เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2699 อธิบาย / ตอนที่ 2700 ระยะห่าง
ตอนที่ 2699 อธิบาย
พ่อบ้านเดินผ่านชายวัยกลางคนไปอย่างแช่มช้า ชายวัยกลางคนได้สติกลับคืนมา รีบเข้าไปรั้งพ่อบ้านไว้ ถามอย่างลนลานว่า “เมื่อกี้ผู้นำตระกูลหมายความว่าอย่างไร? ข้าแค่ถามไม่กี่คำถาม เหตุ ใดสุดท้ายผู้นำตระกูลจึงย้ายข้าออกไปเล่า?”
พ่อบ้านยักไหล่พลางช้อนตามองเขาแวบหนึ่ง ก่อนเอ่ยว่า “ก่อนที่คุณชายเฟิ่งจะออกมา ท่านผู้เฒ่าได้สั่งให้คนไปหาท่านผู้เฒ่าหลี่ที่กักตัวฝึกตัวที่ตระกูหลี่ก่อนแล้ว แม้ว่าจะไม ม่รู้ว่าท่านผู้เฒ่าสั่งใหองครักษ์ลับพูดกับท่านผู้เฒ่าหลี่อย่างไร แต่มั่นใจได้ว่าท่านผู้เฒ่าต้องสั่งให้องครักษ์ลับบอกท่าผู้เฒ่าหลี่แน่นอนว่าลูกชายของเขาไปยุ่งกับคนที่ ไม่ควรยุ่งแล้ว หากจัดการไม่เหมาะสม เกรงว่าจะนำภัยมาสู่ตระกูลหลี่”
พ่อบ้านเอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบช้า ท่าทีเหมือนสุขุมมาก “คุณชายเฟิ่งไม่ใช่คนธรรมดา หากท่านผู้เฒ่าหลี่มาช้าเพียงก้าวเดียว เดาว่าผู้นำตระกูลหลี่คงตายไปแล้ว หากผู้นำตระกูลหลี่ตา ายจริงๆ อย่างนั้นเรื่องราวก็จะร้ายแรงขึ้น เมื่อถึงตอนนั้นแม้ท่านผู้เฒ่าหลี่จะไม่อยากต่อกรกับคุณชายเฟิ่ง อย่างไรก็ต้องแก้แค้นให้ลูกชายที่ถูกฆ่า แต่หากเป็นเช่นนั้นก็จะยุ่งยาก เพราะอย่างไรวรยุทธ์ของคุณชายเฟิ่งก็ลึกล้ำยากคาดเดา ยิ่งไม่รู้ประวัติความเป็นมาของเขา ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังเขามีตระกูลหรืออำนาจใดหนุนหลังอยู่?”
ชายวัยกลางคนยืนฟังอย่างอึ้งๆ ทำไมเขานึกไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะซับซ้อนถึงขนาดนี้?
“ผลลัพธ์จากการต่อสู้กันของทั้งสองฝ่ายแม้ว่าตระกูลหลี่ฆ่าคุณชายเฟิ่งได้ แต่เกรงว่าอำนาจและตระกูลที่อยู่เบื้องหลังของเขาจะไม่มีทางปล่อยตระกูลหลี่รอดไปได้แม้แต่คนเดียว แต่หา ากสู้คุณชายเฟิ่งไม่ได้ก็ต้องตาย หากเป็นเช่นนั้นรากฐานของตระกูลหลี่สั่นคลอน ตระกูลใหญ่พร้อมล่มจมได้ทุกเมื่อ ฉะนั้น ท่านผู้เฒ่าของเราจึงเรียกได้ว่าช่วยให้ตระกูลหลี่พ้นเคร ราะห์กรรมครั้งใหญ่ไปได้อย่างไรเล่า”
พ่อบ้านชำเลืองมองเขาด้วยหางตา ก่อนเอ่ยต่ออีกว่า “ฉะนั้น เจ้าถามว่าปล่อยข่าวอะไรออกไป นั่นก็คือข่าวนี้เอง อาศัยอยู่ในตระกูลใหญ่ แม้แต่เรื่องนี้ก็ยังคิดไม่ได้ ดูไม่ออก เจ้าจะมีคุณสมบัติอยู่ข้างกายผู้นำตระกูลอีกได้อย่างไร? ผู้นำตระกูลส่งเจ้าไปฝึกฝนก็มีเหตุผล เพราะอย่างไร ผู้นำตระกูลของเราก็ไม่เหมือนผู้นำตระกูลหลี่ที่อ่านคนไม่ออก ไม่อย่างน นั้น เหตุใดข้าได้เป็นพ่อบ้าน แต่เจ้าไม่ได้เป็นเล่า?”
ชายวัยกลางคนถลึงตาด้วยความตะลึง มองพ่อบ้านสาวเท้าจากไปอย่างเนิบช้า อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจลึกๆ แล้วพ่นออกมา
เขาไม่ได้มองเรื่องราวให้ลึกขนาดนั้น บางครั้งก็ตอบสนองช้ากว่าคนอื่น พอได้รับการชี้แนะเช่นนี้ เขาเองก็รู้แล้วปัญหาอยู่ที่ใด ด้วยเหตุนี้ เขาก็เพียงข่มกลั้นอารมณ์ไว้ข้างใน
รู้อย่างนี้แต่แรก รู้อย่างนี้แต่แรกเขาก็คงไม่ถามเรื่องพวกนั้นแล้ว
ขณะเดียวกัน บนเรือบิน เฟิ่งจิ่วเข้าไปฝึกวรยุทธ์ในห้องโดยสาร สองพี่น้องตระกูลเซี่ยเห็นอย่างนั้นจึงแยกย้ายกันไปฝึกวรยุทธ์บ้าง ณ หัวเรือ มีแค่คนของตระกูลกัวอยู่ที่นั่น
กัวซิ่นหนิงรินน้ำชาให้ท่านปู่ของเขา ก่อนถามอย่างไม่อาจห้ามความอยากรู้ไว้ได้ “ท่านปู่ ผู้เฒ่าหลี่กำลังกักตัวฝึกตน แล้วท่านทำให้เขาออกจากการกักตัวมาได้อย่างไรขอรับ?”
“หึๆ ตาเฒ่าหลี่มักจะกักตัวฝึกตนทั้งปี องครักษ์จะเข้าไปถึงสถานที่กักตัวของเขาได้อย่างไรกัน? ข้าแค่ให้องครักษ์ไปหาลูกชายคนรองของตาเฒ่าหลี่ ลูกชายคนรองของเขามีความคิดที่ คนโตเทียบไม่ได้ เพียงแค่ไม่กี่ประโยค เขาก็รู้แล้วว่าควรทำเช่นไร”
ผู้เฒ่ายกชาขึ้นมาจิบคำหนึ่ง ยิ้มเอ่ยว่า “ฉะนั้นเขาจึงพาองครักษ์ไปพบตาเฒ่าหลี่ ส่วนข้าแค่ให้องครักษ์บอกตาเฒ่าหลี่ว่าลูกชายของเขาไปมีเรื่องกับคนที่ไม่ควรมีเรื่องด้วย ห หากไม่อยากนำภัยมาถึงตระกูล ให้รีบมาจัดการเสีย”
กัวซิ่นหนิงได้ยินก็อึ้ง “เขาก็เชื่อคำพูดของท่านปู่ แล้วรีบมาทันทีเลยหรือ?”
………………………………….
ตอนที่ 2700 ระยะห่าง
“ไม่ เขาเชื่อเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น” ผู้เฒ่ากัวหัวเราะในลำคอ เอ่ยว่า “เจ้าไม่เห็นหรือว่าเขาขี่สัตว์คู่พันธสัญญามา หนำซ้ำยังพาเหล่าผู้อาวุโสมาพร้อมกันด้วย?”
กัวซิ่นหนิงตกใจ “หรือเขายังคิดจะสู้ด้วย?”
“ข้ารู้ว่าเขาเป็นคนเช่นไร เขาคิดว่าตนเองกำลังกักตนฝึกตัวแต่กลับถูกเรื่องนี้รบกวน หากอีกฝ่ายเป็นคนอ่อนแอไร้นาม ฆ่าได้ก็ฆ่า ยังสามารถข่มขวัญสร้างความยำเกรงให้ตนเองได้ อีก ฉะนั้นจึงได้พาเหล่าผู้อาวุโสมาด้วย เพียงแต่ เขาคงไม่มีมันคาดคิดว่าลูกชายของเขาถูกเฟิ่งจิ่วกำราบเสียอยู่หมัด ไม่มีแม้แต่กำลังตอบโต้ ฉะนั้นเรื่องราวต่อจากนั้นจึงได้เป็นอย ย่างที่เจ้าเห็น”
ผู้เฒ่ามองหน้ากัวซิ่นหนิง เอ่ยว่า “ยามที่เป็นอาวุโส หรือเป็นนายแห่งตระกูลหนึ่ง เรื่องที่ต้องพิจารณามีมากกว่าคนอื่น หลายเรื่องไม่อาจมองเพียงภายนอก ต้องคำนึงถึงโทษและประโย ยชน์และเลือกทางที่มีประโยชน์กับเรามากที่สุด ก็เหมือนตาเฒ่าหลี่ นาทีนั้นเขาตัดสินใจเลือกทางที่ถูกต้อง ทั้งสามารถรักษาชีวิตของลูกชายเขาไว้ได้ แล้วยังปกป้องตระกูลเขาไว้ ได้ด้วย เขาลดความเสียหายของเรื่องนี้ให้น้อยที่สุด นับว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว”
