เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 145 เส้นสมรสจางแล้ว

บทที่ 145 เส้นสมรสจางแล้ว

[ความหมายของเจ้าของช่องเป็นแบบที่ฉันคิดหรือเปล่านะ?]

[ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าผู้หญิงสวยขนาดนี้ ทำไมต้องไปเป็นเมียน้อย? แถมยังชอบคนอายุมากกว่าตัวเองอีก เพราะเขาอายุมาก หรือเพราะเขารวย]

[คุณเจ้าของช่องเคยพูดไม่ใช่เหรอ? ดวงชะตาของผู้หญิงคนนี้เป็นพวกมักมากในกาม ถึงได้ถูกกำหนดมาให้เป็นเมียน้อยยังไงล่ะ]

ฉู่ลั่วเห็นความคิดเห็นนั้น เธอก็ส่ายหน้า “ดวงชะตาแสดงให้เห็นถึงลักษณะเฉพาะบางอย่างเท่านั้น คนเรามีอิสระ เธอสามารถเลือกเส้นทางได้อีกมากมาย”

“บางคนดวงชะตามีธาตุทองและน้ำเหมือนกัน แต่ทำตัวเองให้น่าเคารพยกย่องได้”

“บางคนดวงความรักไม่ดีเหมือนกัน แต่ก็ยอมรับได้ บางคนถึงขั้นใช้ดวงความรักไม่ดีนี้มาเป็นแรงผลักดันให้ตัวเองได้อีกด้วย”

“ชีวิตคนเราต้องผ่านการเลือกมาทั้งนั้น ต่อให้เป็นถนนเส้นเดียวกัน แต่คนเลือกเดินไม่เหมือนกัน ก็ย่อมไปถึงจุดจบที่ต่างกัน”

แต่เจ้าของแอ็กเคานต์รักแท้ชนะทุกอย่าง เลือกที่จะเดินไปบนเส้นทางที่ไม่ควรเดินมากที่สุด

ฉู่ลั่วส่ายหน้าอย่างจนใจ ทุกคนต้องจ่ายค่าตอบแทนให้กับเส้นทางที่ตัวเองเลือกเสมอ

หลังจากนั้น เธอก็เตรียมติดต่อไปหาผู้โชคดีคนที่สาม เจ้าของแอ็กเคานต์ [ห้ามรบกวน]

เธอเพิ่งส่งคำเชิญให้เข้าร่วมไป อีกฝ่ายก็ตอบรับอย่างรวดเร็ว เขาค่อย ๆ กล่าวทักทายต่อหน้ากล้อง

ฉู่ลั่วดวงตาเป็นประกายแวบหนึ่ง “สวัสดีค่ะ”

[เฮ้ยยยย พี่ชายคนนั้นมัน…]

[ใครบอกว่านี่ไม่ใช่บทละคร ฉันกล้าพนันได้เลยว่าใช่แน่]

[ไม่ต้องพนันอะไรทั้งนั้น ให้เจ้าของช่องแปะวาปพี่ชายมาเลยดีกว่า]

[พี่ชายเป็นคนในวงการบันเทิงเหรอคะ? เป็นสมาชิกใหม่ของวงไหนหรือเปล่า? พี่สาวจะส่งของขวัญให้น้า]

[ใบหน้านี้ โครงหน้าแบบนี้มัน…]

…

ณ บ้านตระกูลฉู่

ฉู่เหว่ยฮ่าวกับซ่งเชียนหย่าที่กำลังดูไลฟ์สตรีมของฉู่ลั่วอยู่ด้วยกัน ก็สะดุ้งโหยงขึ้นมานั่งตัวตรงทันที “เดี๋ยวสิ…”

ฉู่เหิงทักทายต่อหน้ากล้อง เขายิ้มจาง ๆ “ไม่ทราบว่าคุณเจ้าของช่องจะช่วยเล่าเรื่องของผมได้ไหมครับ?”

“…”

ฉู่ลั่วเองก็นิ่งไปพักหนึ่ง เธอมองใบหน้าของพี่ชายใหญ่ชั่วครู่ ก่อนจะขยับเข้ามาใกล้กล้องมากขึ้น “คุณ… เส้นสมรสของคุณจางแล้ว”

แววตาของฉู่เหิงชะงักค้าง “จางแล้ว? หมายความว่ายังไง?”

ฉู่ลั่วยกนิ้วขึ้นมาคำนวณ ก่อนจะเร่งรัดอีกฝ่าย “ถ้าคุณรีบไปตอนนี้ อาจจะทำให้เส้นสมรสของคุณกลับมาได้ค่ะ”

ฉู่เหิงนึกถึงเรื่องที่ฉู่ลั่วเคยบอกก่อนหน้านี้

ชีวิตของเขามีด้ายแดงเส้นเดียวเท่านั้น มีดวงสมรสแค่ครั้งเดียว

ภาพผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏขึ้นในความทรงจำ

น้องสาวพูดถูก

เนื้อคู่ของเขา… ชายหนุ่มรู้ว่าคือใคร!

ฉู่เหิงรีบคว้าเสื้อคลุมของตัวเองแล้ววิ่งออกไปข้างนอก ในมือยังถือโทรศัพท์เอาไว้ “เธออยู่ที่ไหน?”

“สนามบินตี้ตู”

สนามบินตี้ตู?

ฉู่เหิงชะงักฝีเท้า “ช่วยส่งช่องทางติดต่อมาให้ได้ไหม?”

ฉู่ลั่วส่ายหน้า “ไม่ได้ค่ะ ฉันคำนวณได้แค่ว่าตอนนี้เธออยู่ที่สนามบิน ถ้าพลาดครั้งนี้ไป…”

เธอยังไม่ทันพูดจบ ฉู่เหิงก็เข้าใจคำพูดได้ในทันที

สนามบินตี้ตู… เป็นสนามบินระหว่างประเทศ

เนื้อคู่ของเขากำลังจะไปต่างประเทศอย่างแน่นอน!

ไม่รู้เลยว่าหลังจากไปแล้วจะกลับมาอีกครั้งไหม?

ฉู่เหิงรีบลงบันไดไปข้างล่าง ก็เจอเข้ากับฉู่หร่านที่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน

เมื่อเห็นพี่ชายใหญ่ ดวงตาเธอก็เป็นประกาย พลางระบายยิ้มถามว่า “พี่ใหญ่ พี่จะไปไหนเหรอคะ?”

“สนามบินตี้ตู!”

“ไปทำอะไรที่สนามบินตี้ตูคะ?” แววตาของฉู่หร่านแข็งค้าง เธอดึงฉู่เหิงทั้งน้ำตาไหลอาบแก้ม “พี่ใหญ่ หนูบาดเจ็บ”

ว่าแล้วก็หันหน้าของตัวเองให้ดู “มีคนตบหนูค่ะ”

บนหน้าของเธอมีรอยฝ่ามืออย่างเห็นได้ชัด

ฉู่เหิงเห็นแบบนั้นก็ตกใจ “ใครตบเธอ? คนในกองถ่ายเหรอ?”

ฉู่หร่านร้องไห้เสียอกเสียใจ

เสียงของฉู่ลั่วดังออกมาจากมือถือ “ถ้าพลาดอีกครั้ง เส้นสมรสของคุณก็จะขาดแล้วนะคะ!”