การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ - ตอนที่ 43 เจรจากับสหภาพ

ตอนที่ 43 เจรจากับสหภาพ

「…พิธีกรรมสะกดงูยักษ์? 」

ที่แห่งนี้คือคฤหาสน์สีขาวที่ถูกครอบครองโดยทาง สหภาพ ซึ่งมีไว้เพื่อให้เหล่าพ่อค้าทาสอาศัยอยู่

ภายในห้องหนึ่งของคฤหาสน์ ผมได้พบกับฟีโอดอร์ซึ่งเป็นผู้ว่าจ้างผมในงานครั้งนี้ ผมได้อธิบายถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในป่า รวมถึงเรื่องที่ได้ยินมาจากซูซูเมะ

ดวงตาของเขานั้นมักจะหรี่ลงมาเป็นครั้งคราวด้วยความสงสัยระหว่างที่ผมเล่าเรื่องให้เขาฟัง

ทางซูซูเมะที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมก็ทำท่ากระวนกระวายโดยที่เขาสองข้างของเธอก็เปิดออกมาให้เห็นชัดเจน

ในมุมของเธอสถานการณ์ตอนนี้ไม่ต่างกับการกระโดดลงไปในถ้ำเสือ

ทุกครั้งที่ฟีโอดอร์มองไปยังเธอ ร่างกายของเธอก็จะสั่นจนต้องเอามือมาจับเสื้อผมไว้

ขณะที่ฟีโอดอร์สังเกตที่ทางของเธอ เขาก็เริ่มพูด

「หรือก็คือราชาแห่งงูปรากฏตัวขึ้นเนื่องจากนางไม่สามารถประกอบพิธีกรรมได้สินะครับ? 」

「จากสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ทางฉันก็คิดว่างั้นนะ」

「อื้มมมม เข้าใจแล้วครับ แปลว่าพวกผมไปปลุกราชาแห่งงูทางอ้อมเข้าแล้วสิ」

ฟีโอดอร์วางมือลงบนคางที่ย้วยของเขา

ผลจากการส่งพวกนักล่าไปติดตามซูซูเมะนั้นทำให้เธอไม่สามารถออกจากหมู่บ้านเพื่อหาอาหารมาประกอบพิธีกรรม

ด้วยเหตุนี้หากอ้างอิงจากที่ฟีโอดอร์พูดทางสหภาพก็ต้องมีหน้าที่ในการรับผิดชอบกับการปรากฏตัวของบาซิลิสก์ ตอนผมมารายงานเรื่องนี้ผมก็ตั้งใจจะให้ผลลัพธ์มันออกมาเป็นทางนี้แหละ

ฟีโอดอร์จ้องมาที่ผม

「แล้วทางเจ้าราชาแห่งงูถูกกำจัดไปแล้วสินะครับ? 」

「ฉันมั่นใจว่าฉันกำจัดมันด้วยเปลวเพลิงไปพร้อมกับฟุไคในป่าแล้วนะ เพราะเพอรี่หัวหน้าปาร์ตี้เคียวแห่งยมทูตตัดขาบาซิลิสก์ไป 3 ข้าง ส่วนฉันตัดไปอีก 2 มันก็เลยเคลื่อนไหวได้ลำบาก จึงทำให้ฉันมั่นใจว่ามันน่าจะตายในกองเพลิงนั่นแหละ」

แต่ว่าฉันก็ไม่ได้ไปตรวจสอบศพหรอกนะ จะให้ยืนยันชัดเลยก็คงไม่สะดวก ผมพูดเสริมไปอีกเล็กน้อย

「เพราะตอนนั้นฉันก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้นด้วย」

「ท่านหมายความว่าอย่างไร? 」

「ฉันถูกพิษของราชาแห่งงูระหว่างการต่อสู้น่ะ แล้วทางซูซูเมะก็เป็นคนที่มาช่วยฉันตอนกำลังจนมุม」

「โอ๊ะโอ? คิจินช่วยเหลือมนุษย์ไว้เหรอครับ จากที่ผมได้ยินมาพิษของราชาแห่งงูมันรุนแรงขนาดที่กัดกร่อนผืนดินได้เลยนะครับ แล้วนางจะช่วยคุณได้ยังไงกัน? 」

「ด้วยไอ้นี่ไง」

ผมเอาผลที่เก็บมาจากต้นจิไรอาโอคุสให้ฟีโอดอร์ดู

ฟีโอดอร์มองผลไม้สีเหลือง ก่อนจะกันไปมองซูซูเมะ พอเธอรู้สึกตัวที่ถูกจ้องมอง ร่างของเธอก็สั่นอีกครั้ง

