กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน - ตอนที่ 150
ตอนที่150
“ราคาประเมินจะเป็น 15,000 เหรียญทองครับ”
“โอเค” เงินถูกดึงออกจากคลังของผมในทันที พลังงานเวทย์มนตร์ของเรนห่อหุ้มและ ทําให้ลอยอยู่ในอากาศได้อย่างปลอดภัย ผมกังวลว่าจะต้องทําลายมัน แต่เรนไม่ได้กังวลเรื่องนี้
“ 15,000 เหรียญทองที่ได้รับจะครอบคลุมค่าใช้จ่ายในการประเมินและซ่อมแซมผ้าพันคอนี้ คือความภักดีของเลือดบริสุทธิ์ มันทําให้ผมรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่จะทํางานกับเอลฟ์ แต่ผมจะทําให้ดีที่สุด”
“แล้วมันทําอะไรได้ล่ะ”
“พูดง่ายๆ ก็คือ คุณสามารถใช้ความสามารถนอกขอบเขตปัจจุบันของคุณได้” คําพูดตรงไปตรงมาแต่ไม่มีความหมายเบื้องหลัง
“เพื่อชี้แจง มันคือสิ่งประดิษฐ์ที่ให้คุณก้าวข้ามความสามารถในปัจจุบันของคุณ สมมติว่าคุณมีความสามารถในการตรวจจับขั้นสูงที่ระดับ 9 ซึ่งจะทําให้คุณใช้ความสามารถในการตรวจจับขั้นสูงสุดที่ระดับ 1 หรือพูดเวทมนตร์ระดับกลางที่ระดับ 9 ที่ใช้ในระดับขั้นสูงที่ 1 ได้ มันจะผลักคุณ เพียงแค่เกินขอบเขตของคุณเล็กน้อย”
“ช่างเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ไร้สาระ นั่นคือสิ่งที่เอลฟ์สวมอยู่ และพวกเขาก็ไม่ใช่อัศวินระดับสูงเช่นกัน อัศวินแห่งเอเลคาตราเหล่านี้แข็งแกร่งถึงขนาดที่พวกเขาแจกจ่ายให้กับสมาชิกของพวกเขาได้หรือไม่”
“ราคาสําหรับการใช้สิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวคือชีวิตหลังจากทั้งหมด” ผมมองย้อนกลับไปที่มิเรนะซึ่งยังคงหลับใหลอยู่อย่างสงบ เรนแค่ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่ขมขึ้นขณะที่ผมพิจารณาว่าผมจะจ่ายราคานั้นได้อย่างไร
“ไม่ใช่อย่างนั้น ผู้ที่มีพลังชีวิตต่ําจะถูกกลืนกินโดยสิ่งประดิษฐ์นี้ หรือไม่ก็ใช้งานไม่ได้ แต่คุณสามารถใช้มันได้แม้ในขณะที่ไม่ได้สวมใส่เพราะการสิ้นเปลืองชีวิตจะไม่ส่งผลต่อคุณ ถึงกระนั้นผมก็ไม่สามารถให้อภัยพวกเอลฟ์ที่จะออกแบบสิ่งประดิษฐ์เช่นนี้ได้”
“มันไม่สามารถส่งผลกระทบต่อผม?”
“ความมีชีวิตชีวาของคุณพัฒนาอย่างไม่สิ้นสุดผ่านการบริโภคชีวิตของผู้อื่น แทนที่ชีวิตของคุณเองด้วยชีวิตของพวกเขา ในเรื่องนั้น คุณไม่สามารถที่จะเอาชนะคุณได้ ไม่ว่าชีวิตของคนอื่นจะนานแค่ไหนก็ตาม” ถ้าคําพูดของเรนเป็นความจริง พวกเขาก็เริ่มวาดภาพว่าอัศวินเหล่านี้เป็นคนประเภทไหน แม้แต่ผู้หญิงคนนั้นที่คิดว่าตัวเองเหนือกว่า ‘รอ….’
“มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ช่วยให้ผมใช้ความสามารถเกินขีดจํากัดใช่ไหม”
“ใช่”
“ผมมีความสามารถแบบไหนที่อนุญาตให้ผมฝ่าฟันสนามรบของมือใหม่และเอามิเรนะออกไปได้”
“ฮ่าๆๆๆ” เขาแค่หัวเราะไม่ตอบคําถามของผม ผมไม่ได้เรียกสถานะของผมมาพักหนึ่งแล้ว ไม่อยากตรวจสอบก่อนที่จะพัฒนา แต่ตอนนี้ผมช่วยอะไรไม่ได้แล้ว
(คังชิฮา / เฟท)
(เอลฟ์ป่าแห่งความโกลาหล LV199)
(ความแข็งแกร่ง – 1,834 พลัง- 1,913 เวทย์มนต์ – 1,985 โชค – ???)
