ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 613 กล่องข้าวในข่าวขายยังไง

หวงซื่อปั๋วรีบลุกไปต้อนรับ “เฉินเหล่ย? มาจิงโจวตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”

เฉินเหล่ยยิ้ม “ถึงเมื่อคืนครับ พอดีถึงดึกไปหน่อยเลยไม่ได้บอกใครเลย วันนี้ ผมตั้งใจแวะมาหาทุกคนเลยครับ

“ผมแวะไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาหลักก่อนมาที่นี่ แต่ก็ไม่เห็นทั้งบอส เผย ทั้งบอสจาง ก็เลยแวะมาที่นี่”

สำหรับเฉินเหล่ย นอกจากบอสเผยกับจางหยวนแล้ว เขาก็สนิทกับทีมงานที่ เฟยหวงสตูดิโอที่สุดในเถิงต๋าคอร์เปอเรชัน

ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะพวกเขาบังเอิญแวะไปถ่ายสารคดีที่เซี่ยงไฮ้ตอนเฉินเหล่ ยออกจากจิงโจวไปเซี่ยงไฮ้เพื่อไล่ตามความฝัน ตอนนั้นพวกเขาดูแลเฉินเหล่ย เรื่องอาหาร ที่พัก และจัดการปัญหาทุกอย่างให้ ก็เลยสนิทกันมากเป็นพิเศษ

หวงซื่อปั๋วพูดด้วยความตื้นตันใจ “คุณเป็นดาราชื่อดัง ไม่ได้กลับมาจิงโจวพัก ใหญ่ ก็เลยน่าจะไม่รู้ว่าเถิงต๋าเป็นยังไงแล้วตอนนี้

“บอสเผย บอสจาง กับบอสหม่าไม่ได้อยู่ที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาหลัก แล้ว!

“ตอนนี้บอสหม่าดูแลบริษัทลงทุนอยู่ ได้ยินมาว่าไปลงทุนใน IOI แล้วทำเงิน ให้บอสเผยได้สองร้อยล้านหยวน

“บอสจางดูแลกิจการร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูและเปิดแบรนด์คอมพิวเตอร์ ประกอบของตัวเอง จากนั้นก็ได้รับเลือกเป็นพนักงานดีเด่นเลยลงจากตำแหน่ง ตอนนี้ไปดูแลสโมสรอีสปอร์ตแทน

“บอสเผยยุ่งขึ้นทุกวันๆ แต่ก็แวะไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัย ฮั่นตงบ่อยๆ ถ้าโชคดีก็อาจจะบังเอิญได้เจอ”

เฉินเหล่ยรู้สึกทึ่ง “พวกคุณก็ดังไม่แพ้กัน ไม่เจอกันแป๊บเดียวได้รางวัล Cannes แล้ว ผมได้ดูวันพรุ่งนี้ที่สดใสด้วย เป็นหนังที่ทำออกมาได้ดีจริงๆ ผมโม้ กับเพื่อนๆ ใหญ่เลยว่าสนิทกับทีมสร้างหนังเรื่องนี้

“ใครจะไปคิดว่าปีที่ผ่านมาจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเยอะแยะขนาดนี้”

หวงซื่อปั๋วหัวเราะ “ใช่เลย แล้วคุณเป็นยังไงบ้าง ได้ยินมาว่าปีที่ผ่านมา เส้นทางอาชีพไปได้สวยเลยนี่ ถึงขั้นกำลังเตรียมคอนเสิร์ตของตัวเองอยู่แหนะ”

เฉินเหล่ยพยักหน้า “ครับ ก็ไปได้สวย แต่ผมก็ยังคิดถึงชีวิตที่จิงโจวอยู่ดี โดยเฉพาะวันคืนที่ยังร้องเพลงอยู่ในร้านอินเทอร์เน็ต

“ผมตั้งใจว่าสองสามวันนี้จะทัวร์ร้องเพลงที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเพื่อรำลึก ความหลังและช่วยบอสเผยเพิ่มยอดขาย ในจุดหนึ่งก็บอกได้ว่าเป็นการมองย้อน ไปในอดีตที่ขมขื่นเพื่อดื่มด่ำกับปัจจุบันที่หอมหวน”

