ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 279 อาวุธชิ้นนี้ซ่อนไว้ได้ลึกลับซับซ้อนมาก
“เมื่อไหร่จะปล่อยคลิปใหม่สักที รอไม่ไหวแล้ว…”
“อย่าเร่งมาก อาจารย์น่าจะกำลังทำคลิปอยู่ อาจารย์เฉียวเคยหักหลังเราด้วยเหรอ”
“ทุกครั้งที่ถาม นายก็เอาแต่บอกว่าอาจารย์กำลังทำคลิปอยู่ ไม่เห็นจะจริงเลย! ฉันว่าอาจารย์เฉียวน่าจะเล่นเกมไม่ผ่านด้วยซ้ำ”
“แกเป็นแฟนอาจารย์จริงป้ะเนี่ย ออฟฟิเชียลเชิญอาจารย์ไปทดสอบเกมเองตั้งนานแล้ว เห็นบอกว่าอาจารย์เล่นผ่านแล้วด้วย น่าจะมีสัญญากับออฟฟิเชียลห้ามไม่ให้แพร่งพรายเนื้อหาเกมแหละ”
“โอ๊ย แค่พูดถึงเกมก็หงุดหงิดแล้ว ฉันเล่นมาสี่วันแต่ยังผ่านเส้นทางสู่ยมโลกไม่ได้เลย”
“พี่ชายฉันก็ติดตรงเส้นทางสู่ยมโลกเหมือนกัน ส่วนฉันติดตรงยายเมิ่งโผ”
“ยายเมิ่งโผน่าจะสู้ยากขึ้นมาหน่อย แต่ถ้าไปเจอพวกผู้พิพากษา นายจะโดนฆ่าตายซ้ำๆ จนเริ่มสงสัยว่าจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม”
พวกแฟนๆ กำลังถกกันเรื่องเนื้อหาและประสบการณ์การเล่นเกมของพวกเขา
บรรยากาศในกลุ่มแฟนคลับค่อนข้างดีทีเดียว ไม่มีใครเถียงกันเรื่องความยากของเกม
ที่เป็นแบบนี้น่าจะเพราะแฟนคลับส่วนใหญ่ของอาจารย์เฉียวเป็นเกมเมอร์สายฮาร์ดคอร์และมีความอดทนมากกว่าผู้เล่นทั่วไป
“อ๋อย สงสัยเกมนี้จะไม่เหมาะกับคนฝีมือกากแบบฉัน ซูฮกให้พวกคุณจริงๆ ที่เล่นไปได้ไกลขนาดนั้น”
“ไม่หรอก ผมว่าขึ้นอยู่กับวิธีเล่นของคุณด้วย เอาจริงๆ ถึงจะทรมานแต่มันก็สนุกดีนะ ผมเองก็เล่นเกมไม่เก่งเหมือนกัน ตั้งใจว่าจะหนีมอนสเตอร์แล้วคอยหาพระพุทธรูป อยากรู้ว่าถ้าเล่นแบบนี้จะไปได้ไกลแค่ไหน”
“ล้อเล่นเปล่าเนี่ย ยังเคลียร์เกมไม่ได้แต่จะสปีดรัน แล้วเหรอ”
“ผมไม่ได้จะสปีดรัน กะเอาสนุกเฉยๆ แค่มอนสเตอร์ลูกกระจ๊อกผมยังฆ่าไม่ได้เลย 5555”
มีกระทั่งผู้เล่นใจเย็นที่พยายามหาวิธีการต่างๆ ให้ตัวเองคืบหน้าไปในเกมได้
เฉียวเหลียงส่งข้อความเข้ากลุ่ม “จดรายละเอียดพล็อตเกมที่เจอระหว่างเล่นด้วยนะครับ ถ้าเจออะไรดีๆ เดี๋ยวผมจะเอาไปใส่ในคลิป”
ในฐานะคนสร้างคอนเทนต์มืออาชีพ เฉียวเหลียงเชื่อในพลังของจำนวน
เกมนี้มีเนื้อหาเยอะ เขาไม่สามารถหาทุกอย่างเจอได้ด้วยตัวเอง บางทีชาวเน็ตทั่วไปก็ช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้เขาได้
“อาจารย์เฉียวนี่!”
