กลับไปในยุค 80 จนกลายเป็นที่ชื่นชอบของอดีตสามี - บทที่ 248 คุยเรื่องเกิดใหม่

บทที่ 248 คุยเรื่องเกิดใหม่

บทที่ 248 คุยเรื่องเกิดใหม่

ดวงตาที่สวยงามของเซี่ยชิงหยวนเบิกกว้างทันที “คุณได้ยินเหรอ?”

เสิ่นอี้โจวพยักหน้า “ผมได้ยินว่าคุณบอกพระพุทธเจ้าว่าคุณจะให้ชีวิตของคุณแก่ผมครึ่งหนึ่ง และคุณยังบอกว่าคุณจะอยู่และตายไปกับผม”

เซี่ยชิงหยวนเขานั่งลงโดยตรงทันที “คุณรู้เรื่องทั้งหมดได้ยังไงน่ะ?”

เธอรู้สึกว่ากำลังคุยกับเสิ่นอี้โจวเกี่ยวกับบางสิ่งที่ลึกลับมาก

เสิ่นอี้โจวเล่าว่า “เหมือนอยู่ในความฝัน ผมฝันถึงหลายสิ่งหลายอย่างในอดีต ในความฝันผมมีปีกคู่หนึ่งด้วย มองเห็นคุณและผู้คนมากมายเดินไปตามเส้นทางแสวงบุญในดินแดนอันกว้างใหญ่ของทิเบต ผมยังเห็นคุณตั้งจิตอธิษฐานอยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้าด้วยนะ”

จนกระทั่งตื่นขึ้น จึงคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน

เขาฝันว่าเซี่ยชิงหยวนเดินไปตามเส้นทางที่เขาเคยเดิน

แต่ไม่คาดคิดเลยเมื่อเขาตื่นขึ้นมาไม่นาน หลินตงซิ่วก็บอกเขาว่าเซี่ยชิงหยวนเดินทางไปแสวงบุญที่ทิเบตจริง ๆ

จากนั้นเขาก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความฝัน

มันเป็นวิญญาณของเขาที่บินไปอยู่ข้าง ๆ ของคนที่เขารัก

ก่อนหน้านั้นเขาเดินอยู่ในความมืดมิด

มีคนบอกให้เขาเดินลึกเข้าไป แต่ในขณะที่เขากำลังจะก้าวเข้าสู่ความมืดสุดลึกลับ เขาก็ได้ยินเสียงเพลงสรรเสริญแห่งทิศตะวันตก

พอมองย้อนกลับไปมันก็เต็มไปด้วยแสงสว่างแล้ว

เซี่ยชิงหยวนอ้าปากค้างด้วยความไม่เชื่อ

ทันใดนั้นน้ำตาก็ไหลลงมา

เป็นไปได้ไหมว่าพระพุทธเจ้าได้ยินคำอธิษฐานของเธอจริง ๆ?

เธอรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ได้ จึงโผเข้ากอดเสิ่นอี้โจวทันที

“โชคดีที่ฉันไปจริง ๆ ไม่งั้นฉันคงเสียคุณไปแล้ว”

เสิ่นอี้โจวกอดเธอกลับเช่นกัน “ขอบคุณที่ให้ผมอยู่เคียงข้างคุณนะ”

หลังจากประสบกับช่วงเวลาที่ผ่าน พวกเขาต่างรู้สึกถึงความสำคัญต่อกันมากขึ้น

เซี่ยชิงหยวนเงยหน้าขึ้นจากอ้อมแขนของเสิ่นอี้โจว ดวงตาของเธอดูจริงจัง “ครั้งนี้ฉันไปทิเบต ฉันพูดกับตัวเองว่า ถ้าฉันสามารถรอดกลับได้ และถ้าคุณตื่น ฉันจะบอกคุณเกี่ยวกับความลับของฉัน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของเสิ่นอี้โจวยังคงสงบและเลิกคิ้ว “คุณยังมีความลับที่ผมไม่รู้อีกเหรอ?”

ในวังโปตาลา เซี่ยชิงหยวนจำสิ่งที่พระชราพูดได้เสมอ

เธอรู้ว่าเขาไม่ได้โกหก

ความรักของสองชาติที่เขากล่าวถึง เธอสามารถเข้าใจได้ว่าสองชาตินั้นคือการได้อยู่กับเสิ่นอี้โจว ซึ่งเธอยังไม่สมหวังตามปรารถนาเสียที

ด้วยความทรงจำในชาติที่แล้วเป็นของเธอ หญิงสาวจึงอดไม่ได้ที่จะถามเสิ่นอี้โจว เขาเองก็เคยขอพระพุทธเจ้าในชาติที่แล้วว่าให้พวกเขาสานต่อความสัมพันธ์ในชาติหน้าได้ใช่ไหม?

