การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย - บทที่ 625-2 ถังซวงผู้ได้รับความนิยม (2)

บทที่ 625 ถังซวงผู้ได้รับความนิยม (2)

หลังจากที่ส่งนักธุรกิจต่างชาติเหล่านั้นแล้ว ผู้ดูแลคนนั้นก็หันไปพูดกับถังซวงด้วยสีหน้าขอบคุณ “คุณถังซวง ขอบคุณคุณมากจริง ๆ นะคะ ฉันไม่คิดเลยว่าไข่มุกพวกนี้จะสามารถขายออกไปด้วยราคานี้ได้ ก่อนหน้านี้ไข่มุกรูปทรงแปลกพวกนี้มักจะถูกมองว่าเป็นสินค้ามีตำหนิจึงถูกกดราคา”

เมื่อถังซวงได้ยินก็ยิ้มขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“ถ้าอย่างนั้นต่อไปพวกคุณก็อย่ากดราคาขนาดนี้เลยค่ะ พวกไข่มุกทรงบาร็อกพวกนี้ค่อนข้างได้รับความนิยมในต่างประเทศ ก็เลยขายได้ราคาดี”

“ได้ค่ะ ๆ ขอบคุณคุณมากจริง ๆ นะคะ คุณถังซวง”

ผู้ดูแลคนนั้นเอ่ยขอบคุณด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม จากนั้นจึงนัดหมายกับถังซวงเอาไว้

“จบงานฤดูใบไม้ผลิเมื่อไหร่ คุณจะต้องไปที่โรงงานของเรานะคะ ถ้าคุณต้องการไข่มุกฉันจะขายให้คุณในราคาที่ถูกที่สุดเลยค่ะ”

เมื่อถังซวงได้ยินก็ยิ้มพลางพยักหน้าทันทีและพูดว่า “ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่จ้าว”

หลังจากที่ถังซวงออกจากที่จัดแสดงไข่มุกแล้ว เรื่องที่เธอช่วยเสนอขายไข่มุกทรงแปลก ๆ ก็แพร่ออกไป และทันใดนั้นเอง ทุกคนก็พบว่าถังซวงได้ปิดคำสั่งซื้อถึงสองรายการแล้ว

แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะถังซวงรู้มากหรือว่าภาษาอังกฤษของเธอค่อนข้างดีกันแน่ ไม่ว่าเธอจะหยุดอยู่ตรงที่จัดแสดงสินค้าไหนก็สามารถช่วยปิดคำสั่งซื้อได้ไม่มากก็น้อย ดังนั้นคนที่จัดแสดงสินค้าจึงมองถังซวงด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป พวกเขาต่างหวังว่าเธอจะมาดูพื้นที่จัดแสดงสินค้าของตนบ้าง

แต่ถังซวงที่เห็นว่าสายมากแล้วจึงกำลังจะกลับ แต่ก็ถูกคนเรียกตัวเอาไว้

“คุณถังซวง คุณลองมาดูที่จัดแสดงสินค้าของเราสิ มาช่วยพวกเราออกความคิดหน่อยเถอะ จะหมดวันแล้วพวกเรายังไม่ได้รับคำสั่งซื้อเลยสักรายการเดียวเลย”

ถังซวงเดินไปดู จึงพบว่าเป็นที่จัดแสดงแก้วเคลือบและหม้อเมื่อครู่ เธอเห็นความจริงใจของอีกฝ่ายจึงเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“นอกจากแก้วเคลือบลายนี้แล้ว ยังมีลายอื่นอีกไหมคะ?”

“มีครับ มี ๆ”

ผู้ดูแลคนนั้นรีบดึงแก้วเคลือบลายต่าง ๆ จากริมขอบออกมา และยังหยิบหม้อที่มีลวดลายเรียบง่ายหรูหราออกมาอีกสองสามใบด้วย

ถังซวงเลือกลวดลายที่เรียบง่ายหรูหรามาวางไว้ตรงกลาง “นักธุรกิจต่างชาติน่าจะชอบลายแบบนี้ คุณก็เอาลายแบบนี้ทั้งหมดออกมาวาง แล้วก็เอาอันอื่นเก็บไปก่อน”

ผู้ดูแลคนนั้นได้ยินก็กล่าวพลางพยักหน้าทันที “ครับ”

ความจริงแล้วเขาก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นัก พวกแก้วเคลือบและหม้อที่เขาจัดวางเอาไว้พวกนั้นก็ดูดีแล้วไม่ใช่หรือ ทำไมถังซวงถึงเลือกลายที่ธรรมดา ๆ

แต่ในเมื่อถังซวงพูดแบบนี้แล้ว และเขาก็เป็นคนขอเองด้วย ในท้ายที่สุดก็ทำตามที่ถังซวงกล่าว

และด้วยคำแนะนำนี้ของถังซวง ในที่สุดเขาก็เปิดรายการสินค้าแลกได้สำเร็จ เพราะมีนักธุรกิจต่างชาติเข้ามาสั่งซื้อแก้วเคลือบเป็นที่เรียบร้อย

แก้วเคลือบพวกนี้มีน้ำหนักเบาทนทาน อีกทั้งยังแข็งแรงเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้นักธุรกิจต่างชาติเหล่านั้นจึงสั่งซื้อเป็นจำนวนมาก

