World of Warcraft ราชันต่างภพ - ตอนที่ 60.1
เซียวอวี๋กลับมายังเมืองไลอ้อน พ่อบ้างหงส์ได้จัดเตรียมสิ่งของสำหรับเดินทางและของขวัญเอาไว้ให้แล้ว ซีเหวินเองก็จัดเตรียมของขวัญสำหรับญาติและสหายที่บ้านเกิด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจไปตัวเปล่าได้ การเยี่ยมเยียนด้วยสิ่งของเป็นสามัญสำหรับชนชั้นสูง นอกจากนี้พวกเขาจะต้องทำให้แน่ใจเพื่อไม่ให้ผู้คนคิดว่าซีเหวินมีความเป็นอยู่ที่ยากลำบากตอนอยู่ที่เมืองไลอ้อน ซึ่งความจริงเมืองไลอ้อนก็ไม่ได้ยากจนอีกต่อไปแล้ว เซียวอวี๋ได้เพิ่มทรัพย์สินและของมีค่ามากมายให้กับเมืองไลอ้อนในช่วงเดือนที่ผ่านมานี้
ดินแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือไม่ใช่ดินแดนที่อุดมสมบูรณ์ หากแต่มันเป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญจากภายในดินแดนสู่จักรวรรดิเมฆาตะวันตก แม้ว่าจะมีโจรร้ายชุกชุม แต่มันก็สามารถสร้างกำไรได้อย่างงดงาม ดังนั้นจึงมีพ่อค้าจำนวนเลือกที่จะแบกรับความเสี่ยงนี้
พวกโจรปล้นชิงมาจากพ่อค้า เซียวอวี๋ก็ปล้นชิงมาจากพวกโจรอีกทอดหนึ่ง
มีบางสิ่งที่แม้แต่พ่อบ้านหงส์ก็ยังไม่เคยพบเห็นมาก่อนในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นวัตถุโบราณ เพชรนิลจินดา เครื่องเทศและของมีค่าอีกมากมายที่ได้มาจากค่ายโจร
ขุนนางและชนชั้นสูงของจักรวรรดิเมฆาตะวันตกนั้นร่ำรวยมาก แต่พวกเขากลับขาดแคลนชิ้นงานอันปราณีต เครื่องเทศและสิ่งมีค่าจากดินแดนทางใต้ นั่นจึงเป็นเหตุให้เหล่าพ่อค้าพยายามจะจัดหาสิ่งของเหล่านี้เพื่อทำกำไร
ในตอนนี้ บรรดาพี่สะใภ้ของเขาต่างครอบครองแหวน สร้อยคอราคาแพง เปลี่ยนวันวานที่เคยขาดแคลนให้กลายเป็นเพียงอดีต เซียวอวี๋ต้องการเหรียญทองสำหรับพัฒนาฐานทัพ เครื่องประดับต่างๆจะต้องถูกแปลงเป็นเหรียญทองก่อนที่จะนำไปใช้ในฐาน นั่นเป็นเหตุที่ส่วนใหญ่เขาไม่ได้นำเครื่องประดับไปขาย แต่ยกให้เหล่าพี่สะใภ้แทน
เช่นนี้เอง ซีเหวินจึงสามารถนำสิ่งของมากมายกลับไปเยี่ยมมารดา
……………………..
……………………..
พ่อบ้านโม่ต้องการจะเข้าพบเซียวอวี๋อยู่หลายครั้ง แต่เซียวอวี๋ไม่ได้อยู่ภายในเมืองตลอดหลายวันมานี้ เขาคิดว่าเซียวอวี๋คงออกไปเที่ยวเตร่ที่เมืองฮุ่ย เมืองหลวงของอาณาจักรเว่ยเป็นสถานที่ที่เลื่องชื่อด้านบ่อนและการพนัน ผู้คนจำนวนมากต่างหลั่งไหลเข้าไปเพื่อเสี่ยงโชค
โชคดีที่เซียวอวี๋กลับมาหลังจากผ่านไปไม่กี่วัน เขาบอกกับพ่อบ้านโม่ว่าอีกสองวันจะออกเดินทาง
………………………..
………………………..