「ท่านจะบอกว่าผลไม้แห่งปาฏิหาริย์นี่สามารถแก้พิษของราชาแห่งงูได้สินะครับ? 」

「ไอ้นี่มันเป็นภูมิปัญญาของพวกคิจินที่สืบทอดกันมาตั้งแต่ในอดีตน่ะ ต้องขอบคุณมันเลยที่ช่วยชีวิตฉันไว้ ไม่ใช่แค่ฉันติดหนี้ชีวิตเธอ แต่เธอยังยอมจุดไฟเผาหมู่บ้านตัวเองเพื่อเอาชนะมัน ทั้งที่รู้แท้ๆ ว่าจะต้องสูญเสียบ้านของตัวเองไป」

ผมจ้องมองเข้าไปที่ดวงตาของเขาขณะอธิบาย

「หากซูซูเมะไม่ได้แค่ช่วยฉันไว้ แต่เธอยังช่วยเมืองอิชกะเอาไว้ หลักการของฉันก็คือหากได้รับบุญคุณก็ต้องทดแทนด้วยความจริงใจ หากมีแค้นก็ต้องชำระอย่างสาสม ดังนั้นฉันก็ตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตของตัวเองในการปกป้องเธอ ฉันจึงอยากให้คุณช่วยในเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน」

「ท่านต้องการจะให้ทางผมปกป้องคิจินด้วยเหรอครับ ขออภัยที่ต้องพูดแต่บางทีนางอาจจะโกหกท่านอยู่ก็ได้นะครับ ที่นางพยายามเข้ามาในเมืองอิชกะแห่งนี้อาจจะมีจุดประสงค์อื่น」

ว่าแล้วฟีโอดอร์ก็จ้องไปยังซูซูเมะอีกครั้ง

「อันที่จริงผมก็สงสัยถึงสาเหตุที่ราชาแห่งงูปรากฏตัวขึ้นด้วย มันเป็นเพราะพิธีกรรมนั้นจริงหรือเปล่าครับ ผมไม่เคยได้ยินเรื่องพิธีในการผนึกอสูรด้วยการเต้นรำและถวายอาหารมาก่อนด้วย จึงทำให้เชื่อได้ยากนอกจากนั้นหากมองว่าคิจินเป็นผู้เรียกมอนสเตอร์ตัวนั้นออกมาจากส่วนลึกของป่าด้วยมนตร์บางอย่างยังทำใจเชื่อได้ง่ายกว่าครับ」

「อื้ม คุณจะสงสัยมันก็ช่วยไม่ได้นี่เนอะ หากเป็นไปได้ฉันก็ไม่ได้อยากจะเป็นศัตรูกับนายด้วย…ช่วยไม่ได้สินะ」

พอผมพูดจบ ผมก็เรียกซูซูเมะให้ยืนขึ้น

คนคุ้มกันที่อยู่เบื้องหลังฟีโอดอร์วางมือบนดาบที่เอวของพวกเขาด้วยท่าทางที่ตื่นตัว

ในห้องนี้มีผม ซูซูเมะ ฟีโอดอร์กับผู้คุ้มกันของเขาอีกสองคน และก็มีเพียงแค่คนคุ้มกันเท่านั้นที่ติดอาวุธอยู่ในห้องนี้ เพราะทางผมฝากอาวุธไว้กับแผนกต้อนรับของสหภาพ

นอกจากนี้พ่อค้าทาสก็ยังมีกองกำลังของเขาอีกเป็นตั้งที่ซ่อนอยู่ตามเพดานและหลังกำแพงห้อง

หากเขาต้องการจริงๆ ก็คงจะจัดการกับผมและจับซูซูเมะได้ไม่ยาก…ด้วยสถานการณ์ตอนนี้หากจะคิดแบบนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย

มันก็แน่อยู่แล้วที่ผมไม่ได้บอกเขาถึงไพ่ตายที่ผมมีอย่างอาภรณ์วิญญาณ

แต่เรื่องที่ผมไม่อยากเป็นศัตรูกับทางสหภาพนี่ผมพูดจริงนะ แต่มันก็จะเป็นอีกกรณีเลยหากพวกเขาตัดสินใจเป็นศัตรูกับผมก่อน

การต่อสู้จะเริ่มขึ้นทันทีหากผู้คุ้มกันของเขาชักดาบออกมา ผมมองไปที่พวกเขาขณะคิดเรื่องนี้ในใจ

จากนั้น-

「รอเดี๋ยว」

ฟีโอดอร์ยกมือของเขาขึ้นเป็นสัญญาณให้พวกคนคุ้มกันวางมือ

เหล่าคนคุ้มกันก็ลดมือลงจากเอวในทันที

「ต้องขออภัยด้วยนะครับ ท่านโซระท่านอย่ารีบด่วนสรุปไปเลย ผมก็แค่พูดถึงความเป็นไปได้ในกรณีที่เลวร้ายสุดครับ พ่อค้าอย่างเราจะระวังตัวก็เป็นธรรมดา เราไม่อาจจะตัดสินอะไรในทันทีได้โดยไม่คิดถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดหรอกนะครับ」