กัวซิ่นหนิงพยักหน้า ในใจสั่นสะท้าน เขาไม่ได้ถูกเลี้ยงดูมาในฐานะผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล ฉะนั้นจึงมีโอกาสได้ประสบพบเจอเรื่องนี้น้อยมาก และไม่ค่อยมีคนบอกเขา กระทั่งตอนนี เขาเพิ่งรู้ว่าคนที่มีตำแหน่งสูง ต้องเป็นผู้นำ ไม่ได้เป็นกันง่ายขนาดนั้น
ก็จริง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในป่าตอนนั้น เรื่องที่เขาคิดไม่ได้ ดูไม่ออก เมื่อกลับมาถึงบ้าน เขาเล่าให้ท่านพ่อฟัง ยังเล่าไม่ทันจบ ท่านพ่อก็เดาออกแล้ว
นึกถึงเฟิ่งจิ่วที่หลังจากเข้าไปในห้องโดยสารก็ไม่ออกมาอีกเลย เขาสะดุดใจเล็กน้อย ก่อนถามว่า “ท่านพ่อปล่อยข่าวให้ผู้เฒ่าหลี่ทราบ และทำให้เขาต้องคิดค้างหนี้บุญคุณเรา เฟิ่งจิ วเขา เป็นเพราะเราปล่อยขาว จึงไม่อยากคบค้าสมาคมกับเรามากเกินไปหรือไม่?”
ผู้เฒ่ากัวหัวเราะ ดื่มชาต่อไม่ได้พูดอะไร
ส่วนเฟิ่งจิ่วที่อยู่ในห้องโดยสาร เธอกำลังฝึกวรยุทธ์อยู่จริงๆ มีจุดหนึ่งที่กัวซิ่นหนิงพูดถูก เธอไม่อยากคบค้าสมาคมกับตระกูลกัวมากเกินไปจริงๆ ผู้เฒ่ากัวให้เธอเห็นแก่หน้าเขา า เธอก็ทำให้แล้ว เพราะอย่างไรสุดท้ายก็สะสางปัญหาได้ตรงใจนางแล้ว แต่หลังจากนี้ สายสัมพันธ์ของตระกูลกัวและตระกูลหลี่จะต้องแน่นแฟ้นขึ้นมากแน่นอน เรียกได้ว่าหยิบยืมความช่วยเห หลือของเธอ บางทีอาจเพราะไม่ชอบที่ตระกูลกัวคิดวางแผนเก่งเกินไป ฉะนั้นจึงไม่ได้อยากจะคบค้ากับพวกเขามากเกินไป
หลังจากกลับไปครั้งนี้ หากได้ข้อมูลเกี่ยวกับบันไดสู่แดนเซียนมา เธอตั้งใจว่าจะล่วงหน้าไปสำรวจที่แห่งนั้นก่อน
ในห้องโดยสารอีกห้องหนึ่ง สองพี่น้องตระกูลเซี่ยที่บอกว่าจะฝึกวรยุทธ์กลับกำลังกระซิบกระซาบคุยกันอยู่
“ท่านพี่ เสี่ยวจิ่วไม่ชอบพวกพี่กัวหรือเปล่า?” เซี่ยซือซือแม้จะไร้เดียงสา แต่ก็สามารถรับรู้ได้ถึงบางอย่าง
“เจ้าก็ดูออกหรือ?” เซี่ยอวี้ถังว่า เขาครุ่นคิด ก่อนเอ่ยว่า “เหมือนเขาจะไม่ค่อยชอบพวกเขา คล้ายไม่อยากมีความเกี่ยวข้องกับพวกเขานัก ไม่อย่างนั้นเหตุใดขึ้นเรือบินมาก็เข้าไปฝึกวรย ยุทธ์ทันทีเลยเล่า?”
“ทำไมเล่า? ข้ารู้สึกว่าพี่ชายกัวก็เป็นคนดีมากนี่นา!” นางไม่ค่อยเข้าใจ
เซี่ยอวี้ถังถลึงตา “ข้าบอกเจ้าเลย อย่าได้คิดถึงเขาอีก พวกเขาเป็นตระกูลใหญ่ คนก็เยอะปัญหาก็เยอะ รักษาระยะห่างไว้ดีกว่า”
เซี่ยซือซือกระพริบตาถี่ เอ่ยอย่างประหลาดใจว่า “แต่ข้าจำได้ว่าตอนนั้นท่านพี่ได้ยินว่าท่านผู้เฒ่าตระกูลหลี่จะมาเยี่ยมที่จวน ท่านพี่ดีใจมากนี่นา! ยังเชิญพวกเขามาพักที่บ้าน เราอีก”
เซี่ยอวี้ถังอึกอักขึ้นมาทันที