หวงซื่อปั๋วคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ทัวร์ร้องเพลง…

“คุณอยู่ที่นี่กี่วันเหรอครับ”

เฉินเหล่ยนึก “ประมาณสองสัปดาห์ครับ ผมท่องไปทั่วตลอดทั้งปีจนรู้สึก เหนื่อย รอบล่าสุดที่กลับมาได้อยู่แค่วันเดียวก็ต้องไปที่อื่นต่อ ไม่มีกระทั่งเวลาแวะ มาเจอพวกคุณเลย รอบนี้เลยว่าจะอยู่จิงโจวนานหน่อยเพื่อฟื้นคืนพลัง”

หวงซื่อปั๋วคิดสักพักแล้วจึงตอบกลับ “ตอนอยู่เซี่ยงไฮ้ เราอยากให้คุณร้อง เพลงประกอบสารคดีให้ แต่ก็ไม่ได้ร่วมงานกันเพราะเวลากระชั้นชิดมาก

“ตอนนี้เรากำลังทำอีกโปรเจ็กต์ของบอสเผยอยู่ คิดว่ารอบนี้จะร้องเพลง ประกอบให้ได้มั้ยครับ”

เฉินเหล่ยพยักหน้า “ได้อยู่แล้วครับ! ถ้าเป็นโปรเจ็กต์ของบอสเผย ผมก็คง ปฏิเสธไม่ได้!

“เป็นโปรเจ็กต์เกี่ยวกับอะไรเหรอครับ”

หวงซื่อปั๋วรีบเลื่อนให้ดูคลิปที่กำลังตัดอยู่ “โปรเจ็กต์อพาร์ตเมนต์ให้เช่าครับ แต่บอสเผยก็ได้มอบสิ่งพิเศษให้โปรเจ็กต์นี้ บอสเปลี่ยนอาคารร้างโกโรโกโสเป็น อาคารนี้ และเราจะใช้ชื่อคลิปว่า ‘ชีวิตใหม่’…

“คุณเขียนเพลงช้าเก่งนี่ เนื้อเพลงไม่ต้องสื่อความหมายถึงโปรเจ็กต์นี้ก็ได้ ขอ แค่สไตล์เพลงเข้ากันกับคลิปก็พอ ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคุณควรจะเขียน เกี่ยวกับอะไร แต่ปล่อยพลังความคิดสร้างสรรค์ได้เต็มที่เลยนะครับ”

เฉินเหล่ยพยักหน้า “สบายมาก ปล่อยเป็นหน้าที่ผมเอง!”

…

ตอนเย็น

เผยเชียนนอกเอกเขนกอยู่บนโซฟา เขาเปิดทีวี กดไปช่องจิงโจวทีวีเพื่อดูข่าว เย็น

การแทงหลังรอบนี้หลบไม่ได้จริงๆ

รุ่ยยู่เฉินพูดได้ดีมากจนนักข่าวทึ่ง ตอนนี้เผยเชียนไม่รู้ว่าข่าวนี้จะสร้าง ผลกระทบยังไง

แอปชีวิตเถิงต๋าสร้างเสร็จแล้วและมีการพูดถึงในบทสัมภาษณ์ เผยเชียนทำ อะไรไม่ได้แล้ว เขาได้แต่หวังว่าข่าวจะรายงานแค่สั้นๆ และมีคนดูไม่มาก

“ช่วงที่ผ่านมา มณฑลจิงโจวได้เริ่มนโยบายแยกขยะและแผนมาตรฐานการ จัดการขยะ ซึ่งผลลัพธ์ออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจทีเดียว

“การแยกขยะเป็นประเด็นสังคมที่เกี่ยวข้องกับชีวิตความเป็นอยู่ของทุกคน และการพัฒนาสู่ความยั่งยืน การผลักดันเรื่องการแยกขยะเป็นก้าวสำคัญในการ อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ในการสร้างสังคมที่เจริญและยกระดับคุณภาพชีวิตในชุมชน เมือง จิงโจวจัดการเรื่องการแยกและจัดการขยะได้ดีมาก”

“…”

