำหรับเรา!” ซ่ง ซูหัง เรียกออกมา

อย่างไรก็ตาม… เสียงของเขาแทบจะไม่จางหายไปเมื่อ Heart Aperture ของเขาสั่น

มันเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคยอีกครั้ง!

ในช่วงเวลาต่อมา นิวเคลียสในรูรับแสงหัวใจของเขาเปล่งแสงสีทอง ฉายภาพของดอกบัวที่เหมือนจริงในอากาศ

รากของดอกบัวแผ่ออกและหยั่งรากในหมอก

ในช่วงเวลาต่อมา ซ่งซูหังรู้สึกว่าดอกบัวได้ดูดซับกระแสพลังงาน และพลังงานส่วนใหญ่นี้เข้าสู่นิวเคลียสในรูรับแสงหัวใจของเขา

ประมุขไวท์มองไปที่ดอกบัวและพึมพำ “น่าสนใจ… นอกจากหินวิญญาณแล้ว สิ่งนี้ยังสามารถกินพลังงานของยมโลกได้ด้วยหรือ?”

ความสามารถนี้เหมือนกับของดอกบัวทองคำแห่งคุณธรรมของฝ่ายวิชาการไม่ใช่หรือ?

ความเร็วที่ดอกบัวดูดซับพลังงานนั้นค่อนข้างเร็ว เมื่อพวกเขาอยู่ในคลังสมบัติของ Venerable White ก็สามารถดูดซับพลังงานของหินวิญญาณ 600 ก้อนของขั้นที่ห้าได้ในทันที จากนั้น ในเวลาที่ต้องพูดไม่กี่คำ มันก็ดูดซับหินวิญญาณไปหลายพันก้อน

แต่ตอนนี้ ในขณะที่เผชิญหน้ากับแก่นแท้ของพลังงานของ Netherworld Realm ซึ่งง่ายต่อการดูดซับ ความเร็วที่ดอกบัวทำงานเร็วขึ้นสามเท่า!

ในชั่วพริบตา หมอกหนาส่วนใหญ่ที่ปกคลุมพระราชวังเบื้องล่างก็หายไป หากสิ่งต่าง ๆ ยังคงเป็นเช่นนี้ หมอกทั้งหมดที่ปกคลุมวังใต้ดินจะถูกซ่งชูหังดูดซับอย่างทั่วถึงภายในหนึ่งชั่วโมง

นักบวชปีศาจ Lushan Street เฝ้าดู Song Shuhang อย่างใกล้ชิด เขาต้องผ่านความยากลำบากมากี่ครั้งกว่าจะผ่านหมอกนี้ในครั้งแรกที่เขามาที่นี่?

แต่ตอนนี้ หมอกทั้งหมดนี้ที่ทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานมากในตอนนั้นได้กลายเป็นอาหารของผู้ฝึกฝนขนาดเล็กในขั้นที่สาม

ดูเหมือนว่าทุกคนจะแตกต่างกันและมีจุดแข็งที่แตกต่างกัน!

แต่ในเวลานี้… หมอกเบื้องล่างดูเหมือนจะสัมผัสได้ว่าดอกบัวของซงซูหังน่ากลัวเพียงใด

เสียงร้องอันน่าสะพรึงกลัวของสัตว์ร้ายถูกส่งมาจากภายในหมอก ในช่วงเวลาต่อมา หมอกก็ขดตัวและถอยห่างออกไปหลายพันเมตร

อย่างไรก็ตาม ดอกบัวที่ออกมาจากอกของซ่ง ซูหัง นั้นไม่อาจให้อภัยได้ รากของมันยืดออกไปอย่างไร้ขอบเขตและไล่ตามหมอกอย่างใกล้ชิด

คนหนึ่งถอยไปเรื่อย ๆ และอีกคนก็ก้าวหน้าไปเรื่อย ๆ ไม่นานนัก หมอกก็ได้ออกจากวังไปแล้ว ถอยร่นและหดตัวไปทางพื้นที่เปิดด้านหลังวัง

แต่ยิ่งหมอกถอยร่นและลดขนาดลง รากของดอกบัวก็ยิ่งโลภมากเท่านั้น ดูเหมือนว่าจะชอบดูดซับพลังงานที่ถูกบีบอัดของหมอกเป็นอย่างมาก

ในเวลานี้ สีหน้าขัดแย้งปรากฏขึ้นอีกครั้งบนใบหน้าของ Demon Venerable Lushan Street ครั้งนี้ไม่ใช่เพราะเขากำลังประสบปัญหาทางจิตใจ แต่เพราะเขาไม่รู้ว่าควรจะทำสีหน้าแบบไหนเพื่อแสดงความปั่นป่วนภายในใจหลังจากได้เห็นฉากนี้ที่กำลังแสดงออกมาต่อหน้าต่อตาเขา

