ฉันนี่แหละจ้าวนรก [我要做阎罗] - บทที่ 547: โรงเรียนมัธยมปลายเสิ้งเต๋อ (3) - novel-lucky

บทที่ 547: โรงเรียนมัธยมปลายเสิ้งเต๋อ (3)

กาลเวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งไปในวินาทีนั้น

“กรี๊ดดดดด!!!” หลังจากนั้น ซงแจก็กรีดร้องออกมาสุดเสียงและผลักโต๊ะออก “ผี! ผีหลอก!! มีผีอยู่ที่นี่!!”

“กรี๊ดทำบ้าอะไร?!”

“ผีเหรอ? ไหน? หยุดทำให้เรากลัวได้แล้ว!”

“ช่วยหยุดตะโกนสักทีได้มั้ย?!”

ทันใดนั้น หน้าต่างของห้องเรียนก็ปิดลง ซงแจรีบพุ่งตรงไปที่ประตู พยายามทุบมันและตะโกนออกมาเสียงดัง “เปิดประตู…เปิดประตูเดี๋ยวนี้! ฉันยังไม่อยากตาย! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยที !!!!”

นักเรียนคนอื่น ๆ ที่เห็นเช่นนั้นก็เงียบไป มีเพียงเสียงร้องโหยหวนของซงแจเท่านั้นที่ยังคงดังอยู่ภายในห้อง นักเรียนหลายคนลุกขึ้นยืนขณะที่ความหวาดกลัวแพร่กระจายไปทั่ว

“พระเจ้า…”

“นะ…นี่มัน…ผีจริง ๆ เหรอ?”

“เวรเอ้ย…ช่วยด้วย!!!!”

“กรี๊ด!!!!”

นักเรียนหลายคนหันไปมองที่หน้าต่างทันทีที่มันปิดลง และพวกเขาก็พบเข้ากับ…ร่างของอัน โซมี

ร่างของเธอห้อยอยู่กลางอากาศ เกาะอยู่ที่หน้าต่างราวกับแมงมุมยักษ์ ลิ้นของเธอพุ่งออกมาจากปากอย่างบ้าคลั่งราวกับว่ามันคืองูที่ยาวสองเมตร และดวงตาแดงก่ำของร่างนั่นก็กวาดตา ามองไปรอบ ๆ ห้อง จ้องมองเด็กนักเรียนทั้งหมดราวกับว่ากำลังมองไปที่เหยื่อ

“พวกเธอถามไม่ใช่เหรอว่าพี่ซองโฮหายไปไหน?”

เสียงของเธอแหบพร่าและสูงแหลมราวกับกรงเล็บของแมงมุมที่ขูดไปตามกระดานดำ ทันใดนั้น ผ้าม่านภายในห้องก็กระพืออย่างรุนแรง

“กรี๊ดดดดด!!!”

“พระเจ้า!!!”

“บัดซบ!!!”

ร่างที่ถูกแยกส่วนของซองโฮถูกเย็บติดไว้กับด้านบนสุดของผ้าม่าน โดยที่เลือดจำนวนมากหยดลงมาจนย้อมให้ผืนผ้าม่านกลายเป็นสีแดงสด แต่ถึงกระนั้น ก่อนหน้านี้มันกลับไม่มีใครมองเห็น นเลยสักคน!

“อีกไม่นาน...พวกเธอก็จะได้ตามเขาไปเช่นกัน…อึก...หึหึหึ…”

หลังจากนั้นไม่นาน...

“กรี๊ดดด!!!”

“ผีหลอก!!!”

“ช่วยด้วย! ใครก็ได้!!!”

“คุณพ่อ! ช่วยหนูด้วย!”

นักเรียนทั้งห้องต่างกรีดร้องออกมาเสียงดังขณะที่พวกเขาวิ่งตรงไปที่ประตูหน้าและประตูหลังของห้อง ผลักโต๊ะและเก้าอี้จนกระจัดกระจายไปหมด แม้แต่นักเรียนที่ลืมโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ ะก็ไม่คิดที่จะวิ่งกลับไปหยิบมัน เสียงกรีดร้องแห่งความหวาดกลัวดังตัดผ่านความเงียบยามค่ำคืน แต่ในขณะที่พวกเขากำลังจะวิ่งออกจากห้อง เส้นผมสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งตรงเข้ามา ร รัดร่างของพวกเขาและลากคนทั้งหมดลอยขึ้นกลางอากาศ!