“แต่ก็ต้องคำนึงด้วยว่าในการผลักดันนโยบายการแยกขยะ อุตสาหกรรม อาหารและเครื่องดื่มนั้นพบเจอปัญหามากที่สุด ร้านอาหารหลายแห่งไม่สามารถ ปฏิบัติตามนโยบายการแยกขยะ จัดการกับขยะอาหารด้วยวิธีที่ขัดต่อระเบียบ และระบายขยะไม่ถูกต้องตามที่ระบุ

“ข้อมูลไม่สมบูรณ์แสดงให้เห็นว่าจิงโจวสร้างขยะอาหาร 14.2 ตันทุกวันจาก กิจการเดลิเวอรี่ แต่ละวันมีผู้คนเกือบ 2.4 ล้านคนซื้ออาหารเดลิเวอรี่ ทำให้มีขยะ ทิ้งปนกัน ทั้งตะเกียบแบบใช้แล้วทิ้ง กล่องพลาสติก ถุงพลาสติก และขยะอาหาร สร้างปัญหาใหญ่ในเรื่องการแยกขยะ

“แต่กิจการเดลิเวอรี่แห่งหนึ่งในจิงโจวนำร่องหลักการสุขภาพที่ดี ความยั่งยืน และความดีเลิศ จึงกลายเป็นเจ้าแรกที่บรรลุเป้าหมาย ‘มลพิษเป็นศูนย์’ บรรจุ ภัณฑ์ที่ใช้มีการเก็บนำมาใช้ใหม่ ขยะอาหารถูกแปลงเป็นของมีมูลค่า ถือเป็น ต้นแบบที่สมบูรณ์แบบสำหรับบริษัททั้งหลายในอุตสาหกรรมอาหารและ เครื่องดื่ม!”

ภาพบนจอเปลี่ยนเป็นภาพการสัมภาษณ์ที่หน้าร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลข หนึ่ง

ลูกค้าผู้กระตือรือร้นนั่งอยู่หน้ากล้องและบอกว่าจะคอยสนับสนุนนโยบาย การแยกขยะด้วยการอุดหนุนโมหยูเดลิเวอรี่

รุ่ยยู่เฉินผู้จัดการกิจการโมหยูเดลิเวอรี่อธิบายเรื่องต่างๆ อย่างลื่นไหลต่อหน้า กล้อง เขาเล่าเรื่องอดีตของโมหยูเดลิเวอรี่ ความคืบหน้าปัจจุบันของแบรนด์ สือเหอ และความมุมานะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาของธุรกิจนี้

เผยเชียนเห็นตัวเองแวบๆ บนหน้าจอ แผ่นหลังของเขาปรากฏให้เห็นตอน กล้องแพนไปรอบร้าน

หลังจากนั้นก็เป็นฟุตเทจหลังครัวที่สะอาดและเป็นระเบียบ รวมถึงเผย หน้าตาเครื่องทำลายขยะอาหารให้เห็น

มีการแนะนำกิจการอื่นๆ ในแอปชีวิตเถิงต๋าคร่าวๆ ซึ่งก็ยึดหลักเดียวกันกับโม หยูเดลิเวอรี่ แนวคิดหลักของ ‘ชีวิตเถิงต๋า’ ถูกเน้นย้ำให้เด่นขึ้น

สุดท้ายรุ่ยยู่เฉินแนะนำกล่องข้าวสวยหรูต่อหน้ากล้อง นักข่าวชมนวัตกรรม อันกล้าหาญของแบรนด์สือเหอซึ่งผสานวัฒนธรรมดั้งเดิมกับไลฟ์สไตล์ปัจจุบัน นอกจากนั้นยังชมโมหยูเดลิเวอรี่ยกใหญ่กับความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาจนถึง ตอนนี้ในเรื่องการอนุรักษ์ธรรมชาติ

“รุ่ยยู่เฉิน ผู้จัดการสาขาโมหยูเดลิเวอรี่บอกว่า ‘สือเหอ’ สื่อว่าอาหารเป็นสิ่ง สำคัญที่สุดสำหรับคนเรา และสุภาพชนควรปรองดองแต่ไม่คล้อยตาม หรือก็คือ มนุษย์ควรมุ่งปรองดองกับธรรมชาติ

“เราหวังว่ากิจการอาหารและเครื่องดื่ม รวมถึงเดลิเวอรี่ทุกแห่งจะเรียนรู้จาก จิตวิญญาณของโมหยูเดลิเวอรี่ และเรายังหวังด้วยว่าจะมีคนสนับสนุนโมหยูเดลิ เวอรี่ แบรนด์อาหารและเครื่องดื่มท้องถิ่นของจิงโจว และทำหน้าที่ในส่วนของ ตนเองเพื่อจิงโจวที่สวยงามและยั่งยืน!”

