ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 258 หรือนี่จะเป็นความผิดของฉันเอง
หลังจากบอกลาผู้จัดการชุย เผยเชียนก็กลับออกจากหมิงหยุนวิลล่าไปพร้อมความงุนงง จากนั้นก็มุ่งหน้าไปที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
เรื่องที่ประเดประดังเข้ามาทำให้เขารู้สึกสับสน ตอนนี้ทั้งหมดที่เขาอยากทำคือนั่งดื่มค็อกเทลที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู ปล่อยให้บรรยากาศอันสงบเงียบที่ร้านพาใจให้สงบ
ระหว่างเดินไปร้าน เขาก็เริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจพิกล
นี่ก็ดึกแล้ว ทำไมยังมีคนเดินไปเดินมาเยอะขนาดนี้อีกล่ะ
หมิงหยุนวิลล่าไม่ค่อยมีคนสัญจรไปมา ขนาดวันอาทิตย์ถนนยังแทบว่างเปล่า
แต่วันนี้คนกลับดูหนาตาเป็นพิเศษ!
ผู้คนเดินกันเป็นกลุ่มสองถึงสามคน ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษา มีบ้างที่น่าจะเป็นวัยทำงาน ข้างถนนก็มีรถจอดอยู่หลายคันเลยทีเดียว!
พอหันมองร้านที่สองข้างทาง เผยเชียนก็รู้สึกว่าตัวเองตัดขาดจากโลกนี้ไปนาน
ร้านพวกนี้มาเปิดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ก่อนหน้านี้ไม่นานถนนเส้นนี้มีแค่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู ร้านอื่นๆ ไม่มีลูกค้าเข้าเลยหรือไม่ก็ปิดกิจการกันไปหมด
เผยเชียนตั้งใจจะเปิดจุดบริการนี่เฟิงแถวนี้ด้วยซ้ำ เพราะมีทำเลเหมาะๆ หลายแห่งที่น่าจะพาขาดทุนได้
จากตัวเลือกทั้งหมดที่มี เขาสามารถเลือกร้านที่ใหญ่ที่สุดแลทำเลดีที่สุดได้
เพราะตอนนั้นยังไม่มีใครต้องการร้านพวกนี้ ทุกร้านถูกปล่อยว่าง พร้อมให้เข้าซื้อ
แต่ตอนนี้แม้แต่ร้านที่ทำเลไม่ค่อยดีก็โดนจับจองไปแล้ว!
แถมยังมีร้านมากมายหลายประเภทอีก!
มีทั้งบาร์ คาเฟ่บอร์ดเกมส์ และอื่นๆ ร้านที่บอสหลี่เป็นคนเปิดดูคึกคักมาก
มีเสียงดังมาจากทางเข้าบาร์แห่งหนึ่งเป็นพิเศษ หนุ่มสาวหลายคนกำลังแย่งกันเข้าบาร์จนเผยเชียนสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากร่างกายพวกเขาที่แผ่พุ่งออกมา
หลายร้านขายขนมที่กำลังดังในโลกออนไลน์ เช่น ขนมปังคลุกฝุ่น เค้กโรลหมูหยอง เค้กชั้นทุเรียน และอื่นๆ ซึ่งดูแล้วน่าจะขายดีกันทีเดียว
ร้านที่ขายอาหารดั้งเดิมก็มี ไม่ว่าจะเป็นซาลาเปาทอดน้ำ เกี๊ยว น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋
นอกจากนั้นก็มีร้านชานมไข่มุก ร้านเครื่องดื่ม ร้านสะดวกซื้อ และอื่นๆ
ที่เผยเชียนทำใจยอมรับได้ยากที่สุดคือ มีร้านหนึ่งที่ตั้งอยู่ในจุดซึ่งคนพลุกพล่านที่สุดตั้งชื่อว่า ‘ครัวไร้ชื่อ’ แถมยังมีลูกค้าแน่นร้านอีก!
เผยเชียนแทบจะกระอักเลือด
ทำบ้าอะไรน่ะ
นี่มันของปลอม!
พวกมันตั้งใจหลอกลูกค้าที่เดินทางมาไกล!
