Super God Gene - ตอนที่ 3246 เด็กหญิงน่าสงสาร

“กรุณาหยุดอยู่ตรงนั้น”

ฮั่นเซินกำลังอุ้มเป่าเอ๋อร์ขณะบินผ่านพายุหิมะเมื่อเขาได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกเขา เขาหยุดและมอง

ตั้งแต่เขาไปยังทุ่งน้ำแข็งผ่านการเคลื่อนย้ายผ่านกาแล็กซี เขาก็เริ่มตามหาพัลส์ของแผ่นดิน น่าเสียดายที่เขาไม่เก่งในการหาพัลส์ จนถึงตอนนี้ เขายังไม่พบอะไรเลย เขารู้สึกเสียดายที่ไม่ได้พานายหยางหรือชายหัวล้านมาด้วย นั่นคงจะดีมาก คนที่เดินเข้ามาหาเขาคือผู้ชายและผู้หญิง พวกเขาทั้งคู่กำลังนั่งอยู่บนคิริน ฮั่นเซินสังเกตเห็นการมีอยู่ของพวกเขามานานแล้ว เขาแค่ไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงต้องการให้เขาหยุด

“คุณชื่ออะไรครับ?” พวกเราเป็นนักเรียนของสำนักเซียนมี่จง ชื่อเทียนจิงและเจิ้นเซียว ชายหญิงคู่หนึ่งลงจากกิเลนหยก ผู้หญิงทำท่าทางแปลกๆ ด้วยมือใส่ฮั่นเซินขณะที่เธอพูด

“โชคดีแค่ไหนกันนะ?” ฉันก็แค่คนธรรมดาคนนึง ฉันไม่จำเป็นต้องบอกชื่อของฉัน พวกคุณสองคนต้องการอะไร? ฮั่นเซินไม่ต้องคิดมากเกี่ยวกับเซียนหมี่จง เขารู้แค่เพียงว่ามันเป็นหนึ่งในกลุ่มในพระราชวังอู๋เว่ยเต๋า

ฮั่นเซินเคยเห็นจั้วตงไหลจากพรรคสวรรค์แล้ว เมื่อเปรียบเทียบกับจั่วตงไหล เขาเห็นได้ชัดว่าเหล่าคนเหล่านี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ด้อยกว่าอย่างมาก

“ขอโทษที่ถามนะ แต่คุณมีความสัมพันธ์กับเด็กผู้หญิงคนนี้อย่างไร?” เทียนจิงมองเข้าไปในเสื้อคลุมของฮั่นเซินและเห็นหัวของเป่าเอ๋อร์โผล่ออกมานิดหน่อย

“ลูกสาวของฉันได้ทำให้ท่านไม่พอใจหรือเปล่า?” ฮั่นเซินคิดทบทวนดู เบาเอ๋ออยู่กับเขาตลอดเวลา ไม่มีทางที่เธอจะมีโอกาสไปแกล้งใครได้

“เธอเป็นลูกสาวของคุณจริงๆ หรือเปล่า?” เทียนจิงมองฮั่นเซินและเป่าเอ๋อร์ด้วยความไม่เชื่ออย่างสิ้นเชิง

“ใช่.” มีปัญหาอะไรหรือเปล่า? ฮั่นเซินไม่รู้ว่าเธอกำลังสื่อถึงอะไร

“นั่นเป็นลูกสาวที่แท้จริงหรือเปล่า?” เธอมีเลือดเดียวกับคุณไหม?” เทียนจิงถาม

“แน่นอนว่าเธอเป็น,” ฮั่นเซินพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว “พวกคุณต้องการอะไร?” ถ้าไม่มีอะไรสำคัญที่คุณจะบอกฉัน ฉันต้องไปแล้ว มีสิ่งที่สำคัญกว่าสำหรับที่ฉันจะใช้เวลาไปทำ เทียนจิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ข้าต้องการรับบุตรสาวของท่านเป็นศิษย์” ให้เธอเข้าร่วมสำนักเซียนหมี่ ถ้าคุณมีเงื่อนไขเกี่ยวกับการเป็นสมาชิกของเธอ ถามคำถามที่คุณต้องการทั้งหมด ถ้าคุณมีข้อกังวลเกี่ยวกับเงิน ให้บอกจำนวนเงินใดก็ได้ที่คุณต้องการ

เทียนจิงคิดว่าฮั่นเซินและเป่าเอ๋อร์ไม่เหมือนกันเลยแม้แต่น้อย มันยากที่จะเชื่อว่าพวกเขาเป็นพ่อลูกกันจริงๆ ดังนั้น เธอจึงต้องการทดสอบพวกเขา

ถ้าเขาวางแผนที่จะใช้ทักษะการบูชายัญเลือดเหมือนกับปรมาจารย์พัลส์แห่งแผ่นดินชั่วร้าย พวกเขาก็ไม่สามารถต้านทานความยั่วยวนและขายลูกสาวตัวน้อยให้กับเธอได้

