ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 261 เปาซวี่ ฉันอู้อยู่ อย่ามายุ่ง
ฉางหยางเกมส์
ทุกคนกำลังตื่นเต้นกันยกใหญ่
ทุนโฆษณาสองล้านหยวนจากบอสเผยก็เป็นเหมือนยากระตุ้นหัวใจ!
หลังจากปล่อยเกมไป ยอดสถิติเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดค่อนข้างแย่ ทุกคนเป็นกังวลกันหมดเมื่อได้เห็นสถิตินี้
ตอนแรกพวกเขาสับสนมาก โชคดีที่ผู้อำนวยการหลินตัดสินใจทำเกมเวอร์ชันมือถือ โดยที่ข้อมูลจะเชื่อมกับเวอร์ชันไคลแอนต์บนคอมพิวเตอร์ด้วย ในที่สุดพวกเขาก็มีทิศทางให้เดินหน้าต่อ
แต่พอปล่อยเวอร์ชันมือถือออกไปแล้วจะช่วยกอบกู้สถานการณ์ได้หรือไม่นั้น ไม่มีใครรู้เลย
จากสถานการณ์ในตอนนี้ ปัญหาใหญ่ที่สุดของการสร้างเวอร์ชันมือถือไม่ใช่เงินทุนแต่เป็นเวลา
ถ้าออกมาล้มเหลวก็เท่ากับเป็นการเอาเกลือมาถูบนแผล
แต่บอสเผยชื่นชมตัวเกมมาก ถึงขนาดให้ทุนโฆษณามาอีกสองล้าน แสดงให้เห็นว่าบอสมั่นใจในตัวทุกคนมากแค่ไหน!
กำลังใจของทุกคนพุ่งขึ้นพรวดพราด พวกเขาหมายมั่นปั้นมือว่าจะทำตัวเกมเวอร์ชันมือถือของเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดออกมาให้สำเร็จ
พนักงานที่ได้รับมอบหมายจัดการติดต่อนักแสดงชาวฮ่องกงที่เผยเชียนส่งรายชื่อมาให้เรียบร้อยแล้ว
หวังเสี่ยวปินมองดูรายชื่อด้วยความทึ่ง “บอสเผยนี่เลือกคนเก่งจริงๆ รายชื่อนี้น่าจะมาจากการไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้ว
“จางจู่ถิงและนักแสดงในรายชื่อนี้เป็นดาราชาวฮ่องกงยุคก่อน หนังของพวกเขามีอิทธิพลต่อผู้เล่นวัยกลางคนมาก ซึ่งจะทำให้โฆษณาเจาะผู้เล่นกลุ่มเป้าหมายได้ดีขึ้น
“จางจู่ถิงมีค่าตัวแพงที่สุด เราจ้างเขามาถ่ายก่อน จากนั้นก็ใช้เงินจำนวนเท่ากันนี้ไปจ้างดาราฮ่องกงอีกสี่คนที่ค่าตัวถูกลงมาหน่อย นอกจากจะคุ้มต้นทุนแล้ว ยังสร้างผลกระทบในวงกว้าง ทำให้โฆษณามีประสิทธิภาพสูงสุดด้วย
“บอกเลยว่าบอสเผยช่างเฉียบแหลมจริงๆ ที่คิดแผนนี้ออกมา”
เยว่จือโจวที่ยืนอยู่ข้างๆ รู้สึกเห็นด้วยสุดๆ “ใช่ครับ บอสเผยเป็นอัจฉริยะเรื่องการโฆษณาจริงๆ ถือเป็นการวางมาตรฐานใหม่เรื่องการโฆษณาให้เกมภายในประเทศ
“เรื่องที่ผมรับไม่ได้และรู้สึกขายหน้ามากๆ คือ เกมของเราน่าจะทำออกมาได้ดีกว่านี้ สถานการณ์เกมของเราในตอนนี้ถือว่าแย่มาก ทั้งๆ ที่บอสเผยอุตส่าห์ทุ่มลงทุนกับการโฆษณาให้เราตั้งขนาดนี้”
หวังเสี่ยวปินปลอบใจ “ไม่เป็นไรน่า เราก็กำลังทำเกมเวอร์ชันมือถือแล้วนี่ พอปล่อยเวอร์ชันมือถือออกไป โฆษณานี้ต้องช่วยให้เกมเราดังเป็นพลุแตกได้แน่ๆ”
เยว่จือโจวพยักหน้ารัว “ใช่ ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ! เราต้องตั้งใจทำงานกันให้เต็มที่ บอสเผยจะได้ไม่ผิดหวัง!”
…
…
วันเสาร์ที่ 11 กันยายน
เปาซวี่กลับมาเหยียบแผ่นดินจิงโจวอีกครั้งด้วยอารมณ์ที่สับสนปนเป
ในที่สุดก็กลับมาถึงแล้ว!
ช่วงหยุดพักร้อนหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เปาซวี่ได้ไปเที่ยวเมืองในยุโรปมาสี่ห้าเมือง เขาย้ายไปเที่ยวเมืองใหม่แทบจะทุกสัปดาห์
สรุปคือเรื่องมันยาวมาก!
เปาซวี่อยากจะลบภาพทิวทัศน์แปลกตาในหัวสมองออกไปให้หมด หนึ่งเดือนที่ผ่านมาไม่ต่างอะไรจากฝันร้ายสำหรับเขา
ฝันร้ายที่ว่าไม่ใช่เมืองใดๆ ที่ได้ไปมา สำหรับเปาซวี่ แค่ก้าวขาออกจากเมืองจิงโจวก็ถือเป็นฝันร้ายสำหรับเขาแล้วไม่ว่าเมืองที่ไปจะสวยสดงดงามแค่ไหนก็ตาม
โชคดีที่ถึงตอนเรียนมหาวิทยาลัยเปาซวี่จะติดเกมมาก แต่เขาก็สอบเข้าได้ด้วยความสามารถของตัวเอง ทักษะภาษาอังกฤษจึงอยู่ในระดับดี แถมเขายังพกเครื่องมือช่วยแปลไปด้วย ก็เลยปฏิบัติภารกิจท่องเที่ยวต่างประเทศได้สำเร็จ
แต่ยังไงเปาซวี่ก็ยังรู้สึกหมดอาลัยตายอยากอยู่ดี แม้การท่องเที่ยวพักร้อนจะจบลงแล้วก็ตาม
เขากลับมาถึงจิงโจวช่วงเช้า จากนั้นก็กลับอพาร์ตเม้นต์ไปงีบ เปาซวี่ตื่นมาตอนเที่ยงและตัดสินใจจะแวะไปเถิงต๋าในช่วงบ่าย
ระหว่างท่องเที่ยวเขาซื้อขนมและของฝากประจำถิ่นมาด้วย เลยตั้งใจจะเอาไปแจกจ่ายให้เพื่อนร่วมงานที่ออฟฟิศ
อีกอย่างเขาหยุดพักร้อนไปหนึ่งเดือนเต็ม จึงไม่รู้ว่าเกมกลับใจคือฟากฝั่งพัฒนาไปถึงไหนแล้ว หลี่หย่าต๋าเข้ามารับช่วงต่อเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนตอนพัฒนาเกมไปได้ครึ่งทาง เปาซวี่ไม่แน่ใจว่าเธอจะรับผิดชอบหน้าที่นี้ได้ดีหรือเปล่า
…
พอไปถึงบริษัทเขาก็เห็นว่าทุกคนกำลังยุ่งกันยกใหญ่
เมื่อเห็นเปาซวี่กลับมา ทุกคนก็ให้การต้อนรับกันอย่างอบอุ่น
“พี่เปากลับมาแล้ว!”
“ยุโรปเป็นไงบ้างพี่เปา”
“รอบนี้ผิวคล้ำลงนิดหน่อยนะ”
“นี่ผมยาวขึ้นรึเปล่า”
“ช่วงนี้ยุโรปน่าจะหนาวใช่มั้ยพี่”
เปาซวี่ทักทายทุกคนพร้อมกับแจกจ่ายของฝากที่ซื้อมา
หลี่หย่าต๋ากำลังขะมักเขม้นกับการแก้เอกสารอยู่ พอเห็นเปาซวี่กลับมา เธอก็รีบทักทันที “พี่เปา! กลับมาได้จังหวะพอดีเลยค่ะ หนูมีอะไรจะถามพี่”
เปาซวี่หน้าซีดทันใด “ผมเหนื่อยมาก! ไว้ค่อยคุยกันวันหลังนะ!”
