เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2161 สายฟ้า / ตอนที่ 2162 กลิ่นหอมฟุ้งกระจาย - novel-lucky

ตอนที่ 2161 สายฟ้า

“วืด! ตูมม!”

กระแสพลังอันแข็งแกร่งดูดเตาหลอมให้ลอยสูงกลางอากาศ จากนั้นก็เกิดเสียงระเบิดตูม สมุนไพรในเตาหลอมพลันถูกเผาไหม้ กระเด็นกระดอนใส่ผู้คนนับร้อยที่อยู่รอบๆ ตามแรงอัดกระแทก

ขณะที่ผู้คนกำลังหัวเราะเยาะความทุกข์ของผู้อื่น คิดว่าเตาหลอมยาของเด็กหนุ่มระเบิด นึกไม่ถึงกลับเห็นซากสมุนไพรกระเด็นมาทางพวกเขา ต่างพากันร้องด้วยความตกตะลึง

“อ๊าก!”

ฝูงชนถอยหนีกันให้วุ่น แต่ก็ยังมีคนถูกเศษสมุนไพรเหล่านั้นกระเด็นใส่ เศษสมุนไพรเหล่านั้นเหมือนกาวสีดำที่ติดหนึบอยู่บนเสื้อผ้าของพวกเขา ดูน่ารังเกียจยิ่งนัก โดยเฉพาะกลิ่นเผาไหม้ที่เหม็นสุดจะทน

“ตึง!”

เวลานี้ เตาหลอมที่ลอยอยู่กลางอากาศหล่นลงมากระแทกพื้นดิน เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ เสียงอึกทึกโครมคราม เสียงนั้นดังจนชวนให้ปวดแก้วหู

“ฟุดฟิดๆ! บัดซบ! เจ้าหนูนั่นคงไม่ได้ตั้งใจหรอกกระมัง? นี่มันกากสมุนไพรอะไรกัน? เหม็นปานนี้!”

มีคนสบถด่าออกมาเบาๆ พร้อมกับก้มมองกากสมุนไพรที่ติดอยู่บนเสื้อผ้าของตนเอง

ด้านหน้า เฟิ่งจิ่วเห็นสมุนไพรถูกเผาไหม้ก็ตะลึงเช่นกัน เธอมองดูด้วยความประหลาดใจ ครุ่นคิดเงียบๆ พลาดไปตรงไหน? ทั้งที่ทำตามขั้นตอนทุกอย่างแล้วแท้ๆ!

เธอเดินเข้าไปจับเตาหลอมตั้งขึ้น ครั้นเห็นว่าข้างในไม่เหลือกากสมุนไพรแล้วแม้แต่น้อย ก็ลงมือเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง เธอไม่เชื่อว่าทำตามขั้นตอนทุกอย่างแล้วจะพลาดได้ อย่างนั้นก็ลองเปลี่ยนวิธีดูก็แล้วกัน!

อีกด้านหนึ่ง ครั้นเห็นเตาหลอมของเด็กหนุ่มพุ่งทะยานขึ้นไปกลางอากาศ จากนั้นก็ตกลงมาอีกครั้ง แต่กลับไม่แตกเสียหาย เจ้าเขาโอสถประหลาดใจ หากจะกลั่นยาระดับหกใช้เตาหลอมทั่วไปไม่ได้อยู่แล้ว เตาหลอมที่เขาใช้อยู่ตอนนี้ก็ใช้เวลานานกว่าจะหามาได้เช่นกัน นึกไม่ถึงว่าเด็กหนุ่มก็มีเตาหลอมชั้นดีอยู่ด้วยเช่นกัน

ทว่าเห็นเด็กหนุ่มกลั่นยาล้มเหลวเขากลับไม่แปลกใจ หากยาระดับหกกลั่นกันได้ง่ายๆ ขนาดนั้น อย่างนั้นก็คงไม่ใช่ยาทะลวงใจสีม่วงซึ่งเป็นยาระดับหกที่กลั่นยากที่สุดแล้ว

เขาเลิกสนใจแล้วหันมาจดจ่อกับการกลั่นยาของตนเอง ครั้นเห็นยาทิพย์ในเตาหลอมรวมเป็นหนึ่งและค่อยๆ ส่งกลิ่นหอมฉุน เขาก็อดดีใจไม่ได้ ดีเหลือเกิน ดูท่าทางเขาต้องทำสำเร็จได้ภายในครั้งเดียวแน่ๆ!

