อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด - ตอนที่ 426 ฉันดื่มจนเมา
ตอนที่ 426 ฉันดื่มจนเมา
เธอไม่ได้ฟังคำพูดของเฉินเหยียน!
“เซี๋ยวเซี๋ยว ความจริงแล้วเรื่องนี้ง่ายมาก ก็คือคืนนั้นฉันดื่มจนเมา แล้วหลังจากนั้น……”
หลินจือเซี๋ยวขัดจังหวะของเขา “ผู้จัดการฉีอยู่ในบ้านกับเพื่อนร่วมงานสาวตอนกลางคืน ข่าวกระจายออกไปคนอื่นจะมองฉันยังไง ฉันเข้ามาทำงานที่บริษัทด้วยความสามารถของตัวเอง ถ้าหากถูก กคนอื่นใส่ร้ายว่าฉันมาแอบเข้าประตูหลังบ้านคนอื่นมันคงไม่ดีนะคะ แล้วมันก็จะทำลายชื่อเสียงผู้จัดการฉีเองด้วย”
“หลินจือเซี๋ยว เธอโง่หรือเปล่า? ไม่มีตามองหรือไง!” คนที่เขาชอบก็คือเธอ หรือว่าเธอดูไม่ออกงั้นเหรอ?
ทัศนคติแบบนั้นของเฉินเหยียนเมื่อครู่นี้ เธอเลือกที่จะเพิกเฉยงั้นเหรอ?
“ฉันมีตามอง เพราะงั้นเชิญผู้จัดการฉีกลับไปด้วย ผู้ชายผู้หญิงอยู่ในห้องกันสองต่อสองแบบนี้ไม่เหมาะสม” เดิมทีเธอก็ไม่ได้ประทับใจเขาแต่แรกอยู่แล้ว
ตอนนี้จู่ ๆ คู่หมั้นก็มาปรากฏตัว ทำให้รู้สึกเย็นชาจนถึงที่สุด ไม่มีความรู้สึกอะไรอีก
“จะไม่เหมาะสมได้ยังไง? ยิ่งชายหญิงที่ยังไม่แต่งงานนั้นเหมาะสมที่สุดแล้ว” ฉีเซิ่งเทียนจับมือของเธอที่ประตูอย่างแน่น มือทั้งสองข้างนั้นดึงออกมาจากประตู
เขายกขาขึ้นเตะและประตูห้องก็ปิดสนิทลง
หลินจือเซี๋ยวเบิกตามองเขา ร่างกายของเธอถูกเขาผลักไปชิดกำแพง ดวงตาทั้งสองจ้องมองไปที่เขาอย่างโกรธเคือง “ผู้จัดการฉี คุณจะทำอะไร? เรื่องครั้งก่อนถ้าหากว่าเกิดขึ้นอีก ฉันจะฟ้อ องคุณจริง ๆ ด้วย!”
ฉีเซิ่งเทียนก้มหน้าลงมองไปที่เธอ “ฟ้องฉัน? ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย เธอคิดจะฟ้องฉันเสียเปรียบมาก”
เขาหมายความว่าเขาจะกินเธอก่อนแล้วถึงฟ้องได้หรือเปล่า!
“ความพยายามก็เป็นอาชญากรรมเช่นกัน!”
“ความผิดถึงแม้จะไม่ร้ายแรงและไม่ได้ติดคุกนาน เธอคงต้องขังฉันไว้นานหน่อย ไม่อย่างนั้น…..”
“ยังไงก็เถอะ ฉีเซิ่งเทียน ฉันอาจจะไม่เก่งในที่อื่น แต่ฉันไม่อยากเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของคนอื่น!” เป็นเรื่องน่าละอายที่สุดที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับการแต่งงานของคนอื่น!
“ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด แล้วก็ไม่ใช่อย่างที่เธอเห็นด้วย เขาพูดอะไรกับเธอบ้าง?” ตอนที่ฉีเซิ่งเทียนเห็นเฉินเหยียน ความรู้สึกดีใจก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย!
“นั่นมันไม่สำคัญ!” ความจริงเฉินเหยียนเหมือนจะไม่ได้พูดอะไร
ประโยคแรกที่พูดก็คือแนะนำตัวเอง แล้วก็ถามเธอเพียงไม่กี่ประโยคว่าทำไมถึงอยู่กับฉีเซิ่งเทียน
เธอบอกว่าพวกเขาไม่เคยอยู่ด้วยกัน เฉินเหยียนก็ส่ายหน้า
มีคู่หมั้นคู่หมายแล้วยิ่งอยู่ด้วยกันไม่ได้เลย!