“พี่เฉียวมาหาข้อมูลทำคลิปจากแฟนๆ อีกแล้วเหรอ”
“ถามผิดคนแล้ว พวกเรายังโดนมอนสเตอร์ลิ่วล้อตรงสุสานเล่นซะอ่วมอยู่เลย จะไปหาข้อมูลพล็อตมาจากไหน”
“…ผมว่าเกมมีนิยายออฟฟิเชียลด้วยนะ ลองอ่านดูสิครับ”
อาจารย์เฉียวอึ้งไป
นิยายออฟฟิเชียลเหรอ
ทำไมไม่เห็นเคยได้ยินเลย
เขารีบถาม “นิยายออฟฟิเชียลเหรอครับ ทำไมผมไม่เคยได้ยินเลย”
อีกฝ่ายตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ผมว่าน่าจะเป็นนิยายออฟฟิเชียลแหละ ลองไปดูเว็บ www.zhongdian.com นะครับ
“อาจารย์เฉียวรู้จักเว็บ TPDb มั้ยครับ เหมือนจะเป็นเว็บให้คะแนนโปรเจ็กต์ของเถิงต๋า เว็บจงเตี่ยนจงเหวินก็อยู่ในเว็บนี้ด้วย นิยายเกมกลับใจคือฟากฝั่งอยู่หน้าหลักเลยครับ น่าจะเป็นนิยายออฟฟิเชียล”
เฉียวเหลียงอึ้งไป
มีอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ
ทำไมชาวเน็ตทั่วไปถึงได้รู้จักอะไรแบบนี้ได้
เฉียวเหลียงรีบเข้าเว็บไซต์ที่ว่าแล้วพบว่าเป็นจริงตามที่อีกฝ่ายบอกมา!
เกมกลับใจคือฟากฝั่งขึ้นแนะนำหน้าแรก
พอคลิกเข้าไปดูคร่าวๆ ก็เห็นเนื้อหามากมายที่เป็นเนื้อหาสอดคล้องกับตัวเกม พระคลั่ง บัณฑิต และตัวละครอื่นๆ ในหมู่บ้านเริ่มต้นก็ปรากฏอยู่ในนิยายด้วย
แต่เนื้อเรื่องดูกระจัดกระจาย ไม่น่าจะนับว่าเป็นนิยายได้ ควรเรียกว่าเป็นแหล่งรวมพล็อตการออกแบบเกมมากกว่า
นิยายมีเนื้อเรื่องไม่ต่อเนื่อง แต่ละตอนก็ไม่เชื่อมถึงกัน เฉียวเหลียงจึงอ่านได้ไม่ค่อยลื่นนัก แต่เขาก็รู้สึกดีใจสุดๆ
เห็นได้ชัดเลยว่านี่คือนิยายออฟฟิเชียลของเกมกลับใจคือฟากฝั่งจริงๆ!
แบบนี้เขาก็จะยืนยันส่วนต่างๆ ในเกมที่ยังไม่แน่ใจได้!
“ขอบคุณมากครับ ช่วยได้มากเลย!”
เฉียวเหลียงส่งอิโมจิรูปกุมมือคำนับไปให้แล้วกดปิดช่องแชตด้วยความเร็วแสง จากนั้นก็เริ่มอ่านนิยายออฟฟิเชียลของเกมกลับใจคือฟากฝั่ง
บทแรกลงไว้ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม คอมเมนต์แรกสุดเขียนไว้ตอนปลายเดือนกรกฎาคม
สิ่งนี้ทำให้เฉียวเหลียงมั่นใจมากขึ้นว่านี่คือนิยายออฟฟิเชียลจริงๆ
เพราะเกมกลับใจคือฟากฝั่งเริ่มต้นพัฒนาตอนเดือนกรกฎาคม
คงไม่มีนักเขียนคนไหนมีความคิดเหมือนเถิงต๋าและเขียนงานแบบนี้ออกมา ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน
ทีมงานของเถิงต๋าต้องเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้แน่!
หลังจากอ่านไปได้ห้านาที เฉียวเหลียงก็ต้องขมวดคิ้วเรื่อยๆ
ไม่ได้เป็นเพราะนิยายเขียนออกมาห่วย แต่เพราะคอมเมนต์ของนิยายนั้นน่ารังเกียจมาก!
