พ่อจอมผยอง / คุณพ่อสายเปย์ - บทที่155 ฉันช่วยเธอไม่ได้

บทที่155 ฉันช่วยเธอไม่ได้

นี่ไม่ใช่สคริปต์ที่เธอต้องการ

เธอแค่อยากจะให้โอกาสหลอหยุนฮวย สำหรับฮีโร่ในการกอบกู้ความงามทำไมเขาไม่รับมันไป?

คิดว่าตัวเองแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?

“หลอหยุนฮวย ฉันชอบคุณจริงๆ และก็ฉันชอบคุณมานาน คุณจะไม่สนใจขนาดนี้เลยหรอ” ตอนนี้เล่ยผู่อินร้องไห้จริงๆและเธอรู้สึกผิดในใจจริงๆ

“เล่ยผู่อิน ขอพรไปเถอะ หูเกอเป็นผู้ช่วยที่เก่งที่สุดคนหนึ่งของเฟยเกอ ถ้าคุณคิดว่าบ้านคุณสามารถสู้กับเฟยเกอได้ งั้นคุณก็มาแก้เองเหอะ ถ้าเกิดแก้ไม่ได้ ทางที่ดีโทรหาพ่อของเธอ ไม่งั้นวันนี้คุณไม่ได้ออกไปแน่”หลอหยุนฮวยยิ้มเยาะ

“ พี่เฟย? พี่เฟยคนไหน?” เล่ยผู่อินถามอย่างงง

“ตู้เฟย เป็นเจ้าของ Sakura Club” หลอหยุนฮวยพูด

อะไรนะ!

ตอนนี้เล่ยผู่อินตกใจมาก

เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าชายร่างใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเธอคือลูกน้องของตู้เฟย ทำไมเธอจะโชคร้ายขนานี้ ทำไมถึงไปหาลูกน้องตู้เฟยล่ะ?

“ พะ พี่จ้า ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกงจริงๆ ขอโทษนะ ยกโทษให้ฉันเถอะ” เล่ยผู่อินตื่นใจจริงๆ ลู่หยุนฮวยไม่สามารถยั่วโมโหตู้เฟยได้อีกแล้ว เธอไม่มีจ่าย พ่อเธอยิ่งไม่มีเลย

“ อะไรนะ คุณ คุณโกงคนอื่นหรอ?” ดวงตาของหลอหยุนฮวยเบิกกว้าง เขาไม่คิดเลยว่าเล่ยอู่จะทำถึงขนาดนี้

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอไม่สนใจชื่อเสียงของตัวเองเลยหรอ?

“ฉัน … ” ใบหน้าของเล่ยผู่หยินร้อนขึ้นเล็กน้อยและเขารู้สึกละอายใจ

“นี้คุณจงใจโกงฉันหรอ ทำเป็นน่าสงสาร แล้วหลังจากนั้นจะมีเจ้าชายมาช่วยเธอหรอ? เธอขาดผู้ชายขนาดนั้นเลยหรอ ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนคืนนี้ไหม” หูเปามองแผนเล่ยผู่ออก

ด้วยความละอายใจเลย์ผู่อินแทบจะหมุดดินหนี ในใจรู้สึกเสียดาย

หลอหยุนฮวยพูดไม่ออก เขาไม่ได้คาดหวังว่าเลย์ผู่อินจะมีแผนการที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ ดีนะที่ก่อนหน้านี้ไม่ทำอะไรมาก ถ้าทำก็เป็นเรื่องใหญ่เลย

“พะ พี่จ้า ฉันขอโทษจริงๆ โปรดปล่อยฉันไปเถอะ” ขาของเล่ยผู่อินเริ่มอ่อน ในใจเสียใจมาก ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เธอแค่ต้องการแสดงด้านที่บอบบางของเธอต่อหน้าหลอหยุนฮวย , ทำไมถึงหาเรื่องคนที่ไม่ควรจะหาล่ะ

“ไม่เป็นไรที่จะปล่อยคุณไป แต่มันไม่ใช่สำหรับฉันที่จะปล่อยมันไปง่ายๆ เราไปหาเจ้านายกันเถอะ” ถ้าเล่ยผู่หยินไม่หาเรื่องลู่เฉิน บ้างทีหูเปาอาจจะเห็นแก่หลอหยุนฮวย ให้เธอพูดแค่ขอโทษก็จบแล้ว

แต่เธอกล้าที่จะหาเรื่องลู่เฉิน หูเปาไม่สามารถช่วยเธอได้ง่ายๆหรอก อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ต้องได้รับการตัดสินใจโดยตู้เฟย

“ พี่… ” ใบหน้าของเล่ยผู่อินซีดเธอไม่คาดคิดว่าจะได้ไปเจอตู้เฟย หัวใจของเธอหวาดกลัวมาก

เมื่อลู่เฉินออกมาจากห้องน้ำ ดวงตาของเล่ยผู่หยินก็สว่างขึ้นโดยคิดว่าลู่เฉินและเฉินเสี่ยวปิงมีความสัมพันธ์ที่ดี และเธอควรได้พูดอะไรบ้าง

เลยตะโกนใส่ลู่เฉิน: “ลู่ ลู่เฉินโปรดช่วยฉันด้วย คุณรู้จักกับคุณเฉินมาก คุณสามารถช่วยฉันคุยกับบ้านเฉินหน่อยสิ

ลู่เฉินเหลือบมองเล่ยผู่อิน และพูดอย่างไร้อารมณ์“ เมื่อกี้คุณยังไล่ผมเลย ผมไม่ช่วยหรอก”