พ่อบ้านโม่ตื่นขึ้นในเช้าของวันเดินทาง เขาตระเตรียมรถม้าให้พร้อมสำหรับเดินทาง เขาพบว่าเซียวอวี๋และคนอื่นๆกำลังรอคอยเขาอยู่ยามรถม้าของเขามาถึงประตูเมือง สะใภ้คนอื่นๆกำลังพูดคุยอยู่กับซีเหวิน
พ่อบ้านโม่แค่นเสียงขณะมองดูพวกนางสนทนากัน “โชคดีที่นางจะไม่ได้กลับมายังสถานที่ต่ำตมเช่นนี้อีก”
“คุณหนู โปรดขึ้นรถม้า เราไม่อาจให้เวลาสายไปมากกว่านี้” พ่อบ้านโม่เดินเข้าไปกล่าวแทรกวงสนทนา
พ่อบ้านโม่ชิงชังสถานที่แห่งนี้ยามเห็นว่าซีเหวินไม่มีแม้แต่ของขวัญให้กับตัวนางเอง เขาต้องการจะตำหนิออกมาแต่ก็หยุดยั้งลง เขาคิดว่าเป็นโชคดีของนางที่จะไม่ต้องกลับมาเหยียบที่นี่อีก
ซีเหวินพยักหน้า แต่นางไม่เต็มใจที่จะปล่อยมือจากพี่สะใภ้คนอื่นๆ
“คุณหนู เชิญ” พ่อบ้านโม่กล่าวเน้นย้ำ ตามกฏแล้ว ซีเหวินจะต้องขึ้นรถม้าก่อน จากนั้นพ่อบ้านโม่จึงจะสามารถ นี่เป็นหลักปฏิบัติและพ่อบ้านโม่ก็ยึดถืออย่างเคร่งครัด
“พานายหญิงที่ห้าขึ้นรถม้า” พ่อบ้านหงส์กล่าวออกมาเสียงดัง
พ่อบ้านโม่ขมวดคิ้วในขณะที่เขาไม่คาดว่าเมืองไลอ้อนจะส่งรถม้าไปด้วย เขากล่าวขัดขึ้นทันที “พ่อบ้านหงส์ นี่ไม่จำเป็นสุภาพ รถม้าธรรมดานั้นเชื่องช้าและเส้นทางก็ขรุขระอย่างยิ่ง พวกเราไม่ต้องการให้การเดินทางต้องล่าช้า”
รถม้าของตระกูลหวังหรูหรามาก มันมีแถวอักขระแห่งวายุประทับไว้เพื่ออำนวยความสะดวก นอกจากนี้ยังใช้ม้าถึงสองตัวในการฉุดลาก ดังนั้นมันย่อมรวดเร็ว รถม้าของตระหวังแทบจะสามารถเทียบได้กับความเร็วของทหารมาทั่วไป นอกจากนี้ตัวรถยังสามารถรองรับผู้คนได้ถึง 7 – 8 คนในคราวเดียว นี่เป็นเหตุผลที่พ่อบ้านโม่ไม่เต็มจะใช้รถม้าที่ผุพังของเมืองไลอ้อน
พ่อบ้านหงส์ยิ้มออกมา “พวกเราไม่ได้สุภาพ ช่วยไม่ได้ที่พ่อบ้านโม่จะไม่ทราบ นายหญิงที่ห้าของเราได้อยู่อาศัยที่นี่มานาน และนางไม่คุ้นชินกับรถม้าคันอื่นๆ”
ฝุ่นลอยคละคลุ้งขึ้นทันทีที่สิ้นเสียงของพ่อบ้านหงส์ ม้าขาวปลอด 8 ตัววิ่่งลากจูงรถม้าหรูหราขนาดใหญ่ที่สลักด้วยทองมุ่งตรงมาทางด้านนี้
ม้าทุกตัวล้วนขาวปลอด งามสง่าและสะอาดสะอ้าน พ่อบ้านโม่กลายเป็นตกตะลึงเมื่อพบว่าพวกมันเป็นม้าพันธุ์หายาก เปกาซัสหิมะ
เปกาซัสหิมะเป็นม้าพันธุ์หายากที่นิยมใช้กันในหมู่ขุนนางและชนชั้นสูง พวกมันไม่ได้งดงามมากนัก แต่ความสูงเฉลี่ยของพวกมันนั้นสูงกว่าม้าโดยทั่วไป พวกมันว่องไวและทนทาน เปกาซัสหิมะตัวหนึ่งมีราคาอยู่ที่ 10,000 เหรียญทองในดินแดนภาคกลาง จักพรรดิของราชวงศ์พยัคฆ์คำรนใช้ม้าเปกาซัสหิมะ 16 ตัวในการลากจูงรถม้าของพระองค์