“อ่า โอเคค่ะ” หลี่หย่าต๋าพยักหน้าด้วยความงุนงงเล็กน้อย
เปาซวี่ดูอ่อนล้ามาก เขาดูไร้เรี่ยวแรงหลังกลับมาจากทริปครั้งนี้
ก่อนหน้านี้ถ้าใครมีปัญหาอะไรเรื่องการออกแบบ หรือมีเรื่องอะไรจะปรึกษา เปาซวี่จะช่วยอย่างกระตือรือร้น
นอกจากนั้นเขายังทดสอบเกมที่กำลังพัฒนาอยู่ซ้ำๆ ถ้ามีคำแนะนำอยากให้ปรับปรุงอะไร ก็จะไปคุยกับนักออกแบบที่รับผิดชอบจุดนั้นโดยตรง
ตอนกลับจากหยุดพักร้อนครั้งแรก เปาซวี่ทดสอบเกมที่กำลังพัฒนาอยู่ในวันที่กลับมาถึงจิงโจวเลย และเข้าโหมดทำงานทันที
แต่วันนี้เปาซวี่ดูเหมือนไม่อยากทำงานสักเท่าไหร่
สักพักเปาซวี่ก็แจกจ่ายของฝากจนครบทุกคน รวมถึงบอสเผยที่กำลังทดสอบเกมอยู่ในห้องทำงานด้วย
หลังจากนั้นเขาก็กลับไปที่โต๊ะทำงาน เปิดเกม AAA ของต่างประเทศ หยิบหูฟังขึ้นมาสวมแล้วเปิดโหมดอู้งาน
เขาผุดไอเดียเรื่องนี้ขึ้นได้ระหว่างช่วงหนึ่งเดือนแห่งความทรมาน
หลังจากกลับมาถึงออฟฟิศ สิ่งแรกที่เขาจะทำคือปิดบังความสามารถของตัวเอง!
เปาซวี่รู้สึกไม่ค่อยพอใจทุกครั้งที่ต้องสื่อสารกับชาวต่างชาติในยุโรปด้วยภาษาอังกฤษกระท่อนกระแท่นของตัวเอง น้ำตาในตอนนั้นได้ไหลเข้าท่วมหัวจนทำให้เขาสมองทึบไปแล้ว!
พอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เปาซวี่ก็ตระหนักได้ว่าที่เขาได้ที่สองในการคัดเลือกพนักงานดีเด่นนั้นไม่ใช่อะไรที่เกินความคาดหมายเลย แต่เป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดว่าจะเกิดขึ้น
เขาควรเดาได้ว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้!
ลู่หมิงเหลียงเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนและทุ่มเทกับการทำเกมมากที่สุด แล้วรองลงมาจะเป็นใครได้
ก็ไม่พ้นเปาซวี่
เปาซวี่ทำงานหนักที่สุดในทีมออกแบบ ตั้งแต่เกมฐานทัพกลางทะเล เขาก็รับผิดชอบเรื่ององค์ประกอบสร้างสรรค์ต่างๆ ในเกม แถมยังคอยแนะนำเรื่องการปรับแก้ด้านอื่นๆ เช่น รูปแบบการเล่น รายละเอียดต่างๆ และสมดุลของเกม
เขาเป็นคนเด่นคนดังในทีมขนาดนี้ จะไม่ให้ทุกคนโหวตให้ได้ยังไง
หลังจากกลับมารอบนี้ เปาซวี่จึงไตร่ตรองอย่างหนัก ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป การคัดเลือกพนักงานดีเด่นครั้งหน้าจะมีความเป็นไปได้อยู่สองอย่างด้วยกัน
หนึ่งคือได้ออกจากบริษัทไปพร้อมกับทุนตามฝันหนึ่งล้านหยวนเหมือนลู่หมิงเหลียง
เปาซวี่ยอมรับเรื่องนี้ได้ แต่เขาก็ทำใจลาจากเพื่อนร่วมงานไม่ได้ถ้าต้องออกจากทีมออกแบบ
สองคือได้หยุดพักร้อนท่องเที่ยวอีกหนึ่งเดือนแบบได้เงินเดือน
นี่แหละคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด!