(ทักษะ – Ebon Heart, การล่า Lv8, สุดยอดศิลปะป้องกันตัว Lv5, ทักษะต้มตุ้นขั้นสูง Lv8, สุดยอดการฟื้นฟู Lv5, เขี้ยวปีศาจขั้นกลาง Lv8, สุดยอดกรงเล็บปีศาจ Lv1, สุดยอดการตรวจจับ Lv4, ทักษะเซอร์ไพรส์ขั้นสุดยอด Lv5, ทักษะแฟรี่เทลขั้นสุดยอด Lv3, ทักษะแพร่หลายระดับกลาง Lv9, ภาวะผู้นําสูงสุด Lv9, การต้านทานผิดปกติระดับดีที่สุด Lv3, ผิวหนังเหล็กระดับกลาง Lv3, มหาแสงสีดํา Lv8, เวทมนตร์ไฟระดับ2, เวทมนตร์รักษาระดับ4, เวทมนตร์น้ําแข็งระดับ5, เสียงดังบ้าคลั่ง Lv1)
อาจมีทางเลือกเดียวเท่านั้นจากทักษะระดับ 9 ทั้งหมดที่ผมมีอยู่ มีเพียงทักษะเดียวเท่านั้นที่สามารถส่งผลต่อผู้อื่นแทนที่จะเป็นตัวผมเอง คือ ความเป็นผู้นํา
“นี่คือเส้นทางที่คุณจะไปในอนาคต เฟท ผมตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นว่าคุณจะเปลี่ยนไปอย่างไร และชะตากรรมของลูกผสมนี้ด้วย” เรนพูดด้วยรอยยิ้มน่าขนลุก ผมไม่สามารถหัวเราะออกมาได้ ในครั้งนี้ผมต้องเดินหน้าต่อไป
“นี่จะเป็นการทดลองครั้งสุดท้าย คุณพร้อมหรือยัง”
“จะใช้เงินเท่าไหร่”
” คุณต้องการความช่วยเหลือไหม?”
“ไม่ ผมไม่คิดอย่างนั้น” เขาน่าจะรู้อยู่แล้วว่าผมไม่ใช่คนประเภทที่จะขอความช่วยเหลือ ผมสงสัยว่าเมื่อไหร่ผมจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา
“ได้โปรดดูแลเธอจนกว่าผมจะกลับมา ห้องบอสจะอันตรายเกินไปสําหรับเธอ”
“ อีกครั้ง คุณน่าพึ่งจริงๆ” เรนส่ายหัวและถอนหายใจ ผมลงเอยด้วยการออกจากร้านพร้อมกับไอเทมที่เพิ่มค่าสถานะของผม
มิเรนะยังคงหลับในขณะที่ผมจากไปโดยไม่รู้ตัว
ผมใช้เวลานานเกินไปกว่าจะมาถึงที่นี่ในที่สุด ผมกลับมาที่ห้องนี้กี่ครั้งแล้ว? ที่นี่ประตูของบอสอยู่ที่ไหนก่อนหน้านี้? นี่คือทั้งหมดที่เหลืออยู่ในขณะนี้ และไม่มีอะไรหยุดผมไม่ให้เข้าไปอีกต่อไป
“ก็ได้” แม้ว่าจะไม่มีใครได้ยินที่ผมคุยกับตัวเอง หลังจากที่ได้มีกของจินม่ามา ผมยังรู้สึกประหม่าเมื่อต้องผ่านประตูนี้ มีอะไรรอผมอยู่ข้างใน?”
“ไม่มีเวลาเหมือนปัจจุบัน” ผมตบแก้มบังคับความคิดที่ก่อตัวขึ้นในใจเหมือนเมฆพายุ ผมไม่ต้องการคําถามหรือลังเล ผมแค่ต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างที่ผมเคยทํามาจนถึงตอนนี้ ผมตรวจสอบอุปกรณ์ของผมอีกครั้ง ผมได้รับการล้างบาปโลหิต ดาบที่ผมสร้างขึ้นโดยใช้เงาโลหิตมนต์เสน่ห์ของ หยดแห่งความมืดและภาพลวงตา และแหวนหินเลือดของเฮอร์มา ผมไม่ได้สวมแหวนในขณะนี้ แต่ผมไม่มีความจําเป็นเพราะมันไม่ได้เพิ่มความสามารถของผม ผมมีอาหารฉุกเฉินเหลืออยู่มากมาย และสภาพร่างกายของผมก็รู้สึกดีขึ้น
ผมผลักประตูไปที่ห้องบอส ต้อนรับด้วยภาพโพรงขนาดใหญ่ที่มีหมอกสีม่วงมืดครึ้มหมุนวน ที่นี่มืดมาก มากกว่าห้องอื่นๆ