ข่าวจบลงตรงนั้น เผยเชียนนอนนิ่งบนโซฟา รู้สึกหดหู่สุดๆ จบเห่!

ข่าวไม่สั้นเลยสักนิด!

เขาคิดว่าข่าวเล็กน้อยแบบนี้น่าจะกินเวลามากสุดก็แค่สองนาที ไม่คิดเลยว่า จะยาวห้านาทีเต็ม นอกจากรุ่ยยู่เฉินกับกล่องข้าวจะสร้างภาพความประทับใจ ได้มากแล้ว ช่วงสุดท้ายของข่าวยังเชียร์ให้ทุกคนสนับสนุนโมหยูเดลิเวอรี่อีก!

เหี้ยมโหดจริงๆ!

พวกคนสูงอายุในจิงโจวชอบดูข่าวช่องนี้ ถึงจะเกลียดอาหารเดลิเวอรี่ แต่พอ ในข่าวชมแบรนด์เดลิเวอรี่ยกใหญ่ พวกเขาอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้!

แน่นอนว่าพวกเขาคงไม่สั่งอาหารเดลิเวอรี่บ่อยๆ แต่ก็บอกลูกหลานได้ว่า อาหารเดลิเวอรี่นั้นไม่ดีต่อสุขภาพ ไม่ควรกิน ถ้าจะกินจริงๆ ก็ไปสั่งโมหยูเดลิเวอรี่ แทน!

นอกจากนั้น ในข่าวยังพูดถึงแอปชีวิตเถิงต๋ากับสือเหอที่เป็นแบรนด์ไฮเอนด์ ซึ่งต้องเป็นกระแสขึ้นมาแน่นอน

พอกิจการทั้งหมดมารวมกัน ลูกค้าจากกิจการต่างๆ ก็จะใช้บริการกิจการ อื่นๆ เพิ่มขึ้น ทำให้เกิดเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่อันสลับซับซ้อน…

เผยเชียนใช้เวลาคิดถึงผลที่จะเกิดขึ้นแค่แป๊บเดียวก็สรุปได้แล้วว่าสถานการณ์ ตอนนี้นั้นเกินแก้

เขาดาวน์โหลดแอปชีวิตเถิงต๋าลงมือถือแล้วเข้าไปดูกระทู้พูดคุย

กระทู้พูดคุยนี้เดิมเป็นฟังก์ชันของฟิตเนสฝากประจำ แต่ตอนนี้กลายเป็น กระทู้เล็กๆ ที่ผู้ใช้งานโพสต์ ตอบโต้ และแชร์รายละเอียดต่างๆ ในชีวิตตัวเอง เนื้อหาที่เกี่ยวกับสุขภาพในตอนแรกกลายเป็นหมวดย่อยในหน้ากระทู้แทน

โพสต์ใหม่ทั้งหลายเด่นสะดุดตา

“อัปเดตใหม่นี้ทำเอาตกใจสุดๆ ทำไมถึงมีฟังก์ชันใหม่เพิ่มขึ้นมาเยอะแยะ ขนาดนี้ เหมือนได้แอปใหม่เลย!”

“เยี่ยมเลย ในฐานะลูกค้าประจำของเถิงต๋า ฉันไม่ต้องเปลี่ยนแอปไปมาอีก แล้ว ตอนนี้จัดการทุกอย่างได้ในแอปเดียวเลย”

“โมหยูเดลิเวอรี่ได้ออกข่าวด้วย!”

“ข่าวพูดถึงค่อนข้างยาวอยู่นะ ได้รับคำชมว่าเป็นบริษัทที่แยกขยะได้เยี่ยม ยอดมาก!”