แต่พวกเขาก็ไม่ผิดอะไรที่ตั้งชื่อร้านแบบนี้ จริงๆ แล้วร้านของเผยเชียนชื่อ ‘ครัวส่วนตัวหมิงหยุน’ แต่ในเว็บฉวนหมินรีวิวไม่ขึ้นชื่อ การตั้งชื่อร้านว่า ‘ครัวไร้ชื่อ’ จึงไม่ได้ละเมิดลิขสิทธิ์อะไร
เผยเชียนโกรธมาก เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเข้าฉวนหมินรีวิวเพื่อแฉร้านนี้
แล้วก็พบว่าร้านนี้ได้คะแนนอยู่ที่ 4.3
เขาเลื่อนลงมาอ่านคอมเมนต์
“ร้านนี้พยายามเกาะคนอื่นดัง แต่อาหารก็โอเคอยู่”
“ร้านไม่มีชื่อก็ดีนะ แต่เต็มตลอด เลยต้องมาลองร้านนี้แทน”
“ต้องบอกเลยว่าภัตตาคารนิรนามทำให้อาหารและเครื่องดื่มแถวนี้ขายดิบขายดีไปด้วย คนแถวนี้รีบเกาะกระแสจนแถบนี้เหมือนจะกลายเป็นฟู้ดสตรีตของจิงโจวไปแล้ว”
“ไม่แนะนำร้านนี้ ไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูดีกว่า อาหารที่นู่นเฮลตี้มาก ถ้าไม่อิ่มก็ไปซื้อขนมร้านใกล้ๆ กินต่อได้ ขนมปังคลุกฝุ่นกับไอศกรีมเมฆดำคือแนะนำสุดๆ”
“ใช่ๆ ร้านนี้ก็แค่ร้านธรรมดาทั่วไป ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูอาหารอร่อยกว่า”
เผยเชียน “???”
เขากะจะมาแฉร้านที่เกาะคนอื่นดังอย่างน่าไม่อาย แต่พอเลื่อนอ่านคอมเมนต์จากชาวเน็ตก็พบปัญหาใหญ่อีกข้อหนึ่งเข้า
ใครเป็นคนทำ
ใครมันบังอาจมาโปรโมตร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
เผยเชียนรีบกดดูหน้าข้อมูลร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูในฉวนหมินรีวิว คะแนนของร้านทำให้เขาชาไปครึ่งซีก
4.8!
เขาเลื่อนลงมาดูคอมเมนต์
“คอมพ์แรงเน็ตเร็ว มาตรฐานเดียวกับร้านสาขาหลักเลย แฟรนไชส์อินเทอร์เน็ตโมหยูนี่ไว้ใจได้เรื่องคุณภาพจริงๆ!”
“ฉันเพิ่งมาเป็นครั้งแรก ไม่คิดเลยว่าจะมีร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูอยู่ที่นี่ ชอบมากเลย ค็อกเทลอร่อย นักร้องประจำก็ใช้ได้ บรรยากาศร้านนี่ไม่ต้องพูดถึง เหมาะเล่นเน็ตมาก พอใจสุดๆ”
“ร้านนี้เป็นร้านสาขา ในร้านห้ามสูบบุหรี่ บรรยากาศดี อาหารอร่อย ร้านอินเทอรเน็ตซิงเล่อที่กำลังมาแรงช่วงนี้ ถึงจะดูดีแต่เทียบกันแล้วแย่กว่าที่นี่”
เผยเชียนเลื่อนดูคอมเมนต์ ในใจรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีหนักขึ้นเรื่อยๆ
มีบางอย่างผิดปกติ!
เผยเชียนรีบเดินผ่านร้านต่างๆ ที่เคยร้างผู้คนแต่ตอนนี้กลับคึกคัก ในที่สุดเขาก็มาถึงหน้าทางเข้าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
พอเห็นสถานการณ์ด้านในร้าน เผยเชียนก็อึ้งไป
โซนอินเทอร์เน็ตมีคนนั่งอยู่เกือบเต็ม มีที่ว่างเหลืออยู่แค่สองสามที่
โซนบาร์มีคนแน่นขนัดไม่ต่างกัน นักร้องประจำกำลังร้องเพลงช้าฟังสบาย ลูกค้าบางส่วนเดินไปสั่งเครื่องดื่มและให้ทิปพนักงานเป็นครั้งคราว
เผยเชียนยืนอยู่หน้าประตู พูดอะไรไม่ออก
พนักงานตรงประตูจำเผยเชียนได้ทันที เขารีบวิ่งออกมาต้อนรับ “บอสเผยมาด้วยเหรอครับ! เชิญเข้ามาก่อนครับ!”
ช่วงที่ผ่านมาเผยเชียนยุ่งมากเลยไม่ได้แวะมาร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเดือนกว่าแล้ว
ถึงจะแวะมาครัวส่วนตัวหมิงหยุนบ่อยๆ แต่คนขับรถก็พาขับตรงไปที่ร้านเลย ไม่ได้ขับผ่านร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
ใครมันจะคิดว่าถนนเส้นนี้จะกลายเป็นแบบนี้ไปได้!