ท้ายที่สุดแล้ว ทักษะการเสียสละเลือดต้องการเพียงเด็กหญิงตัวเล็กคนเดียวเท่านั้น ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่สาวทาสธรรมดาก็สามารถทำงานนี้ได้แล้ว ดังนั้น การได้ราคาที่เป็นธรรมสำหรับเด็กน้อยคนหนึ่งจึงเป็นสิ่งล่อใจ

“ขอโทษนะ แต่ฉันไม่ขายลูกสาวของฉัน” ฮั่นเซินกล่าว เขาเริ่มเคลื่อนไหวทันที

ฮั่นเซินคิดว่าตี้เจิงตรงไปตรงมาจนเกินไป เธอเข้ามาหาเขาและประกาศทันทีว่าต้องการซื้อบุตรสาวของเขา ถ้าไม่ใช่เพราะฮั่นเซินมีอารมณ์ดีและผู้หญิงคนนั้นดูไม่ใจร้ายเกินไป เรื่องราวคงไม่จบลงด้วยดีขนาดนี้ เขาน่าจะตีเธอไปแล้ว

“เดี๋ยวก่อน.” ฉันจะใช้การแข่งขันยีนนี้เพื่อแลกเปลี่ยน แล้วให้ลูกสาวของคุณเป็นนักเรียนสำหรับเรื่องนี้ดีไหม? เจิ้นเซียวหยุดฮั่นเซินและเรียกเผ่าพันธุกรรม การแข่งขันพันธุกรรมดูเหมือนสิงโต มันลุกเป็นไฟ มันละลายหิมะรอบๆ ในที่ที่มีหิมะนั้น มันเหมือนกับกองไฟที่กำลังลุกไหม้ มันดูน่าเกรงขามและมีพลังแปลกประหลาด

“มันคือสิงโตไฟแดงระดับกษัตริย์,” เจิ้นเซี่ยกล่าวกับฮั่นเซิน “ถ้าคุณยอมให้ลูกสาวของคุณรับข้อเสนอของน้องสาวฉัน มันก็เป็นของคุณ”

ฮั่นเซินขมวดคิ้ว เขาได้ยินเสียงของเบาเอ๋อร์ที่มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน “พ่อ ผมไม่คิดว่าพ่อจะหาพัลส์ของที่ดินเจอ” ฉันคิดว่าคนสองคนนี้มาที่นี่เพื่อหาพัลส์ของดิน ทำไมเราไม่ตามพวกเขาไปและใช้ประโยชน์จากพวกเขาเพื่อทรัพยากรล่ะ?”

ฮั่นเซินคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำ การให้เป่าเอ๋อร์ตามพวกเขาไปไม่ใช่ความคิดที่ไม่ดี

ฮั่นเซินไอและยิ้ม “ถ้าทั้งสองคนจริงจังกับเรื่องนี้มากนัก ก็เอาเถอะ” ฉันจะให้ลูกสาวของฉันเป็นนักเรียนของผู้หญิงคนนี้ แต่สิ่งแรกคือสิ่งแรก ให้ฉันได้ยีนก่อนที่ฉันจะให้เธอ

“ไม่มีปัญหา” พวกเราเป็นนักเรียนของสำนักเซียนมี่จง พวกเราไม่มีวันคิดจะโกหกคุณเลย เจิ้นเซียวตกลงอย่างรวดเร็ว เขาโอนสิงโตไฟแดงให้ฮั่นเซิน

ฮั่นเซินรับสิงโตไฟแดงมา ส่งเป่าเอ๋อให้เทียนจิง และกล่าวว่า “ท่านหญิง ตอนนี้ลูกสาวของข้าอยู่ในมือของท่านแล้ว” มันไม่สำคัญกับฉันหรอกถ้าเธออยากเป็นศิษย์ของคุณ

เทียนจิงมองฮั่นเซินด้วยความดูถูก เธอคิดว่าฮั่นเซินเป็นปรมาจารย์พลังดินที่ชั่วร้ายที่ยินดีใช้ผู้หญิงเพื่อค้นหาพลังดินผ่านการเสียสละที่น่าสยดสยอง ดังนั้น เธอจึงไม่คิดจะปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพ

“อย่ากังวลไปเลย,” เทียนจิงพูดอย่างเย็นชา “เธอไปได้แล้ว”

ฮั่นเซินตกใจ เขาถามว่า “ทำไมฉันต้องไป?” ฉันแค่ให้เธอเป็นนักเรียนของคุณเท่านั้น ฉันไม่ได้ขายลูกสาวให้คุณ ทำไมคุณถึงคิดจะแยกเราออกจากกัน?