“ฉันไม่ค่อยได้เข้าไปเช็กเว็บ TPDb เลย เพิ่งรู้ว่าเถิงต๋ามีกิจการเยอะขนาดนี้ แม้แต่ฟิตเนสก็ยังมี ใครรู้บ้างว่าได้ผลดีมั้ย ฉันกะว่าจะไปลองดูสักครั้ง!”

“หมายถึงฟิตเนสฝากประจำเหรอ เห็นผลชัดเจนและทันตากว่าฟิตเนสอื่นๆ อีก!”

“เถิงต๋ามีห้องเช่าด้วยเหรอ อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย? ทำไมไม่ค่อยโปรโมต อะไรเลย ใครรู้บ้างว่าห้องเช่าของที่นี่เป็นยังไง”

“ในอนาคตจะมีเถิงต๋ามอลล์ด้วยเหรอ รอไม่ไหวแล้ว!”

“ต่อให้หลับตาแล้วหยิบสินค้าจากเถิงต๋ามามั่วๆ ยังไงก็ไม่ผิดหวัง!”

ระหว่างที่อ่านโพสต์ต่างๆ เผยเชียนก็เข้าสู่ภวังค์ความคิด

พวกแกมีความคิดเป็นของตัวเองบ้างได้มั้ย

อย่าคิดว่าของมันดีเพราะมีคนบอกสิ ให้ไปลองดูเองแล้วหาว่ามีจุดด้อย อะไรบ้าง! แต่เผยเชียนก็ต้องยอมรับว่าความคิดเห็นของโพสต์เหล่านี้นั้นปกติมาก หลังจากโดนเล่นงานอยู่หลายตลบ เขาก็คิดหาเหตุผลที่โมหยูเดลิเวอรี่จะยัง ขาดทุนต่อไปไม่ได้อีก “แม้แต่โปรเจ็กต์บ้านจอมเฉื่อยก็โดนเปิดเผยไปด้วย… แต่โชคดีที่ยังไม่มีใครรู้ ความจริงเบื้องหลังโปรเจ็กต์นี้ “งั้นก็แปลว่าสือเหอก็ไม่น่าจะขาดทุนต่อไปได้เหมือนกันสิ” เผยเชียนไล่อ่านโพสต์ไปเรื่อยๆ ทันใดนั้นเขาก็หยุดมือเพราะเจอโพสต์ใหม่ “มีใครรู้บ้างว่าซื้อกล่องข้าวได้ที่ไหน” “เหมือนว่าจะซื้อจากร้านได้โดยตรงเลยนะ เป็นของใหม่ มีให้เลือกหลายสี ไม่ เหมือนอันที่ใช้ตอนสั่งอาหาร ราคาแค่สี่สิบเก้าหยวนเอง ค่อนข้างถูกเลย” “ทำไมถึงอยากได้ล่ะ” “เพราะเป็นกล่องข้าวเก็บข้าวร้อน! รูปลักษณ์สวย แถมช่องใส่อาหารก็ ออกแบบตามหลักวิทยาศาสตร์ ใส่เนื้อ ผัก ซุป และอะไรได้ตั้งเยอะ แถมยังปิด สนิท ไม่ต้องกลัวเรื่องหกเลอะเทอะ” “ก็จริงแฮะ! แม่ฉันน่าจะอยากได้สักกล่อง เดี๋ยวไปสั่งเลยดีกว่า!” เผยเชียนอึ้งไปเมื่อได้อ่านคอมเมนต์พูดคุย

อยากซื้อกล่องข้าวเดลิเวอรี่เก็บความร้อนเนี่ยนะ พวกแกคิดว่าสวยและไม่เหมือนใครงั้นเรอะ แถมสี่สิบเก้าหยวนยังถือว่าถูกอีก!

เผยเชียนอึ้งไป ถึงโพสต์ก่อนหน้าจะเป็นสิ่งที่คาดไว้อยู่แล้ว แต่โพสต์นี้นั้นเกิน คาดสุดๆ!

สือเหอทำเงินด้วยวิธีแบบนี้ได้ไงเนี่ย! เผยเชียนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนเล่นงานจนอ่วม…