นึกไม่ถึงว่าขณะกำลังคิดเช่นนั้น เขาเผลอไผลไม่ควบคุมระดับไฟให้สมดุลเพราะมัวแต่ดีใจเกินไป พริบตาเดียวกลิ่นไหม้ก็โชยออกมา ครั้นได้กลิ่นเหม็นไหม้ เขาก็หน้าเครียดทันที

บัดซบ! ประมาทเกินไปดังคาด! เผลอเพียงแวบเดียว แค่อารมณ์พลุ่งพล่านเพียงเล็กน้อย เปลวไฟก็แผดเผายาในเตาหลอมจนไหม้เกรียม เมื่อเห็นยาทิพย์ในเตาถูกทำลายไปเช่นนี้ เขารู้สึกปวดใจด้วยความเสียดายนิ่งนัก!

อีกด้าน เจ้าสำนักและคนอื่นๆ มองเจ้าเขาโอสถด้วยความประหลาดใจ นี่เขาล้มเหลวหรือ? ดูท่าทางยาระดับหกไม่ได้กลั่นได้ง่ายๆ อีกอย่าง ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีกมากกว่าพระอาทิตย์จะตกดิน!

พอเห็นการกลั่นยาของทั้งสองคนไม่มีความคืบหน้า บางคนก็หลับตาฝึกวิชา บางคนก็หลับตางีบพักผ่อน…

เมื่อเวลาผ่านไป ฝั่งเฟิ่งจิ่วล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า ส่วนฝั่งเจ้าเขาโอสถหลังจากล้มเหลวสองครั้ง การกลั่นยาครั้งที่สามเขาจึงระมัดระวังเป็นพิเศษ ขั้นตอนที่ส่วนผสมใกล้จะจับตัวกันเป็นเม็ด เขาไม่กล้าประมาทอีก จ้องมองด้วยความตั้งใจ กระทั่งกลุ่มพยับเมฆเหนือท้องฟ้าเริ่มแปรปรวน ฟ้าแลบแปรบปราบ สายฟ้าปรากฏรางๆ

“ดูนั่น! สายฟ้าล่ะ! ฝั่งเจ้าเขาโอสถกลั่นยาสำเร็จแล้ว!”

ยามผู้คนรอบๆ เห็นภาพนั้น ต่างก็แหงนหน้ามองสายฟ้าที่อยู่เหนือหัวด้วยความตื่นเต้น สิ้นเสียงของพวกเขา เสียงเปรี้ยงดังสั่น สายฟ้าทะลวงผ่านชั้นเมฆผ่าลงมา…

“เปรี้ยง!”

………………………………….

ตอนที่ 2162 กลิ่นหอมฟุ้งกระจาย

เสียงสะเทือนแผ่นดินทำให้ผู้คนหูอื้อ กลิ่นอายอันแข็งแกร่งของสายฟ้ากระจายไปทั่ว กระแสพลังที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่ากระเพื่อมไหวดุจริ้วน้ำที่กระจายออกไปยังรอบด้าน

“เปรี้ยง!”

สายฟ้าเส้นที่สองฟาดลงมา ผู้คนแย้มยิ้มด้วยความดีใจ โดยเฉพาะไป๋ชิงเฉิงยิ่งยักคิ้วด้วยความลิงโลด นางมองดูสายฟ้าเส้นที่สามที่กำลังจะฟาดไปทางเจ้าเขาโอสถ และหันไปมองเด็กหนุ่มที่ยังคงเริ่มกลั่นยาใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงหน้างามปรากฏรอยยิ้มย่ามใจ

เด็กหนุ่มผู้นั้นต้องได้กลายเป็นบ่าวรับใช้ของนางแน่นอน!

เสียงสายฟ้าเส้นสุดท้ายเงียบหายไปหลังจากฟาดฟันลงมา นอกจากซ่งหมิง ทุกคนในที่นี้ต่างก็คิดว่าเด็กหนุ่มชุดเขียวจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน

ทว่า เฟิ่งจิ่วกลับไม่สนใจมากนัก เธอสิ้นเปลืองยาทิพย์ไปไม่น้อย ยาหลักที่ต้องใช้ก็เหลือพอสำหรับเตาสุดท้ายเท่านั้น ฉะนั้นเตานี้ อย่างไรก็ห้ามผิดพลาดเด็ดขาด

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากล้มเหลวมาหลายครั้ง อย่างน้อยเธอก็รู้แล้วว่าปัญหาอยู่ที่ใด ตอนนี้ขอเพียงตั้งใจกลั่นยาเตานี้ออกมาก็พอแล้ว