❄️❄️❄️

เนื่องจากหมอกได้ถอยร่นไปแล้ว Demon Venerable Lushan Street จึงนำ Venerable White และคนอื่น ๆ ลงมาที่ทางเข้าพระราชวัง

“มีรูปแบบที่มองไม่เห็นที่นี่ซึ่งสัมผัสกับพลังของอวกาศ ถ้าใครต้องการไปถึงสถานที่ที่แกนกลางอยู่ พวกเขาจะต้องไม่หลงทาง ย้อนกลับไปในตอนนั้น ผมสามารถค้นพบเส้นทางที่ถูกต้องได้หลังจากผ่านไปหลายปี ลองผิดลองถูกตามฉันมา” นักบวชปีศาจ Lushan Street กล่าวอย่างเย็นชา

ดังนั้น Demon Venerable Lushan Street จึงเป็นผู้นำและแสดงวิธีในขณะที่ Song Shuhang และคนอื่น ๆ ติดตามอย่างใกล้ชิด

หลังจากเปลี่ยนทิศทางหลายครั้ง ทั้งกลุ่มก็เข้าสู่มิติอิสระขนาดเล็กโดยไม่เจตนา

รากของดอกบัวที่ออกมาจากหน้าอกของซ่ง ซูหัง ได้ผ่านมิติอิสระนี้และขยายออกไปยังโลกภายนอก ไล่ตามหมอกต่อไป

ซ่ง ซูหังหันศีรษะกลับมาและจ้องมองที่รากที่ยื่นออกมาจากอกของเขา… จินตนาการของเขาเริ่มเตลิดเปิดเปิง

หากเขาพบซากปรักหักพังโบราณที่เหมือนเขาวงกตในอนาคต เขาอาจใช้ความสามารถของดอกบัวแก้ปัญหานี้ได้? มันเหมือนกับการมีเชือกที่ยืดได้ไม่จำกัด และนั่นจะทำให้เขาหาทางออกสู่เขาวงกตได้โดยไม่พลาด

แน่นอน มันจะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อเขาสามารถควบคุมนิวเคลียสในรูรับแสงหัวใจของเขาได้อย่างสมบูรณ์

มิติอิสระขนาดเล็กมีพื้นที่เพียงหนึ่งร้อยตารางเมตร กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันเป็นเพียงห้อง

ภายในห้องมีเก้าอี้นอนสามตัว นอกจากพวกเขาแล้ว ทั้งห้องก็ว่างเปล่า

“แกนอยู่ที่นี่?” สิบหกของตระกูลซูถาม

Demon Venerable Lushan Street ไม่ตอบกลับ แต่เริ่มดำเนินการ สร้อยอักษรรูนปรากฏขึ้นในจิตวิญญาณของเขา จากรูปลักษณ์ของมัน มันดูเหมือนชุดของอักษรรูนที่เหมือนรหัสผ่าน

โซ่อักษรรูนสลักอยู่ในอากาศ

หลังจากนั้นไม่นาน พลังงานประหลาดบางอย่างก็รวมตัวกันในอากาศ ดูเหมือนเป็นพลังงานที่ซับซ้อนมาก มีพลังงานทางจิตวิญญาณของสวรรค์และโลก พลังงานทางจิต พลังแห่งศรัทธา และแม้แต่พลังงานที่วุ่นวายของ Netherworld พลังงานประเภทต่าง ๆ เหล่านี้รวมเข้าด้วยกันและตกลงบนเก้าอี้นอนตรงกลาง

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนเก้าอี้เอน

มันเป็นผู้หญิงผมสีดำสวมมงกุฎฟีนิกซ์บนหัวของเธอและเสื้อคลุมฟีนิกซ์สองสีสีทองและสีแดงที่สง่างาม

ย้อนกลับไปในสมัยก่อน ชุดนี้ต้องสง่างามมากจนบรรยายเป็นคำพูดไม่ได้ แต่ตอนนี้ หญิงสาวผมดำกำลังเอนกายพิงพนักเก้าอี้อย่างเกียจคร้านราวกับว่าเธอกำลังจะตาย

หลังจากนั้นไม่นาน ผู้หญิงผมดำก็เงยหน้าขึ้นในที่สุด เธอมีผิวซีดและรูม่านตาฉีก ยิ่งไปกว่านั้น มีรอยความงามที่สะดุดตาบริเวณมุมตาขวาของเธอ ซึ่งทำให้เธอดูน่ารัก

“อือ กลับมาแล้ว!” ผู้หญิงผมดำจ้องมองไปที่ Demon Venerable Lushan Street ซึ่งลอยอยู่ในอากาศ

หลังจากนั้นไม่นาน…

จู่ๆ หญิงผมดำก็เอียงศีรษะและพูดว่า “คุณตายแล้วเหรอ ไอ้บ้า!”