กร็อบ!

เสียงหักของกระดูกดังขึ้น หลังจากนั้น นักเรียนทั้งหมดก็ห้อยตัวลงมาจากเพดานอย่างไร้เรี่ยวแรง

ลำคอของพวกเขาถูกหักเป็นสองท่อนอย่างรวดเร็วจนไม่ทันได้เปล่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยซ้ำ ใบหน้าของคนทั้งหมดฉายชัดถึงความตกตะลึงและความกลัว ทว่าน่าเสียดาย แต่นี่เป็นเพียงแค่เร ริ่มต้นเท่านั้น หลังจากนั้นไม่นาน เส้นผมที่รัดร่างของเหล่านักเรียนเอาไว้ก็เริ่มเจาะเข้าไปในเนื้อหนังของพวกเขา!

ฉึก…

ในวินาทีนั้น เลือดจำนวนมากก็ไหลลงมาบนพื้น ทำให้ทั่วทั้งห้องเรียนถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นเหม็นฉุน

“หึหึหึ…อร่อยมาก...อร่อยจริง ๆ…” อัน โซมีปีนกลับลงไปบนพื้นและเริ่มดูดเลือดที่หยดลงมาจากเพดาน ซากศพจำนวนนับไม่ถ้วนห้อยลงมาจากเพดาน แกว่งไปมาในความมืด เมื่อครู่นี้ พวกเ เขาทั้งหมดยังมีชีวิตอยู่เลย

“เจ้าเสียสติไปแล้ว” ทันใดนั้น ที่หน้าต่างก็มีเสียงเคาะก็ดังขึ้น เงาของเด็กหนุ่มคนหนึ่งปรากฏขึ้นด้านนอก เขาส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เห็นด้วย “ข้ากำลังคิดอยู่เลยว่าข้าควรไว้ชีวิตเจ จ้าหรือไม่ เจ้าคิดว่าตัวเองสมควรได้รับโอกาสนั้นหรือไม่?”

“โฮกกกก!!!” ทันใดนั้น อัน โซมีก็หันกลับไปมองและคำรามไปทางเด็กหนุ่ม พลังหยินจำนวนมากปะทุออกจากร่างของนางและปกคลุมไปทั่วบริเวณ!

เพล้ง!

บานกระจกทั้งหมดโดยรอบแตกกระจายในฉับพลัน การปะทะของพลังหยินอย่างกระทันหันทำให้เด็กหนุ่มต้องก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว แต่ไม่นานเขาก็ลอยตัวขึ้นกลางอากาศด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“เพราะท่าน… ท่านบังคับข้า…”

“ท่านเป็นคนบังคับให้ข้าต้องทำเช่นนั้น… อึก…. โฮกกก!!!”

“ข้อแก้ตัว” เด็กหนุ่มถอนหายใจออกมาพร้อมกับสะบัดมือเบา ๆ และพู่กันด้ามหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือ “น่าเสียดาย แต่สถานที่ที่ข้าจากมานั้นไม่มีที่สำหรับข้อแก้ตัว”

“ตาต่อตา ชีวิตต่อชีวิต จงจำชื่อของข้าเอาไว้ – ฉินเย่”

…………

ในเวลาเดียวกัน ภายในฮันยาง สำนักงานใหญ่ของ LSD

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด!

อุปกรณ์ที่ถูกติดตั้งอยู่ภายในห้องเฝ้าระวังส่งสัญญาณเตือนพร้อมกับไฟแจ้งเตือนที่สว่างขึ้น

“แจ้งเตือน แจ้งเตือน ตรวจพบพลังหยินขั้นยมทูตขาวดำ พิกัดโรงเรียนมัธยมปลายเสิ้งเต๋อ ระดับความอันตรายสีแดง ย้ำ แจ้งเตือน แจ้งเตือน…”

“ขั้นยมทูตขาวดำ?!” หนึ่งในเจ้าหน้าที่สืบสวนจ้องไปที่หน้าจอด้วยสีหน้าตกตะลึง “ได้ยังไงกัน? ครั้งสุดท้ายที่วิญญาณระดับนี้ถูกตรวจพบก็คือเมื่อเจ็ดปีก่อน! นี่เป็นภัยระดับสอง ง…”

เขาสูดหายใจเข้าช้า ๆ และกลับหลังหัน “รีบไปแจ้งท่านรัฐมนตรีเดี๋ยวนี้! วิญญาณขั้นยมทูตขาวดำปรากฏตัวขึ้นแล้ว!”

เขาวิ่งออกไปด้านนอก “ทีม 7 กับ 8 ตามผมไปที่โรงเรียนมัธยมปลายเสิ้งเต๋อเดี๋ยวนี้เลย!”

“ทีม 1, 2, 3 และ 4 ให้ตรงไปยังละแวกที่อยู่อาศัยที่อยู่รอบ ๆ โรงเรียนมัธยมปลายเสิ้งเต๋อและอพยพประชาชนทันที ทีม 5 กับ 6 ให้รีบไปแจ้งกองกำลังของอูโซเนียที่อยู่ภายในแดฮันและติดต ต่อกับคริสตจักรพระกิตติคุณสมบูรณ์ แจ้งท่านบิชอป และบอกเขาให้เตรียมพร้อมลงมือ!”

ติ๊ด…

ทันใดนั้น สัญญาณเตือนก็หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นมันก็ส่งเสียงร้องที่ถี่รัวกว่าเดิม “แจ้งเตือน แจ้งเตือน! ระดับเตือนภัยสูงสุด! ตรวจพบอันตรายระดับสูญพันธุ์! พิกัดโรงเรียนมัธยมปล ลายเสิ้งเต๋อ ตรวจพบแหล่งพลังขั้นตุลาการนรกสองแหล่ง! โปรดอพยพประชาชนโดยด่วน! ข้อความแจ้งเตือนนี้จะถูกส่งไปที่บลูเฮาส์โดยอัตโนมัติ มีผลนับแต่บัดนี้ กองกำลังทหารของแดฮันทั้งหมด ดที่ประจำการอยู่ในฮันยางให้มุ่งหน้าไปที่โรงเรียนมัธยมปลายเสิ้งเต๋อโดยเร็วที่สุด ย้ำ แจ้งเตือน…”

นี่มัน…!

เขาตกตะลึงเป็นอย่างมาก

ขั้นตุลาการนรก… แดฮันมีผู้ฝึกตนขั้นตุลาการนรกอยู่เพียงแค่สองคนเท่านั้น!

แต่ตอนนี้พวกเขากลับกำลังได้เห็นการปรากฏตัวของวิญญาณขั้นตุลาการนรกขึ้นถึงสองตนพร้อมกัน?!

นี่แดฮันกำลังจะถูกทำลายอย่างนั้นเหรอ?

“มัวทำบ้าอะไรกันอยู่?!!” เจ้าหน้าที่สืบสวนคือคนแรกที่ได้สติ เขารีบหันไปตะโกนใส่คนอื่น ๆ ที่กำลังตกตะลึงไม่แพ้กัน “ยกเลิกคำสั่งก่อนหน้า…แจ้งท่านบิชอปให้เคลื่อนไหวทันที! เ เร็วเข้า!!!”

“เจ้าหน้าที่ทุกคน...เตรียมการสำหรับกรณีที่ย่ำแย่ที่สุด!!! ลงมือโดยเร็วที่สุด ทีม 1 รีบแจ้งกระทรวงคมนาคมให้รีบเคลียร์ทางให้เรา! ห้ามให้รถทุกคันอยู่เหลืออยู่บนถนน! ไป! ไป! ไป ป!”

…………

โรงเรียนมัธยมปลายเสิ้งเต๋อ

“โฮกกกก!!!” อัน โซมีกรีดร้องออกมาด้วยความโมโหขณะที่นางดิ้นอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด คลื่นกระแทกที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่ากระเพื่อมออกไปโดยรอบ

ช่องว่างขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นกลางอกของนาง ด้วยความกลัวที่เข้าเกาะกุมหัวใจ นางกลิ้งไปบนพื้นและพยายามปีนกลับขึ้นไปบนผนังอาคารขณะที่จ้องไปที่ฉินเย่เขม็ง

น่ากลัว… น่ากลัวมาก!

นี่คือพลังของผู้ที่มาจากโลกใต้พิภพระดับสูงอย่างนั้นหรือ? การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยก็สามารถทำให้อากาศโดยรอบสั่นสะเทือนได้! และพลังจากการโจมตีของอีกฝ่าย…ก็เทียบได้กับอ อุกกาบาตไม่มีผิด!