ถึงจะได้เที่ยวฟรีมาแล้วสองทริป แต่ก็ยังมีอีกหลายที่ในโลกรอให้เขาไปสำรวจอยู่ เปาซวี่ไม่คิดว่าการทรมานแบบนี้จะจบลงง่ายๆ
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจว่าจะทำตัวเป็นคนอู้งาน!
จะเอาแต่เล่นเกมทุกวัน ลดความเด่นของตัวเองในออฟฟิศลง
ถึงจะเป็นห่วงหลี่หย่าต๋าที่ต้องรับผิดชอบงานหัวหน้าฝ่ายวางแผนอยู่ไม่น้อย แต่เปาซวี่จะไม่ช่วยเหลือเธอต่อหน้าทุกคนแน่ เขาจะคอยตอบคำถามเธอลับๆ แทน
จะไม่ทำตัวเด่นอีกแล้ว!
เปาซวี่รู้สึกหวั่นใจ เขารู้สึกว่าถ้าทำตัวเป็นคนอู้งานจะทำให้บอสเผยผิดหวัง
แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นในการคัดเลือกพนักงานดีเด่นครั้งต่อไป เขาต้องพยายามอู้งานให้เต็มที่ อย่างน้อยก็ต้องตบตาพนักงานส่วนใหญ่ให้ได้
หลังจากเล่นเกมไปได้หนึ่งชั่วโมง เปาซวี่ก็กดออกเกมแล้วยื่นหัวออกไปมองรอบๆ อย่างระแวดระวัง
บอสเผยยังอยู่ในห้องทำงาน
คนอื่นๆ กำลังขะมักเขม้นอยู่กับงาน ไม่มีใครสนใจตรงนี้
เปาซวี่แอบส่งข้อความหาหลี่หย่าต๋า “ถ้ามีปัญหาอะไรให้ส่งข้อความมาหาผมส่วนตัว ห้ามบอกเรื่องนี้กับใคร”
…
…
เผยเชียนกำลังกินคุกกี้กับช็อกโกแลตที่เปาซวี่ซื้อมาฝาก พลางเลื่อนดูเว็บอ้ายลี่เต๋าไปเรื่อยๆ อยู่ในห้องทำงาน
ความทุกข์ทรมานในวันนี้จบลงแค่นี้ ยังเหลือบอสอีกสองตัวก่อนที่เขาจะไปถึงฉากจบสังสารวัฏทั้งหก
มีเวลาเหลืออีกประมาณสามสัปดาห์กว่าๆ ก่อนจะถึงวันวางขายเกมกลับใจคือฟากฝั่ง เขาเหลือเวลาล้นมือ
ดังนั้นเผยเชียนจึงไม่ได้รีบร้อนอะไร
บนเว็บอ้ายลี่เต่ามีเพลย์ลิสต์ใหม่ขึ้นแนะนำที่หน้าแรก
เพลย์ลิสต์รวมโฆษณาล้างสมองเกมเพลงรบโลหิต!
ตอนแรกมีแค่จางจู่ถิง แต่ตอนนี้กลายเป็นครอบครัวอบอุ่นไปแล้ว เพราะมีทั้งจางจู่ถิงและเพื่อนรักอีกสี่คน
พวกเขาแต่งชุดน่าเคอะเขินเหมือนๆ กัน ในมือก็ถือพร็อบน่าเคอะเขิน แถมยังพูดสำเนียงฮ่องกงน่าเคอะเขินไม่ต่างกันอีก คลิปออกมาสไตล์เดียวกันหมด
ถึงชื่อของคนอื่นๆ จะกลายเป็นมีมดีๆ แบบ ‘จ๋าจูถี’ ไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ชาวเน็ตฮือฮาน้อยลงเลย เห็นได้ชัดจากยอดคอมเมนต์ใต้คลิป คอมเมนต์บนคลิป และยอดวิว
“อะไรกันเนี่ย! ทำไมฉันถึงมานั่งดูคลิปโฆษณาบนเว็บอ้ายลี่เต่าล่ะ!”
