ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 189 เกมใหม่ทำเกี่ยวกับอะไรดี

เผยเชียนเปิดเช็กอีเมล อืม มีทั้งผู้ชายและผู้หญิง รวมแล้วยี่สิบกว่าคน เพราะทุกคนเรียนเอกประวัติศาสตร์ ผู้หญิงเลยมากกว่าผู้ชาย

ประวัติของหลายคนโล่งโจ้ง ไม่ค่อยได้รับรางวัลอะไร จุดแข็งก็ไม่ค่อยมี

ส่วนเรื่องหน้าตา ถ้าพูดรักษาน้ำใจหน่อยก็คงต้องบอกว่าหน้าตาธรรมดา

ถือเป็นเรื่องปกติ เพราะบริษัทส่วนใหญ่ย่อมอยากจ้างสาวๆ สวยๆ อยู่แล้ว ถึงจะไม่ได้มีทักษะอะไรมาก แต่อย่างน้อยก็มองแล้วดีต่อใจ

คนเหล่านี้คือพวกเด็กไม่มีใครเอาประจำเดือนกรกฎาคม จุดเด่นของเด็กกลุ่มนี้มีดังนี้

เกรดแย่ เรียนต่อปริญญาโทไม่ได้

ไม่มีเส้นสาย ไม่มีใครหางานให้ได้

ไม่เคยทำกิจกรรมในมหาวิทยาลัยหรือทำงานพาร์ตไทม์มาก่อน แถมหางานเองก็หาไม่ได้

รวมๆ แล้วคือคุณสมบัติสมบูรณ์แบบ!

อืม รอบนี้น่าจะได้พวกใช้การไม่ได้มาเยอะเลย

เผยเชียนพอใจมาก หลังจากไล่ดูประวัติของแต่ละคน เขาก็ตัดสินใจรับทุกคนเข้าทำงาน!

ก็เหมือนคำพูดที่ว่า โลกนี้ไม่มีสิ่งไร้ค่า มีแค่สิ่งที่อยู่ผิดที่ผิดทางเท่านั้น

สำหรับเผยเชียนแล้ว คนเหล่านี้เหมาะมากกับคำนิยามที่ว่าพวกเขาแค่อยู่ผิดที่ผิดทาง!

“แต่ก็ต้องคิดว่าจะให้ทำงานอะไรดี”

เผยเชียนเริ่มไตร่ตรองตำแหน่งที่มีในตอนนี้

ส่งไปอยู่แผนกเกมดีไหม

น่าจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่

ตอนนี้โครงสร้างในแผนกเกมค่อนข้างลงตัวแล้ว การทำงานก็เป็นไปอย่างราบรื่น

อย่างมากคนพวกนี้ก็น่าจะได้ทำแค่งานยิบย่อยในแผนก ถึงฝีมือจะห่วยแค่ไหนก็ไม่น่าสร้างปัญหาให้กับได้

จะจับโยนไปเป็นฝ่ายบริหารในแผนกเกมก็ไม่ได้อีก เพราะจะดูไม่สมเหตุสมผล อาจทำให้คนอื่นสงสัยได้

ส่งไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูดีไหม

งานส่วนใหญ่ในร้านเป็นงานใช้แรงงาน น่าจะเป็นได้แค่พนักงานเสิร์ฟไม่ก็พนักงานส่งของ คนพวกนี้เป็นรุ่นพี่มหาวิทยาลัยของเขา ให้ไปเก็บโต๊ะกับเสิร์ฟอาหารคงจะดูไม่เหมาะเท่าไหร่

แถมใครๆ ก็ทำงานประเภทนี้ได้ พวกเขาจะไม่ได้แสดงความสามารถที่แท้จริง

“ฉันต้องตั้งบริษัทใหม่ให้คนพวกนี้”

เผยเชียนตาเป็นประกายเมื่อผุดนึกไอเดียดีๆ ขึ้นได้

เขาจะตั้งบริษัทใหม่แล้วรับคนกลุ่มนี้เข้ามาเป็นพนักงาน พวกเขาจะได้แสดงความสามารถกันอย่างเต็มที่ ยอดเยี่ยมกระเทียมดองไปเลย!