ฉินเย่เปลี่ยนร่างเป็นกลุ่มก้อนพลังหยินที่หนาแน่น เหล่าอาจารย์และนักเรียนที่เหลืออยู่ได้เป็นลมหมดสติไปหมดแล้ว ชั้นน้ำแข็งเริ่มก่อตัวขึ้นบนพื้นเนื่องจากพลังหยินที่หนาแน่นข ของเด็กหนุ่ม ความบริสุทธิ์ของพลังหยินที่เขาแสดงออกมานั้นอยู่ในระดับที่ส่งผลกระทบกับแดนมนุษย์ หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที พลังหยินทั้งหมดก็ก่อตัวเป็นใบหน้าขนาดใหญ่กว่าสิบเมต ตรที่ดูดุดันและมีหนวดเคราปกคลุม!

ความโกรธเกรี้ยวของจงขุย!

ลูกไฟขนาดใหญ่สองลูกลุกโชนขึ้นในดวงตาของใบหน้านั้น ต้นไม้ที่อยู่บริเวณใกล้เคียงปลิวไสวอย่างรุนแรงในทุกจังหวะการหายใจของใบหน้านั้น ฟันของอัน โซมีกระทบกันอย่างไม่สามารถควบ บคุมได้ขณะที่นางจิกเล็บลงกับพื้น

เส้นผมและศักดิ์ศรีของนางกระจัดกระจายไปขณะที่นางกรีดร้องออกมา “แผ่นดินจีน… ท่านคือยมทูตแห่งยมโลกจีนอย่างนั้นหรือ?! เหตุใด…ท่านถึงต้องทำให้ทุกอย่างกลายเป็นเรื่องยากด้วย?”

“หึ…” เสียงแค่นหัวเราะอย่างเย้ยหยันดังขึ้น อัน โซมีตัวสั่นเทาขณะที่ใบหน้าขนาดใหญ่เอ่ยด้วยเสียงที่ดังขึ้นกว่าเดิม “ข้าจะให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง!”

“แผนการของซาร์คืออะไร? เหตุใดอัน จุนโฮและลีจองซุกถึงติดต่อกัน? พูดมา!!!”

ตู้ม!!

คลื่นเสียงของฉินเย่พุ่งกระแทกเข้ากับร่างของอัน โซมี ทำให้นางกระแทกเข้ากับกำแพงด้านหลังอย่างแรง วิญญาณสาวกระอักพลังหยินออกมาและกำแพงด้านหลังก็ปรากฏรอยร้าวขึ้น นางกรีดร้อง ออกมาด้วยความเจ็บปวด เส้นผมสยายไปในอากาศขณะที่เปลวไฟนรกเริ่มปรากฏขึ้นจากบาดแผลบนร่างของตัวเอง

“ข้า…” นางรู้ดีว่าฉินเย่ต้องการอะไร แต่นางแค่ไม่กล้าตอบอีกฝ่าย

เพราะว่านางรู้ดีว่าหากพูดออกไปนางจะต้องตายอย่างแน่นอน

“โปรดไว้ชีวิตข้าด้วยเถิด…” ร่างของนางเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย แทบจะเหมือนกับว่ามันถูกฟันด้วยมีดแหลม นางโค้งคำนับกับพื้นและเอ่ยวิงวอนด้วยเสียงที่สั่นเทา “ได้โปรดให้ข้า เข้าร่วมกับยมโลก ข้าสาบานว่าจะบอกทุกอย่างที่รู้กับท่าน!”

ยอมจำนน?

ฉินเย่แค่นหัวเราะ

นักเรียนกว่า 30 คนภายในห้องนี้ถูกสังหารจนหมดและเปลี่ยนให้กลายเป็นทะเลเลือดภายในระยะเวลาไม่ถึง 20 วินาที… แต่อัน โซมีกลับขอร้องให้เขาไว้ชีวิตนางอย่างนั้นหรือ?

หากวิญญาณร้ายตนหนึ่งคร่าชีวิตของมนุษย์ปกติ เช่นนั้น ไม่ว่ามันจะหนีไปที่ใด มันก็เป็นหน้าที่ของโลกใต้พิภพที่จะต้องทำให้แน่ใจว่าวิญญาณตนนั้นจะได้รับโทษ!