“ปกติโฆษณาแค่สิบห้าวิฯ นี่ก็ถือว่านานแล้วนะ แต่ถ้าเป็นโฆษณานี้ยาวสิบนาทีก็จะนั่งดู…”
“คนอื่นกดข้ามโฆษณา แต่ฉันเสิร์ชหาโฆษณาดู”
“บอกเลยว่าบริษัทนี้เป็นอัจฉริยะด้านการทำโฆษณาจริงๆ แต่ละคนถ่ายกันไม่ถึงสองนาทีแต่เอามาตัดเป็นโฆษณาได้เป็นสิบๆ แบบ!”
“ประโยคโคตรล้างสมอง เอาซะขำจนตกเก้าอี้!”
“ตอนโฆษณาขึ้นเต็มหน้าจอไม่กล้ากดหยุดเลย กลัวเด้งไปหน้าเว็บเกม”
“ผมจ๋าจูถี ซาหายทู้กโคน มาแร็ปไปด้วยกาน...กับพี่น้องร่วมแร็ปอีกสี่โคนของโผม!”
หลังจากดูโฆษณาตัวล่าสุด เผยเชียนก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
อืม เพื่อนกันย่อมไม่ทิ้งกัน!
จางจู่ถิงกลายเป็นจักรพรรดิแห่งเกมเล่นบนเว็บไปแล้วเรียบร้อย ส่วนอีกสี่คนกลายเป็นสี่ราชันแห่งเกมเล่นบนเว็บ จับมาไว้ด้วยกันก็เดบิวต์เป็นทีมดาราฮ่องกงยุคก่อนได้เลย
เมื่อเห็นความเก้ๆ กังๆ ของเพื่อนทั้งสี่ของจางจู่ถิงตอนถ่ายโฆษณาแล้ว เผยเชียนก็มั่นใจได้ว่าจางจู่ถิงต้องเชิดหน้าได้แน่นอนตอนเจอเพื่อนๆ ครั้งหน้า
เพราะทุกคนได้ถ่ายโฆษณาน่าขายหน้าเหมือนกันหมด แต่จางจู่ถิงได้ค่าตัวแพงกว่าเพื่อน
จางจู่ถิงน่าจะภูมิใจที่ได้ค่าตัวแพงกว่าเพื่อนทั้งสี่
พอได้ช่วยจางจู่ถิง เผยเชียนก็รู้สึกพึงพอใจมากๆ!
จางจู่ถิงต้องซาบซึ้งใจสุดๆ แน่เลย
เผยเชียนปิดเว็บไซต์ไปด้วยความสบายใจ แล้วเปิดหน้าสถิติเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดขึ้นมาด้วยความเคยชินเพื่อเช็กให้มั่นใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติ
ถึงโฆษณาชุดล่าสุดจะทำให้สถิติพุ่งขึ้น แต่ตัวเลขในตอนนี้ก็ยังห่างไกลจากจุดอันตราย
เผยเชียนไม่รู้ว่าเยว่จือโจวกับหลินหวานกำลังง่วนกับอะไรอยู่ช่วงนี้ แต่ดูจากสถานการณ์ในปัจจุบันแล้ว พวกเขาน่าจะยังหาแผนกอบกู้สถานการณ์ดีๆ ไม่ได้
ขอแค่สถิติไม่พุ่งพรวดพราดขึ้นไป ทุกอย่างก็น่าจะราบรื่นดี
หลังจากมั่นใจแล้วว่ายอดสถิติยังอยู่ในเกณฑ์ปลอดภัย เผยเชียนก็ลุกขึ้นยืนเตรียมตัวกลับ
ถึงช่วงนี้จะรู้สึกกระวนกระวายอยู่หน่อยๆ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อไปดี เผยเชียนทำได้แค่อดทนรอให้ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเปิดสาขาใหม่และเกมกลับใจคือฟากฝั่งออกวางขาย
พอเดินออกจากห้องทำงาน เผยเชียนก็หันมองไปทางเปาซวี่โดยไม่รู้ตัว
หลังกลับจากต่างประเทศ เปาซวี่ผิวคล้ำลงและดูสุขภาพแข็งแรงขึ้นมาก
เผยเชียนไม่รู้ว่าตัวเองตาฝาดไปหรือเปล่า แต่เขาเห็นว่าผมของเปาซวี่เริ่มกลับมาดกอีกครั้ง ดูเหมือนแผนฟื้นฟูสภาพป่าบนหัวของอีกฝ่ายจะได้ผลดี