ฉีเซิ่งเทียนคว้าไหล่ทั้งสองข้างของเธอ ใบหน้าของเขาดูจริงจังมาก “ฉันจะอธิบายให้เธอฟัง อยากจะฟังไหม?”
คืนนี้เขาไม่ได้สวมแว่นตา ทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากจนเธอมองเห็นคอนแทคเลนส์ที่เขาใส่อยู่ ดวงตาสีน้ำตาลอำพันนั้นดูงดงามไม่น้อย
ตัวของเธอถูกจับรัดไว้แน่น “คุณไม่จำเป็นต้องมานั่งอธิบายอะไรให้ฉันฟังเลย ผู้จัดการฉี พวกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น ครั้งแรกที่ให้คุณไปก็ไม่เกี่ยวข้องอะไร ไม่ต้องเป็น นห่วง ฉันไม่มีทางท้องและจะไม่หักหลังอะไรคุณ จะไม่ไปทำลายงานแต่งงานของคุณ ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ!”
“แน่นอนว่าเธอไม่มีทางทำลายงานแต่งของฉันได้หรอก เพราะเจ้าสาวในพิธีแต่งงานของฉันก็คือเธอเท่านั้น!” เขาไม่มีทางแต่งงานกับเฉินเหยียนคนนั้นหรอก
หลินจือเซี๋ยวเค้นเสียงหัวเราะ “คุณรีบไปเถอะ! เร็วสิ ทักษะการขับรถของคุณตามเธอทันแน่ คุณน่าจะตามเธอได้แน่นอน”
“หลิน จือ เซี๋ยว!”
“รถของคุณตามเธอไม่ทัน?” เธอยิ้มและตีคำพูดของเขาผิด
“รถของฉันสามารถตามเธอได้ทัน อยากจะลองดูไหม? จากบ้านของเธอไปที่สวนหลานซานต่อเวลาให้เธอสิบนาที”
หลานซาน?
บ้านพักวิลล่าของเขานั้นใกล้ที่นั่น เธอครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่
“ได้เลย!” เธอยิ้มตอบรับ “ผู้จัดการฉี คุณไม่เคยนั่งรถของฉัน ความจริงแล้วฉันขับรถเร็วมากนะ!”
“ถ้าหากว่าฉันตามเธอทัน เธอต้องฟังฉันอธิบาย”
“ได้อยู่แล้ว! เพียงแต่กลัวว่าจะไม่มีโอกาสนั้น!”
เขาไม่มีทางไล่ตามเธอทันแน่!
ฉีเซิ่งเทียนเม้มปาก ยังไม่ทันได้เริ่มใบหน้าของเขาก็เผยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ แค่หลินจือเซี๋ยวเท่านั้น เขาไม่กลัวหรอก!
ถ้าหากว่าแม้แต่หลินจือเซี๋ยวยังไล่ตามไม่ทันก็ถือได้ว่าหลายปีที่อยู่กับจิ่งเป่ยเฉินมานั้นเปล่าประโยชน์
หลินจือเซี๋ยวหยิบกุญแจรถยนต์และเขย่ามันต่อหน้าเขา “ผู้จัดการฉีพูดแล้วนะว่าต่อให้สิบนาที อย่าได้ขับออกมาก่อน!”
“ในสายตาของเธอฉันดูเป็นคนเลวทรามอย่างนั้นเหรอ?” ไม่นึกเลยว่าเธอจะไม่เชื่อใจเขา!
“งั้นคุณก็ให้เวลาฉันยี่สิบนาทีสิ?” หลินจือเซี๋ยวเดินลงบันไดไป ก่อนจะก็หันมาหาเขาและหัวเราะ “ได้หรือเปล่า?”
“ไม่ได้!” สิบนาทีก็สามารถที่จะขับไปไกลแล้ว ยี่สิบนาทีเขายังต้องขับตามเธอไปอีกงั้นเหรอ
“ผู้จัดการฉี ฉันเชื่อใจในตัวของคุณนะ อย่าทำให้ฉันผิดหวังเชียว!” หลินจือเซี๋ยวนั่งลงที่เบาะคนขับและมองไปที่เขา ก่อนจะสตาร์ทรถและรีบขับออกไปทันที
ทันทีที่หลินจือเซี๋ยวขับรถออกไป ฉีเซิ่งเทียนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเฉินเหยียน
ปลายสายรับโทรศัพท์แทบจะทันที “เสี่ยวเทียนเทียน ใช่นายหรือเปล่าเนี่ย! ทำไมถึงได้จัดการเร็วแบบนี้! พระเจ้า! นายไม่ได้หลั่งเร็วขนาดนั้นใช่ไหม!”