อีกด้านหนึ่ง หลังจากรอให้กลิ่นอายของสายฟ้าจางไป เจ้าเขาโอสถหยิบยาในเตาหลอมออกมา ยามีสามเม็ด ทว่า สองในสามกลับเสียไปแล้ว มีเพียงเม็ดเดียวที่ประสบความสำเร็จ แม้เป็นเช่นนั้น เขาก็ยังดีใจอย่างอธิบายไม่ถูก

เหล่านักเล่นแร่แปรธาตุต่างรู้ดีว่ายาทลายใจสีม่วงกลั่นยากขนาดไหน ยามนี้เขาล้มเหลวเพียงสองครั้ง ครั้งที่สามก็กลั่นจนสำเร็จ แม้เป็นยาระดับหกที่คุณภาพต่ำเพียงเม็ดเดียว ก็มากพอที่จะทำให้เขาดีใจไปอีกนานแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้ว่าตนเองจะต้องชนะอย่างไม่ต้องสงสัยอย่างแน่นอน

เมื่อนึกมาถึงตรงนี้ เขาหันไปมองเด็กหนุ่มชุดเขียวที่กำลังจดจ่อกับการกลั่นยาอยู่ทางนั้นด้วยสายตาย่ามใจ อดหัวเราะในลำคอไม่ได้ “ต้นดอกคู่ใบม่วงนั่นจะต้องตกเป็นของข้าอย่างแน่นอน เจ้าหนู เจ้าต้องสูญเสียบ้างถึงจะรู้ซึ้งว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือยอดคนยังมียอดคน”

เฟิ่งจิ่วไม่มีเวลาสนใจว่าเจ้าเขาโอสถพึมพำอะไรอยู่ เธอจดจ่อสมาธิทั้งหมดไปยังเตาหลอมตรงหน้า หลังจากซึมซับบทเรียนจากความล้มเหลมครั้งก่อนๆ ส่งผลให้เธอทำอะไรอย่างระมัดระวังมากขึ้น

เมื่อเวลาค่อยๆ ผ่านไป ดวงอาทิตย์ใกล้ลาลับขอบฟ้า เวลาใกล้หมดแล้ว ผู้คนรอบๆ กำลังรอดูความล้มเหลวครั้งสุดท้าย ทว่าในเวลานี้เอง กลิ่นหอมฉุนของยากลับกระจายไปทั่ว

กลิ่นหอมของยานั้นต่างจากกลิ่นยาทั่วไป เพียงได้กลิ่นนั้น ก็มีศิษย์สำนักหลายคนอึ้งงันเหม่อลอย กระทั่งสุดท้าย ยังมีคนนั่งลงขัดสมาธิและเริ่มฝึกวรยุทธ์บนพื้น

เจ้าสำนักและคนอื่นๆ ที่เห็นอย่างนั้นต่างตกตะลึง พวกเขามองหน้ากันแวบหนึ่ง ต่างเห็นแววตกตะลึงและเหลือเชื่อในดวงตาของกันและกัน

“กลิ่นหอมของยานี้เหมือนจะเป็น…” เจ้าเขาคนหนึ่งในกลุ่มเอ่ยขึ้น เขาลุกขึ้นยืน ก้าวไปข้างหน้าสองก้าว ขณะคิดจะก้าวออกไปอีก กลับถูกซ่งหมิงรั้งไว้

“ท่านเจ้าเขา อย่าเพิ่งใจร้อน ยังไม่หมดเวลาเลยขอรับ!” ซ่งหมิงเอ่ยด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้ม เขาเห็นสีหน้าของทุกคนอย่างชัดเจนจึงอดเผยยิ้มไม่ได้

เขารู้อยู่แล้ว เฟิ่งจิ่วไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน

จะประลองการกลั่นยากับนางงั้นหรือ? คนพวกนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางเป็นใครถึงได้กล้าประลอง ยังมีไป๋ชิงเฉิงผู้นั้นอีก ถึงขั้นกล้าเอาตนเองมาเดิมพันโดยไม่รู้เรื่องรู้ราวเช่นนี้ หึๆ ชักสนุกเสียแล้วสิ

เจ้าสำนักสูดดมกลิ่นหอมฉุนของยาที่ลอยอยู่ในอากาศ รู้สึกได้ว่าร่างกายเกิดความเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย ขนาดเขายังเป็นเช่นนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเหล่าศิษย์ในสำนักพวกนั้นเลย จากประสบการณ์ของเขา เขาย่อมดูออก พฤติกรรมที่แปลกไปของเหล่าศิษย์ในสำนักล้วนเกี่ยวข้องกับยาที่เด็กหนุ่มกำลังกลั่นอยู่…

………………………………….