แน่นอนว่าประธานของบริษัทใหม่ต้องเป็นคนของเขา

เหตุผลหนึ่งก็คือประธานบริษัทต้องห้ามแอบกินเล็กกินน้อยหรือแอบเลี่ยงภาษี ถึงคนกลุ่มนี้จะเป็นรุ่นพี่ของเขา แต่ยังไงก็คือคนแปลกหน้า เผยเชียนไว้ใจพวกเขาไม่ได้

อีกเหตุผลหนึ่งก็คือการให้พวกเขาได้นั่งตำแหน่งบริหารเลยนั้นไม่เหมาะสม คนอื่นๆ อาจจะคลางแคลงใจได้

เผยเชียนเริ่มตามหาผู้โชคดีในบริษัท เขาจะให้ผู้โชคดีคนนี้รับตำแหน่งประธานบริษัทแห่งใหม่ แล้วส่งคนไปทำงานตำแหน่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการเงินหรือบริหารงานทั่วไป จากนั้นค่อยรับพนักงานกลุ่มนี้เข้ามาถึงจะดูเหมาะสม

หลังจากนั้นก็เปิดกิจการและเริ่มขาดทุนได้ ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบมาก

เผยเชียนคิดอยู่สองสามนาทีก็ผุดความคิดขึ้นได้อีกอย่าง

ฉันมีภัยเสี่ยงลับที่ต้องจัดการอยู่นี่นา

ดี จัดการรวดเดียวไปเลยแล้วกัน!

หม่าอี้ฉวินรับตำแหน่งเขียนเนื้อเรื่องและแผนงานให้บริษัทเถิงต๋า

ตอนแรกเผยเชียนรับอีกฝ่ายเข้ามาเป็นตัวนำโชคเพื่อถ่วงดุลดวงชะตาของตัวเอง

แต่เขาก็หาเหตุผลอื่นให้หม่าอี้ฉวินอยู่ว่างๆ ไม่ได้ เลยต้องจำใจปล่อยให้เจ้านั่นรับผิดชอบเนื้อเรื่องเกมต่างๆ

สุดท้ายหม่าอี้ฉวินก็ช่วยยกระดับเนื้อเรื่องและเสริมงานเขียนของเกมให้ดูดียิ่งขึ้น

เผยเชียนต้องหาทางไล่คนแบบนี้ไปให้พ้นทาง!

ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว

ส่วนจะทำยังไงนั้น…

เผยเชียนคิดเอาไว้นานแล้ว

นั่นก็คือ สร้างเว็บไซต์ลงนิยายยังไงล่ะ!

เหตุผลแรกคือ นี่เป็นความฝันของหม่าอี้ฉวิน การช่วยผลักดันให้พนักงานทำตามฝันได้สำเร็จคือเป้าหมายของบอสเผย

เหตุผลที่สองคือ หม่าอี้ฉวินล้มเหลวอยู่หลายครั้งตอนที่พยายามแต่งนิยายลงเว็บ แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาไม่มีความสามารถด้านนี้ เผยเชียนน่าจะวางใจได้ถ้าให้เขาดูแลบริษัท

เหตุผลสุดท้ายคือ อุตสาหกรรมนิยายออนไลน์ทำให้เผยเชียนขาดทุนได้ง่ายมาก

ตอนนี้ในโลกนี้มีเว็บไซต์สำหรับนิยายออนไลน์ที่เติบโตไปไกลแล้วชื่อเว็บอู๋เซียนจงเหวิน ซึ่งเป็นเว็บไซต์ขนาดใหญ่ที่ครอบคลุมเกือบทุกอย่าง มีหลายบริษัทพยายามเข้าสู่ตลาดนี้ แต่ก็มีไม่กี่เจ้าที่ประสบความสำเร็จ ส่วนใหญ่เจ๊งกันแทบทุกราย

เผยเชียนสามารถทำเหมือนว่ากำลังลองลงทุนในตลาดใหม่ อัดฉีดเงินทุนก้อนโตให้เหล่านักเขียนกับบรรณาธิการ เมื่อมีหม่าอี้ฉวินนั่งแท่นเป็นประธาน บริษัทต้องขาดทุนอย่างแน่นอน!

จริงๆ แล้วพอคิดดูอีกที เขาน่าจะทำเว็บลงนิยายไปตั้งนานแล้ว

วงเงินในการลงทุนธุรกิจแบบนี้นั้นกว้างมาก มีทุนแค่ล้านหยวนก็ทำได้ ถ้ามีร้อยล้านหยวนก็มีหนทางอีกแบบ

เขาสามารถจัดหาทรัพยากรต่างๆ ในการทำเว็บไซต์ในราคาสูงได้ ทุ่มทุนทำช่องทางการตลาด ซื้อลิขสิทธิ์ และอื่นๆ อีกมากมาย เรื่องพวกนี้จะทำให้ใช้เงินทุนสูงมาก