เทียนจิงพูดไม่ออก เธอไม่เคยเห็นใครที่หยาบคายขนาดนี้มาก่อน เขาขายลูกสาวของเขาและยังมีหน้ามาบอกอะไรแบบนั้นได้

“เรามีเรื่องต้องทำ,” เจิ้นเซียวพูดด้วยสีหน้ารำคาญ “เราไม่สามารถเดินทางไปกับคุณได้” ถ้าคุณอยากเจอลูกสาวอีกครั้ง คุณสามารถไปที่ซวนหมี่จงและเจอเธอที่นั่น

“โอเค” ฮั่นเซินรู้สึกไม่ดีและพยักหน้า เขาจึงพูดกับเทียนจิงว่า “ลูกสาวของฉันซนมาก” คุณต้องระวังให้ดีนะ นี่คือหมายเลขโทรศัพท์ของฉัน ถ้าคุณไม่ต้องการเธออีกแล้ว แค่โทรหาฉันและฉันจะไปรับเธอทันที

“ไม่ต้องกังวล” ฉันจะดูแลเธออย่างดี ฉันจะไม่ทิ้งเธอแน่นอน เทียนจิงจ้องมองฮั่นเซิน เธอคิดว่าเขาจะไม่มีวันซื้อเป่าเอ๋อคืนกลับมา

“ไอ! อึก! ดีที่สุดแบบนั้น แต่คุณควรเก็บเบอร์ของฉันไว้ด้วย คุณไม่มีทางรู้หรอก มันอาจจะมีประโยชน์ในวันหนึ่งก็ได้ ฮั่นเซินเขียนหมายเลขโทรศัพท์ของเขาลงบนกระดาษแผ่นหนึ่งแล้วบีบมันใส่มือของเป่าเอ๋อร์

“ฉันเชื่อว่าเราจะไม่มีการติดต่อกับคุณอีกต่อไป” เทียนจิงไม่อยากเสียเวลาไปกับฮั่นเซินอีกต่อไป เธอไม่ได้หยุดที่จะรับหมายเลขโทรศัพท์ แต่เธอวางเป่าฉีไว้บนหลังของกิเลนหยกแล้วบินออกไปกับเจิ้งเซียว

“ฉันไม่คิดอย่างนั้น,” ฮั่นเซินพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก เขาเดินออกไปในพายุ

เทียนจิงใช้แสงอุ่นเพื่อปกป้องเป่าเอ๋อ เธอไม่อยากให้เด็กน้อยหนาว เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความห่วงใยมากเมื่อถามว่า “หนูน้อย ชื่ออะไรคะ?”

“พี่สาวค่ะ หนูชื่อเป่าเอ๋อค่ะ” เป่าเอ๋อพูดพร้อมกับกระพริบตา

“เป่าเอ๋อ คนคนนั้นเป็นพ่อของเธอจริงๆ เหรอ?” แม้ว่าเทียนจิงจะแน่ใจว่าฮั่นเซินเป็นปรมาจารย์พัลส์แห่งแผ่นดินที่ชั่วร้ายและต้องการใช้เป่าเอ๋อเป็นเครื่องบูชายัญเลือดสำหรับพัลส์แห่งแผ่นดิน แต่เธอก็ยังอยากถามอยู่ดี

“เขาบังคับให้ฉันเรียกเขาว่าพ่อ แต่เขาไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของฉัน” เป่าเอ๋อเงยหน้าขึ้นด้วยดวงตาที่น่าสงสาร สิ่งที่เป่าเอ๋อร์พูดเป็นความจริง เธอไม่ได้เกิดจากฮั่นเซินจริงๆ เธอออกมาจากฟักทอง

ในหูของเทียนจิง คำพูดเหล่านั้นยืนยันว่า ฮั่นเซิน เป็นเพียงผู้ใช้พัลส์แห่งแผ่นดินที่ชั่วร้ายเท่านั้น

“เขาชอบรังแกฉันและไม่เคยให้ข้าวฉันเลย” เป่าเอ๋อร้องไห้อยู่ตลอดขณะที่พูด เธอดูน่าสงสารมาก ไม่ใช่แค่เทียนจิงที่หัวใจละลาย แม้แต่ผู้ชายที่มีหัวใจแข็งแกร่งก็ยังต้องใจอ่อนเมื่อเห็นเธอ

“ไม่เป็นไร, เป่าเอ๋อ.” ไม่ต้องกังวลนะ พี่สาวจะดูแลเธอตั้งแต่นี้ไป ไม่มีใครกล้ามาแกล้งเธออีกแล้ว เธอสามารถกินอะไรก็ได้ที่ต้องการในอนาคต ขณะที่เธอกอดเหม่ยเอ๋อไว้ในอ้อมอก เทียนจิงก็รู้สึกเหมือนอยากเป็นแม่ขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ถ้าเทียนจิงรู้ว่าทำไมเป่าเอ๋อร์บอกว่าฮั่นเซินกลั่นแกล้งเธอ ก็เพราะเขาชนะเกมของพวกเขาตลอด การบอกว่าเธอไม่ได้รับอนุญาตให้กินก็คือการพูดถึงว่าเธอกินขนมมากเกินไปและถูกห้าม เธอสงสัยว่าเธอจะคิดอย่างไร

ตั้งแต่ต้นจนจบ เป่าเอ๋อร์ไม่เคยโกหกเลยแม้แต่ครั้งเดียว ทำให้เทียนจิงเชื่อว่าเป่าเอ๋อร์ถูกทรมานอยู่ตลอดเวลา