「ก็ถูกของคุณ ทางฉันก็ขออภัยในความหยาบคาย แต่ฉันคิดว่าการปกป้องซูซูเมะก็ไม่ได้ทำให้คุณฟีโอดอร์หรือสหภาพเสียผลประโยชน์เลยนะ」

「โอ้ ที่ท่านพูดหมายความว่าอย่างไรครับ? 」

「ความสำเร็จในการค้นพบราชาแห่งงูและจัดการมันลงได้จะเป็นของทางเพอรี่และแคลนเคียวแห่งยมทูต คนที่จ้างฉันให้พาพวกเขาไปที่ป่าก็คือคุณฟีโอดอร์ นอกจากนั้นความสำเร็จในการค้นพบฟุไคอย่างรวดเร็วและจัดการคุมความเสียหายไว้ได้ก็ถือว่าไม่ธรรมดา ทางประเทศก็จะให้การยกย่องพวกคุณด้วย จากนั้นถึงบาซิลิสก์จะทำให้เกิดฟุไค จนทำให้ป่าและแหล่งน้ำปนเปื้อนพวกคุณก็มีวิธีในการรับมือด้วยนี่」

「ผลของต้นไม้นั่นสินะครับ」

「ตามนั้น ถึงอาจจะมีบางส่วนที่วิจารณ์ถึงเรื่องที่คุณไปปกป้องคิจิน แต่ถ้าได้วิธีในการแก้พิษ คนพวกนั้นก็ไม่น่าจะบ่นอะไรได้ และถึงมันจะไม่มีการปนเปื้อนในรอบนี้ก็จริง แต่มันก็ยังเก็บไว้ใช้ในอนาคตได้นี่ นอกจากมันจะรักษาพิษราชาแห่งงูได้แล้ว พิษอย่างอื่นก็ยังสามารถแก้ได้ด้วย คนที่ต้องการยาในการแก้พิษน่ะไม่ได้มีแค่พวกนักผจญภัยนะ ทั้งเชื้อพระวงศ์และชนชั้นสูงจากทั่วทุกมุมโลกที่กลัวการถูกลอบสังหารด้วยพิษต่างก็ต้องการมันกันทั้งนั้น ไม่ใช่ว่ามันคือต้นเงินต้นทองเลยหรือไง」

「โฮ่ๆ …」

「ก็แน่ว่าคุณคงจะหนีความรับผิดชอบในเรื่องที่เข้าไปขวางพิธีกรรมจนราชาแห่งงูปรากฏตัวขึ้นไม่ได้ แต่นั่นก็ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นรู้แต่แรกนี่ ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยข้อมูลที่ทำลายชื่อเสียงของพันธมิตรด้วย ยิ่งถ้าคุณให้ความร่วมมือในการปกป้องเธอ ฉันก็สาบานว่าความลับนี้จะถูกฝังเอาไว้ตลอดกาล」

ในทางกลับกัน หากฟีโอดอร์ไม่รับข้อเสนอนี้ ข้อมูลที่ว่ามาทั้งหมดก็จะแพร่กระจายไปทันที

หากเกิดเรื่องนี้ขึ้น ถึงจะเป็นสหภาพก็ดิ้นหลุดไม่ง่ายหรอก

การปรากฏตัวของราชาแห่งงูมันคือเหตุการณ์ที่รุนแรงถึงขั้นการมีอยู่ของเมืองอิชกะ ฟีโอดอร์ไม่มีทางจะบอกว่าตนไม่ทราบเรื่องแล้วทุกอย่างจะจบได้

ก็แน่ละว่าผมอาจจะถูกตำหนิเพราะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย แต่ถ้าเทียบความเสียหายระหว่างผมกับพวกเขาแล้ว มันก็แค่แผลยุงกัด

เอาเป็นว่าจากที่ผมร่ายยาวมาจนถึงตอนนี้ด้วยเหตุผลสารพัด แต่สิ่งที่ผมต้องการในตอนจบก็มีเพียงอย่างเดียว

ั่นั่นก็คือ วางมือจากซูซูเมะซะ

เพื่อเป็นการแปลกเปลี่ยน ผมจะยกความชอบในการปราบราชาแห่งงูและปกปิดเรื่องที่ไม่สะดวกใจของพวกเขาให้ แต่ถ้าพวกเขาไม่ยอมวางมือจากเธอ พวกเราก็จะเป็นศัตรูกัน

ฝ่ายตรงข้ามเป็นถึงพ่อค้าทาสจากทางสหภาพ เขาก็น่าจะอ่านสิ่งที่ผมอยากจะบอกได้ไม่ยาก

เอาละทีนี้ ด้วยคำพูดที่ผมกล่าวออกมาทั้งหมด พ่อค้าทาสคนนี้จะเลือกเส้นทางไหนกันล่ะ

ผมรู้สึกสงสัยขณะรอคำตอบจากปากของฟีโอดอร์

——–

Note 1 : ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ ผมแปะไว้ใต้เม้นของเพจนะครับ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code