แต่ถ้าจะสร้างเว็บธรรมดาทั่วไปก็แค่จ้างบรรณาธิการมาหนึ่งกลุ่มกับซื้อบทนิยายกากๆ ราคาถูกมา เขาสามารถแบ่งเงินไปเป็นค่าแรงแล้วเจียดเงินอีกเล็กน้อยเป็นค่าเช่าเซิฟเวอร์คลาวด์กับจดชื่อโดเมน รวมๆ แล้ว ทุนหนึ่งล้านหยวนก็น่าจะเพียงพอต่อการทำเว็บไซต์แบบนี้

เผยเชียนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วตัดสินใจลองให้เงินหม่าอี้ฉวินไปลงทุนดูสักล้านหยวน ถ้าเจ้านั่นทำให้บริษัทขาดทุนได้ก็ค่อยอัดเงินลงทุนเพิ่ม

คิดได้แบบนี้เผยเชียนก็อารมณ์ดีขึ้นสุดๆ

…

…

เผยเชียนเข้าออฟฟิศช่วงบ่าย

สิ่งแรกที่เขาทำคือมอบหมายงานให้แผนกทำเกม

หลังจากปล่อย DLC ไป แผนกเกมก็มีเวลาได้พักผ่อนหย่อนใจกันพักหนึ่ง ตอนนี้เริ่มรอบบัญชีใหม่แล้ว เผยเชียนต้องหางานให้พวกเขาทำ

เนื่องจากระบบมีข้อห้ามไม่ให้พนักงานว่างงานหรืออู้งานจนเกินไป พวกเขาต้องปล่อยผลงานใหม่ออกมาบ้าง

ทุกคนพากันตั้งตาคอยแผนงานใหม่สำหรับเกมต่อไป

แต่รอบนี้เผยเชียนไม่ได้เรียกให้ทุกคนมาเข้าประชุม ตอนนี้ที่ออฟฟิศมีคนเยอะเกินไป ห้องประชุมไม่สามารถจุคนได้หมด

มีแค่ลู่หมิงเหลียง เปาซวี่ และสมาชิกหลักคนอื่นๆ ที่เขาเรียกมาประชุม

ครั้งนี้เผยเชียนวางแผนไว้ว่าจะบอกแนวคิดคร่าวๆ ที่มีในหัวให้พวกเขาฟัง จากนั้นก็ให้แนวทางการพัฒนาเกมที่เฉพาะเจาะจงขึ้นมา แล้วปล่อยให้พวกเขาจัดการรายละเอียดอื่นๆ ที่เหลือกันเอาเอง

ปัญหาหลักคือ เผยเชียนไม่สามารถระบุรายละเอียดทั้งหมดได้ แม้จะอยากทำแค่ไหน เขาก็ไม่มีความสามารถพอที่จะคิดรายละเอียดพวกนี้ออกมาได้…

ไม่นานทุกคนก็มาพร้อมกันที่ห้องประชุม

หลินหวานได้มาประชุมด้วย เธอถือสมุดเล่มเล็กไว้เตรียมจดรายละเอียดต่างๆ

หม่าอี้ฉวินเองก็เดินตามเข้าห้องประชุมมา เขาไม่ได้ถือสมุดติดมือมาด้วย แต่สีหน้าดูจริงจังมาก

เผยเชียนแอบคิดในใจ “ประชุมเสร็จ ฉันจะจัดการกับพวกแกสองคน!”

เขาคิดอยู่นานว่าเกมใหม่จะทำแนวไหนดี ตอนนี้เขาพอจะมีไอเดียคร่าวๆ แล้วว่าอยากให้ออกมาแบบไหน

จากประสบการณ์ที่ผ่านมา ชายหนุ่มจะไม่ยอมให้มีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นอีก

ด้วยกฎของระบบ เผยเชียนไม่สามารถสร้างเกมกากๆ ขึ้นมาแล้วขายราคาแพงได้ ถึงจะมีอิสระในการกำหนดราคาตามขอบเขตที่วางไว้ แต่เขาก็ต้องตั้งราคาให้สอดคล้องกับเงินที่ลงทุนไป

ขณะเดียวกัน จากความสำเร็จของเกมก่อนๆ ทำให้ชาวเกมเมอร์จับตาดูเกมที่บริษัทเถิงต๋าผลิต

เกมใหม่นี้น่าจะมีกระแสตั้งแต่ยังไม่ได้ปล่อย เผยเชียนหวังให้เป็นเหมือนตอนเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายกับเกมแม่ทัพผีไม่ได้ เขาจะไม่โฆษณาเกมแล้วหวังให้ไม่มีใครหาเกมเจอไม่ได้อีกต่อไป

เมื่อเป็นแบบนี้ เขาก็ต้องสร้างเกมที่จะเป็นกระแสในวงกว้าง ต้องทุ่มเงินทุนก้อนโตสร้างเกมที่คนจะไม่อยากซื้อแม้จะมีกระแสเป็นที่รู้จักกันทั่ว!