เห็นได้เลยว่ามีคนสาปส่งเยอะมาก บทแรกโดนหนักที่สุด
บทที่สองและสามสถานการณ์ดีขึ้นมาหน่อย เพราะหลายคนเลิกอ่านไปแล้ว
“เขียนเชี่ยไรเนี่ย”
“เขียนให้ตัวเองอ่านเหรอ โคตรห่วย”
“ทำไมนิยายเรื่องนี้ยังอยู่บนหน้าหลักเว็บไซต์อยู่อีก ต้องมีเส้นสายอะไรแน่ๆ”
“ไม่เข้าใจเลยว่ากำลังเล่าเรื่องอะไรอยู่ ให้คะแนนติดลบได้มั้ย”
“เหอะๆ ไม่แปลกหรอกที่เว็บจะไม่มีใครรู้จัก นิยายเว็บนี้กากทุกเรื่อง มีคนอ่านอะไรแบบนี้ด้วยเหรอวะ”
คอมเมนต์อื่นๆ ก็เป็นไปในทางเดียวกัน
เห็นได้ชัดว่าคอมเมนต์พวกนี้เขียนไว้ก่อนเกมกลับใจคือฟากฝั่งวางขาย คนที่ได้อ่านจึงพากันคิดไปว่าเป็นเว็บโนเวลธรรมดาทั่วไป ไม่แปลกเลยที่พวกเขาจะเกลียดชังนิยายเรื่องนี้
แต่เฉียวเหลียงกลับอินกับนิยายเรื่องนี้มาก เพราะในนิยายออฟฟิเชียลมีเนื้อหาที่ประเมินค่าไม่ได้สำหรับเขา
สิ่งที่เขาคิดไว้ได้รับการยืนยันและปัดตกโดยนิยายเรื่องนี้ รายละเอียดบางอย่างที่อ่านเจอช่วยชี้นำให้พบรายละเอียดที่ยังไม่เจอในเกม
“นี่เป็นอีกงานที่ถูกมองข้าม เพราะวางเส้นเรื่องแย่เลยเป็นเว็บโนเวลที่ไม่ดี แต่ถ้าอ่านไปพร้อมเล่นเกมจะรู้สึกอีกแบบเลย
“บอสเผยเป็นคนทำเว็บนี้ด้วยรึเปล่า
“แปลกจัง ทำไมบอสเผยชอบปล่อยให้งานดีๆ ของตัวเองออกมาดูแย่ก่อน เป็นนิสัยแปลกๆ ของบอสเหรอ
“หรือไม่บอสก็ชอบความรู้สึกที่มันพลิกผันไปมา บอสชอบเห็นเกมหรือเว็บไซต์ของตัวเองล่มก่อน จากนั้นก็ค่อยพลิกกลับมาเฉิดฉายด้วยกลยุทธ์สุดพิเศษงั้นเหรอ
“ไม่รู้แฮะ
“อาจจะเป็นสิ่งที่นักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จเขาทำกัน”
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาจัดเต็ม แถมยังอธิบายไว้ค่อนข้างละเอียด เนื้อหาบางส่วนไม่ได้ปรากฏอยู่ในเกมด้วยซ้ำ
เฉียวเหลียงเดาว่านิยายเรื่องนี้น่าจะช่วยกันทำเป็นทีม แต่เกมหยิบยกไปใช้แค่บางส่วน ส่วนอื่นๆ เอาไปใส่ในรูปแบบของอีสเตอร์เอ้กหรือไม่ก็แอบใส่ไว้เป็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ในเกม บางส่วนก็ไม่ได้ใส่เข้าไป
“แปลกจัง พระคลั่งนี่บทเยอะน่าดูเลย”
เฉียวเหลียวพบว่าพระคลั่งมีบทเยอะทีเดียวในนิยายออฟฟิเชียล
ตามความเข้าใจของเขาที่มีต่อเกม ในโลกของเกมนั้นไม่มีพระพุทธเจ้า มีแค่ซากพระพุทธรูปที่เป็นตัวบ่งชี้ยุคเสื่อมโทรมทางพระพุทธศาสนา
บอสเผยน่าจะอยากใช้พระพุทธเจ้าเป็นแค่องค์ประกอบหนึ่งในเกม แล้วเอาองค์ประกอบความเป็นจีนโบราณอื่นๆ มาผสมรวมเพิ่ม
