การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 559 ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้

บทที่ 559 ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้

ผู้เฒ่าตระกูลใหญ่มาที่นี่ด้วยตัวเอง ถังซวงจึงกล่าวถามด้วยความสงสัย “ผู้เฒ่าตระกูล มาที่นี่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?”

ผู้เฒ่าตระกูลหันมองโม่เจ๋อหยวน และเห็นว่าถังซวงไม่คิดจะให้โม่เจ๋อหยวนออกไปก่อน เขาจึงพูดตรง ๆ “ท่านผู้นำ ฉันอยากจะถามเกี่ยวกับเรื่องยาอายุวัฒนะน่ะ หลายปีที่ผ่านมาไม่มีใครสามารถผลิตมันได้เลย แต่กลับเป็นเธอที่ทำได้”

ถังซวงเองไม่แปลกใจนักเมื่อได้ยินอย่างนั้น

เธอคาดเดาถึงความตั้งใจของผู้เฒ่าตระกูลได้ จึงตอบกลับไปว่า “ความจริงแล้ว ใบสั่งยาที่อยู่ในตำรานั้นยังไม่สมบูรณ์”

“อะไร…”

ได้ยินอย่างนั้นแล้ว ผู้เฒ่าตระกูลอุทานออกมาอย่างไม่เชื่อถือ “เป็นไปได้หรือไม่ว่ามันมีขั้นตอนอยู่ในที่อื่นด้วย?”

ถังซวงส่ายศีรษะโดยตรงก่อนจะพูดว่า “ตำรายาเล่มนั้นจะแสดงเนื้อหาส่วนใหญ่เท่านั้น แต่เนื้อหาที่สำคัญจริง ๆ ถูกซ่อนเอาไว้” ถังซวงหันมองผู้เฒ่าตระกูลก่อนจะเอ่ยปากถามว่า “ผู้เฒ่าตระกูล คุณเอาตำรายานั้นมาด้วยไหมคะ?”

“นำมาด้วยสิ”

ผู้เฒ่าตระกูลหยิบตำรายาออกมามอบให้ถังซวงอย่างรวดเร็วก่อนจะพูดว่า “ท่านผู้นำ ในเมื่อเธอเป็นคนเดียวที่สามารถผลิตยาในหนังสือเล่มนี้ได้ ดังนั้นฉันจะยกมันให้เธอ”

แม้ถังซวงจดจำใบสั่งยาได้ทั้งหมดแล้ว แต่ก็ไม่คิดปฏิเสธผู้เฒ่าตระกูลแต่อย่างใด เพราะเธอก็ต้องการศึกษามันให้ดียิ่งขึ้น

“ผู้เฒ่าตระกูล หยดเลือดลงไปในนี้ค่ะ”

ถังซวงเปิดหนังสือแล้วบอกกล่าวให้ผู้เฒ่าตระกูลหยดเลือดลงไป เพราะต้องการรู้ว่าคนอื่น ๆ จะสามารถทำเช่นเดียวกับเธอได้ไหม

แม้ผู้เฒ่าตระกูลจะสับสน แต่เขาก็ยังเชื่อคำพูดของถังซวงก่อนจะหยดเลือดลงไป หลังจากรออยู่นานก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เกิดขึ้นเลย และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ค้นพบว่าหนังสือเล่มนี้กันน้ำ และขณะที่เขาหยิบมันขึ้นมา เลือดหยดนั้นไหลลงบนโต๊ะ

“อ่า… ผู้เฒ่า ดูเหมือนว่าจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลยค่ะ”

ถังซวงอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ หนังสือเล่มนี้ค่อนข้างเลือกสรรจริง ๆ แม้แต่เลือดของผู้เฒ่าตระกูลยังไม่สามารถเปิดเผยตัวอักษรที่ซ่อนอยู่ได้

ถังซวงหยุดคิดสักครู่ก่อนจะใช้มีดเฉือนนิ้วตัวเองเบา ๆ แล้วหยิบหนังสือมาจากชายชรา ก่อนจะหยดเลือดลงไป

ผู้เฒ่ามองดูการกระทำของถังซวงก่อนจะพยายามคาดเดาบางอย่าง ไม่นานมีข้อความสีแดงเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าหนังสือ แต่ก่อนที่เขาจะมองเห็นชัดเจน ข้อความเหล่านั้นก็หายไป