ไม่ต้องคิดอะไรให้มากมายก็รู้ได้ว่าบอสหลี่คือต้นเหตุ
เผยเชียนไม่ได้มองหาบอสหลี่เป็นอันดับแรก แต่เป็นหม่าหยาง
ไอ้หม่าอยู่ไหน
ฉันไว้ใจให้แกดูแลร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู แล้วนี่แกทำอะไรลงไป
แกนั่งบอร์ดบริหารร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู เป็นมือขวาที่ฉันไว้ใจที่สุด หน้าที่ของแกคือช่วยแบ่งเบาภาระฉันไม่ใช่เหรอ
เผยเชียนมองไปรอบๆ ร้านแล้วก็เจอหม่าหยางกับจางหยวนนั่งอยู่ตรงมุมหนึ่ง
หม่าหยางกำลังยกแก้วค็อกเทลจิบสบายใจเฉิบ พร้อมกับนั่งฟังเพลงอย่างเพลิดเพลินใจ
ความโกรธในใจเผยเชียนลุกโชนยิ่งขึ้นขณะมองสองคนตรงหน้า กล้าดียังไงมานั่งสบายใจกันแบบนี้!
พนักงานเดินไปหาหม่าหยางทันที “บอสหม่าครับ บอสเผยมา”
หม่าหยางหันมามอง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าใหญ่ยาวของเขา “พี่เชียน มาด้วยเหรอ มาๆ นั่งก่อนพี่!
“ช่วงนี้กิจการร้านดีขึ้นมากเลยพี่ จู่ๆ ก็มีลูกค้าเข้า เป็นเพราะเปิดเทอมรึเปล่า ผมคิดอยู่ว่าจะบอกข่าวดีให้พี่ฟังตอนเจอกันที่มหา’ลัย แต่พี่ดันมาเจอเอง”
เผยเชียนพูดอะไรไม่ออก
ไอ้หม่านะไอ้หม่า ฉันเชื่อใจแกที่สุด ทำไมแกถึงทำพังเละไม่เป็นท่าแบบนี้
“ทำไมถึงไม่บอกฉันว่าจู่ๆ ร้านเราก็มีลูกค้าเพิ่มขึ้น” เผยเชียนไม่พอใจมาก
หม่าหยางนิ่งไป “อ้าว พี่เชียนไม่ได้วางแผนไว้หมดแล้วเหรอ
“ตอนประชุมครั้งก่อน พี่บอกว่าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาหมิงหยุนวิลล่าเป็นศูนย์กลางของแผนในอนาคต พี่จะเปิดจุดบริการนี่เฟิงที่นี่ แถมยังซื้อวิลล่าเปิดครัวส่วนตัว ไม่ใช่ว่าที่พี่ทำไปทั้งหมดก็เพื่อทำให้สภาพธุรกิจในละแวกนี้ดีขึ้นเหรอ”
ระหว่างที่ฟังเพลงกันอย่างสบายใจ จางหยวนก็พูดเสริม “ใช่ครับ ไม่ใช่ว่าบอสวางแผนทั้งหมดนี่ไว้แล้วเหรอ
“ผมนึกว่าบอสตั้งใจหลอกบอสหลี่ให้มาที่นี่เพื่อขาดทุนล้วนๆ แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าตัวเองคิดตื้นไป
“นอกจากบอสหลี่จะมาลงทุนในละแวกนี้แล้ว ยังชวนคนในแวดวงการลงทุนให้มาลงทุนด้วย ภัตตาคารนิรนามทำให้แถวนี้เป็นที่รู้จักจนคนเรียกกันว่าเป็น ‘ย่านการค้าเมืองจิงโจว’ กับ ‘สตรีตฟู้ดเมืองจิงโจว’ แห่งใหม่ ทำให้ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูได้ผลพลอยได้ไปด้วย!
“ก่อนหน้านี้ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูขาดทุนมาตลอด ไม่ใช่เพราะร้านไม่ดี แต่เป็นเพราะคนสัญจรผ่านไปมาน้อย ตอนนี้ต้นตอของปัญหาได้รับการแก้ไขแล้ว สาขาหมิงหยุนวิลล่าเลยดีขึ้นกว่าที่อื่นๆ”
เผยเชียนไม่รู้จะพูดอะไรขณะมองสีหน้าตื่นเต้นของคนทั้งสอง
เขาเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองอย่างจริงจัง
อะไรกัน หรือว่าปัญหาก็คือตัวฉันเอง
เผยเชียนพูดไปจริงๆ ว่าสาขาหมิงหยุนจะเป็นเป้าหมายหลักในการขยายกิจการร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู แล้วก็เป็นเขาเองที่ล่อลวงบอสหลี่ให้มาลงทุนที่นี่
แต่จุดประสงค์จริงๆ ของเขาไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิดเลย!
