การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 441 สืบเสาะ

บทที่ 441 สืบเสาะ

บทที่ 441 สืบเสาะ

หลังจากถังซวงได้ทราบข่าวนี้ เธอรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย เพราะเธอไม่คิดว่าเกอชิงเหม่ยจะหายไปไหนได้ และจะเป็นไปได้อย่างไรว่าป้าเกอจะหายไปหลังออกจากหมู่บ้านเถาฮวา

ถังเซวี่ยมาหาถังซวงหลังจากเก็บข้าวของเสร็จ แต่เห็นว่าเส้นผมของพี่สาวยังเปียกอยู่จึงอดถามไม่ได้ว่า “พี่คะ ยังไม่แต่งตัวหรือ เราไม่ได้จะไปโรงพยาบาลกันอีกหรือคะ?”

ถังซวงเห็นว่าถังเซวี่ยเสร็จแล้ว จึงพูดออกไปว่า “เสี่ยวเซวี่ย เรียกถังชุนหยานแล้วไปด้วยกันก่อนเลย พอดีฉันมีเรื่องต้องไปจัดการนิดหน่อยน่ะ”

“มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าคะ?”

ถังซวงไม่ได้ปกปิดอะไร ก่อนจะเล่าเรื่องเกอชิงเหม่ยให้ฟัง

“อะไรนะ… ป้าเกอหายตัวไป?”

ถังเซวี่ยได้ยินที่ถังซวงเล่า เธอก็ชะงักค้างไป “ป้าเกอไม่ได้ไปที่หมู่บ้านเถาฮวาเพื่อจัดการธุระที่โรงงานเย็บปักหรอกหรือคะ? ทำไมถึงหายไปได้ มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า?”

“ฉันก็หวังว่าจะเป็นแค่เรื่องผิดพลาด”

ถังซวงเองก็กังวลไม่น้อย “ฉันจะไปสืบเรื่องป้าเกอ ส่วนเธอกับชุนหยานไปหาพ่อที่โรงพยาบาลก่อน แต่เรื่องนี้อย่าให้แม่กับคุณย่าซูรู้ล่ะ เดี๋ยวพวกเขาจะกังวลไปใหญ่”

ถังเซวี่ยพยักหน้ารับ “ค่ะ ฉันจะไม่บอกแม่แน่นอน”

“อื้ม ไปหาชุนหยานได้แล้ว อ้อ ถ้าพ่อถามก็บอกความจริงไปได้เลย”

ถังเซวี่ยพยักหน้าเข้าใจ

หลังจากถังเซวี่ยออกไปแล้ว ถังซวงออกไปหาเปาลี่ผิง

“ท่านผู้นำโถง ในที่สุดคุณก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้ว มาได้ยังไงครับเนี่ย?”

เปาลี่ผิงเห็นถังซวงเดินเข้ามา ก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะทักทาย เพราะว่าตั้งแต่ถังซวงขึ้นเป็นผู้นำโถงยี่ชี พวกเขาทั้งหมดก็มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ แต่ไม่นานเขาก็ได้ทราบข่าวว่าแม้ถังซวงจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยสำเร็จแล้ว แต่คุณเฮ่อหลานกำลังจะคลอดในไม่กี่วัน เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ควรจะมาที่นี่ในช่วงนี้

แต่ถ้าถังซวงมาอยู่ที่นี่ แสดงว่าเธอต้องมีธุระบางอย่าง

“ที่นี่เราติดต่อกับโถงยี่ชีในมณฑลเจียงได้ใช่ไหม ฉันมีเรื่องจะคุยกับพี่เฉินสักหน่อย”

เปาลี่ผิงพยักหน้ารับทันที “ได้ครับท่านผู้นำโถง ที่นี่มีโทรศัพท์สามารถติดต่อกันได้ทุกสาขา” โถงยี่ชีเชื่อมต่อกันได้ทุกแห่ง เพราะพวกเขายอมจ่ายเงินจำนวนมากสำหรับการวางสายโทรศัพท์นี้

หลังจากถังซวงได้รับโทรศัพท์จากอีกฝ่าย เธอโทรหาเฉินกวงหยางทันที

เฉินกวงหยางที่รับสายของถังซวงรู้สึกตกใจเล็กน้อย

[ท่านผู้นำโถง มีอะไรถึงเรียกผมหรือครับ?]

ถังซวงบอกเล่าเรื่องเกอชิงเหม่ยสั้น ๆ ก่อนจะพูดว่า “พี่เฉินคะ ช่วยฉันค้นหาป้าเกอหน่อยค่ะ ขอรายละเอียดทั้งหมดเลยนะคะ นับตั้งแต่ที่เธอมาถึงหมู่บ้านเถาฮวาตอนไหน และออกจากหมู่บ้านเถาฮวาเมื่อไหร่ และไปที่ไหนต่อ”

เฉินกวงหยางได้พบกับเกอชิงเหม่ยก่อนหน้านี้ แต่เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายหายตัวไปเขาพยักหน้ารับทันที [ครับ ไม่ต้องห่วง ผมจะตรวจสอบทันที และจะรายงานถ้าได้รับข้อมูล]

“ขอบคุณค่ะพี่เฉิน”

เฉินกวงหยางรีบพูดต่อว่า [ท่านผู้นำโถงไม่ต้องสุภาพกับผมนักหรอกครับ]

ถังซวงหยุดกล่าว ก่อนจะถามถึงผู้เฒ่าฉี “ช่วงนี้ผู้เฒ่าฉีเป็นยังไงบ้างคะ? เขาสบายดีไหม?”

[ท่านผู้นำโถงไม่ต้องกังวลครับ ผู้เฒ่าฉียังสบายดี ยาทั้งหมดที่คุณส่งมาให้พวกเราได้รับหมดแล้ว และผู้เฒ่าฉีทานยาตรงเวลาทุกวัน เขาค่อนข้างกระฉับกระเฉงมากเลยละครับ]

“ดีแล้วค่ะ”

ได้ยินอย่างนั้นถังซวงก็คลายกังวล หลังพูดคุยกับเฉินกวงหยางอีกสักเล็กน้อย เธอก็วางสาย

“ท่านผู้นำโถงจะอยู่ทานมื้อเที่ยงที่นี่ไหมครับ”

เปาลี่ผิงรีบกล่าวเชิญเมื่อเห็นถังซวงวางสายแล้ว

ถังซวงส่ายศีรษะ “ไม่ล่ะ ฉันขอตัวกลับก่อน”

เปาลี่ผิงเองก็ไม่รั้งเธอเอาไว้

และเมื่อมาถึงบ้าน เธอเห็นโม่เจ๋อหยวนกำลังนั่งอยู่ในห้องโถง “อาหยวน ทำไมพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”

“วันนี้แม่กับคนอื่น ๆ ไปเยี่ยมป้าเฮ่อที่โรงพยาบาลน่ะ แต่ฉันไม่เห็นว่าเธออยู่ที่นั่นด้วย เลยถามเสี่ยวเซวี่ยดูเลยรู้ว่าเธอไม่ได้ไปโรงพยาบาล ฉันก็เลยมารอที่นี่”

ถังซวงเดินเข้ามาใกล้ โม่เจ๋อหยวนก็ยืนขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปหาเธอแล้วดึงอีกฝ่ายให้นั่งลง “ได้ยินจากเสี่ยวเซวี่ยว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับป้าเกอ มีอะไรหรือเปล่า?”

ถังซวงอธิบายอย่างรวบรัด “ฉันค่อนข้างกังวลนิดหน่อยน่ะ ไม่รู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน หรือประสบอุบัติเหตุหรือเปล่า”

โม่เจ๋อหยวนรีบพูดต่อว่า “ซวงเอ๋อร์ ป้าเกอไม่เป็นไรหรอกไม่ต้องห่วง เดี๋ยวฉันจะส่งคนไปสอบถามเรื่องนี้ด้วย” ในตอนท้าย โม่เจ๋อหยวนก็นึกถึงเฟิงเยี่ยหานอย่างช่วยไม่ได้ “ซวงเอ๋อร์ ตระกูลเฟิงก็มีอำนาจในเมืองไห่เฉิงนี่ อีกอย่างมณฑลเจียงก็อยู่ใกล้กับเมืองไห่เฉิงมากด้วย เฟิงเยี่ยหานน่าจะช่วยค้นหาได้นะ”

ถังซวงพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ค่ะ เดี๋ยวให้เฟิงเยี่ยหานช่วยเหลืออีกที”

เมื่อนึงถึงความปลอดภัยของเกอชิงเหม่ยแล้ว ถังซวงจึงไม่กล้ารอช้า

โม่เจ๋อหยวนเองก็ไม่รอช้าเช่นกัน เขายืนขึ้นก่อนจะพูดว่า “เดี๋ยวฉันจะไปติดต่อเฟิงเยี่ยหาน แล้วจะส่งคนของฉันไปสอบถามเรื่องนี้ด้วย”

โม่เจ๋อหยวนหันมองถังซวงแล้วกล่าวเสริมว่า “ซวงเอ๋อร์ ฉันจะสืบเรื่องของป้าเกอเอง เธอไปโรงพยาบาลเถอะ ป้าเฮ่อกับน้อง ๆ คงกำลังรอเธออยู่”

ถังซวงเป็นห่วงเฮ่อหลานมากจึงพยักหน้าตอบรับ “ค่ะ งั้นฉันไปโรงพยาบาลก่อน ถ้าได้ข้อมูลอะไรก็ค่อยแลกเปลี่ยนกันทีหลังนะ”

โม่เจ๋อหยวนพยักหน้าก่อนทั้งสองจะแยกย้ายกันไป

ถังซวงมาถึงโรงพยาบาลแล้ว และเห็นหลินเหม่ยเจินและคนอื่น ๆ กำลังจะกลับ

“ซวงเอ๋อร์ มาแล้วหรือจ๊ะ ก่อนหน้านี้ไม่เห็นเธออยู่เลย”

หลินเหม่ยเจินเดินไปคว้ามืออีกฝ่ายเอาไว้ “เจ๋อหยวนเขาไปหาเธอน่ะ ได้เจอกันหรือยังจ๊ะ?” หลินเหม่ยเจินเห็นถังซวงเดินมาคนเดียวก็อดไม่ได้ที่จะถาม

“เจอกันแล้วค่ะ แต่อาหยวนมีเรื่องต้องทำ เขาเลยแยกตัวไปก่อน”

หลินเหม่ยเจินส่ายศีรษะก่อนจะพูดต่อว่า “เขายุ่งได้ทุกวี่ทุกวันจริง ๆ เอาเถอะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก ซวงเอ๋อร์เดี๋ยววันพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่นะ น้องชายน้องสาวของเธอน่ารักมากเลยจ้ะ อยากจะแอบอุ้มเขาสองคนกลับบ้านด้วยจริง ๆ”

โม่ถิงฮวาเหลือบมองภรรยาอย่างอดไม่ได้ ในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

หลินเหม่ยเจินชอบฟักทองน้อยกับฟักขาวน้อยมาก เด็กสองคนเพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่กี่วัน แต่ดูดีกว่าเด็กแรกเกิดคนอื่นเป็นไหน ๆ น่ารักจนทำให้เธอไม่สามารถอยู่เฉยได้จริง ๆ เวลานี้เธอทำได้เพียงคาดหวังว่าลูกชายของตัวเองจะพยายามอย่างหนักเพื่อที่ตนจะได้อุ้มหลานเสียทีเหมือนกัน

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้แล้ว หลินเหม่ยเจินหันมองถังซวงอีกครั้งก่อนจะพูดคุยกับเธอสักเล็กน้อยก่อนจะจากไป

เฮ่อหลานเห็นลูกสาวคนโตกลับมาแล้ว ก็ถามอย่างเป็นห่วง “ซวงเอ๋อร์ เสี่ยวเซวี่ยบอกลูกมีธุระ ถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องมาก็ได้นะจ๊ะ ที่นี่มีคนดูแลแม่ตั้งเยอะแยะ”

ถังซวงเห็นแม่ของตนอารมณ์ดี จึงยิ้มก่อนจะพูดว่า “ช่วงนี้ หนูยุ่งมากจริง ๆ ค่ะ หนูแวะมาหาแล้วเดี๋ยวจะออกไปแล้วค่ะ” เธอตรวจชีพจรของแม่และน้อง ๆ ให้มั่นใจว่าทุกอย่างปกติดี จากนั้นออกจากห้องไป

จิงเจ้อหรงและถังซวงพูดคุยกันสองสามคำ จากนั้นเขาเดินออกมาส่งถังซวง

ตอนนี้เขารู้เรื่องที่ติดต่อเกอชิงเหม่ยไม่ได้แล้ว และรู้ว่าถังซวงยุ่งกับเรื่องนี้อยู่ “ซวงเอ๋อร์ ทำไมไม่ขอให้ครอบครัวของเราช่วยหาล่ะ”

ถังซวงส่ายศีรษะก่อนจะตอบว่า “พ่อไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ หนูจะไปหาที่อยู่ของป้าเกอสักหน่อย ถ้าหนูต้องการความช่วยเหลืออะไรเดี๋ยวจะมาบอกนะคะ” ตอนนี้เธอเพิ่งเริ่มตรวจสอบ มีคนจากโถงยี่ชี ตระกูลเฟิง โม่เจ๋อหยวน ซึ่งก็มากพอแล้ว แต่หากมีความจำเป็นจริง ๆ เธอจะขอความช่วยเหลือกับจิงเจ้อหรงอย่างแน่นอน