“…” ซ่งซูหัง

เขารู้สึกว่าผู้หญิงผมดำคนนี้ใช้เวลานานในการตอบสนองต่อสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเธอ

นอกจากนี้ ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบ ซ่ง ซูหัง รู้สึกประหม่าเมื่อเห็นผู้หญิงผมดำเงยหน้าขึ้น

พูดให้ถูกคือ เขาไม่ใช่คนที่ประหม่า… แต่ Ye Si ที่อยู่ในร่างกายของเขาต่างหากที่รู้สึกกระวนกระวายใจ อารมณ์ของ Ye Si ส่งผลต่อ Song Shuhang และทำให้เขารู้สึกประหม่าเช่นกัน

จากนั้น ซ่ง ซูหัง ถอยกลับไปสองสามก้าวและซ่อนตัวอยู่ด้านหลังผู้อาวุโสไวท์และสิบหกคนของตระกูลซู

[Ye Si คุณเป็นหนี้เงินเธอหรือเปล่า?] Song Shuhang ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

Ye Si ตอบว่า [ไม่ ฉันไม่ได้เป็นหนี้ใครเลย นอกจากนี้ ฉันไม่รู้จักเธอด้วยซ้ำ]

ขณะที่พวกเขาพูดจบ ใบหน้าของหญิงผมดำก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในความคิดของซ่ง ซูหัง และเย่ ซี

เมื่อหญิงสาวผมดำปรากฏตัวขึ้นในความคิดของทั้งคู่ ใบหน้าของเธอค่อนข้างคลุมเครือ แต่รอยความงามบริเวณหางตาของเธอนั้นชัดเจนอย่างไม่น่าเชื่อ หลังจากนั้นไม่นาน น้ำตาก็เริ่มร่วงหล่นจากมุมตาของหญิงสาวผมดำในความคิดของพวกเขา เธอดูอกหักอย่างแท้จริง

ในเวลาเดียวกัน ซ่ง ซูหัง และ เย่ ซี รู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาแน่นขึ้น ราวกับว่ามีคนคว้ามันและบีบมัน

[Ye Si คุณแน่ใจหรือว่าคุณไม่ได้เป็นหนี้เธอ] Song Shuhang ถามเพื่อความแน่ใจ

[ฉันแน่ใจว่าฉันไม่ได้เป็นหนี้เธอ] Ye Si พูดอย่างเด็ดเดี่ยว แต่คราวนี้เธอค่อนข้างไม่แน่ใจ

จากที่นางจำได้นางไม่เคยเห็นสตรีผู้นี้มีรูปร่างงามปานใดมาก่อน

อย่างไรก็ตาม ยังมีโอกาสที่เธอจะลืมเรื่องของเธอไป Ye Si ตระหนักดีว่าความทรงจำของเธอค่อนข้างไม่สมบูรณ์

บางทีสิ่งที่เธอเป็นหนี้ให้กับผู้หญิงที่มีเครื่องหมายความงามคนนี้อาจไม่ใช่เงิน แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้น?

❄️❄️❄️

ณ เวลานี้ หลังจากนั้นอีกสักครู่…

ผู้หญิงที่มีเครื่องหมายความงามพูดอีกครั้ง “ให้ตายเถอะ ในเมื่อเจ้าตายไป เจ้าก็ไม่สามารถช่วยข้าสนับสนุนอาณาจักรทะเลสาบหยกได้ เมื่อข้าพบประมุขขั้นที่เจ็ดที่เหมาะสมด้วยความยากลำบากมาก!”

Demon Venerable Lushan Street มีสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของเขา

หลังจากนั้นอีกสักครู่…

ผู้หญิงที่มีเครื่องหมายความงามหันศีรษะไปรอบ ๆ และเห็น Venerable White, Song Shuhang และ Su Clan’s Sixteen “อา? มีแขกคนอื่นด้วย!”

เห็นเราเมื่อกี้มั้ย! ซ่งซูหังอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยในใจของเขา

“ฉันขอโทษ แต่มีบางอย่างผิดปกติกับสถานะปัจจุบันของฉัน และฉันค่อนข้างช้าที่จะตอบสนองต่อทุกสิ่ง” ผู้หญิงที่มีเครื่องหมายความงามกล่าว หลังจากพูดมากขนาดนี้แล้ว เธอมองไปที่ผู้อาวุโสไวท์และพูดอย่างมีความสุขว่า “คุณก็เป็นประมุขขั้นที่เจ็ดเช่นกัน และเป็นผู้มีชีวิตเหนือสิ่งอื่นใด!”