หลังจากเห็นอย่างนั้น ผู้เฒ่าตระกูลก็สับสน

เลือดของเขาไม่สามารถทำได้ แต่เลือดของถังซวงกลับทำให้บางอย่างปรากฏขึ้น นี่แสดงให้เห็นว่าตำรับยาเล่มนี้เลือกผู้เป็นนายของมันด้วยตัวเอง ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมจึงมีกฎว่าหากผู้ใดสามารถผลิตยาตามใบสั่งยานี้ได้ บุคคลนั้นจะเป็นผู้นำตระกูลถัง

ผู้เฒ่าตระกูลเบิกตากว้าง ซึ่งถังซวงเห็นความตื่นเต้นของเขา จึงยกยิ้มแล้วกล่าวคำ “ผู้เฒ่า เดี๋ยวฉันจะเขียนย่อหน้าสั้น ๆ ให้ คุณสามารถทดลองได้หลังจากกลับไปค่ะ”

“ขอบคุณ ขอบคุณผู้นำตระกูล”

ผู้เฒ่าตระกูลไม่คิดมาก่อนว่าถังซวงจะใจกว้างมากถึงขั้นยอมแบ่งปันสูตรยาให้กับเขา เขาจึงเก็บใบสั่งยานั้นไว้อย่างระมัดระวังที่สุด

ถังซวงคัดลอกใบสั่งยาระเบิดพลังให้กับผู้เฒ่าตระกูล “ผู้เฒ่าตระกูล นี่คือใบสั่งยาแผ่นแรกของหนังสือเล่มนี้ คุณสามารถกลับไปลองทำก่อน และถ้าคุณสามารถผลิตมันได้ ฉันจะเขียนใบสั่งยาอื่น ๆ ให้ในภายหลัง”

“ขอบคุณ”

ผู้เฒ่าตระกูลร้อนใจมาก เขาอยากจะทดลองมันเต็มที จึงรีบกล่าวคำลา “ท่านผู้นำ อย่างนั้นฉันขอตัวกลับไปก่อน”

ถังซวงยกยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ค่ะ”

หลังจากผู้เฒ่าตระกูลจากไปแล้ว โม่เจ๋อหยวนกล่าวขึ้นอย่างอดไม่ได้ “ซวงเอ๋อร์ เราสามารถบอกความลับของสูตรยาได้ด้วยหรือ?”

“จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่คิดจะพูดอะไร แต่เพราะตำแหน่งผู้นำตระกูลที่ได้รับมาถูกสนับสนุนโดยผู้เฒ่าตระกูล ฉันเลยอยากจะรู้ว่าคนอื่น ๆ จะผลิตยาในใบสั่งยานี้ได้ไหม”

ได้ยินถังซวงตอบกลับอย่างนั้น โม่เจ๋อหยวนก็ไม่ถามอะไรเพิ่มเติม ทั้งสองพูดคุยกันสักครู่ก่อนจะแยกย้ายกันพักผ่อน

วันรุ่งขึ้น หลังจากถังซวงตื่นได้ไม่นานนัก เธอเห็นผู้เฒ่าตระกูลเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเหน็ดเหนื่อย

“ท่านผู้นำ ดูเหมือนไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะในหนังสือเล่มนั้นได้”

พอได้ยินถ้อยคำนี้พร้อมกับสีหน้าเหนื่อยล้าและสิ้นหวังของผู้เฒ่าตระกูล ถังซวงจึงเอ่ยปากถาม “ผู้เฒ่าตระกูล คุณทำไม่ได้หรือคะ?”

ผู้เฒ่าตระกูลพยักหน้ารับและตอบกลับ “ใช่ ฉันล้มเหลว ฉันทำตามขั้นตอนทุกอย่างแล้วแท้ ๆ แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็ล้มเหลว”

“เมื่อคืนคุณไม่ได้นอนหรือเปล่าคะ?”

ผู้เฒ่าตระกูลไม่ปฏิเสธ

“ฉันพยายามอยู่ทั้งคืน แต่ไม่ว่ายังไงก็ล้มเหลวทุกครั้งไป”

ถังซวงรู้สึกชื่นชมในความพยายามของผู้เฒ่าตระกูล เพราะอายุของเขาเองก็มากแล้วแท้ ๆ จึงเอ่ยปากถามอย่างเป็นกังวล “ผู้เฒ่า ตอนนี้คุณเหนื่อยมากแล้ว กลับไปนอนสักหน่อยเถอะค่ะ”

ผู้เฒ่าตระกูลเองก็รู้สึกเหนื่อยล้ามากจริง ๆ แต่เขายังไม่จากไป

“ฉันก็อยากจะกลับไปนอนพัก แต่ว่า… ท่านผู้นำ ฉันอยากถามเกี่ยวกับวิธีการกลั่นยาระเบิดพลัง ฉันคิดว่าวิธีการของฉันไม่น่าจะผิดพลาด”