เจ้าชายและดยุคได้รับอนุญาติให้ใช้ม้า 8 ตัวในการลากจูงได้ แต่ขุนนางโดยทั่วไปไม่สามารถ นี่เป็นกฏที่สืบทอดต่อกันมา ซึ่งตอนนี้กฏของราชวงศ์ก็อ่อนแอลงอย่างมาก ดังนั้นจึงมีขุนนางจำนวนมากที่ลอบใช้ม้า 8 ตัวในการลากจูง บางคนกระทั่งใช้ม้าถึง 16 ตัว
แต่เซียวอวี๋นั้นเป็นดยุค(ลอร์ด) ซึ่งก็เป็นไปตามกฏว่าเขาสามารถใช้ม้า 8 ตัวได้เช่นกัน เซียวซานเทียนได้ปกป้องอาณาจักรจากการรุกรานของเหล่าคนเถื่อน เขาเป็นแม่ทัพที่เลื่องชื่อ ดังนั้นจักรพรรดิจึงประทานบรรดาศักดิ์ดยุคเพื่อเป็นการยกย่องเขา จึงเป็นเรื่องปกติที่ตระกูลของเขาจะสามารถใช้ม้า 8 ตัวในการเดินทาง
หลังจากพี่ชายของเขาตายไป เซียวอวี๋ก็ได้รับสืบทอดตำแหน่งมาโดยปริยาย
นอกจากนี้ เปกาซัสหิมะรวมถึงรถม้ายังหรูหราอย่างมาก ขนาดของมันใหญ่โตกว่าทั่วไป รถม้าคันนี้มีขนาดใหญ่กว่ารถม้าของตระกูลวังเกือบสี่ถึงห้าเท่า มีรูปแกะสลักที่งดงามสลักไว้ที่ด้านนอกของตัวรถ ทำให้มันดูคล้ายสมบัติที่ไว้ใช้จัดแสดงมากกว่าจะใช้ในการเดินทาง
โดยปกติแล้วเพียงอักขระถึงสองแถวก็หาได้ยากแล้ว ผู้ใช้มนตราสามารถพบตัวได้ยากและเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ ดังนั้นการแกะสลักเวทย์อักขระที่ซับซ้อนลงบนรถม้าเป็นเรื่องที่สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายอย่างมาก แต่รถม้าของเซียวอวี๋กลับมีแถวอักขระถึง 8 แถว! นอกจากนี้มันยังไม่มีเพียง 4 ล้อ ทว่ากลับมีถึง 8 รถม้าคันนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนใหญ่ ส่วนแรกมีไว้เพื่อชมทิวทัศน์ ขณะที่ส่วนที่สองทีไว้ให้ขุนนางพักผ่อน
พ่อบ้านโม่กลายเป็นโง่งมขณะจ้องมองไปยังรถม้า ไม่ใช่ว่าเมืองไลอ้อนกำลังตกต่ำงั้นหรือ? พวกเขาสามารถมีรถม้าที่หรูหราเช่นนี้ได้อย่างไร? รถม้าคันนี้สมควรมีมูลค่าหลายล้านเหรียญ……
ตระกูลหวังอย่างดีที่สุดก็มีม้าไว้ลากรถเพียง 4 ตัวเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นม้าของพวกเขายังไม่ใช่สีขาวที่งดงามเช่นนี้
พวกเขาสามารถมีรถม้าที่หรูหราเช่นนี้ได้อย่างไร?
พ่อบ้านโม่ไม่อาจทราบได้ว่ารถม้าคันนี้เซียวอวี๋หยิบยืมมาจากพวกโจร เขาไม่ตระหนักเลยว่ารถคันนี้เป็นสิ่งที่ปล้นชิงมา
ยามที่เซียวอวี๋ได้มันมา ม้าที่ใช้ยังไม่ใช่เปกาซัสหิมะ อย่างไรก็ตามหลังจากแวะค่ายโจรหลายแห่งเขาก็สามารถรวบรวมพวกมันมาได้ ม้าเหล่านี้เป็นม้าที่ถูกปล้นชิงมาจากพ่อค้าของจักรวรรดิเมฆาตะวันตก
เขาได้รับพวกมันมา 8 ตัว ดังนั้นเขาจึงสั่งให้พ่อบ้านหงส์จัดเตรียมพวกมันไว้ลากจูงรถม้า พวกมันจะเป็นสัญลักษณ์แสดงฐานะดยุคของเซียวอวี๋
เมืองไลอ้อนไม่เคยขาดแคลนม้าพันธุ์ดี พวกโจรหลายกลุ่มต่างลงแรงอย่างขยันขันแข็งในการปล้นชิงพวกมันมาจากคาราวานพ่อค้าจากจักรววรดิ
นั่นก็รวมถึงม้าเปกาซัสหิมะเหล่านี้ด้วยเช่นกัน……..