ทันใดนั้น เธอก็จำทัศนคติที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงของเสิ่นอี้โจวที่มีต่อเธอในชีวิตนี้ได้ และคำพูดที่เธอกำลังจะสารภาพก็กลับก้องอยู่ในลำคอ

เธอดูเหมือนจะค้นพบความลับที่น่าตกใจบราวนี่ออนไลน์

เธอระงับความตื่นเต้นในอกแล้วถามเขาว่า “เมื่อฉันอธิษฐานต่อพระพุทธเจ้า มีพระชราบอกฉันว่าฉันหลงรักคุณมาสองชาติแล้ว ในที่สุดความปรารถนาของฉันก็จะเป็นจริง”

เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา “จากคำพูดของพระชรารูปนั้น ฉันและคุณน่าจะอยู่ในชีวิตที่สองของเราแล้ว และเรายังคงมีความปรารถนาเช่นเดิม คุณบอกฉันที เขาหมายความว่ายังไงกันแน่?”

ดวงตาของเสิ่นอี้โจวแข็งค้าง จากนั้นเขาก็ยิ้ม

แทนที่จะตอบ เขากลับถามว่า “แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ?”

เซี่ยชิงหยวนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้น

เธอยืดตัวขึ้นจากอ้อมแขนของเขา “เสิ่นอี้โจว นี่คุณเคยได้ยินเรื่องความรักสองชีวิตเหมือนที่พระชราคนนั้นพูดด้วยเหรอ?”

หลังจากพูดจบก็เธอเงียบไปครู่หนึ่ง

ทั้งสองมองหน้ากันโดยไม่พูดอะไร

เมื่อเซี่ยชิงหยวนคิดว่าเสิ่นอี้โจวจะหัวเราะกับเรื่องไร้สาระของเธอ เขาก็จับมือเธอแล้วยิ้ม “ใช่ เมื่อชาติที่แล้วตั้งแต่คุณจากผมไป ผมไปอธิษฐานอยู่สิบปีเต็มเพื่อให้คุณกลับมาหาผมอีกครั้ง”

เซี่ยชิงหยวน “!”

เธออดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง

ไม่เพียงตกใจกับการเกิดใหม่ แต่ยังตกใจกับสิบปีที่เขาพูดด้วย

รูขุมขนทั่วร่างกายของเธอพลันลุกขึ้น “คุณไปแสวงบุญที่ลาซาเหมือนกันเหรอ?”

คิ้วและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก และเขาวางมือของเธอไว้ข้างแก้มของตนเอง “เรื่องพวกนี้ไม่สำคัญหรอก สิ่งที่สำคัญคือในที่สุดเราก็อยู่ด้วยกันแล้วไม่ใช่เหรอ?”

หลังจากพูดจบ เขาก็จูบลงบนมือของเธอราวกับสารภาพอย่างเงียบ ๆ

ในวินาทีต่อมา เขาประสานนิ้วกับเธอ “ผมเคยคิดที่จะปล่อยคุณไปนับครั้งไม่ถ้วน ตอนที่ผมล้มลง ผมคิดว่าถ้าปล่อยคุณไปคุณจะอยู่คนเดียวยังไง แต่ตอนนี้ผมไม่กลัวอีกแล้ว ถึงคุณจะไม่ต้องการ ผมก็จะไม่ปล่อยคุณไป”

หลังจากพูดจบ เขาก็ดึงเธอเข้ามากอดและจูบ

สีหน้าตกใจของเซี่ยชิงหยวนยังไม่จางหายไป และดวงตาของเธอยังคงเบิกกว้าง

แต่เธอยังจำได้ว่าเขาเพิ่งผ่านการผ่าตัดมา และเธอไม่กล้าดิ้นขัดขืน

ริมฝีปากที่แตกของเธอยังไม่หายสนิท และเมื่อเขาใช้ปลายลิ้นชิมไล้บนริมฝีปากของเธอ ความเจ็บปวดก็พลันระเบิดออกมาอีกครั้ง

แต่ความเจ็บปวดนั้นก็ทำให้จิตใจของเธอปลอดโปร่งเช่นกัน หญิงสาววางมือบนไหล่ของเขา และผลักออกจากกันชั่วครู่

ลมหายใจของเธอไม่คงที่ “คุณยังไม่ได้ … ยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าเกิดอะไรขึ้น และฉันก็ยังไม่ได้บอกความลับของฉันเลย”

เสิ่นอี้โจวขบกัดมุมปากของเธอเบา ๆ “คุณอยู่ข้างหน้าผมแล้ว คุณจะมีความลับกับผมได้ยังไง หรือคุณยังต้องการคุยกับผมเรื่องที่คุณเกิดใหม่ได้ยังไงงั้นเหรอ?”

เซี่ยชิงหยวนตกใจมากจนลิ้นของเธอกำลังจะพันกัน

ชายหนุ่มที่ยังไม่หายดีใช้ประโยชน์จากการเผลอเปิดปากของเธอ เสิ่นอี้โจวรีบสอดลิ้นเข้าไปอย่างว่องไว

สมองของเซี่ยชิงหยวนพลันเกิดสับสนมากในขณะนี้

เสิ่นอี้โจวหมายถึงอะไรในคำพูดของเขา ไม่เพียงแต่เขาเกิดใหม่เท่านั้น แต่เขายังรู้ว่าเธอเกิดใหม่ด้วย?

ความคิดยุ่งเหยิงเต็มหัวของเธอ ในที่สุดเธอก็ทนไม่ได้และผละออกจากอ้อมแขนของเขา

เธอลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว รักษาระยะห่างจากเขามากกว่าหนึ่งเมตร “ฉันคิดว่าคุณต้องอธิบายนะ”

เขาได้เห็นแล้วผ่านความจริงที่เธอพยายามอย่างหนักที่จะซ่อนและยังคงเก็บเป็นความลับ

นี่มันคืออะไร?

เพื่อแกล้งเธองั้นเหรอ?

ถ้าเธอไม่เห็นว่าเขายังคงนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล และความรักระหว่างสองชาติที่พระชราบอกว่าเธอปรารถนา เธอคงเขวี้ยงรองเท้าใส่เขาไปแล้ว

เธอโกรธ แต่เสิ่นอี้โจวดูไม่เดือดร้อนเลย

เขาเอนหลังเลือกตำแหน่งที่สบาย พลางมองเธออย่างสบาย ๆ “ผมจะบอกคุณในสิ่งที่คุณต้องการจะฟัง”

ขณะที่เขาพูด เขาเอื้อมมือหมายตั้งใจจะดึงเธอมานั่งลง

เซี่ยชิงหยวนตีมือของเขาออกและพูดอย่างเคร่งขรึม “อย่าเพิ่งมาล้อเล่นกับฉันนะ บอกฉันก่อน คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันเกิดใหม่”

เสิ่นอี้โจวเหลือบมองมือตัวเองที่ถูกตี แต่หลังมือไม่แดง และพูดด้วยรอยยิ้ม “อย่างแรก นับประสาอะไรกับการทำอาหาร แค่คุณไม่ทำครัวไหม้เมื่อเข้าไปในครัวก็ถือว่าโชคดีแล้ว ดูตอนนี้สิ คุณสามารถทำอาหารจัดเลี้ยงเต็มรูปแบบได้ และมันก็ไม่เลวเลย”

“ยิ่งไปกว่านั้น คุณยังเชี่ยวชาญด้านการทำอาหารของมณฑลตะวันตกและทางใต้เป็นพิเศษ ซึ่งทั้งสองที่นั้นคุณไม่เคยไปมาก่อนตั้งแต่เกิด”

“อย่างที่สอง คุณเคยหน้าซีดด้วยความตกใจเมื่อเห็นแมลง แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่คุณพาอี้หลินต่อสู้กับแมลงทั้งวัน แต่คุณยังฆ่าไก่และปลาโดยไม่กะพริบตาอีก”

“ประการที่สาม คุณไม่เพียงแต่มีความคิดเห็นที่แตกต่างและเชี่ยวชาญเกี่ยวกับเสื้อผ้าเท่านั้น แต่ยังสามารถพูดภาษากวางตุ้งได้อีกด้วย…”

“พอแล้ว” เซี่ยชิงหยวนขัดจังหวะเขาเสียงดัง

เธอจ้องไปที่เขาทั้งหงุดหงิดและรำคาญ “คนเลว ในเมื่อรู้แล้ว ทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนหน้านี้”

เสิ่นอี้โจวมองเธอด้วยท่าทางขบขัน “ผมแค่สงสัยแต่ยังไม่มีหลักฐานแน่ชัดและสำหรับผม มันไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นเซี่ยชิงหยวนของชาตินี้หรือเซี่ยชิงหยวนของชาติที่แล้ว ผมแค่ต้องรู้ว่าคุณก็รักผมเช่นกัน และนั่นก็เพียงพอแล้ว”

ในตอนเริ่มต้น เขาคิดว่าเธอไม่ใช่เธออีกต่อไป

เซี่ยชิงหยวนยังคงจ้องที่เขา “ฉันไม่ได้รักคุณ”

เสิ่นอี้โจวหัวเราะและเกลี้ยกล่อมต่อไป “ตกลง คุณไม่จำเป็นต้องรักผมก็ได้ แค่ให้ผมรักคุณก็พอ”

เดิมทีเซี่ยชิงหยวนต้องการถามเสิ่นอี้โจวว่าทำไมเขาถึงไม่บอกตัวเธอว่าเขาเกิดใหม่อีกครั้ง

แต่เมื่อเธอคิดว่าตัวเธอเองก็ไม่บอกเขาทันทีเช่นกันด้วยเหตุผลบางอย่าง ดังนั้นเธอจึงคลายปมนี้ในใจ

แต่สิบปีที่เขาไปแสวงบุญอย่างทุกข์ทรมานเฝ้าอธิษฐานให้เธอกลับมา มันทำให้หัวใจของเธอรู้สึกประหนึ่งมีมีดกรีด

เพราะเธอเข้าใจความทนทุกข์ทรมานของเขาแล้ว ดังนั้นเธอจึงรู้สึกเป็นทุกข์และหวงแหนเขามากขึ้นอีก

———————