“เห็นแบบนี้แล้ว ถ้าได้ไปเที่ยวอีกสักสองสามทริปก็น่าจะผมยาวสวยเล่นโฆษณายาสระผมได้เลยมั้ง อยากเห็นเลยแฮะ
“อ้าว เจ้านั่นไม่ได้ทดสอบเกมกลับใจคือฟากฝั่งอยู่เหรอ”
สายตาอันแหลมคมของเผยเชียนมองเห็นจุดบอด
เปาซวี่กำลังเล่นเกม AAA ของต่างประเทศอยู่ ดูเหมือนว่ากำลังเล่นไปเรื่อยๆ ไม่ได้กดถ่ายภาพหน้าจอเป็นระยะหรือจดรายละเอียดอะไรลงสมุด
หมายความว่าเขาไม่ได้เล่นเกมเพื่อศึกษาค้นคว้า แต่เล่นเพื่อ…ความสนุกล้วนๆ
ถ้าเป็นเปาซวี่ก่อนหน้านี้ เขาน่าจะเล่นเกมกลับใจคือฟากฝั่งอย่างจริงจัง เพื่อหาปัญหาในเกมและแนะนำให้คนอื่นแก้ไข
แต่ครั้งนี้ดูเหมือนเปาซวี่จะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนหลังกลับจากการพักร้อน เขาสวมหูฟัง ดูไม่สนใจโลกรอบข้างเลยสักนิด
จนเหมือนมีคำว่า ‘อู้งานอยู่จ้า’ เขียนติดอยู่บนหน้า
เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
โดนกัดไปครั้ง เข็ดขยาดไปอีกนาน!
เปาซวี่กลัวว่าจะโดนโหวตให้เป็นพนักงานดีเด่นอีก เขาเลยเปิดโหมดอู้งานเพื่อที่คนอื่นจะได้ไม่สนใจ และจะได้ไม่โหวตให้เป็นพนักงานดีเด่นอีก
ถ้าทำแบบนี้เขาก็ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับการหยุดพักร้อนหนึ่งเดือนเต็มอีก
เผยเชียนไม่โกรธเลยที่เห็นเปาซวี่อู้งาน ใบหน้าของเขาผุดรอยยิ้มเอ็นดู
ระบบคัดเลือกพนักงานดีเด่นของฉันช่างมีประสิทธิภาพจริงๆ!
ถึงกระบวนการจะแตกต่างจากที่คาดไว้นิดหน่อย แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ตรงตามที่หวัง!
ระบบคัดที่หนึ่งออกควรจะเป็นแนวทางหลักของบริษัทเถิงต๋า
ดีๆ อู้ไปเรื่อยๆ นะเปาซวี่ เดี๋ยวฉันขึ้นเงินเดือนให้!
แม้แต่พนักงานสุดขยันขันแข็งอย่างเปาซวี่ก็โดนฉันทำให้กลายเป็นคนอู้งานได้ แล้วคนอื่นจะรอดได้เหรอ
เผยเชียนแสนสุขใจ เขาออกจากออฟฟิศอย่างไร้กังวล
พอเห็นบอสเผยเดินตรงไปที่ลิฟต์และพ้นสายตาไปแล้ว เปาซวี่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เขาไม่มีทางเลือกอื่น เขาต้องระมัดระวังตัวเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นในบริษัท!
ไม่ใช่แค่บอสเผย พอมีใครเดินผ่าน เขาจะรีบเปิดเกมขึ้นมาทันทีเพื่อป้องกันตัว
เปาซวี่มองไปรอบๆ เพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีใครมองเขาอยู่ จากนั้นก็สลับจากหน้าเกมไปเป็นหน้าเอกสารที่กำลังแก้ไขแล้วทำงานต่อ
รู้สึกแปลกพิกล เปาซวี่ได้แต่บนในใจ
เขาต้องคอยทำตัวลับๆ ล่อๆ แม้สิ่งที่ทำอยู่จะเป็นงานที่ต้องทำให้เสร็จก็เถอะ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!
YOU MAY ALSO LIKE