ผู้ดูแลคนนั้นหันไปกล่าวขอบคุณถังซวงด้วยความตื่นเต้นดีใจ “คุณถังซวง ขอบคุณคุณมากจริง ๆ นะครับ”

ถังซวงส่ายหน้ายิ้ม ๆ และกล่าวว่า “ไม่เป็นอะไรค่ะ ถ้างั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ” กล่าวจบ เธอก็รีบกลับไปยังที่จัดแสดงสินค้าของตน เพราะขืนอยู่ต่อคงได้ถูกคนอื่นเรียกตัวเอาไว้อีกแน่

ทั้งพานลี่ฮวาและถังชุนหยานต่างก็ได้ยินเรื่องของถังซวงมาบ้าง

พานลี่ฮวาอดไม่ได้ที่จะกล่าว “ซวงเอ๋อร์ เธอจะเก่งเกินไปแล้ว ออกไปเดินเล่นรอบเดียว ยังช่วยคนปิดคำสั่งซื้อได้ตั้งหลายรายการ”

“อันที่จริงหนูไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ แค่ช่วยพูดแนะประโยคสองประโยคเท่านั้นเอง”

“โห… คำพูดของเธอไม่กี่ประโยคช่วยคนได้รับคำสั่งซื้อจำนวนมากขนาดนั้นก็เก่งจนไม่รู้จะเก่งยังไงแล้วนะ”

เมื่อกล่าวจบ พานลี่ฮวาก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมา

“ตั้งแต่ที่ซูซานตกลงทำการสั่งซื้อแล้ว ที่จัดแสดงสินค้าพวกเราก็ไม่มีคนมาอีกเลย เธอดูสิงานฤดูใบไม้ผลิครั้งนี้ของพวกเรา คงจะไม่ได้มีแค่คำสั่งซื้อนี้อย่างเดียวหรอกใช่ไหม”

ถังซวงกลับคิดว่าคงไม่หรอก แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นจริงก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร “ป้าสะใภ้คะ พวกเราได้รับคำสั่งซื้อแค่รายการเดียวก็ไม่เลวแล้วนะคะ คุณป้าลองคิดถึงมูลค่าดูสิคะว่าเท่าไหร่ ต่อให้พื้นที่จัดแสดงสินค้าอื่น ๆ จะได้รับคำสั่งซื้อมากกว่า แต่มูลค่าก็เทียบไม่ได้กับของพวกเราหรอกค่ะ”

พานลี่ฮวาได้ยินก็รู้สึกว่ามีเหตุผล ด้วยเหตุนี้เธอจึงละความกังวลออกไป

“ซวงเอ๋อร์ เธอพูดถูก เพราะฉะนั้นพวกเราต้องทำใจให้สบาย ๆ สินะ”

หลังจากจบงานวันแรก พวกถังซวงก็กลับไปพักผ่อนที่ที่พักทันที เพื่อรอเริ่มงานในวันรุ่งขึ้นอีกครั้ง

ในขณะนี้เอง ผู้คนเริ่มรู้ถึงความเก่งกาจของถังซวงมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็นถังซวงยังเดินเตร่อยู่ก็เรียกให้ลองไปดูที่จัดแสดงสินค้าของพวกเขา และถังซวงเองก็แวะทุกจุดที่จัดแสดงสินค้าทั้งหมดจริง ๆ ไม่เพียงแต่ทำความรู้จักคนมากขึ้น เธอยังช่วยปิดคำสั่งซื้อสินค้าได้หลายรายการ แม้แต่โรงงานรื่อฮว่าที่อยู่ถัดไปขอความช่วยเหลือจากเธอเช่นกัน

ถังซวงไม่มีทางปฏิเสธคำร้องขอของโรงงานรื่อฮว่าอย่างแน่นอน แม้ก่อนหน้าหัวหน้ากวนจะมีท่าทีที่ไม่ดีต่อเธอ แต่ถึงอย่างไรโรงงานรื่อฮว่าก็เป็นผู้ที่พาพวกเธอมา ดังนั้นคำสั่งซื้อจากต่างชาติในสองวันมานี้ จึงมากกว่าปีที่แล้วเสียอีก

แม้แต่ผู้ดูแลงานฤดูใบไม้ผลิก็สังเกตเห็นถังซวง

ถังซวงยังคงเดินไปดูรอบ ๆ โดยที่ยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองเป็นที่รู้จักมากขนาดไหน

หลังจากวันที่ห้าผ่านพ้นไปแล้ว ที่จัดแสดงสินค้าของถังซวงยังคงไม่ได้รับคำสั่งซื้ออื่น ๆ และในขณะที่พานลี่ฮวากำลังวิตกกังวลอยู่นั้นเอง พวกของซูซานก็กลับมาอีกครั้ง แต่ว่าครั้งนี้ซูซานเป็นคนถูกลากตัวมา

“เฮ้อ… ในที่สุดก็ถึงสักที”

ซูซานผ่อนลมหายใจอย่างแรง หลังจากนั้นก็หันไปพูดกับเพื่อนรักของตน “เอาละเจนนี่ ตอนนี้เธอจะปล่อยฉันได้หรือยัง”

ถังซวงจำได้ว่าหญิงสาวเบื้องหน้าของเธอก็คือเจนนี่เพื่อนรักของซูซานนั่นเอง และถังซวงก็พบว่าสิวบนใบหน้าของเจนนี่นั้นดีขึ้นมาก