โดยทั่วไปเขาไม่ใช่คนใจร้าย แต่ถ้าเขาได้ทำ ญาติยังไม่อยากนับด้วยเลย

เล่ยผู่อินคนนี้เกลียดเขามาตลอด แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเขาทำให้เธอโกรธตรงไหน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะช่วยเล่ยผู่อิน

“ลู่เฉิน ถ้านายช่วยฉัน ฉันจะจ่ายให้นาย” เล่ยผู่อินคว้าแขนของลู่เฉินและพูด

“ ขอโทษ ฉันช่วยคุณไม่ได้จริงๆ” ลู่เฉินจับมือของเล่ยผู่อินออก แล้วเดินไปที่ห้อง

หูเปาหัวเราะเยาะ ถ้าทำให้ลู่เฉินไม่พอใจ คิดหรอว่าเงินสามารถช่วยได้?

คุณคิดว่าลู่เฉินดูเหมือนคนที่ขาดเงินขนาดนั้นเลยหรอ?

ถ้าลู่เฉินอ่านความคิดได้ เขาคงไม่พอใจหูเปาแน่ นายจะรู้ได้ไงว่าฉันจะไม่ขาดเงิน

เล่ยผู่อินดูหมดหวัง และคุกเข่าลงไปที่หูเปาทันที: “พี่ ได้โปรด ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ได้โปรดปล่อยฉันไปฉันสามารถให้เงินคุณได้!”

“คุณคิดว่าคลับของเราจะเอาบ้านเล่ยยู่ในสายตาหรอ ไปเถอะ อย่าให้ฉันหมดความอดทน” หูเปาตะคอกอย่างเย็นชาและเดินไปที่ห้องส่วนตัวอีกห้อง

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครช่วยเขา เล่ยผู่หยินจึงกัดฟันและเดินตามไป

ในเวลานี้ตู้เฟยและสามพี่น้องกำลังดื่มอยู่ในห้องส่วนตัว เมื่อพวกเขาเห็นหูเปาพาผู้หญิงเข้ามาและขมวดคิ้ว

“เธอเป็นใคร” ตู้เฟยถามอย่างไม่ชอบใจ

หูเปาคุยกับตู้เฟย เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอก ตู้เฟยประหลาดใจเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้มองไม่ออกเลย กล้าทำอะไรแบบนี้ได้ไง

แต่นี่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา

สิ่งที่เกี่ยวกับเขาคือการที่ผู้หญิงคนนี้กล้าวิพากษ์วิจารณ์พี่ชายของเขาในที่สาธารณะนี่คือสิ่งที่เขาไม่สามารถให้อภัยได้

“คุณรู้ใช่มั้ยว่าคุณพลาดโอกาสอะไร” ตู้เฟยวางแก้วไวน์ของเขาลงและมองไปที่เล่ยผู่อินด้วยท่าทางขี้เล่น

ก่อนที่ลู่เฉินจะต้องการช่วยเธอ เธอกลับไล่ลู่เฉิน ต้องโง่แค่ไหนที่ทำเรื่องแบบนี้ได้

ในหยูโจว คนที่กล้าไล่ลู่เฉินมีไม่กี่คน แค่เปิดปากมามือก็ไปแล้ว

และผู้หญิงคนนี้ กล้าไล่ลู่เฉิน เธอจะกล้าไปแล้ว

“ฉัน ขอโทษ เจ้านายตู้ ฉันผิดจริงๆ โปรดยกโทษให้เถอะ ใช่สิ ฉันชนแก้วกับพวกคุณได้นะ”เล่ยผู่อินพูดด้วยความกลัว เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เข้าใจสิ่งที่ตู้เฟยเพิ่งพูด

“คุณคิดว่าใครก็ได้หรอที่สามารถทำแบบนี้กับฉันได้ ดูจะอายุแล้ว เรียกพ่อเถอะ” ตู้เฟยพูด

เล่ยผู่อินไม่มีทางอื่น ดังนั้นเธอจึงต้องกดโทรศัพท์มือถือของเธอและโทรหาพ่อของเธอ

ในไม่ช้าเล่ยผู่อิน พ่อของเธอก็รีบมา เมื่อเห็นว่าลูกสาวของเขาทำกับตู้เฟยและผู้ชายตัวใหญ่คนอื่น ๆ เขาเกือบจะเป็นลม

“ไอลูกไม่ดี รีบมาขอโทษคุณตู้เดียวนี้ ” เล่ยยินจวินตะโกนใส่เล่ยผู่อิน

เล่ยผู่อินเดินไปถือแก้วเพื่อทำความเคารพตู้เฟย แต่ตู้เฟยปัดมันลง

ตู้เฟยมองไปที่เล่ยหยานจุนและพูดว่า “พวกผม ไม่อยากรังแกผู้หญิงตัวเล็กหรอก แต่เธอเ็นถึงลูกสาวคุณ ปกติคุณไม่สอนเลยหรอ ทำผิดแล้ว นายต้องให้เธอมีความรับผิดชอบนะ”

หลิวจื่อซิ่วพยักหน้า วิธีการจัดการกับสิ่งต่าง ๆ ของตู้เฟย ทำให้เขามั่นใจ

การทำงานกับตู้เฟยในทุกวันนี้ เขาค้นพบว่าตู้เฟยนั้นแตกต่างออกไป

“ ตู้ บอสตู้ คุณว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง”

เล่ยหยานจุนไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับคำพูดของตู้เฟย แต่เขาก็อยากรู้ว่าตู้เฟยจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร