การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 160 บ้านในเมืองหลวง

บทที่ 160 บ้านในเมืองหลวง

บทที่ 160 บ้านในเมืองหลวง

คุณนายจิงกระตือรือร้นอย่างมาก และยังคงตักอาหารจานพิเศษจากพ่อครัวให้กับถังซวงไม่หยุด “ซวงเอ๋อร์ ลองชิมซี่โครงหมูเปรี้ยวหวานดูก่อนสิ ย่าขอให้พ่อครัวปรุงในแบบฉบับของมณฑลเจียงเชียวนะ” หลังพูดจบ หญิงชราไม่ได้เรียกเธอว่าถังซวงอีกต่อไป แต่เปลี่ยนสรรพนามเป็น ‘ซวงเอ๋อร์’ แทน

หลังจากได้ยินแล้ว ถังซวงรีบชิมมันอย่างรวดเร็วก่อนพยักหน้าตอบรับ “คุณย่าจิง มันอร่อยมากเลยค่ะ”

ซี่โครงหมูผัดเปรี้ยวหวานนี้มีรสชาติที่กลมกล่อม และเธอก็ชื่นชอบรสชาตินี้มาก จึงตักเพิ่มอีกสองสามชิ้น

เมื่อเห็นว่าถังซวงมีท่าทีที่ดีและเป็นกันเองราวกับเป็นแขกที่สนิทสนมกันมานาน คุณนายจิงยิ่งชื่นชอบเด็กสาวคนนี้และแนะนำให้เธอชิมอาหารจานอื่น ๆ เพิ่มด้วย

เมื่อเห็นว่าแม่สามีเป็นเช่นนี้ ทั้งอวี๋มินและเมิ่งผิงจึงทราบว่าแม่สามีชื่นชอบถังซวงมาก บางทีสาวน้อยผู้นี้อาจจะมาเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของพวกตนในอนาคต ดังนั้นพวกเธอจึงพยายามเอาอกเอาใจสาวน้อยคนนี้ด้วยเช่นกัน

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ถังซวงรู้สึกว่าตนเองอิ่มเกินไปสักหน่อย

เมื่อเห็นว่าเด็กสาวอิ่มแล้ว จิงเจ้อหรงก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ถังซวง ดื่มชาสมุนไพรซานจา*[1]นี่ก่อนสิ”

ถังซวงไม่ปฏิเสธเพียงพยักหน้ารับ “ขอบคุณค่ะ”

ยิ่งคุณนายจิงมองถังซวงเท่าไหร่ เธอยิ่งชื่นชอบถังซวงมากเท่านั้น และตอนนี้เธอคิดว่าปีใหม่ก็ใกล้เข้ามาทุกที เลยอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากชวน “ซวงเอ๋อร์ ปีใหม่ที่จะถึงนี้หนูจะมาฉลองปีใหม่ที่เมืองหลวงไหมจ๊ะ? เราจะได้อยู่ฉลองด้วยกัน”

ถังซวงปฏิเสธทันที

“คุณย่าจิง ช่วงปีใหม่นี้หนูคงยุ่งมากแน่นอน เลยไม่สามารถรบกวนคุณย่าจิงได้ค่ะ”

แม้จิงเจ้อหรงจะชื่นชอบแม่ของเธอ แต่เวลานี้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองยังไม่ก้าวหน้ามากนัก ดังนั้นการที่จะมาร่วมฉลองปีใหม่ที่บ้านตระกูลจิงจึงเป็นเรื่องไม่สมควร

เมื่อเห็นว่าถังซวงปฏิเสธ คุณนายจิงลอบเสียใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงตบหลังมือของอีกฝ่ายเบา ๆ แล้วพูดว่า “เอาล่ะ ไม่เป็นไร ไว้โอกาสหน้าก็ได้จ้ะ” ขณะที่พูดออกไปอย่างนั้น หญิงชราเหลือบมองลูกชายคนเล็กอย่างตำหนิ หากไม่ใช่เพราะเขามัวชักช้า ตนอาจจะมีโอกาสพาถังซวงมาฉลองงานปีใหม่ก็เป็นได้

จิงเจ้อหรงผงะไปเล็กน้อย ก่อนจะออกไปพร้อมกับถังซวงเพื่อส่งเธอกลับ

“ซวงเอ๋อร์ ลุงจะกลับอีกสองวันข้างหน้า เธอกับลุงหลี่จะกลับเมื่อไหร่หรือ?”

“ลุงจิง พวกเราจะกลับพร้อมกับลุงค่ะ”

จิงเจ้อหรงได้ยินอย่างนั้นจึงยิ้มแล้วตอบว่า “ตกลง งั้นเรากลับด้วยกัน”

หลังจากจิงเจ้อหรงออกไป ถังซวงเดินเข้ามาและเห็นโม่เจ๋อหยวนเดินออกมาต้อนรับ “ซวงเอ๋อร์ ฉันได้ยินเสียงประตูดังเลยเดาว่าเธอน่าจะกลับมาแล้ว”

เมื่อเห็นว่าโม่เจ๋อหยวนเดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มเปื้อนใบหน้า แววตาอบอุ่นนั้นทำให้ถังซวงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและพูดว่า “นายคงจะไม่ได้นั่งเฝ้าประตูหรอกใช่ไหม?”

ใบหูของโม่เจ๋อหยวนแดงเล็กน้อย แต่เขาก็ตอบกลับอย่างสงบ “ไม่ใช่ ฉันบังเอิญได้ยินเธอคุยกับลุงจิงเมื่อกี้น่ะ”

ถังซวงลอบยิ้มอ่อน ประตูค่อนข้างไกลจากห้องหลัก ถ้าโม่เจ๋อหยวนไม่สนใจจริง ๆ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้ยิน “อ่า คงจะเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ นั่นแหละ เข้าไปข้างในกันเถอะ”

แต่ก่อนที่พวกเขาจะทันได้เดินเข้าไปด้านใน เสียงของเจียงหงเหลียงดังขึ้นจากด้านหลัง

“ถังซวง เดี๋ยว…”

เด็กสาวหันศีรษะและมองออกไปด้วยความสงสัย ใบหน้าของเธอเผยความประหลาดใจ “รองเจียง มาได้ยังไงคะ?” เธอกล่าวทักทายพร้อมกับทักทายซุนหงที่อยู่ด้านหลังด้วย

เจียงหงเหลียงพูดด้วยรอยยิ้ม “ถังซวง ยาอีกสองตัวของเธอถูกส่งออกไปแล้วและผลลัพธ์ก็ดีมากด้วย” โดยเฉพาะยาห้ามเลือดที่สามารถห้ามเลือดได้ทันทีที่ใช้ ผลลัพธ์ของมันอัศจรรย์มากจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ทุกวันนี้มันกลายเป็นที่นิยมอย่างมากในกองทัพ และยาแก้อักเสบก็ยังได้รับความนิยมเช่นกัน ถ้าวันไหนมีอาการปวดมาก เพียงกินมัน วันถัดไปก็จะรู้สึกผ่อนคลาย

ถังซวงหัวเราะทันทีเมื่อได้ยิน

“อย่างนั้นก็ดีแล้วค่ะ”

หลังจากที่เจียงหงเหลียงพูดจบ เขาก็รีบพูดถึงเหตุผลที่มาพบเธอวันนี้

“ถังซวง ฉันมาที่นี่เพื่อพาเธอไปดูบ้านน่ะ”

ถังซวงไม่ได้ต้องการรางวัลอะไร เธอต้องการบ้านหลังเล็ก ๆ และพวกเขาก็ยินดีมาก ไม่ต้องกล่าวถึงเลยว่ายาที่เธอเป็นคนพัฒนาน่ะยอดเยี่ยมขนาดไหน

เมื่อได้ยินแล้ว ถังซวงรู้สึกตกใจในความรวดเร็วนี้ “จริงหรือคะ?”

“แน่นอนสิ”

เมื่อเห็นการแสดงออกของถังซวง ซุนหงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะแล้วพูดต่อว่า “ถ้าวันนี้เธอว่างก็ออกไปด้วยกันเถอะ”

“ฉันว่างค่ะ”

ถังซวงตื่นเต้นที่กำลังจะมีบ้าน และความสุขนี้ไม่อาจกักเก็บไว้ได้ ดังนั้นเธอจึงอยากจะเห็นมันโดยเร็วไม่ว่าเธอจะยุ่งแค่ไหนก็ตาม

ด้านโม่เจ๋อหยวนก็ไปกับเธอด้วยเช่นกัน

จุดหมายปลายทางของพวกเขาชัดเจนมาก ทุกคนมุ่งหน้าสู่กู่โหลว

“ถังซวง ถึงบ้านหลังนี้จะทรุดโทรมสักหน่อย แต่ก็ไม่คับแคบแล้วทำเลก็ยอดเยี่ยมด้วย”

ถังซวงมองลานที่มีทางเข้าถึงสองทางก่อนจะยิ้มด้วยใบหน้าพอใจ “ใช่ค่ะ มันดีมากจริง ๆ อยู่ใกล้กับกู่โหลว ในอนาคตถ้าต้องการซื้อมันคงไม่สามารถซื้อได้อีกแล้ว ราคาบ้านในตอนนั้นคงจะพุ่งสูงมาก รองเจียงเลือกได้ดีจริง ๆ”

เมื่อเห็นว่าสาวน้อยพอใจแล้ว เจียงหงเหลียงและซุนหงก็โล่งใจ

“งั้นดีเลย เดี๋ยวเราไปโอนกรรมสิทธิ์กัน”

เจียงหงเหลียงดำเนินการทุกอย่างอย่างรวดเร็ว เขาพาถังซวงทำตามขั้นตอนต่าง ๆ โดยราบรื่น ในที่สุดบ้านหลังนี้ก็เป็นของถังซวงโดยสมบูรณ์ “ถังซวง นับตั้งแต่วันนี้บ้านหลังนี้จะเป็นบ้านของเธอนะ”

“ขอบคุณค่ะรองเจียง ขอบคุณค่ะลุงซุน”

ถังซวงมองบ้านที่ได้รับด้วยรอยยิ้ม เวลานี้เธอยิ่งมีความสุขมาก

“ฮ่าฮ่า.. ไม่ต้องขอบคุณหรอก เรื่องเล็กน้อย แต่ถ้าถังซวงมีผลงานค้นคว้าใหม่ในอนาคต ก็อย่าลืมพวกเราล่ะ”

ถังซวงพยักหน้ารับอย่างจริงจัง “ฉันไม่ลืมแน่นอนค่ะ”

ทั้งสองฝ่ายพอใจมาก

หลังจากเจียงหงเหลียงและซุนหงออกไปแล้ว ถังซวงพาโม่เจ๋อหยวนเข้ามาด้านในบ้าน

หลังจากเห็นท่าทีมีความสุขของถังซวง โม่เจ๋อหยวนอดไม่ได้ที่จะมีความสุขตามแล้วพูดว่า “ซวงเอ๋อร์ เธอมีความสุขมากขนาดนั้นเลยหรือ? แต่บ้านนี้ไม่น่าจะเข้าอยู่ได้ทันทีนะ คงต้องทำความสะอาดก่อนสักหน่อย”

ถังซวงพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ใช่ เราคงต้องทำความสะอาดก่อน”

การจะเข้ามาอยู่ที่นี่คงจะไม่ใช่เร็ว ๆ นี้ “ในที่สุดพวกเราก็มีบ้านในเมืองหลวง”

“ซวงเอ๋อร์ เรื่องนี้ เธอสามารถบอกให้ลุงของฉันช่วยได้นะ”

“ลุงหลิน?”

ถังซวงไม่ได้พบกับหลินหมิงซู่มานานหลายวัน เธอจึงคิดว่า “มันจะไม่รบกวนเขาเกินไปหรือ?”

โม่เจ๋อหยวนส่ายหัวพร้อมตอบว่า “ไม่หรอก ลุงกับพี่เจียรุ่ยทำกิจการด้านนี้อยู่แล้ว และพวกเขาก็ทำเป็นอาชีพด้วย ให้มันเป็นหน้าที่ของพวกเขาดีแล้วแหละ”

ถังซวงไม่รู้เลยว่ามีเรื่องอย่างนี้ด้วย จึงตอบว่า “อย่างนั้นก็ดีเลย”

ทั้งสองไม่ได้กลับไปบ้านของโม่เจ๋อหยวนในทันที แต่ไปที่บ้านของตระกูลหลินแทน

หลังจากที่ตระกูลโม่กลับไปยังเมืองหลวง ตระกูลหลินก็มาที่นี่ด้วยเช่นกัน และตอนนี้หลินหมิงซู่เองก็อาศัยอยู่กับพ่อแม่ของเขา เพื่อจะได้สะดวกในการดูแลผู้สูงวัยทั้งสองคน

“เจ๋อหยวน เธอมาได้ยังไงนี่?”

หญิงชราหลินมีความสุขมากเมื่อได้พบกับหลานชาย เมื่อเห็นถังซวงแล้วก็คาดเดาอีกฝ่ายได้ทันที “นี่คือหนูถังซวง… อ๊ะ ฉันอยากพบหนูมานานแล้ว แต่น่าเสียดายที่ขาของฉันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ วันนี้ฉันดีใจจริง ๆ ที่เราได้พบกัน”

[1] ซานจา มีสรรพคุณย่อยอาหารโดยเฉพาะเนื้อสัตว์และอาหารมัน ๆ แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ แน่นท้อง