ผู้เฒ่าตระกูลยังคงไม่ลดละความพยายาม ถังซวงจึงพูดขึ้นว่า “เอาละค่ะท่านผู้เฒ่า คุณควรกลับไปพักผ่อนให้เต็มที่ แล้วหลังจากตื่น ฉันจะกลั่นมันให้ และคุณก็สามารถมาเรียนกับฉันได้”

“ตกลง ๆ”

ทันทีที่ผู้เฒ่าตระกูลได้ยินที่ถังซวงพูด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ความง่วงก่อนหน้าหายไปเป็นปลิดทิ้ง แต่จำเป็นต้องกลับไปพักผ่อนอย่างช่วยไม่ได้

ถังซวงคิดว่าผู้เฒ่าตระกูลจะนอนยาวไปจนถึงช่วงบ่าย แต่ว่าเขากลับมาที่นี่หลังจากหมดมื้อกลางวัน

“ท่านผู้นำ เรามาเริ่มกันเลยดีไหม? ฉันเอาวัตถุดิบสำหรับปรุงยามาแล้ว”

เห็นความกระตือรือร้นของผู้เฒ่าตระกูล ถังซวงจึงลุกขึ้นพร้อมตอบกลับ “ค่ะ เรามาเริ่มกันเลย”

ทั้งสองตรงไปที่ห้องกลั่นยาของตระกูลถัง มันเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดของตระกูล ผู้เฒ่าตระกูลพาถังซวงเข้ามาและเตรียมตัวอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะลงมือกลั่นยาระเบิดพลัง

“ผู้เฒ่าตระกูล หลังจากนี้คุณควรตั้งใจดูให้ดี และหากไม่เข้าใจตรงไหนสามารถถามได้ทันทีเลยนะคะ”

“ตกลง”

หลังจากถังซวงเริ่มต้นกลั่นมัน ผู้เฒ่าจ้องมองทุกอย่างโดยไม่กะพริบตา เขาไม่ได้ถามอะไรเลยเพราะวิธีการของถังซวงเหมือนกับตนทุกประการ และเขารู้ว่าขั้นตอนต่อไปเธอจะทำอะไร

ทั้งที่เป็นวิธีการเดียวกัน แต่ถังซวงสามารถทำสำเร็จได้

ผู้เฒ่าตระกูลมองเตาหลอมตรงหน้าที่เต็มไปด้วยยาระเบิดพลัง ก็ถึงกับพูดไม่ออก “นี่มันเป็นไปได้ยังไง? ฉันก็ใช้วิธีการนี้เหมือนกัน แต่ทำไมถึงล้มเหลว?”

ถังซวงกล่าวขึ้น “ผู้เฒ่าตระกูลคะ อย่างนั้นคุณลองอีกครั้งดีไหม แล้วฉันจะเฝ้ามองจากข้าง ๆ”

“ได้ ๆ”

หลังจากนั้นผู้เฒ่าตระกูลลงมือทำทันที และถังซวงเฝ้ามองจากด้านข้างด้วยความระมัดระวัง แต่หลังจากเฝ้ามองกระบวนการทั้งหมดแล้วเธอเองก็ไม่พบปัญหาใดเลย “ผู้เฒ่าคือผู้ที่เก่งกาจที่สุดของตระกูลถัง ทักษะของคุณยอดเยี่ยม และลื่นไหลไร้จุดติดขัด มันไม่น่าจะผิดพลาด”

แต่ไม่นานนัก ใบหน้าของถังซวงกลับชาวาบ

เตาหลอมสีดำเต็มไปด้วยตะกรันขี้เถ้า ถังซวงไม่เข้าใจเลย “แปลกจัง ไม่มีอะไรผิดพลาดนี่”

ผู้เฒ่าตระกูลเองก็รู้สึกว่าวิธีการของตนไม่ผิดเพี้ยน แต่ถังซวงกลับทำสำเร็จ แต่เขาไม่

ตอนนี้ทั้งคู่ยังไม่เชื่อ จึงเริ่มกลั่นยาใหม่อีกครั้ง

“ท่านผู้นำ ดูเหมือนว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถกลั่นยาอายุวัฒนะในตำราได้ เราไม่ต้องพยายามอีกแล้วแหละ ฉันคงไม่มีวันทำสำเร็จหรอก” ผู้เฒ่าตระกูลยอมแพ้ และเขารู้สึกสังหรณ์ใจ… ไม่ว่าจะเขาหรือคนอื่น ๆ ในตระกูลถัง ก็ไม่มีทางประสบความสำเร็จเช่นกัน