ใบหน้าที่หล่อเหลาทั้งหมดของฉีเซิ่งเทียนกำลังหายไปความมืดมิดยามค่ำคืน
“พรุ่งนี้กลับไปคุยกับฉันให้รู้เรื่อง ยกเลิกงานแต่ง!” เขาเดินไปที่รถพลางคุยโทรศัพท์
“ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเราบอกจะยกเลิก ผลสุดท้ายก็ยกเลิกไม่สำเร็จ ช่างเถอะ! ถึงแม้จะหลั่งเร็ว แต่ว่ารูปร่างหน้าตาของนายก็ไม่เลว ฉันก็เลยรับมันได้แม้จะไม่เต็มใจเท่าไร เพื่อไม่ให้ นายไปทำร้ายผู้หญิงคนอื่น ๆ เซี๋ยวเซี๋ยวน่ารักมากเลย! นายไม่คู่ควรกับเธอ!”
“เฉินเหยียน เธออยากตายหรือไง!” ฉีเซิ่งเทียนโมโหพลางเตะไปที่ล้อรถยนต์
จะเปิดปากหรือปิดปากก็ไม่ได้ เขาหลั่งเร็วภายในไม่กี่วินาที!
เธอนี่มันไม่รู้อะไรเลย!
“ฉันกลัวจังเลย…….”
แต่น้ำเสียงของเธอฟังแล้วดูไม่มีความกลัวอยู่เลยสักนิด
ฉีเซิ่งเทียนพยายามรวบรวมสติและอารมณ์อย่างสุดความสามารถ ก่อนจะยืนสงบสติอยู่ที่เดิม “พรุ่งนี้ไปที่บ้านตระกูลฉี อย่าลืม!”
“ไม่มีทางลืม แต่ว่าฉันจะไม่ไปกับนาย นายไปอยู่ดูแลเซี๋ยวเซี๋ยวของนายเถอะ! หลังจากนี้จะแต่งงานแล้ว! แต่ก็นอกใจ นายชอบงานแต่งงานแบบนั้นหรือไง? เมื่อไหร่พวกเราจะแต่งงาน? นายชอบ ลูกผู้ชายหรือผู้หญิง? พวกเราจะมีลูกกันกี่คนดี?”
“อ้อ…….ฉันลืมไปว่านายไม่น่าจะมีทางให้กำเนิดลูกได้ ความจริงแล้วฉันก็ไม่รังเกียจนะถ้าจะรับเด็กมาเลี้ยง!”
ฉีเซิ่งเทียนยิ่งฟังก็ยิ่งโกรธมากขึ้น น้ำเสียงของปลายสายที่พูดมานั้นดูตื่นเต้นและเยาะเย้ยมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาจึงตัดสายวางไป
เมื่อเข้ามานั่งในรถและมองดูเวลาที่ยังไม่ถึงสิบนาที ไม่คิดเลยว่าเวลาจะผ่านไปช้าแบบนี้!
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง เขามองเป็นชื่อของเฉินเหยียนก็โยนไปที่เบาะข้างคนขับทันที
การรอคอยที่ยาวนานที่สุดเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่สุด!
เมื่อถึงเวลาสิบนาที รถสีดำก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
นานแล้วที่ฉีเซิ่งเทียนไม่ได้ขับรถออกไปด้วยความเร็วแบบนี้ ถนนหนทางมืดลง คนเดินบนทางเท้าก็ไม่ได้เยอะมาก เขาสามารถที่จะขับไปเร็วได้
แต่ว่าเมื่อมาถึงสวนหลานซานกลับไม่พบแม้แต่เงาของหลินจือเซี๋ยว!
เขารถรีบจอดที่ข้างถนนทันที มือทั้งสองข้างตบไปที่พวงมาลัย “หลินจือเซี๋ยว!” ไม่คิดเลยว่าจะกล้าทิ้งเขาไป!
เขาขับรถมาอย่างเร็วก็เพื่อที่จะไล่ตามเธอให้ทัน แต่ว่าเธอกลับไม่ได้ขับมาเส้นทางนี้!
แล้วเขาจะไล่ตามไปได้ยังไง?
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหลินจือเซี๋ยวอย่างหงุดหงิด แต่ปลายสายกลับปิดเครื่อง!