นอกจากพระพุทธรูปที่เป็นจุดเซฟระหว่างทางแล้ว องค์ประกอบของศาสนาพุทธอีกอย่างคือวัดสภาพทรุดโทรมด้านนอกหมู่บ้านและพระคลั่งที่อยู่ในวัด
พระคลั่งอ่อนแอมาก เฉียวเหลียงคิดว่าน่าจะเป็นแค่ตัวแจกอาวุธหลังจากฆ่าได้
แต่ในนิยายออฟฟิเชียล พระคลั่งมีภูมิหลังที่น่าหดหู่มาก หลังจากเสียสติเขาก็มีพลังแกร่งกล้ามากขึ้น จริงๆ ควรจะเป็นมอนสเตอร์ระดับสูงที่รับมือได้ยากด้วยซ้ำ
เฉียวเหลียงเกาหัวด้วยความงุนงง
“ทีมออกแบบทำจุดนี้ออกมาพลาดเหรอ ทำไมพระคลั่งในนิยายถึงไม่เหมือนในเกม
“ทำออกมาเป็นมอนสเตอร์ระดับสูงน่าจะเหมาะกว่า
“พระคลั่งมีโมเดลเฉพาะเป็นของตัวเอง ถึงจะดูผอมแห้งแรงน้อย แต่ก็ดูแข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์ลูกกระจ๊อกทั่วไป ขนาดท่าโจมตีต่างๆ ยังออกแบบมาละเอียด ไม่เหมือนตัวละครอื่นๆ…
“ทำออกมาอ่อนแอแบบนี้ดูไม่สมเหตุสมผลเลย”
เฉียวเหลียงกดเข้าเกมอีกครั้ง หลังเกมวางขายเขาก็เริ่มเล่นเกมใหม่ตั้งแต่ต้นและเล่นผ่านไปแล้วสองรอบ ตอนนี้ตัวละครของเขาอยู่ใกล้ๆ เมืองเริ่มต้น
พอเดินไปเจอพระคลั่ง เขาก็สร้างเซฟใหม่แล้วลองปรับรูปแบบการเล่นดู
ทั้งลองฆ่าด้วยวิธีต่างๆ
ลองล่อออกจากวัด
ลองตาย
แต่ไม่ว่าจะทำยังไง เขาก็ไม่เจอเนื้อเรื่องพิเศษสักที
“หรือว่าต้องไม่ฆ่าพระคลั่ง แต่ไปหาไอเทมพิเศษจากสักที่เพื่อปลดล็อกเนื้อเรื่องแทน”
เฉียวเหลียงงุนงงสุดๆ
แม้จะลองอยู่นานเขาก็ไม่คืบหน้าไปไหน เฉียวเหลียงตัดสินใจไปถามข้อมูลจากคนอื่นๆ ในกลุ่มแฟนคลับอีกครั้ง
“ทุกคน รู้วิธีปลดล็อกเนื้อเรื่องลับของพระคลั่งในวัดมั้ย ฉันลองมาทุกวิธีที่นึกออก แต่ก็ยังรู้สึกติดใจอยู่ดี”
เฉียวเหลียงไม่ได้คาดหวังอะไรมาก เขาแค่ลองถามดู
“พระคลั่งเหรอ ฉันฆ่าไปนานแล้ว”
“ฉันก็ฆ่าไปแล้ว อ่อนมาก สะกิดนิดเดียวก็ตายแล้ว”
“ยังเล่นไม่ถึงเลย…”
“เดี๋ยวผมลองดู แต่น่าจะสู้มันไม่ได้… ผมวิ่งมาอย่างเดียว ไม่มีอาวุธหรือไอเทมดีๆ เลย…”
เฉียวเหลียงประทับใจคนสุดท้ายที่ส่งข้อความมามาก
เขาเป็นผู้เล่นที่ไม่ได้ฆ่ามอนสเตอร์สักตัว เอาแต่เผ่นลูกเดียว เพื่อดูว่าจะไปได้ไกลแค่ไหน
เฉียวเหลียงไม่ได้คาดหวังอะไรมาก เพราะนิยายออฟฟิเชียลอาจจะผิดพลาดก็ได้ ไม่อย่างนั้นก็อาจจะมีปัญหาอะไรสักอย่างระหว่างทาง ทีมผู้พัฒนาน่าจะเผลอปรับให้พระคลั่งกลายเป็นมอนสเตอร์กากๆ แทนที่จะเป็นมอนสเตอร์ระดับสูงตอนปรับสมดุลเกม
ไม่กี่นาทีต่อมา…
“พี่เฉียว! ดูนี่สิครับพี่เฉียว! อาวุธอะไรก็ไม่รู้!!!”
