กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ - บทที่ 346
เขาไม่มีเงินมากมายเช่นนั้นหรอก
ซือม่อเฟย?
หากเขาอยู่ที่นี่เขาก็ต้องปรากฏตัวให้เห็นและคงไม่หลบแอบอยู่ข้างหลังอย่างแน่นอน
อี้เฉินเฟย?
นอกจากเขาแล้ว นางนึกไม่ออกจริงๆ ว่ายังมีใครอีก
กู้ชูหน่วนหันไปมองเยี่ยจิ่งหาน แต่กลับเห็นว่าเยี่ยจิ่งหานกำลังมองไปที่ห้องรับรองส่วนตัวหมายเลขเจ็ดที่อยู่ชั้นสองและแววตาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่นางคาดเดาไม่ถูก
คนที่อยู่ในห้องรับรองพิเศษหมายเลขเจ็ดเป็นคนจ่ายเงินแทนนางอย่างนั้นหรือ?
ชิงเฟิงออกไปข้างนอกและกลับเข้ามาอย่างผิดสังเกตที่ข้างกายเยี่ยจิ่งหาน จากนั้นกระซิบอย่างแผ่วเบา “นายท่าน เป็นนักปราชญ์ขงจื๊อคุณชายสาม อี้เฉินเฟยพ่ะย่ะค่ะ”
แม้ว่าเสียงกระซิบของชิงเฟิงจะแผ่วเบามากเพียงใด แต่กู้ชูหน่วนก็ได้ยินอย่างชัดเจน แววตาของนางเปล่งประกายความเจ้าเล่ห์และกล่าวต่อ “ท่านอ๋อง ข้าเป็นถึงภรรยาของท่าน แต่คนอื่นกลับจ่ายเงินให้ข้า ข้าไม่กล้ารับไว้หรอก ท่านช่วยคืนเงินห้าสิบล้านตำลึงนี้กลับคืนไปให้เขาเถอะ”
เยี่ยจิ่งหานเงยหน้าขึ้น ท่าทางของเขาเหมือนจะยิ้มออกมาแต่ก็ไม่ยิ้ม ซึ่งทำให้ผู้คนต่างขนหัวลุก
“ฮูหยินมีเพื่อนมากมายเช่นนี้ ในเมื่อมีคนจ่ายเงินแทนเจ้าแล้ว เช่นนั้นทำไมถึงไม่รับไว้เสียล่ะ และถึงแม้ว่าเราจะเป็นสามีภรรยากัน เช่นนั้นแล้วไข่มุกเหวินหยวนนี้ก็ถือเป็นทรัพย์สมบัติร่วมกันของสามีภรรยา”
“……”
เป็นครั้งแรกที่กู้ชูหน่วนอึ้งและตัวเกร็ง
ใบหน้าของเยี่ยจิ่งหานนับวันยิ่งหนาขึ้นเรื่อยๆ
ผู้ชายปกติทั่วไปยังทนไม่ไหว แต่เขากลับทนได้
อัครเสนาบดีกู้แทบจะโมโหจนล้มป่วย
ไม่ง่ายเลยที่จะมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย แต่กลับราวกับตกจากสวรรค์ไปยังนรก
องค์หญิงตังตังทำหน้าตาบูดบึ้งตึงตัง
เสด็จอาเป็นอะไรไปนะ?
เมื่อก่อนก็เป็นคนเด็ดขาดอย่างมากไม่ใช่หรือ?