เผยเชียนรู้จักหลายเกมที่เข้าข่ายนี้

เกมสไตล์ Souls (1) กับเกมแพลตฟอร์มสองมิติ (2) คือตัวอย่างที่ดี

เผยเชียนไม่คิดจะสร้างเกมแพลตฟอร์มสองมิติเพราะใช้เงินลงทุนไม่มาก ซึ่งหมายความว่าจะขาดทุนได้น้อย

ถ้าอยากจะสร้างเกมขึ้นมาสักเกมก็ต้องเป็นโปรดักชันใหญ่ อัดเงินลงทุนกับทรัพยากรงานภาพเยอะๆ

เขารู้ดีว่าเกมสไตล์ Souls ของมิยาซากิ ฮิเดทากะนั้นประสบความสำเร็จมาก ทำยอดขายได้ถล่มทลาย ไม่ใช่เกมที่จะขาดทุนได้เลย

แต่ถ้าจะจับประเด็นนี้ก็ต้องดูกันที่หลายๆ องค์ประกอบ

เกมทุกแนวมีทั้งเกมที่ดังและไม่ดัง ประเด็นหลักอยู่ที่รายละเอียดของเกม

ผู้พัฒนาเกมหลายคนอยากทำเกมสไตล์ Souls แต่มีกี่คนกันที่ทำได้สำเร็จ

สุดท้ายก็เจ๊งกันไปทีละราย แสดงให้เห็นชัดเจนว่ามีแค่มิยาซากิ ฮิเดทากะที่มีของจริงๆ

เผยเชียนไม่คิดว่าตัวเองมีความสามารถเหมือมิยาซากิ ฮิเดทากะ

อีกอย่างถึงจะพยายามดั้นด้นทำเกมแนว Souls ที่สมบูรณ์แบบออกมา ก็ไม่น่าจะทำได้ เพราะเขาไม่ได้มีทุนสร้างเยอะขนาดนั้น

คำนวณจากเงินทุนระบบแปดล้านหยวนกับรายได้จากเกมต่างๆ รวมถึงรายได้ยิบย่อยอื่นๆ และหักค่าใช้จ่ายออกแล้ว…

เผยเชียนคิดว่าอย่างมากน่าจะมีทุนสำหรับสร้างเกมนี้ประมาณยี่สิบล้านหยวน

เงินแค่นี้ไม่พอสำหรับการสร้างเกมระดับ AAA ขึ้นมาได้

จำนวนคนในทีมค้นคว้าและพัฒนาน่าจะมีเพียงพอ เพราะเกม Metro 2033 ใช้ทีมสร้างแค่สามสิบคน เผยเชียนมีคนในทีมค้นคว้าและพัฒนาประมาณหกสิบถึงเจ็ดสิบคน แถมยังวางแผนจะรับคนเพิ่มด้วยหลังจากนี้

แต่ถ้าพิจารณาจากการที่มีเวลาแค่สี่เดือนให้ค้นคว้าและพัฒนาเกมใหม่ขึ้นมา พนักงานที่มีน่าจะต้องยุ่งกันมือเป็นระวิง ต้องหาทางอัดเนื้อหาเกมเข้าไปและปล่อยเกมให้ทันเวลา

หมายความว่าพวกเขาสร้างได้แค่เกมที่เร่งยัดเนื้อหาออกมา ตัวเกมที่ปล่อยออกมาจะถูกลดเนื้อหาลงไปมาก

ถือเป็นการเพิ่มโอกาสเจ๊งให้เกมขึ้นไปอีก!

(1) เกมที่มีต้นแบบจากเกมตระกูล Dark Souls ขึ้นชื่อด้านความยากจนผู้เล่นหัวร้อน ปาจอยทิ้งมานักต่อนัก ตัวอย่างเกมแนวนี้เช่น Dark Souls, Nioh, Sekiro, etc.

(2) เกมแนวตะลุยด่าน ส่วนมากจะเน้นให้กระโดดผ่านฉากไปเรื่อยๆ เช่น Mario, Mega Man, Kirby, etc.