“ข้าสามารถรับปากได้เพียงว่าเจ้าจะได้ตายโดยปราศจากความทรมาน” ฉินเย่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา และใบหน้ามายาก็เปิดปากออก ประกายแสงสีทองอ่อนปรากฏขึ้น “โอกาสสุดท้าย”

“หากคำตอบของเจ้ายังคงเป็น ‘ไม่’ เช่นนั้น… ข้าจะทำให้เจ้าได้ประสบกับสิ่งที่เจ็บปวดยิ่งกว่าความตาย…”

“สาม”

เขามีเวลาอยู่อย่างจำกัด ฉินเย่แน่ใจว่ามันจะต้องมียมทูตที่ทรงพลังของโลกใต้พิภพของรุสประจำการอยู่ภายในแดฮันเป็นแน่ และในตอนนี้ อีกฝ่ายก็คงกำลังมุ่งหน้ามาที่นี่

ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้ถึงหน้าที่ที่แท้จริงของเทพแห่งความตาย แต่ซาร์อาร์ตูโรก็จะต้องบอกพวกเขาไว้แน่ว่าหน้าที่ของพวกเขาคือรักษาความปลอดภัยของอัน โซมี!

หน้าที่ของจ้าวนรกนั้นเป็นความลับที่ห้ามเปิดเผยกับคนนอก!

จ้าวนรกองค์ที่สองไม่ได้บอกว่าเพราะอะไร แต่เห็นได้ชัดเลยว่านี่คือความลับสุดยอดที่ถูกเก็บไว้โดยเหล่าจ้าวผู้ครองโลกใต้พิภพต่าง ๆ

“สอง!”

แสงสีท้องภายในปากของใบหน้ามายาเริ่มเปล่งแสงขึ้น อัน โซมีจิกเล็บของนางลงไปกับพื้น “ท่านผู้ทรงอำนาจ…ได้โปรด….ข้าขอร้องท่าน!! ข้าไม่อยากตาย!!”

“หึ…” ฉินเย่พ่นสมหายใจออกมาและนับถอยหลังต่อ

“หนึ่ง!!”

“ข้า…” อัน โซมีกัดริมฝีปากล่างของนาง แต่ก็ยังคงเงียบต่อไป

“ดี”

เสี้ยววินาทีถัดมา ประกายแสงสีทองก็ปะทุออกมาจากปากของใบหน้ามายานั้น!

พรึ่บ!!

ระลอกคลื่นพลังสีทองกระเพื่อมออกไปโดยรอบราวกับแสงอาทิตย์ อัน โซมีแน่นิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่าง

“กรี๊ดดดดด!!!” นางกรีดร้องออกมาอย่างน่าสังเวช มันรู้สึกเหมือนกับวันที่นางยังเป็นเพียงขั้นยมเทพและบังเอิญสัมผัสกับแสงของดวงอาทิตย์ไม่มีผิด

นี่คือความรู้สึกของการได้สัมผัสกับแสงจากดวงอาทิตย์…และ…มันก็ไม่ใช่แค่ดวงอาทิตย์… แต่มันคือเปลวไฟแห่งไฟชำระ!

“ไม่… ไม่!” พลังหยินภายในร่างของนางสั่นเทา และริมฝีปากของนางก็เปิดออกอีกครั้ง “ข้า…ข้า…”

“หุบปาก” ทันใดนั้น เสียงที่แผ่วเบาก็ดังขึ้นจากความว่างเปล่าที่อยู่ห่างออกไป พร้อมกันนั้น ร่าง ๆ หนึ่งที่เคลื่อนตัวจากในห้องพักครูและเปลี่ยนร่างเป็นกระแสลมกระโชกแรง

มาแล้วหรือ…?

ดวงตาของฉินเย่หรี่ลงขณะที่เขาเงยหน้าขึ้น ก่อนจะพบช่องว่างขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นทามกลางกลุ่มก้อนพลังหยิน เงาดำที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงทั้งหมดถูกดูดเข้าไปในใจกลางพลังหยิน หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที ตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวก็พุ่งตัวลงมาพร้อมกับเสียงที่ดังสนั่น!

ขั้นฝู่จวิน?

ฉินเย่อ้าปากค้าง แต่ยังคงนิ่งอยู่ที่เดิมขณะที่เงยหน้าขึ้นมองฟ้า

“ยมทูตจากยมโลก?” น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความดูถูกดังขึ้นจากความว่างเปล่า ในเสี้ยววินาทีต่อมา มือขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นจากพลังหยินก็ก่อตัวขึ้นเบื้องหน้าของเด็กหนุ่ม และตบลง มายังใบหน้ามายาที่ปรากฏอยู่บนพื้น!