“[รูป]”
“[รูป]”
“[รูป]”
อีกฝ่ายน่าจะตื่นเต้นมากเลยส่งมารวดเดียวสามรูป
เฉียวเหลียงเปิดดูรูปแรกแล้วก็ต้องอึ้งไป
ไม้เท้าทอง!
เขางงเป็นไก่ตาแตกเพราะเคยเห็นไม้เท้านี้มาก่อน เคยลองใช้ดูด้วย แต่ก็ใช้การได้ไม่ดีเท่าไหร่ เพราะใช้ได้ไม่ถนัดนักและมีพลังโจมตีต่ำ
แต่ไม้เท้าที่เคยดรอปได้จากพระคลั่งไม่ได้เรืองแสงสีทองแบบนี้
ไม้เท้าในรูปเปล่งแสงสีทอง พอสะพายไว้บนหลังแล้วดูเท่และโหดมากๆ แตกต่างจากอาวุธชิ้นอื่นๆ ลิบลับ!
อีกสองรูปเป็นชื่อและข้อมูลของอาวุธ
“ผู่ตู้…
“พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า รู้แจ้งชัดว่าปัญจขันธ์ล้วนว่างเปล่า ข้ามพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง”
เฉียวเหลียงอึ้งไป แต่ก็ดีใจมาก
มีเนื้อเรื่องลับจริงๆ ด้วย!
เขารีบถาม “ไปได้มายังไงเหรอครับ”
อีกฝ่ายตอบ “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ! ผมวิ่งไปเปิดจุดเซฟที่พระพุทธรูปใกล้ๆ แล้วตัดสินใจแวะไปดู ผมไม่มีอาวุธหรือไอเทมสักชิ้น ก็เลยฆ่าพระคลั่งไม่ได้ พอเจอหน้าก็โดนฆ่าทุกที
“ผมตายอยู่หลายครั้ง จากนั้นก็พบว่าพระคลั่งกลายเป็น NPC! ผมเดินเข้าไปคุยด้วย พระคลั่งก็เล่านั่นนี่ให้ฟังแล้วก็ให้อาวุธนี้มา
“อาวุธมันดีมากๆๆๆ เลยครับ!”
เฉียวเหลียงตื่นเต้นจนอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้
แต่เขาก็งงยิ่งกว่าเดิม “ทำไมนะ ผมไม่เห็นเป็นแบบนั้นบ้าง ผมก็ตายไปหลายครั้งเหมือนกัน ไม่เห็นปลดล็อกเนื้อเรื่องนี้ได้เลย หรือเพราะผมเล่นผ่านมารอบนึงแล้วก็เลยปลดล็อกเนื้อเรื่องนี้ไม่ได้”
ผู้เล่นคนนั้นตอบ “น่าจะใช่มั้งครับ”
เฉียวเหลียงตื่นเต้นมาก
ข่าวใหญ่!
มีอาวุธลับแบบนี้ซ่อนอยู่ในเกมด้วย
เดี๋ยวต้องเปิดเซฟใหม่แล้วลองเล่นตั้งแต่ต้น!
เฉียวเหลียงย้อนคิดถึงเส้นทางการตามหาอาวุธชิ้นนี้แล้วก็อดตื้นตันขึ้นมาไม่ได้ อาวุธชิ้นนี้ซ่อนไว้ลึกลับซับซ้อนมาก อย่างกับว่านักออกแบบจงใจซ่อนเอาไว้ไม่ให้ผู้เล่นหาเจอ!