คนที่จ่ายเงินแทนกู้ชูหน่วนนั้นมีความเป็นไปได้อย่างมากว่าต้องเป็นผู้ชาย แต่เสด็จอากลับไม่ทำอะไรเลย
ท่านเจ๋ออ๋องก็เริ่มรู้สึกหายใจติดขัดด้วยความโกรธ
และผลที่ได้นั้นทรงพลัง แต่เนื่องจากหลายปีผ่านไป เคล็ดลับการเล่นแร่แปรธาตุเหล่านั้นค่อยๆ หายไป และในยุคของเรา
“แม้ว่าตำรากลั่นยาอายุวัฒนะเล่มนี้เป็นเพียงเศษเสี้ยว แต่ถ้าสามารถเข้าใจอะไรบางอย่างจากมันได้ เช่นนั้นจะกลายเป็นปรมาจารย์ด้านการเล่นแร่แปรธาตุคนสำคัญในโลกอย่างแน่นอน”
ทันทีที่ชิ้นส่วนนี้ออกมา ผู้ชมก็ตกตะลึงอีกครั้ง
วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับหอประมูลเฟิงเซียง?
เหตุใดสิ่งของที่ประมูลถึงดีขึ้นเรื่อยๆ
ปรมาจารย์การเล่นแร่แปรธาตุนั้นหายากมากในโลกนี้ และถึงแม้จะค้นพบ แต่เม็ดยาส่วนใหญ่ที่สามารถผลิตได้นั้นมีข้อบกพร่องอยู่มาก
มีคนจำนวนมากที่ต้องหาค้นหาแต่ไม่สามารถหาสูตรตำรากลั่นยาอายุวัฒนะโบราณได้ พวกเขาจะไม่หวั่นไหวได้อย่างไรเมื่อสูตรตำรากลั่นยาอายุวัฒนะอยู่ที่นี่
แค่เศษเสี้ยวก็เพียงพอแล้ว
นอกจากนี้ยังมีนักปรุงยาเล่นแร่แปรธาตุผู้หยิ่งผยองอยู่ด้วย และเมื่อได้ยินคำเหล่านี้ พวกเขาทั้งหมดก็จ้องมองไปที่ม้วนตำราหนังแกะโบราณบนแท่นสูงและอดไม่ได้ที่อยากจะได้มาครอบครอง
เหล่าขุนนางและผู้รากมากดีต่างก็ตาร้อนผ่าว
หากพวกเขาสามารถประมูลตำรากลั่นยาอายุวัฒนะได้ เช่นนั้นก็สามารถมอบให้รับปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุและยังสามารถเป็นมิตรกับพวกเขาได้
องค์หญิงตังตังตื่นเต้น “เสี่ยวลี่ว์ ข้างกายของเสด็จแม่มีนักปรุงยาเล่นแร่แปรธาตุอยู่หนึ่งคนใช่หรือไม่?”
“เพคะ แถมยังเป็นนักปรุงยาลำดับขั้นที่สองด้วยนะเพคะ”
“เช่นนั้นแล้วหากเราสามารถชนะการประมูลตำรากลั่นยาอายุวัฒนะนี้ได้และมอบให้กับเขา เช่นนั้นแล้วก็สามารถขอยาล้างไขกระดูกจากเขาได้ใช่หรือไม่?”
“ต้องเป็นเช่นนั้นแน่นอนเพคะ”
“ดีเพคะ อย่าว่าแต่ยาล้างไขกระดูก ไม่ว่ายาอะไร เขาก็ยินดีที่จะมอบให้องค์หญิง นักปรุงยาทุกคน ใครกันที่ไม่ต้องการสูตรยาโบราณ”
“ดี สูญเสียของประมูลสองชิ้นแรกไปก็ไม่เป็นไร ชิ้นนี้ถึงอย่างไรเสียก็ต้องประมูลมาให้ได้ ข้าเทียบไม่ได้กับกู้ชูหน่วน แต่ในครั้งนี้ ข้าจะต้องชนะนางให้ได้”
“บ่าวสนับสนุนองค์หญิงอย่างเต็มที่เพคะ”
ห้องรับรองส่วนตัวอีกห้องหนึ่ง ท่านเจ๋ออ๋องเริ่มรู้สึกหวั่นไหวอีกครั้ง
หากได้ตำรายาอายุวัฒนะมาครอบครองละก็ อนาคตเขาก็จะสามารถโจมตีกลับได้อย่างง่ายดายไม่ใช่หรือ?
