เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 189 มอนิเตอร์ของผู้กำกับ

บทที่ 189 มอนิเตอร์ของผู้กำกับ

เพื่อนร่วมงานงุนงง “เธอพูดอะไรน่ะ?”

เสี่ยวโหยวจับแขนอีกฝ้าย พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงซ่อนความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่ “ก็เจ้าของช่องไลฟ์สตรีมที่ฉันแนะนำให้เธอดูครั้งก่อนไงล่ะ! ไลฟ์สตรีมของเธอสุดยอดมากเลยนะ”

เพื่อนร่วมงานไม่เข้าใจ “คนที่ไลฟ์สตรีมเล่าเรื่องน่ะเหรอ?”

“ใช่ ๆๆ คนนั้นแหละ!” เสี่ยวโหยวมองฉู่ลั่วด้วยดวงตาที่เป็นประกาย เมื่อเห็นฉู่ลั่วกับผู้กำกับกำลังเดินเข้าไปในกองถ่าย เธอก็อยากตามไปด้วย แต่ถูกเพื่อนร่วมงานดึงเอาไว้ “จะทำอะไรน่ะ?”

เพื่อนร่วมงานหรี่ตา “เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ สาวสวยคนนั้นเก่งขนาดนั้นจริงเหรอ?”

เสี่ยวโหยวกลอกตา “แค่เห็นก็รู้แล้ว ปกติเธอไม่ได้ตามข่าวสารบ้านเมืองเลยใช่ไหมเนี่ย?”

หญิงสาวหยิบมือถือออกมา “เธอดูเองแล้วกัน ท่านปรมาจารย์ขึ้นการค้นหายอดนิยมตั้งหลายครั้ง แถมยังได้รับการยกย่องจากทางการด้วย ได้ยินว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจของเมืองเจียงถึงกับมอบธงเกียรติยศให้ท่านปรมาจารย์เลยนะ”

เพื่อนร่วมงานหลายคนที่อยู่ข้าง ๆ รวมถึงนักแสดงต่างก็ล้อมวงกันดูบนหน้าจอมือถือ

ดูไปก็พากันอุทานไป “นี่… เหมือนจะเป็นปรมาจารย์จริงด้วย!”

“คดีที่สับสนวุ่นวายของศาสตราจารย์ในห้องทดลองช่วงที่ผ่านมา ที่แท้สาวสวยคนนี้เป็นคนคลี่คลายเหรอเนี่ย!”

เสี่ยวโหยวพูดอย่างภาคภูมิใจ “แล้วเธอคิดว่ายังไงล่ะ? ฉันจะบอกให้นะ ตอนนั้นฉันดูไลฟ์สตรีมอยู่ด้วย ทุกคนแม้กระทั่งสามี ลูกสาวลูกชายต่างก็บอกว่าเธอตายไปแล้ว มีแค่เจ้าของช่องที่ยืนยันหนักแน่น เจ้าของช่องบอกว่าต้องหาคนเจอแน่ สุดท้ายก็หาเจอจริง ๆ”

“ยังมีอีกนะ…”

เสี่ยวโหยวซุบซิบเสียงเบาลงอีก “เรื่องของผู้กำกับอิ่นกับซูเหมย ก็เป็นเจ้าของช่องนี่แหละที่ช่วยทำให้ชัดเจน ไม่อย่างนั้น พวกเธอคิดว่าทำไมผู้กำกับอิ่นถึงเชื่อท่านปรมาจารย์มากขนาดนี้กันล่ะ!”

ทุกคนตระหนักได้ในทันที

ก่อนหน้านี้ผู้กำกับอิ่นที่ประวัติใสสะอาดมาตลอดกลับมีข่าวฉาวขึ้นมา บอกว่าถูกดาราสาวคนหนึ่งทำร้ายเข้า

ถึงข่าวนี้จะถูกจัดการได้อย่างรวดเร็ว แต่หลายคนในแวดวงก็ยังพูดถึงเรื่องนี้กันอยู่

ในตอนนี้ อิ่นซานกำลังพาฉู่ลั่วเดินวนรอบกองถ่าย เขาถามอย่างคาดหวังและประหม่าว่า “ท่านปรมาจารย์ คุณเห็นอะไรหรือเปล่าครับ?”