ถ้ามองในมุมของหม่าหยางกับจางหยวน มันก็สมเหตุสมผลที่จะไม่รายงานเรื่องนี้ให้เผยเชียนรู้
ทุกคนรู้ว่าเถิงต๋ามีกิจการหลายอย่างและบอสเผยก็ยุ่งมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนอะไรก็ไม่จำเป็นต้องไปแจ้ง
ทำไมร้านรวงในละแวกหมิงหยุนวิลล่าถึงขายดิบขายดีขึ้นมาล่ะ
ก็เพราะครัวส่วนตัวหมิงหยุนดังเป็นพลุแตก
ก็เพราะบอสหลี่และบริษัทลงทุนฟู่หุยเข้ามาลงทุนในพื้นที่
ก็เพราะบอสเผยซื้อวิลล่าในหมิงหยุนวิลล่า และหมิงหยุนวิลล่าก็ใช้โอกาสนี้ในการโปรโมตตัวเอง
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะบอสเผยหมด
ดังนั้นก็หมายความว่าบอสเผยคาดการณ์เอาไว้แล้ว ว่าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาหมิงหยุนจะประสบความสำเร็จ
ในเมื่อบอสเผยคาดการณ์เรื่องนี้เอาไว้แล้ว ทำไมหม่าหยางกับจางหยวนต้องรายงานเรื่องเล็กน้อยอย่างการที่มีลูกค้าเข้าร้านมากขึ้นด้วย
“บอสเผย ค็อกเทลครับ”
พนักงานมาเสิร์ฟค็อกเทลแสงเหนือซึ่งเป็นเครื่องดื่มที่เผยเชียนโปรดปราน
เผยเชียนยกค็อกเทลขึ้นจิบอย่างเงียบเชียบ ขณะปล่อยใจให้ลอยออกไปจากตรงนี้
ดูเหมือนว่าไอ้หม่าจะยังไว้ใจได้เหมือนอย่างเคย เจ้านั่นไม่ได้ทำอะไรเลยตั้งแต่ต้นจนจบ
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเหมือนจะเป็นความผิดของเผยเชียนเอง
เผยเชียนทั้งหงุดหงิดและโล่งใจในเวลาเดียวกัน
เขาหงุดหงิดเพราะกิจการอย่างหนึ่งของเขาส่งผลกระทบต่ออีกอย่าง ครัวส่วนตัวหมิงหยุนทำให้ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเป็นที่นิยมขึ้นมา นอกจากจะทำกำไรได้แล้ว มูลค่าของตัววิลล่าก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย
แต่เผยเชียนก็ยังดีใจที่หม่าหยางยังเชื่อถือได้อยู่
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นต้องโทษตัวเขาเอง
เผยเชียนจิบค็อกเทลเงียบๆ ในใจเต็มไปด้วยความทุกข์
โอเค ถ้างั้นก็โทษตัวฉันเองนี่แหละ
หม่าหยางไม่รู้ว่าเผยเชียนกำลังตั้งคำถามกับตัวเองอยู่ จึงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “พี่เชียน แผนรบของสาขาหมิงหยุนวิลล่าเสร็จสมบูรณ์แล้วใช่มั้ย”
แผนรบเหรอ
เผยเชียนนิ่งไปก่อนจะพยักหน้า “ใช่”
นอกจากจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว ยังได้ผลลัพธ์เกินจากที่คาดไปไกล
โคตรจะไกลแสนไกลเลย!
หม่าหยางยิ้มดีใจก่อนจะพูดต่อ “พี่เชียน บอกแล้วไงว่าผมไม่ได้นั่งเป็นบอร์ดบริหารง่อยๆ ผมช่วยแบ่งเบาภาระพี่ได้!
“ตอนนี้สาขาหมิงหยุนวิลล่าที่เคยขาดทุนมากที่สุดกลายเป็นที่นิยมขึ้นมา ผมว่าเราควรขยายกิจการ! เราต้องตีดาบตอนที่ยังร้อน ต้องเปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูในจิงโจวเพิ่มเพื่อที่จะได้แย่งส่วนแบ่งตลาด”
หม่าหยางลดเสียงลง “บอสหลี่ลงทุนกับร้านอินเทอร์เน็ตซิงเล่อ ตอนนี้กำลังเปิดสาขากันรัวๆ เลย
“พี่เชียน ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเป็นที่แรกที่ใช้โมเดลร้านอินเทอร์เน็ตระดับสูง อย่าให้เขาชนะเรานะพี่”
เผยเชียนนิ่งไประหว่างที่จ้องหม่าหยาง
ขยายกิจการเหรอ
แค่สองสาขาทำกำไรได้ก็ปวดหัวแย่แล้ว ยังจะสร้างปัญหาให้ฉันเพิ่มอีกเหรอ
รอบบัญชีนี้ฉันจะขาดทุนได้มั้ยวะเนี่ย
หืม
เดี๋ยวนะ
เผยเชียนนึกปัญหาอย่างหนึ่งออก
ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว!
ถ้าอย่างนั้นฉันก็ต้องปรับกลยุทธ์ตามสิ
YOU MAY ALSO LIKE
