การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 444 ข่าวของซ่างสยงเยี่ย

บทที่ 444 ข่าวของซ่างสยงเยี่ย

บทที่ 444 ข่าวของซ่างสยงเยี่ย

ถังซวง โม่เจ๋อหยวน และเฟิงเยี่ยหานออกเดินทางอย่างรวดเร็ว ทั้งสามเดินทางสู่เมืองก่างเฉิงโดยไม่คิดหยุดพัก

“ซวง… เสี่ยวฮวา เราไปหาที่พักกันก่อนดีไหม”

โม่เจ๋อหยวนมองถังซวงก่อนจะถามถึงแผนการต่อไปของพวกเขา

ถังซวงพยักหน้ารับก่อนจะตอบว่า “อื้ม เราไปหาที่พักกันก่อน แล้วค่อยออกมาเดินเล่นทีหลังแล้วกัน” แม้ถังซวงจะดูอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับสภาพเมืองก่างเฉิงในตอนนี้ แต่เธอก็เดินตามโม่เจ๋อหยวนไปอย่างเชื่อฟัง

เฟิงเยี่ยหานเองไม่เผยอารมณ์ผ่านสีหน้า แม้จะเปลี่ยนรูปลักษณ์ไปแล้ว แต่สีหน้าของเขายังคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

ทั้งสามคนหาที่พัก ก่อนจะออกไปเดินซื้อของบนถนน

“เมืองก่างเฉิงนี่เจริญดีจังเลยนะ พวกเราจะทำงานและเก็บเงินได้จากการเดินทางครั้งนี้แน่นอน” โม่เจ๋อหยวนแสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติราวกับเขาเพิ่งมาที่เมืองก่างเฉิงเป็นครั้งแรก และดูจะพร้อมรับมือกับงานหนัก

ส่วนเฟิงเยี่ยหานไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงออกคำสั่งให้คนของตัวเองเริ่มสืบข้อมูลอย่างลับ ๆ

ส่วนคนที่มากับถังซวงและโม่เจ๋อหยวนก็ได้รับคำสั่งอย่างลับ ๆ ด้วยเช่นกัน

ทั้งสามเดินเล่นสักครู่ก่อนจะกลับไปที่พักของตัวเอง เมื่อมองผิวเผินแล้วพวกเขาไม่ต่างอะไรจากนักท่องเที่ยวที่กำลังจะพักผ่อน

“ซวงเอ๋อร์ คนของเรากำลังออกไปสืบข่าวเรื่องนี้แล้ว แต่อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย เธอนอนก่อนเถอะ” โม่เจ๋อหยวนกังวลว่าถังซวงจะเหนื่อยเพราะพวกเขาเดินทางค่อนข้างนานพอสมควร

เฟิงเยี่ยหานเองก็พยักหน้าเห็นด้วยหลังได้ยินอย่างนั้น “ใช่ครับ วันนี้เราพักผ่อนกันก่อนดีกว่า”

ถังซวงส่ายศีรษะก่อนจะพูดว่า “ฉันยังไม่เหนื่อย ถ้าพวกคุณเหนื่อยก็พักผ่อนได้เลย” เธอค่อนข้างแข็งแกร่ง จึงไม่ได้รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอะไร

ได้ยินถังซวงตอบกลับมาอย่างนั้น โม่เจ๋อหยวนและเฟิงเยี่ยหานไม่พูดอะไรต่อ เพียงตอบกลับว่า “พวกเราก็ยังไม่เหนื่อย”

ทั้งสามคนเริ่มกินอาหาร ก่อนจะรอการกลับมาของหน่วยข่าวกรอง

“ท่านผู้นำโถง เราได้พบกับคนของคุณเฟ่ยแล้ว และได้ข่าวบางอย่างมาครับ”

เวลานี้มีสองคนจากโถงยี่ชีมาที่เมืองก่างเฉิงด้วย แต่พวกเขาไม่ได้ไปสืบจากแหล่งโดยตรง แต่ไปพบเฟ่ยไห่ชางก่อน

ถังซวงหันไปถามทันที “รู้อะไรบ้าง?”

“เกี่ยวกับซ่างสยงเยี่ยครับ แหล่งข่าวจากเมืองก่างเฉิงบอกเราว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับตระกูลซ่าง แล้วหลังจากเรื่องนี้ก็ไม่มีใครทราบข่าวของซ่างสยงเยี่ยเลย ไม่มีใครได้พบเขาอีก”

“อะไร…”

ได้ยินอย่างนั้น สีหน้าของถังซวงมืดมนทันที “ไม่มีข่าวของซ่างสยงเยี่ยงั้นหรือ แล้วป้าเกอจะมาที่เมืองหลวงทำไมล่ะ”

โม่เจ๋อหยวนที่นั่งอยู่ด้านข้างคาดเดาขึ้นว่า “หรือเป็นเพราะซ่างสยงเยี่ยหายตัวไป ป้าเกอเลยมาตามหาเขา?”

เฟิงเยี่ยหานขมวดคิ้วก่อนจะพูดขึ้นว่า “เป็นไปได้ แต่… ป้าเกอจะมาหาเขาเพียงลำพังเนี่ยนะ?”

ขณะที่กำลังคาดเดา คนของเฟิงเยี่ยหานและโม่เจ๋อหยวนกลับมา พวกเขาบอกข่าวของซ่างสยงเยี่ยที่ได้รับ และก็นำข่าวของตระกูลซ่างกลับมาด้วย

“ตอนนี้ตระกูลซ่างไม่ได้อยู่ในความดูแลของซ่างสยงเยี่ยแล้ว แต่เป็นซ่างสยงซานพี่ชายของซ่างสยงเยี่ยดูแลแทน”

ถังซวงขมวดคิ้วเมื่อได้ยินอย่างนั้น “ซ่างสยงซานเป็นใคร? ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย” ก่อนหน้านี้ตระกูลซ่างทั้งหมดอยู่ในความดูแลของซ่างสยงเยี่ย พวกเขาจึงไม่คุ้นเคยเมื่อได้ยินชื่อสมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลซ่างเลย

โม่เจ๋อหยวนมองดูข้อความในมือก่อนจะพูดว่า “ซวงเอ๋อร์ เธอคงไม่รู้จักซ่างสยงซาน แต่เธอน่าจะรู้จักซ่างหมิงซู่ เขาเป็นหลานชายของซ่างสยงเยี่ย และซ่างซยงซานคือพ่อของเขา”

เวลานี้ถังซวงตกตะลึงไปชั่วขณะ “อ้อ เป็นพ่อของซ่างหมิงซู่ ฉันจำได้ว่าซ่างสยงเยี่ยให้ความสำคัญกับหลานชายคนนี้มาก และพาเขาไปไหนมาไหนด้วยตลอด”

“ใช่ เพราะซ่างสยงเยี่ยไม่ได้แต่งงานและไม่มีลูก เขาเลยเลี้ยงดูหลานชายอย่างดี แต่เวลานี้พ่อของซ่างหมิงซู่กลับเข้ามาดูแลกิจการของครอบครัว จะต้องมีอะไรผิดปกติแน่”

ถังซวงรู้สึกว่าเรื่องในตระกูลซ่างค่อนข้างซับซ้อน

“เป็นไปได้ไหมว่าตระกูลซ่างจะเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของป้าเกอ?”

“ตอนนี้ยังไม่แน่ใจ แต่ฉันคิดว่ามันเกี่ยวข้องกันแน่”

เฟิงเยี่ยหานพูดขึ้นอย่างตรงไปตรงมา “ในเมื่อพวกเรารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับตระกูลซ่าง เวลานี้ควรเจาะจงไปที่ตระกูลซ่างเพื่อให้ทุกอย่างรวดเร็วขึ้นดีกว่า”

ถังซวงพยักหน้ารับ “อื้ม เราจะตรวจสอบตระกูลซ่าง”

ในตอนท้าย ถังซวงยืนขึ้นก่อนจะพูดว่า “ฉันจะไปที่บ้านคุณลุง เรื่องตระกูลซ่างอะไรนี่ คุณลุงกับคนอื่น ๆ น่าจะพอรู้อะไรบ้าง”

โม่เจ๋อหยวนยืนขึ้น “ซวงเอ๋อร์ ฉันจะไปด้วย”

เฟิงเยี่ยหานที่ได้ยินอย่างนั้นก็พูดออกไปว่า “ถ้าอย่างนั้นพวกคุณรีบไปเถอะ ผมจะอยู่ฟังข่าวที่นี่ แล้วถ้ามีรายงานอะไรอีกจะรีบส่งข่าวให้พวกคุณทราบ”

“อืม งั้นรบกวนคุณด้วย”

ถังซวงและโม่เจ๋อหยวนออกจากที่พักไปที่ตระกูลเฮ่อ

เมื่อมาถึง เฮ่อเจียรุ่ยออกมาเปิดประตู แต่เพราะทั้งสองคนปลอมตัวมาจึงทำให้เฮ่อเจียรุ่ยจำไม่ได้ ถังซวงจึงกล่าวกระซิบว่า “พี่คะ ฉันเองค่ะ”

“เธอ… เธอ…”

เมื่อได้ยินเสียงคุ้นเคย เฮ่อเจียรุ่ยมองคนแปลกหน้าทั้งสองด้วยความประหลาดใจ แต่เมื่อตั้งสติได้เขาจึงเชิญทั้งสองเข้ามาด้านใน

เฮ่อจื่อกุยและพานลี่ฮวาเองก็ประหลาดใจเช่นกันเมื่อได้พบกับถังซวงและโม่เจ๋อหยวนในรูปลักษณ์แบบนี้ แต่พวกเขาก็ยกยิ้มยินดี “ซวงเอ๋อร์ เจ๋อหยวน ทำไมเธอสองคนถึงมาที่เมืองก่างเฉิงได้ล่ะจ๊ะ? แล้ว… ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้?”

ถังซวงเล่าเรื่องราวทั้งหมดสั้น ๆ ว่าพวกเขามาที่เมืองก่างเฉิงเพื่อตามหาเกอชิงเหม่ย และก็บอกถึงข้อสงสัยของตัวเอง

เฮ่อจื่อกุยถึงกับตกใจเมื่อฟังที่ถังซวงเล่า

“หืม… เธอคิดว่าตระกูลซ่างมีส่วนเกี่ยวข้องกับเกอชิงเหม่ยที่หายตัวไปงั้นหรือ?”

“ค่ะ ป้าเกอมาที่เมืองก่างเฉิงเพื่อตามหาซ่างสยงเยี่ย แต่ก่อนหน้านี้ไม่มีข่าวคร่าวของซ่างสยงเยี่ยเลย และไม่มีข่าวหลังจากที่ป้ามาถึงเมืองก่างเฉิงด้วย ฉันเลยคิดว่ามันน่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลซ่างค่ะ” ถังซวงถามเรื่องซ่างสยงเยี่ยอีกครั้ง

“คุณลุงรู้ไหมว่าซ่างสยงเยี่ยหายไปไหน ทำไมจู่ ๆ เขาถึงหายตัวไปอย่างนี้? แล้วไหนจะยังมีเรื่องที่พี่ชายของเขาที่กลับมาดูแลกิจการของตระกูลซ่างนั่นอีก”

ทันทีที่พูดถึงตระกูลซ่าง เฮ่อจื่อกุยขมวดคิ้วก่อนเผยสีหน้ารังเกียจชัดเจน

“ถึงซ่างสยงเยี่ยจะมีความสามารถทางธุรกิจมากพอตัว แต่ก็น่าเสียดายที่เขาให้ความสำคัญกับความรักและความยุติธรรมมากเกินไปจนกลายเป็นช่องโหว่ให้พี่ชายตัวเองเล่นงาน แต่ที่แปลกก็คือซ่างสยงซานไม่เคยได้รับตราประทับของตระกูลซ่าง แต่เมื่อสองวันก่อนเกิดเรื่องประหลาดขึ้น ซ่างสยงซานได้รับตราประทับตระกูลซ่างก่อนจะขึ้นควบคุมทุกอย่างของตระกูลซ่าง ส่วนเอกสารสำคัญภายในตระกูลซ่างในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาก็เป็นเขาที่ดูแลจัดการมันทั้งหมด”

ได้ยินอย่างนั้น ถังซวงสัมผัสได้ถึงลางสังหรณ์ที่เลวร้าย

“ได้รับตราประทับเมื่อสองวันที่แล้วงั้นหรือคะ?”