ฉู่ลั่วไม่ตอบ

ความสนใจของทุกคนถูกดึงมารวมกันอีกครั้ง

อิ่นซานเห็นฉู่ลั่วขมวดคิ้วไม่พูดไม่จา ก็รีบเอ่ย “ท่านปรมาจารย์ คุณพูดมาเถอะครับ ผมรับได้หมด ถ้าเกิดว่า…ไม่มีหนทางจริง ๆ ก็จะไม่ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้แล้ว”

รองผู้กำกับเข้าไปถามหาความรู้เล็กน้อยจากเสี่ยวโหยว ก่อนจะค้นหาวิดีโอของฉู่ลั่วในอินเทอร์เน็ต หลังจากดูจบแล้ว ก็เชื่ออย่างสนิทใจว่าเธอเก่งจริง ๆ

เขาก็เป็นคนในวงการภาพยนตร์ แค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าวิดีโอไม่ได้ตัดต่อหรือทำขึ้นมาใหม่ภายหลัง

ในวิดีโอไลฟ์สดของฉู่ลั่ว ไม่มีการตัดต่อหรือสร้างขึ้นใหม่เลย

“ท่านปรมาจารย์ รีบบอกมาเถอะครับ พวกเราจะให้ความร่วมมือกับคุณแน่นอน”

คนอื่น ๆ ในกองถ่ายพากันพยักหน้า

ฉู่ลั่วบอกว่า “ฉันวนดูรอบกองถ่ายแล้ว ไม่เจออะไรเลยค่ะ”

ทุกคนตกตะลึงไปตาม ๆ กัน

อิ่นซานถามด้วยความสงสัย “ไม่เจออะไรเลยเหรอครับ หรือว่าจะมีคนเล่นพิเรนทร์จริง ๆ? อุปกรณ์ของพวกเราถูกดัดแปลงเหรอ?”

รองผู้กำกับโล่งใจ “ไม่ใช่ของสกปรกก็ดีแล้วละ ถ้าเป็นคนจริง ๆ พวกเราก็แจ้งตำรวจ ถ้าเป็นเพราะอุปกรณ์มีปัญหา พวกเราก็เปลี่ยนเครื่องใหม่”

รองผู้กำกับปรบมือ แล้วพูดกับคนในกองถ่ายว่า “เอาละ ตอนนี้ทุกคนวางใจได้แล้ว! วันนี้พอแค่นี้ก่อน กลับไปพักผ่อนกันเถอะ! พรุ่งนี้ค่อยถ่ายทำกันต่อ”

รองผู้กำกับบอกเช่นนี้ ทุกคนก็ร้องขึ้นมาด้วยความดีใจ

นักแสดงกับทีมงานเริ่มเก็บของกันแล้ว ไม่นานคนในกองถ่ายก็กลับไปเกือบหมด

มีเพียงเสี่ยวโหยวที่ยังอยู่ เธอโบกมือลาเพื่อนร่วมงาน สะพายกระเป๋าไว้บนหลัง แล้วกลับเข้ามาในกองถ่ายเพื่อจะมาขอลายเซ็นฉู่ลั่ว

ใครจะรู้ว่าพอกลับเข้ามา ก็ได้ยินอิ่นซานเอ่ยถามฉู่ลั่วอย่างประหม่าว่า “ท่านปรมาจารย์ ตอนนี้คนเหลืออยู่ไม่มากแล้ว คุณบอกผมมาตามตรงเถอะครับ”

รองผู้กำกับแม้หน้าจะขาวซีด แต่เขาก็พยักหน้าอย่างแรง “ท่านปรมาจารย์ คุณรีบบอกมาเถอะ ผม… ผมรับได้”

ไม่ เขารับไม่ได้

ทำไมผู้กำกับต้องให้เขาอยู่ที่นี่ด้วย!

เขาเป็นแค่รองผู้กำกับคนหนึ่งเท่านั้น!

เป็นแค่คนรับเรื่องแทนเท่านั้นเอง!

อิ่นซานกับรองผู้กำกับต่างกลั้นหายใจหันไปหาฉู่ลั่ว

หญิงสาวเดินตรงมายังจอมอนิเตอร์ของผู้กำกับ เธอวางมือลงบนอุปกรณ์เบา ๆ ถูสองครั้ง แล้วมองอิ่นซาน

ผู้กำกับหนุ่มมองตามมือของฉู่ลั่วไป สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่จอมอนิเตอร์ หัวใจบีบรัดแน่น “ท่านปรมาจารย์ คุณหมายความว่า…”

รองผู้กำกับทนไม่ไหวต้องอุทานออกมา “อยู่… อยู่… อยู่ในนี้เหรอครับ?”

ฉู่ลั่วพยักหน้า “ในบรรดาสถานที่ทั้งหมดที่มีพลังหยิน ตำแหน่งที่มีพลังหยินเข้มข้นที่สุดก็คือตรงนี้ค่ะ”

นิ้วของเธอเคาะเบา ๆ บนตัวเครื่อง

ตึง!

อยู่ ๆ เกิดเสียงดังขึ้นมา

อิ่นซานกับรองผู้กำกับทนไม่ไหว ต่างก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว